weet al iemand wat SPS is of zijn het de foto's die jullie intreseren?
stiff person syndroom/PMER
31 jaar en niet meer kunnen werken!!! neem een kijkje en vertel het door,zeker als je van As of Genk bent,of met deze ziekte zit,of iemand kent ermee!!
14-05-2007
terug van psychiatrie
Beste lezers,ik ben weer een tijdje weggeweest omwille van mijn ziekte en andere dingen.De ziekte begint serieus aan mij en mijn gezin te knagen en daarom ben ik een tijdje weggeweest.Ik heb mij laten opnemen op de psychiatrische instelling omdat het mij en mijn vrouw allemaal teveel werd.Dat er niks meer aan mijn ziekte valt te genezen weten jullie al langer,maar het alleen thuis zitten de hele dag en het onmachtsgevoel werden mij teveel!Niet enkel voor mij maar ook voor de kinderen en mijn vrouw!Zij ging er helemaal onderdoor en had het liefst dat ik een paar maanden zou weggaan om tot rust te komen. Maar mijn antwoordt was dan steeds,waar ga ik naar toe?,ze zei dan dat ik maar in een studio of zo moest gaan,maar ik zag dat zitten,omdat ik maar 750 euro per maand heb!!Zij zei dan om mijn dommiciel ook te veranderen,zodat ik sowieso meer zou krijgen.Maar dan zit ge nog met die hele rompslomp van papieren enz...Het is eigenlijk begonnen een paar weken geleden,de kinderen waren zo met mijn voeten aan het rammelen dat ik op een gegeven moment zo over mijn toeren was dat ik in de keuken een gat in de deur heb geklopt,en omdat ik mij ook zo machteloos voelde,het was helemaal niet de bedoeling dat er een gat in kwam,maar als een mens zo van streek is,kent ge uw krachten niet meer!!Ik heb toen ook ingezien dat het té was,en heb mij daarna zo goed als ik kon niet boos gemaakt op de kinderen.Ik heb mij dan op spoed laten opnemen in de hoop dat mijn neuroloog van toen van wacht was,maar dat was niet het geval.Mijn vrouw heeft dan gevraagd om een psychiater en hebben dan het probleem uitgelegd en ben toen voor drie weken opgenomen.We hebben ook een aantal gesprekken samen gehad met de psycholoog,maar mijn vrouw bleef bij haar standpunt,dat ze een aantal maanden alleen wou zijn met de kinderen om tot rust te komen.Maar de psycholoog zei dat we het onder elkaar moesten oplossen,en dat ik meer inspanningen moest doen om wat meer met het gezin om te gaan,en mij wat meer open stellen en mij niet constant opsluiten.Dat waren ook de bedoelingen die ik van mij om die te realiseren,maar het heeft weer niet mogen baten,mijn vrouw blijft bij haar standpunt en ik heb mij er nu ook bij neergelegd dat dat maar het beste zal zijn dat ik vertrek,want gisteren is er weer een voorval geweest,waarbij er een ruit van de livingdeur is gesneuveld.Dit keer was het niet uit woede of uit onmacht maar een stom ongeval!Ik was wel wat opgejaagd,omdat de kinderen weer even met mijn voeten zaten te spelen en onder elkaar zaten te ruzieen,maar dat gebeurt meer!Ik ben toen zelf beginnen op te ruimen en ik gooide een schoen zonder te kijken over de salontafel en die kwam dan tegen het glas van de deur,met het gekende gevolg!Ik was toen zo kwaad op mijn eigen en heb toen ook alles opgeruimd en voelde mij daarna zo slecht en zwak,dat ik voor de rest van de dag hondsellendig was en niet ben kunnen meegaan naar het schoolfeest van mijn kinderen!!s'Avonds is dan weer de discussie losgebarsten met de vrouw en ik heb er de hele nacht over liggen nadenken,en ik denk dat het het beste is dat ik mijn koffers pak en andere oorden opzoek,hoeveel ik ook nog hou van mijn gezin,maar ik zie geen uitweg meer en wil mijn kinderen en vrouw niet nog meer leed bezorgen,want het is toch altijd mijn schuld.Nu heb ik morgen een afspraak met mijn psychiater en dan zullen we wel zien wat hij erover gaat zeggen en wat een eventuele oplossing is maar deze is niet meer houdbaar!!!Ik hoop dat het iets positiefs word,maar ik vrees ervoor!Bij deze is het misschien wel het laatste bericht wat jullie van mij horen,anders breng ik verslag uit over de afloop van de vergadering en hoop ik jullie morgen nog iets te vertellen
Ik ben schols kristof, en gebruik soms ook wel de schuilnaam kristof the stiffman.
Ik ben een man en woon in Niel bij As,Limburg (Belgie) en mijn beroep is Ex- Installateur centrale verwarming en sanitair bij stad Genk.
Ik ben geboren op 02/04/1975 en ben nu dus 49 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: fietsen,zwemmen,pc,....
Ik heb 4 gelukkige maanden gehad in mijn leven gehad en heb nu mijn ziekte.Ik heb mij erbij neergelegd en hoop dat ik nog kan genieten van mijn leven als mijn medicatie op punt staat!Ik hoop dan dat ik veel dingen kan doen met mijn gezin,het enige wat mij
Ik ben kristof schols, en gebruik soms ook wel de schuilnaam stiffman of stiffy.
Ik ben een man en woon in Niel bij As limburg (belgie) en mijn beroep is Invalide insallateur centrale verwarming en sanitair.
Ik ben geboren op 02/04/1975 en ben nu dus 49 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: internet,seniorennet,mijn gezin.
Ik ben dus een invalide installateur cv en sanitair.Ik werkte voor stad genk en deed er het onderhoud van zo'n 100-tal gebouwen,gaande van ketels kuisen tot het aanleggen van nieuwe installaties.Daarvoor deed ik dat in de privésector,maar omwille van de l
Beste lezers,ik ben weer een tijdje weggeweest omwille van mijn ziekte en andere dingen.De ziekte begint serieus aan mij en mijn gezin te knagen en daarom ben ik een tijdje weggeweest.Ik heb mij laten opnemen op de psychiatrische instelling omdat het mij en mijn vrouw allemaal teveel werd.Dat er niks meer aan mijn ziekte valt te genezen weten jullie al langer,maar het alleen thuis zitten de hele dag en het onmachtsgevoel werden mij teveel!Niet enkel voor mij maar ook voor de kinderen en mijn vrouw!Zij ging er helemaal onderdoor en had het liefst dat ik een paar maanden zou weggaan om tot rust te komen. Maar mijn antwoordt was dan steeds,waar ga ik naar toe?,ze zei dan dat ik maar in een studio of zo moest gaan,maar ik zag dat zitten,omdat ik maar 750 euro per maand heb!!Zij zei dan om mijn dommiciel ook te veranderen,zodat ik sowieso meer zou krijgen.Maar dan zit ge nog met die hele rompslomp van papieren enz...Het is eigenlijk begonnen een paar weken geleden,de kinderen waren zo met mijn voeten aan het rammelen dat ik op een gegeven moment zo over mijn toeren was dat ik in de keuken een gat in de deur heb geklopt,en omdat ik mij ook zo machteloos voelde,het was helemaal niet de bedoeling dat er een gat in kwam,maar als een mens zo van streek is,kent ge uw krachten niet meer!!Ik heb toen ook ingezien dat het té was,en heb mij daarna zo goed als ik kon niet boos gemaakt op de kinderen.Ik heb mij dan op spoed laten opnemen in de hoop dat mijn neuroloog van toen van wacht was,maar dat was niet het geval.Mijn vrouw heeft dan gevraagd om een psychiater en hebben dan het probleem uitgelegd en ben toen voor drie weken opgenomen.We hebben ook een aantal gesprekken samen gehad met de psycholoog,maar mijn vrouw bleef bij haar standpunt,dat ze een aantal maanden alleen wou zijn met de kinderen om tot rust te komen.Maar de psycholoog zei dat we het onder elkaar moesten oplossen,en dat ik meer inspanningen moest doen om wat meer met het gezin om te gaan,en mij wat meer open stellen en mij niet constant opsluiten.Dat waren ook de bedoelingen die ik van mij om die te realiseren,maar het heeft weer niet mogen baten,mijn vrouw blijft bij haar standpunt en ik heb mij er nu ook bij neergelegd dat dat maar het beste zal zijn dat ik vertrek,want gisteren is er weer een voorval geweest,waarbij er een ruit van de livingdeur is gesneuveld.Dit keer was het niet uit woede of uit onmacht maar een stom ongeval!Ik was wel wat opgejaagd,omdat de kinderen weer even met mijn voeten zaten te spelen en onder elkaar zaten te ruzieen,maar dat gebeurt meer!Ik ben toen zelf beginnen op te ruimen en ik gooide een schoen zonder te kijken over de salontafel en die kwam dan tegen het glas van de deur,met het gekende gevolg!Ik was toen zo kwaad op mijn eigen en heb toen ook alles opgeruimd en voelde mij daarna zo slecht en zwak,dat ik voor de rest van de dag hondsellendig was en niet ben kunnen meegaan naar het schoolfeest van mijn kinderen!!s'Avonds is dan weer de discussie losgebarsten met de vrouw en ik heb er de hele nacht over liggen nadenken,en ik denk dat het het beste is dat ik mijn koffers pak en andere oorden opzoek,hoeveel ik ook nog hou van mijn gezin,maar ik zie geen uitweg meer en wil mijn kinderen en vrouw niet nog meer leed bezorgen,want het is toch altijd mijn schuld.Nu heb ik morgen een afspraak met mijn psychiater en dan zullen we wel zien wat hij erover gaat zeggen en wat een eventuele oplossing is maar deze is niet meer houdbaar!!!Ik hoop dat het iets positiefs word,maar ik vrees ervoor!Bij deze is het misschien wel het laatste bericht wat jullie van mij horen,anders breng ik verslag uit over de afloop van de vergadering en hoop ik jullie morgen nog iets te vertellen
Ik ben schols kristof, en gebruik soms ook wel de schuilnaam kristof the stiffman.
Ik ben kristof schols, en gebruik soms ook wel de schuilnaam stiffman of stiffy.
