weet al iemand wat SPS is of zijn het de foto's die jullie intreseren?
stiff person syndroom/PMER
31 jaar en niet meer kunnen werken!!! neem een kijkje en vertel het door,zeker als je van As of Genk bent,of met deze ziekte zit,of iemand kent ermee!!
15-09-2006
nog een onderzoekje EMG
Dag allemaal, heb juist weer een spier-sierspasme aanval gehad!Ik dacht dat ik een betere dag had,het zal wel beteren,het was al de derde vandaag en deze week heb ik al ongeveer 17 aanvallen!,ik ga nu wat eten en hoop dat het binnenblijft!!Ik geef je nog een art.dat ik zeker 20x heb ondervonden en soms redelijk pijnlijk is,met stroom of naalden in mijn armen,benen en ruggenmerg,het ergste was dat ik niks voelde of reageerde links op de hoogste dosis en rechts al sprong bij de laagste dosis.En zo ben ik dus een raar wezen!!
Groetjes,kristof the stiffman
EMG (Elektro-Myo-Grafie)
Het onderzoek
Dit is een onderzoek waarbij de werking van de spieren en zenuwen kan worden gemeten. Het
onderoek duurt ongeveer 15 minuten en wordt verricht door een neuroloog, geassisteerd door
een laborant(e) van de funktie afdeling.
Voorbereiding
Voor dit onderzoek is geen speciale voorbereiding nodig.
Verloop
Tijdens het onderzoek komt U op een bank te liggen, waarna enkele vochtige bandjes om de
armen en/of benen worden bevestigd. Bij het onderzoek van de zenuwen krijgt U aan een arm
of been kleine elektrische schokjes toegediend, waarbij de hand of voet wat gaat bewegen. Bij
het onderzoek van de spieren wordt op een of meer plaatsen in Uw spieren een heel dun
naaldje gestoken. U wordt gevraagd de spieren enige keren aan te spannen. De arts kan op een
monitor de werking van Uw zenuwen en/of spieren controleren.
Hier moet ergens een zenuw tussen zitten die mij zo slecht heeft gemaakt en waardoor ik de enigste ben ter wereld!!Ik heb een interresant adres gevonde met dit art.erop met foto,s en veel meer!!
http://www ruginfo.be
Groetjes,kristof the stiffman
---------------------------------------------------------------------- ---------------------------------------------------------------------- .
DE RUGGENMERG
De wervelkolom heeft een centrale plaats in het bewegingsapparaat. Hij bestaat uit 7 nekwervels, 12 borstwervels, 5 lendenwervels en het heiligbeen. Tussen twee wervellichamen ligt telkens een tussenwervelschijf, en deze 23 schijven verhogen de elasticiteit en de bewegingsmogelijkheden van de wervelkolom. De wervels zijn verder onderling verbonden door de kleine facetgewrichten die aan de achterzijde als het ware dakpansgewijs over elkaar liggen. Deze zorgen ervoor dat enige beweging tussen de wervels onderling mogelijk is. De wervelbogen aan de achterzijde komen bijeen in het doornuitsteeksel. Deze bogen begrenzen aan de achterzijde het wervelkanaal waarin het ruggenmerg en verder naar beneden de bundel zenuwen ligt die uit het ruggenmerg komt (de paardenstaart genoemd). Tussen twee bogen verlaten telkens links en rechts de zenuwen het wervelkanaal. Tussen de doornuitsteeksels bevindt zich een straf band (ligament). Tussen de bogen is het gele band (ligamentum flavum) uitgespannen. Rondom de wervellichamen bevindt zich tenslotte ook nog een ligament aan voor- en achterzijde, een ligament dat van boven naar beneden loopt en dat de wervels als het ware in een straf corset houdt.
Veranderingen aan de wervelkolom
Verouderingsverschijnselen (degeneratieve veranderingen of "slijtage") zijn een normaal verschijnsel dat bij iedereen in meerdere of mindere mate optreedt. In welke mate is waarschijnlijk grotendeels bepaald door erfelijkheid en aanleg, zodat je nogal eens ziet dat bepaalde families daar mee behept zijn. Slijtage door bezigheden of werk komt minder voor dan men algemeen denkt (iets anders is dat rugklachten wel bij bepaalde werkzaamheden wat meer kunnen voorkomen). Wel bekend is dat roken versterkt aanleiding geeft tot degeneratie van de tussenwervelschijf. De degeneratie begint vaak met een uitdrogen van de tussenwervelschijf.
Acute rugklachten
De meest bekende vorm van acute rugklachten is de spit of acute lumbago. Hierbij gaat het om pijn die ineens in de onderrug schiet, vaak zonder enige aanleiding en soms na lange tijd in een (ongemakkelijke) houding te hebben gestaan of gezeten. Men denkt dat de oorzaak gezocht moet worden in kleine scheurtjes in het ligament of in de tussenwervelschijf. De klachten kunnen zeer heftig zijn maar gaan meestal in een periode van 1 tot 2 weken weer over. Pijnstilling verzacht de symptomen, maar een oorzakelijke behandeling waarvan de werkzaamheid is bewezen bestaat er niet voor. Als de pijn na een aantal weken niet overgaat kan deze chronisch worden en dan kan de behandeling ook meer problemen gaan geven. Soms wordt de acute rugpijn gevolgd door pijnuitstraling in het been, er kan dan sprake zijn van een hernia Klachten van een hernia (dus de pijn in het been) verdwijnen in 70 - 80 % van de gevallen spontaan.
Symptomatische rugklachten
Dit zijn rugklachten, pijn in de rug, die optreden als symptoom van een duidelijke onderliggende oorzaak. Voorbeelden hiervan zijn:
* ontsteking van een wervel of tussenwervelschijf. Vaak is niet bekend hoe men aan een dergelijke ontsteking komt, de verwekker is meestal een "alledaagse" bacterie. De laatste tijd wordt echter steeds vaker tuberculose van de wervel gezien. De aandoening is zeer pijnlijk en de behandeling gericht op bestrijding van de verwekker (antibiotica, eventueel wegnemen van een ontstekingshaard al dan niet met reconstructie van de wervel).
* tumor. Van sommige tumoren is bekend dat ze naar de botten kunnen uitzaaien (borstkaker, prodtaatkanker),. Daarnaast zijn er tumoren die in de wervels zelf kunnen ontstaan (b.v. ziekte van Kahler). Bij patiënten, bij wie een andere tumor bekend is en die tevoren nooit rugklachten hadden dient men hierop bedacht te zijn.
* ernstige degeneratie van een tussenwervelschijf met reactieve veranderingen in de aangrenzende dekplaten van de wervels (Modic signs, zie figuur boven). Deze vorm van rugpijn wordt de laatste tijd vaker herkend als oorzaak van rugklachten. De veranderingen zijn op een MRI duidelijk te zien en soms kan het inspuiten van contrast in een tussenwervelschijf (discografie) nadere duidelijkheid brengen. De klachten worden gevoeld diep midden onder in de rug, ze treden vooral op bij belasting en verdwijnen in rust. Het vastzetten van twee wervels aan elkaar of het plaatsen van een kunstdiscus kan bij dit soort van klachten een oplossing bieden. Een dergelijke versmalling met Modic veranderingen wordt echter ook vaak gezien bij patiënten die geen rugpijn hebben. Het stellen van een goede diagnose is dan ook moeilijk.
Aspecifieke lage rugklachten
Dit is niet alleen de grootste maar ook de moeilijkste groep van rug patiënten. Aspecifiek wil in dit verband zeggen dat er geen duidelijke oorzaak aan te tonen is. Foto's zullen vaak afwijkingen laten zien, maar dat wil niet direct zeggen dat deze ook de klachten verklaren. Soms is het onderzoek volledig normaal. Men neemt hier als oorzaak aan: spieren, aanhechtingen van spieren, het gewricht tussen bekken en wervelkolom (sacro-iliacale of SI-gewricht), de facetgewrichten, de ligamenten enz. De behandeling is meestal conservatief (d.w.z. niet operatief) en kan bestaan uit fysiotherapie, manuele therapie, facetblokkades enz. Sommige patiënten worden verwezen voor een revalidatiebehandeling waarbij vaak niet zozeer de behandeling van de rugpijn zelf als wel het functioneren daarmee op de voorgrond staan. Ook hier geldt weer dat van geen enkele behandeling het nut op wetenschappelijke wijze overtuigend is aangetoond. Wel kunnen patiënten hierdoor leren beter te functioneren met hun klacht.
Behandeling van lage rugklachten
Zoals hierboven al gezegd bestaat er een veelheid van inzichten en behandelingen, terwijl van de meeste behandelingen de waarde boven het natuurlijk beloop niet is bewezen. Daarnaast laat het spontane beloop soms grote schommelingen zien van veel naar weinig klachten, zodat het toeschrijven van een verbetering aan een bepaalde behandeling niet altijd terecht is. Het kan net zo goed zijn dat de patiënt profiteert van een spontane verbetering.
In de preventieve sfeer kan men de rug ontzien door niet te roken, voldoende lichaamsbeweging te nemen, overgewicht te vermijden en geen langdurige eenzijdige houdingen aan te nemen. Speciale stoelen of bedden die soelaas bieden voor rug patiënten bestaan - alle verkooppraatjes ten spijt - niet.
De meeste patiënten zullen voor behandeling in eerste instantie worden verwezen naar een fysiotherapeut. Onder diens begeleiding zullen klachten vaak verbeteren. Als dat niet het geval is gaan mensen vaak zelf allerlei dingen proberen. Dit met wisselend succes, maar men dient te bedenken dat ook het klachtenpatroon wisselt. De behandelaar die bezocht wordt aan het begin van een beterende fase scoort natuurlijk eerder dan degene die iets moet doen op het moment dat de weg naar een dal is ingezet.
De term zenuwpijn of neuralgie staat voor elke pijn die ontstaat in het gebied van een zenuw. Een zenuw is een bundel vezels die signalen van de hersenen naar alle delen van het lichaam transporteert en andersom. Zenuwen lopen door je hele lichaam heen. Iedere zenuw is gekoppeld aan een bepaald deel van het lichaam. Daardoor kan zenuwpijn in verschillende plekken in het lichaam voorkomen.
Zenuwpijn komt vaak voor in de rug (hernia of ischias) en in het gezicht (aangezichtspijn of facialgie). Pijn is in principe het enige symptoom van neuralgie. De pijn kan varieren in hevigheid en kan continu of in aanvallen optreden. Bij hernia en ischias kunnen ook andere, meer specifieke symptomen optreden (zie hernia en ischias) zoals een verdoofd gevoel in bil of been.
Zenuwen zijn bedoeld om signalen van en naar de hersenen te vervoeren. Dit geldt dus ook voor pijnsignalen. Als door een aandoening op een zenuwroute een beschadiging optreedt, gaat dat pijnsignaal ook naar de hersenen. De plek waar de pijn gevoeld wordt, is niet automatisch dezelfde als de plek van de beschadiging. Als halverwege de zenuwroute een beschadiging optreedt, gebeurt het vaak dat de pijn wordt gevoeld op de plek waar de zenuw heen voert. Bij ischias of een hernia wordt druk uitgeoefend op de zenuw in de rug, maar de pijn voel je ook in je bil, been en zelfs je voet, omdat de zenuw uiteindelijk daarheen loopt.
Een aangetaste gelaatszenuw veroorzaakt een hevige aangezichtspijn aan een kant van het gezicht (trigeminus-neuralgie). Postherpetische neuralgie (zenuwpijn na een herpesinfectie) kan optreden na gordelroos. Er ontstaat een brandende zenuwpijn op de plek van de gordelroos. Een andere vorm is zenuwpijn in het oor, in de keel en achter op de tong (glossopharyngeus-neuralgie). In de meeste gevallen is ontsteking van de zenuw de oorzaak van zenuwpijn. Toch is een oorzaak niet altijd goed te vinden. Zenuwpijn in de rug heeft niets met een infectie te maken. Het is vaak een gevolg van druk op de zenuw vanuit de wervels. Bij ischias raken ruggenmergzenuwen tussen de wervels bekneld
Een zenuw is niets anders dan een bundel uitlopers van een heleboel zenuwcellen. Deze cellen bevinden zich in het ruggenmerg (van de motorische zenuwen) of in een zenuwknoop van de achterwortel van het ruggenmerg (sensibele zenuwen). Het is een merkwaardige cel: een piepklein cellichaam in het centrale zenuwstelsel en een uitloper die het lichaam inloopt en die wel meer dan een meter lang kan zijn. Dit geeft meteen al een van de oorzaken aan van problemen die met perifere zenuwen kunnen optreden. De voeding vindt plaats langs de uitloper van de zenuw (het axon). Herstel van een zenuw bij doorsnijding van een axon gaat maar heel langzaam, ongeveer 1 mm per dag.
Een bundel van axonen vormt een fascikel die een eigen omhulling heeft. Dit is te vergelijken met een telefoonkabel, waarin meerdere gekleurde draadjes binnen een geïsoleerde mantel liggen. Een aantal fascikels verlopen ook weer samen, opnieuw met een eigen omhulling, en dit geheel vormt de perifere zenuw. Al naar gelang het te verzorgen gebied kan een een zenuw erg dik of juist heel dun zijn. De meeste zenuwen beginnen dik en worden door het afgeven van takken naar de verschillende lichaamsdelen steeds dunner.
De omhulling of isolatie van een zenuw wordt gevormd door de schede van Schwann, genoemd naar degene die deze voor het eerst heeft beschreven. Tussen de cellen die de schede vormen zijn onder de microscoop insnoeringen te zien, z.g. knopen. Hoewel de zenuwgeleiding te vergelijken is met een electrische stroom verloopt deze toch niet helemaal hetzelfde. De impuls springt van knoop naar knoop met een snelheid van ongeveer 60 meter per seconde.
De motorische zenuwen geleiden de impuls vanaf het ruggenmerg (om precies te zijn de voorzijde hiervan) naar de spieren, waarin ze zich vertakken. De overdracht van de prikkel naar de spieren vindt plaats in eindplaatjes, waar het vrijkomen van een chemische stof de spier tot samentrekken brengt.
De sensibele zenuwen zorgen voor de overdracht van waarnemingen uit de huid, spieren, gewrichten e.d. en brengen informatie over temperatuur, pijn, aanraking en de stand van een gewricht naar de zenuwknoop in de achterwortel van het ruggenmerg.
Een perifere zenuw kan motorisch, sensibel of gemengd zijn. De meeste zenuwen zijn van dit laatste type. Het onderzoek van perifere zenuwen en de daarbij behorende spieren gaat met electromyografie (EMG)
.
Dag bloggers,ik vraag mij af of er bloggers zijn die ongeveer dezelfde intereresses hebben als mij in muziek en die zich ook niet meer kunnen uitleven als vroeger.Mijn muzikale interesses zijn Bad religion,Ignite,lagwagon maar ook Live,pearl jam,lemonheads,...alle genres met een stevig gitaarke in of een leuk meezingertje!Vroeger schuimde ik alle festivals af en vond maar af en toe mijn tentje terug!Nu zit ik dus vast met mijn ziekte "stiff person syndrome"of om het technischer uit te spreken"progresieve myelo enciphalitis met
ridgiditeit"of kortweg PMER,SPS,soms noemen ze het ook stiffman syndroom of kortweg SMS.Ik deze ziekte van 20 augustus vorig jaar en ben sindsdien ook niet meer gewerkt en heb ook geen krkracht meer.Ik heb twee schatten van kindjes van 3 en 5 jaar en een vrouw uit uit de duizend de les geeft aan autistische kinderen(voltijds)Ik hoop dat ik hrt nog lang vol,ben de enigte ter wereld met die symptomen en krijg dan ook nog spier-spasme aanvallen en die zijn vrij pijnlijk!Genoeg geklaagd en ma ju de bak zoals ze zeggen in As,Genk en omstreken.Moest je een vraag hebben mail gerust:kristofschols@hotmail.com
Groetjes,kristof the stiffman
EMG: electromyografie
Voor nekklachten of armklachten kan door middel van naalddetectie-onderzoek van verschillnde spiergroepen nagekeken worden waar deze klachten vandaan komen. De onderzochte spier correspondeert immers met een bepaalde zenuwwortel in de nek of met een bepaalde zenuw in de arm.
Tevens worden stroomstootjes gegeven om de voortgeleidings-snelheid over de zenuw te meten. Dit ter uitsluiting van ondermeer compressiesyndromen, zoals bijv. het carpaal tunnel syndroom of zenuwontstekingen.
Ter hoogte van de onderste ledematen kan bij rugklachten of zenuwklachten in de benen, onderzocht worden waar deze klachten vandaan komen door middel van naalddetectoren. Elke spier aan het been stemt op zijn beurt overeen met een zenuwwortel in de rug of een bepaalde zenuw in het been zelf. Zo kan zenuwprikkeling of zenuwuitval worden bepaald en kunnen zenuwontstekingen worden gevonden, en op hun evolutie beoordeeld.
Naast motorische zenuwgeleiding voeren we ook sensiebele zenuwgeleiding uit, via een specifieke computertechniek.
Tijdens het onderzoek moet men op een bank gaan liggen, waarna enkele vochtige bandjes om de armen en/of benen worden bevestigd. Bij het onderzoek van de zenuwen worden aan arm of been kleine elektrische schokjes toegediend, waarbij de hand of voet wat gaat bewegen. Bij het onderzoek van de spieren wordt op een of meer plaatsen in de spieren een heel dun naaldje gestoken. De patiënt wordt gevraagd de spieren enige keren aan te spannen. Op een monitor kan de werking van de zenuwen en/of spieren gecontroleerd worden. Wanneer de patiënt zich in een ontspannen houding kan plaatsen, zijn de prikken met de uiterst dunne electrodenaaldjes nauwelijks pijnlijk. Het onderzoek is volledig ongevaarlijk.
* » Inleiding
* » EEG
* » Ev. Potentials
* » EMG
* » Duplex
* » CT Scan
* » MRI
* » Lumbaalpunctie
electromyografie
dag,bloggers,ben terug uit het ZOL en hoop langer als verleden keer en dat ik mij wat beter voel en dat ik terug positiever tegen het leven ga aankijken en dat ik terug leuke dingen ga doen met mijn familie! Tot morgen!!
Groetjes,kristof the stiffman
Hallo allemaal,
wil jullie allemaal laten weten dat stiffy eergisteren terug naar het ziekenhuis gegaan is, daar het hem totaal niet ging. Het is ook geen lachertje voor stiffy, kristel en de kindjes om na zo een lange tijd weer allemaal samen te zijn. Dat aanpassen allemaal. Maar ze hebben wel genoten van die week dat ze samen waren. Ik ben gisteren nog naar het ziekenhuis gegaan en het ging hem naar omstandigheden vrij, ik zeg vrij goed. Er kon zelfs een grapje vanaf. Maar we zien natuurlijk niet hoe hij zich aan de binnenkant voelt hé. Nu de 28e krijgt hij maar weer eens een dosis chemo. En dan weer kijken wat dat brengt. Hopelijk héél goed nieuws. We zullen maar positief blijven denken hé. Zo, dat was het een beetje. Morgen ga ik weer naar hem toe. Moest er iets nieuws uit de bus komen, dan zullen Kristel of ik of Stiffy zelf dat zeker laten weten.
Groetjes van zijn zus.
Yo,bloggy,s,the stiffman,Ik ga je eens vertellen over mijn 3 maanden in het ziekenhuihuis.Ikzal vandaag eens vertellen hoe ze mij volgepropt hebben met pillen en siroopkes en baxters.Dit is het lijtsje medicatie voor thuis en voor iedere dag,om 8,12,16,20 uur
-Omeprazole(20Mg) 1x om 20 uur
-Duragesic(100Mg) oploszakje 1x om 20 uur
-Medrol(16Mg) 1pil delen door 4 daar 3 stukjes van 1x om 20 uur
-Prograft(5Mg) 1x om 20 uur
-Beviplex 1x om 20uur
-Dafalgan codeine(5OOMg) bij felle pijn
-Prograft(3Mg) 1x om 2O uur
-Ultra MG(12Mg) oploszakje 2x per dag
-Bacoflan(25Mg) 4x2 pillen per dag(8,12,16,20 uur)
-Rivotril(2Mg) 3x2 pillen per dag
-Efexor exel(75Mg) 1x ampule per dag om 8 uur
-Efexor exel(150Mg)1x ampule per dag om 8 uur
-Dantrium 25(25Mg) 2 ampulen per dag om 20 uur
-Dantrium 100(100Mg) 2 ampullen per dag
-lysanxia(20Mg) 4 pillen dag(8,12,16,20 uur)
ENDOXAN CHEMOINFUUSMEDICATIE
-1ste zak:1 liter Glucose 5% en 2%OMCo en 2%MGso4(magnesium)
-2de zak: 1 ampul Kytril in 50ml FO(nier-endoxan zuivering)
-3de zak: 200Ml Mesna in 50ml FO (nier-bloed zuivering)
-4de zak: cyclfosmide 500Mg met speciale spoelzak chemo
-5de zak: waakinfuus 1 liter met KCL en 2Mg MGso4
-6de zak: zelfde als 3de zak
-7de zak: 50ml Mesna 200Mg in FO
-8ste zak: 50ml Kytril 200Mg in FO
-9de zak:waakinfuus 1 liter Plasmalyte en 80-20 MGso4 en FO
-10de zak:2 zakken Plasmalyte voor zuivering en spoeling
Deze vuiligheid heb keeg ik door mijn lichaam,ik ben dan nog de helft vergeten!!
Groetjes,kristof the stiffman
Dag bloggers,stiffy is terug in to town!Ja na 60à70 serumflessn Valium van 100Mg zult ge voor minder een een rare openings zin hebben.Ik heb ook nog ik weet niet hoeveel bloed en ruggemergvocht moeten afgeven en dan nog wat potjes pis en kaka!Ook nog maar te zwijgen over de onderzoeken,EEG,MNR:PET-scans,Echo,EMG-pucties,slikrontgefoto's en nog veel meer;...En het heeft allemaal geen bal geholpen!Mijn spier-spasme aanvallen zijn vermeerderd en pijnlijker geworden en mijn gewicht is eens 53 kilo geweest,maar daar vertel ik morgrgen meer over.Binnen 3 weken moet ik weer het ZOL binnen voor weer een chemo.ik ga nu stoppen nu myn wandelstok zoeken en mijn medicactie nemen,jaja die is die is er ook bij gekomen.Tot straks of morgen.
Groetjes,kristof the stiffman
Dag bloggers en steuners!!Ik mag voor 3weken naar huis!Als ik het volhoud! Ik zal jullie morgen het één en ander uitlggen.Ik ga nu slapen,en hoop dat ik eens geen aanvaal!!
groetjes,kristof
hetzelfde de titel,sorry hetn zal weer voor het vrouwtje of mijn zus zijn!Ee pikant fotootje voor een hete dag gaat er nog vanaf!!Tot blogs en bedankt voor de steun en steun maar verder!!
Groetjes,kristof the stiffman
we zullen vervroegd terug moeten naar het ziekenhuis. de bedoeling was dat kristof pas vanavond terug binnen zou gaan, maar omdat het hem niet gaat, ga ik hem rond 14u al terugbrengen. de hele voormiddag heeft hij in bed gelegen omdat hij zich slecht voelde, toen hebben we samen de kindjes in bad gestoken (dit vonden ze geweldig! papa die ook mee in de badkamer zit) samen met ons viertjes gegeten en nu is het wachten op oma die op de kindjes komt letten zodat ik kristof terug kan brengen. het heeft hem toch wel goed gedaan hoop ik om weer even thuis te zijn!!!!
allez ik ga u laten, kristof gaat zelf nog even een fotootje bijvoegen want daar ben ik niet zo sterk in!
Hoi blogers,Ik ben nog eens een weekendje thuis na 6 weken ZOL!Wat ik zoal heb meegemaakt vertel ik jullie straks wel,ik ben er alleen slechter van geworden! Tot straks!
vorig weekend was het vrij spannend: Kristof maakte opeens koorts en belde mijop. Ik heb de kindjes naar onze lieve buurvrouw gebracht en ben meteen naar hem gereden, ondertussen al 38.1 koorts. hij opende zijn ogen bijna niet en na een uurtje ben ik dan maar naar huis gegaan... om half 1 belde de verpleegster mij dat ik beter kon komen omdat hij er echt ellendig bijlag, kindjes weer naar de buurvrouw en ik vol spanning naar het ziekenhuis... ondertussen al 39.1 koorts.Ik moet eerlijk zeggen dat er toen bange uurtjes zijn gevolgd, ik dacht echt dat ik mijne man zou verliezen... die nacht ben ik op aanraden van de verpleging blijven slapen en ook nog maandagnacht. sinds dinsdag is de koorts weer verdwenen en is hij weer stillekes beginnen te eten...gelukkig!!! alles werd blijkbaar veroorzaakt door een bacterie in zijn darmen. ondertussen weten we ook dat Kristof niet de ziekte Stiff person heeft, maar wel iets anders: PROGRESSIEVE MYELO_ENCEPHALITIS MET RIGIDITEIT. een ziekte die nog zeldzamer is, waar weinig over bekend is behalve dan dat het waarschijnlijk langzaamaan achteruit zal gaan. t probleem is alleen dat hij op dit moment zo zwak is en vatbaar voor andere dingen, zoals bijvoorbeeld die bacterie in zijn darmen en dat is natuurlijk helemaal niet bevordelijk!!! voila, nu zijn jullie weer even op de hoogte gebracht over de stand van zaken, hopelijk heb ik volgende keer beter nieuws!! groetjes, Kristel (het bang afwachtende vrouwtje)
dag lieve mensen, het is al superlang geleden dat we nog iets geschreven hebben, maar dat komt omdat Kristof ondertussen alweer 3,5 week in het ziekenhuis ligt en omdat de computer ondertussen stuk is geweest, maar ...we zijn terug!!! mijn lieve schat heeft ondertussen alweer 2 chemokuren moeten ondergaan, hij reageert hier redelijk slecht op: misselijk, overgeven, verschrikkelijk moe, overal nog meer pijn,... maar het ergste is dat ze tot nu toe nog geen effect hebben gehad. de aanvallen worden zelfs erger, hij heeft nog meer pijnkrampen als vroeger. vandaag is het vaderdag en gaan de kindjes nog eens mee, ik hoop dat hij het aankan want het is al een week geleden dat ze nog eens mee zijn geweest gewoon omdat hij zich zo slecht voelde, dus hopen dat hij vandaag een relatief goede dag heeft!!! tot in de week, groetjes, Kristel, vrouw van....
Hallo iedereen, ik ben de zus van Stiffy. Hij vroeg me wat neer te pennen, allez typen, op zijn blog, want zijne laptop is even buiten gebruik en zoals jullie misschien al doorhadden is hij er ook weeral een tijdje niet. Kristel heeft hem de 18de naar spoed gebracht, daar het helemaal niet goed ging met hem. Daar hebben ze hem alweer aan verschillende baxters gehangen, waaronder weer een baxter endoxan en deze keer hangt er ook een zakje valium aan. Normaal was het voor de endoxan nog 14 dagen te vroeg, maar de dokter probeert nu alles wat hem in zijn macht ligt om toch maar positief resultaat te krijgen. Voor het moment moet hij zijn pillekes en zijn druppelkes en hij heeft een infuus met valium. Hoe het nu met hem is? Laat mij zeggen dat zijn interesse aan vrouwelijk schoon, en af en toe een grap dat dat nog niet verminderd is. Daar zijn we héél blij om, dat hij ondanks zijn miserie toch nog positief ingesteld is. Dus zo zien we maar hoe sterk hij en zijn vrouwtje eigenlijk wel zijn om dat enorm zwaar kruis te dragen. Ik heb er niks dan bewondering voor. Zo, dat was het ongeveer, Stiffy zal waarschijnlijk zeggen dat ik veel te hel gezaagd heb, maar nu weten jullie iets. Ik ga hem vragen, zolang zijn laptop buiten gebruik is, dat hij opschrijft wat ik hier moet neerpennen, das gemakkelijker en daarna zal zijn vrouwtje het dan wel weer overnemen. Ge krijgt in ieder geval de groeten van Stiffy. Groetjes.
De tekst die hier staat is nogal wetenschappelijk en niet echt nuttig voor de
beginnende krachttrainer. De informatie die erin staat is echter wel interessant
en zal je kunnen helpen bij het begrijpen wat er gebeurt als je je spieren traint.
Een spier bestaat uit vele vezelbundels, die uit vezels bestaan, die weer uit
zogenaamde myofibrillen bestaan en die uiteindelijk uit zogenaamde sarcomeren
zijn opgebouwd. Deze sarcomeren zijn 2/1000 mm lang. De menselijke bicepsspier
is uit ongeveer 10 miljard sarcomeren opgebouwd. De macromoleculaire eenheden
van de sarcomeer vormen de dikke en dunne filamenten; ze bestaan uit eiwitten.
De spiercontractie ontstaat door een verbinding tussen eiwitmoleculen: calciumionen
worden vrijgemaakt door splijting van de energievoorraad ATP die zich in de
spiercel bevindt. (Bij dit proces verbindt myosine zich met actine van de dunne
filamenten, waardoor ze knikken zedat de filamenten in elkaar kunnen schuiven.)
Het ATP is ook verantwoordelijk voor het opheffen van de verbinding, zodat de
spier zich weer kan ontspannen. Wanneer dus in een spier de concentratie van ATP
na een sterke vermindering van de energietoevoer afneemt (bijvoorbeeld door grote
vermoeidheid), kan de spier niet ontspannen, hij blijft 'hard' (bijvoorbeeld in
het extreme geval bij spierkramp of bij het overlijden). Het ATP heeft dus aan de
ene kantde taak van energievoorziening en aan de andere kant de taak van het weer
zacht maken van de spier.
Het proces van de spiercontractie begint met een prikkeling van het centrale
zenuwstelsel, gaat via de zogenoemde neuronen of motoneuronen naar het motorisch
eindplaatje en van hieruit naar de spiervezels. In morfologisch opzicht noemen
wetenschappers deze aangesproken delen een motor-unit.
Elke spier kan na een spierprikkeling een derde van haar oorspronkelijke lengte
verkorten. Bij het hierboven genoemde proces bewegen de dunne en dikke filamenten
zich op 10 mm van elkaar, dat wil zeggen om de spier bijvoorbeeld 1 cm te verkorten,
moeten aan een myofibrille een miljoen bewegingen van de verbinding en verslapping
voorafgaan. De krachtontwikkeling wordt groter naarmate meer myofibrillen
tegelijkertijd aan de actie deelnemen.
In de spier heerst altijd een zogenaamd rustpotentieel, dat is een elektrisch proces
aan de celmembraan, tussen het binnenste van de cel en zijn omgeving - tussen de
negatief en positief geladen atomen, de zogenaamde ionen. Als nu een prikkel de
celmembraan van de spiercel bereikt, leidt dit tot een depolarisatie of verandering
van het membraanpotentieel. Het tijdelijke verloop van deze verandering wordt
actiepotentieel genoemd. Zulke prikkels worden bijvoorbeeld door krachtoefeningen
veroorzaakt, waarbij het eigenlijke proces van de prikkeling, van het centrale
zenuwstelsel via de motoneuronen en het zenuwbanen naar de spiervezels verloopt.
De tijdsduur tussen het inzetten van de bovendrempelige prikkeling en de
spiercontractie wordt latente tijd genoemd; hij duurt ca. 0.004 tot 0.01 seconden.
Warmte maakt hem korter, koude verlengt hem (effect van warming-up)
Goedemorgen allemaal,Ik heb gisteren niks op mijn blog gezet omdat ik hondsellendig was!Ik ben de hele dag misselijk geweest en heb moeten overgeven,had totaal geen fut en heb de computer alleen voor muiek opgezet en heb in eerste vitesse rondgelopen en opgeruimd!Normaal is da in derde,hoger gaat toch niet meer en voor de rest heb ik gelezen en thee gedronken(vroeger normaal minstens15 pinten en nu dus meer,maar dan thee!),en niet te vergeten mijn apotheek leeggslikt!Er is weer een zwaarder pilleke bijgekomen,Dantrium 100mg,ik moet nu zo één per dag sikken s'morgens nemen(ipv 4x25)Vrijdag moet ik bloed laten trekken om te zien of ik genoeg witte bloedcellen heb,als ik er genoeg heb kan ik de week erop weer het ZOL binnen voor de volgende Endoxan(chemo)kuur;Dit duurt maar twee dagen,maja,dat dat zeiden ze vorige keer ook!We zullen maar positief blijven hopen!In een depressie vallen wil ik al helemal niet!Neem wel genoeg anti-depri,maar nu ik geen auto meer mag rijden heb ik het toch wat moeilijk.Maar ik ga toch nie mijne kop laten zakken,ik trek mij op aan mijn gezin en aan de reacties op , mijn blog,ik wil er ook interresante dingen opzetten,alls ik eens wist hoe dat moest!Alle raad is welkom!Ikben al lang aan het zoeken hoe ik een afb.onder een reactie onder iemand gastenboek moet plaatsen!Of onder een art.vanmij,ook moeten uw foto's kleiner dan 150kb,en dat is toch weinig!Ik zal ma stoppen met klagen en hopen dat ik wat leuke reacties ktijg en tips!Nu moet ik es vertellen over mijn slechte nacht!De meeste zullen zich ervoor schamen,maar ik heb deze nacht in mijn bed geplast!Het was toch veel,want ik (en mijn vrouw)hebben de lakens ververst!Ik zal het toch eens tegen mijn neuroloog,want het word erger en erger,misschien zal ik s'avonds eerst de kindjes hun pampers aandoen en dan mijn pamper aandoen als ik ga slapen hahaha.Nee,het is toch serieus ambetant,in het begin ging het nog maar nu is het niet meer plezant!Nu is het ook al overdag,niet dat ik in mijn broek plas,maar dan plas ik niet in mijn broek,maar moet dan zoveel op wc!En dat komt zo ineens op alsof ge het al zolang ophoud en dan ben ik juist pop tijd;Maar als ik ergens naartoe wil is dit niet plezant!Ik ga eens stoppen,want ik moet mijn gazet en P-magazine nog lezen en mijn broek nog droog houden!
Deze pagina heeft tot doel u informatie te geven over duizeligheid
en daarbij behorende klachten. Als u recent voor deze klacht bij
een keel-, neus- en oorarts (kno-arts) bent geweest, dan kunt
u op deze plaats daarover meer gegevens lezen. Hebt u er nog nooit
mee te maken gehad, maar wilt u er wat meer over weten, dan geldt
hetzelfde.
Wat is duizeligheid?
Iedereen is wel eens duizelig geweest. Toch is het moeilijk het
begrip duizeligheid te omschrijven.
In het algemeen wordt onder duizeligheid verstaan het gevoel dat
beleefd wordt als de relatie tot de ruimtelijke omgeving verstoord
is. Normaal gesproken krijgt ieder mens voortdurend informatie
over de ruimte om zich heen en over de positie die het lichaam
daarbinnen inneemt. Die informatie is afkomstig van de volgende
systemen:
De evenwichtsorganen. Het evenwichtsorgaan is gelegen in het
rotsbeen en vormt met het binnenoor het slakkenhuis. Het evenwichtsorgaan
is gevoelig voor de stand van het hoofd en voor veranderingen
van de snelheid van het hoofd.
Het tweede belangrijke zintuig, dat onze oriëntatie beïnvloedt,
zijn de ogen. Dit weet iedereen uit eigen ervaring: als men
de ogen sluit, is lopen of stilstaan moeilijker.
Tenslotte beschikken wij over het zogenaamde diepe gevoel
in spieren en pezen. Vooral de signalen uit de benen en de nek
geven informatie over de stand van het lichaam, en van het hoofd
ten opzichte van het lichaam.
Al deze informatie, van de evenwichtsorganen, de ogen en het
diepe gevoel, wordt verwerkt in de hersenstam en de kleine hersenen.
Van daaruit gaan prikkels naar de spieren van het lichaam, zodat
wij houding en evenwicht kunnen aanpassen en bewaren.
Er gaan ook signalen met informatie naar de grote hersenen waar
het bewustzijn zetelt. Indien daar verkeerde of nog niet bekende
signalen binnenkomen, ontstaat het gevoel van duizeligheid. Duizeligheid
is dus de ervaring van een gevoel, dat op zichzelf - net zoals
pijn - niet gemeten kan worden. Van pijn echter weten we vaak
waar het vandaan komt, van duizeligheid meestal niet, en dat maakt
het zoeken naar de oorzaak van de klacht soms erg lastig.
Verschijnselen van duizeligheid
De meeste mensen klagen bij duizeligheid over draaierigheid, een
licht gevoel in het hoofd, het gevoel alsof de wereld om hen heen
draait of dat zijzelf rondtollen. Als u dit gevoel heeft, kunt
u gedesoriënteerd zijn en moeite hebben met het bewaren van
uw evenwicht. Dit onaangename gevoel kan gepaard gaan met allerlei
andere klachten zoals angst, transpireren, geeuwen, zuchten, misselijkheid
en braken. Klassieke voorbeelden van bovengenoemd ziektebeeld
zijn wagen- en zeeziekte.
Oorzaken van duizeligheid
Elke stoornis op een van de plaatsen in het hele systeem kan duizeligheid
en/of evenwichtsklachten veroorzaken.
1. Vooral een acute aandoening van één evenwichtsorgaan
leidt tot heftige duizeligheid met misselijkheid en braken. Vaak
ziet men de omgeving draaien. Soms heeft men ook het gevoel alsof
men opzij geduwd wordt of in een put valt. De klachten kunnen
van enkele seconden tot weken duren, waarna spontaan herstel optreedt.
Bij dit laatste speelt het centrale zenuwstelsel een belangrijke
rol.
De meest bekende oorzaken van een stoornis van het evenwichtsorgaan
zijn:
Een ongeval met hoofdletsel (scheur door het rotsbeen; hierin
liggen het binnenoor en evenwichtsorgaan).
Ontstekingen (griep, middenoorontsteking).
Ziekte van Ménière (zie de betreffende pagina).
Doorbloedingsstoornissen van evenwichtsorganen en/of hersenen.
Een goedaardige tumor op de evenwichtszenuw.
2. Ook kunnen aandoeningen van het gezichtsvermogen en vooral
van de oogspieren aanleiding geven tot duizeligheid. Dit treedt
bijvoorbeeld op bij het in gebruik nemen van een (nieuwe) bril
of bij oogspierverlammingen.
3. Het diepe gevoel kan gestoord raken bij aandoeningen van het
zenuwstelsel in de benen, bijvoorbeeld bij suikerziekte. Een andere
bekende oorzaak is de beschadiging van de nek, optredend bij autobotsingen
(whiplash-trauma).
4. Duizeligheid ontstaat ook bij stoornissen van de regelcentra
in de hersenstam en de kleine hersenen, bijvoorbeeld:
Doorbloedingsstoornissen, zoals bij hartritmestoornissen en
veranderingen in de bloeddruk.
Stofwisselingsstoornissen, zoals een laag bloedsuikergehalte
bij een ontregeling van suikerziekte.
Vergiftigingen, vooral door alcohol of medicijngebruik.
5. Ook de grote hersenen zijn gevoelig voor de boven genoemde
stoornissen. Daarenboven kunnen psychische toestanden als stress
en spanningen via een indirecte weg ook tot duizeligheid leiden.
6. Tot slot kunnen stoornissen in de zenuwen en de spieren, die
houding en evenwicht bewaren, "omgekeerd" het gevoel
van duizeligheid veroorzaken.
Kortom, een lange reeks van klachten en vele oorzaken die het
de patiënt en de dokter niet gemakkelijk maken om met de
klacht duizeligheid om te gaan.
Onderzoek
Verreweg het belangrijkste deel van het onderzoek is uw eigen
verhaal! Op grond daarvan kan vaak al vermoed worden wat de oorzaak
van de duizeligheid (geweest) is en welk onderzoek verricht zal
moeten worden.
In uw verhaal wordt gelet op de volgende vier aspecten:
Om wat voor een soort duizeligheid gaat het? Voelt men bewegingen
in het hoofd of van het hele lichaam? Draait de omgeving? Bestaat
er valneiging of het gevoel te vallen? Is men licht in het hoofd?
Schommelen of wiebelen, etc?
Het verloop in de tijd. Ontstonden de klachten geleidelijk
of acuut? Hoe lang heeft de duizeligheid bestaan? Is de duizeligheid
continu aanwezig?
Zijn er bepaalde omstandigheden waaronder de klachten optreden
of verergeren? Afhankelijk van hoofdbewegingen? Optredend in
bed, bij rechtop gaan staan of tijdens lopen, in drukke winkels
of op het werk?
Zijn er andere verschijnselen, zoals oorsymptomen? (verminderd
gehoor, éénzijdig of tweezijdig, oorsuizen, pijn
of vol gevoel in het oor), misselijkheid, braken, hoofdpijn,
het gevoel flauw te vallen of weg te raken, hartkloppingen,
transpireren, moeite met praten of slikken, dubbelzien of uitval
van een gezichtsveld, benauwdheid, angst, etc.
Verder zal nog gevraagd worden naar het bestaan van andere ziektes,
terwijl ook het medicijngebruik nauwkeurig bekend moet zijn!
U begrijpt, dat het verhaal erg lang kan zijn en dat bij het eerste
bezoek aan de kno-arts niet alles ter sprake kan komen. Vaak komt
er later nog een gelegenheid, bijvoorbeeld tijdens het aanvullend
onderzoek. Zoals al gezegd is, kan het gevoel van duizeligheid zelf
niet gemeten worden, maar de orgaansystemen die een bijdrage leveren
aan het handhaven van oriëntatie, houding en evenwicht kunnen
wél nader onder de loep genomen worden.
Het meer algemene onderzoek, dat mogelijk al door de huisarts is
verricht, kan bestaan uit het meten van hartslag en bloeddruk, een
algemeen bloedonderzoek, inspectie van de oren, beoordelen van oogbewegingen,
houding en evenwicht en meten van gevoel en reflexen.
Zonodig kan het algemene onderzoek gevolgd worden door een meer
specialistisch gehoor- en evenwichtsonderzoek en in uitzonderingsgevallen
door een scan (CT of MRI).
Aan de hand van uw verhaal en de resultaten van het aanvullende
onderzoek lukt het meestal stapje voor stapje de oorzaak van de
duizeligheid op te sporen.
Behandeling
Uw dokter is vooral geïnteresseerd in de oorzaak van uw klachten
om een zo goed mogelijke behandeling te kunnen instellen: als men
weet waar "de fout" zit, dan is er misschien ter plaatse
ook iets aan te doen. Voor de klacht duizeligheid zelf bestaat geen
medicijn!
Grofweg kan de behandeling als volgt worden onderverdeeld:
aanpak van de oorzaak: een aandoening van een evenwichtsorgaan
kan door de kno-arts vaak goed behandeld worden. Algemene ziekten,
van hart en bloedvaten, suikerziekte, bloedarmoede en aandoeningen
van het zenuwstelsel kunnen behandeld worden door de huisarts
of andere specialisten.
aanpak van de gevolgen: gelukkig is het centrale zenuwstelsel
meestal in staat de beschadiging van een deel van het evenwichtssysteem
te compenseren. Bij het aanleren hiervan kan hulp geboden worden,
bijvoorbeeld door een fysiotherapeut.
Slotwoord
Het is niet mogelijk om op deze voorlichtingspagina alle details
voor elke
situatie te beschrijven (zie ook de tekst op de introductiepagina).
Het kan
zijn dat u ondanks de uitleg van uw arts nog vragen heeft of dat
u meer
informatie wilt. Aarzel dan niet contact op te nemen met uw kno-arts
en om nadere uitleg te vragen. Aan dat verzoek zal graag worden
voldaan.
Wat is urticaria ?
Urticaria (urtica = brandnetel) is de medische naam voor netelroos of
galbulten. Het is een zich in korte tijd ontwikkelende, vaak heftig
jeukende uitslag van de huid, die begint met rode vlekjes en daarna in
verdikte bleke plekken kan overgaan. De huidafwijkingen kunnen al of
niet samenvloeien tot grotere vlakke plakkaten. In feite betreft het
een vochtophoping in de bovenste laag van de huid doordat de kleine
haarvaatjes in de huid zich verwijden (de rode fase) waarna door
lekkage het vocht in de weefsels terecht komt (bleke fase). Eén zo'n
plek noemen we een urtica of kwaddel; het ziektebeeld in zijn geheel
heet urticaria. Deze reactie is in het algemeen wel vervelend, maar
meestal niet van ernstige aard omdat het proces zich volledig herstelt,
meestal binnen enkele uren. De aanvankelijk jeukende plekken trekken
dan geleidelijk weg. Bestaan de klachten langer dan 6 weken, dan
spreekt men van chronische urticaria.
Urticaria is een vaak voorkomende huidreactie. Bijna een kwart van de
bevolking zal in de loop van zijn/haar leven hiermee worden
geconfronteerd. De oorzaken lopen uiteen en de aandoening komt op alle
leeftijden voor, zowel bij mannen als bij vrouwen.
Hoe ontstaat urticaria ?
Bij het ontstaan van urticaria speelt histamine een belangrijke rol.
Histamine verwijdt de bloedvaten en veroorzaakt jeuk. Behalve histamine
spelen ook andere lichaamseigen stoffen een rol bij het ontstaan van
netelroos. Dergelijke stoffen liggen klaar in bepaalde "opslagplaatsen"
(mestcellen) waaruit ze onder invloed van prikkels van uiteenlopende
aard kunnen worden vrijgemaakt.
Zo'n prikkel kan het innemen van een medicijn of voedingsmiddel zijn,
psychische factoren, maar ook een infectie, het leveren van
lichamelijke inspanning of de inwerking van zonlicht op de huid. Veelal
is de aard van de prikkel niet bekend en lukt het ook niet om deze op
te sporen. Ook kunnen meerdere prikkels tegelijkertijd aanwezig zijn.
Normaal brengen bovengenoemde prikkels geen reactie teweeg. Verloopt
dit proces minder goed, dan kan urticaria ontstaan.
Voor zover de prikkels bekend zijn worden deze meestal ingedeeld in de volgende groepen:
· geneesmiddelen (vooral pijnstillers, zoals aspirine, antibiotica en röntgencontrastmiddelen)
· acute- en chronische infecties (vooral veroorzaakt door bacteriën en parasieten)
· fysische prikkels (lichamelijke inspanning, lokale druk op de huid, koude, warmte, zonlicht)
· voedseltoevoegingen (vooral kleurstoffen, conserveringsmiddelen en smaakversterkers)
· allergie voor voedingsmiddelen (vooral eieren, schaaldieren en fruit)
· allergie voor ingeademde producten (schimmelsporen, dierlijke huidschilfers, oplosmiddelen, formaldehyde)
· insectensteken en -beten (vlooien, mijten, luizen, muggen, wespen)
· interne ziekten (stofwisselingsziekten, hormonale stoornissen, auto-immuunziekten)
· contact op de huid met bepaalde stoffen, zoals planten, rubber, chemicaliën, dierlijke eiwitten en crèmes.
Een goed interview (uitvragen van de verschijnselen) is het belangrijkste bij het vinden van de oorzaak.
Ofschoon er geen duidelijke erfelijke aanleg bestaat, kan urticaria
zich in bepaalde families vaker voordoen dan gebruikelijk is. Dit is
bijvoorbeeld het geval bij bepaalde urticariatypen, zoals de zogenoemde
koude-urticaria en zonlicht-urticaria.
Wat zijn de verschijnselen ?
Urticaria kan zich voordoen in de vorm van speldeknop-grote jeukende
rode bultjes, dubbeltjes- tot guldengrote bleke plekken, grillig
begrensde samenvloeiende schijven en handgrote bleke plakkaten die zich
kunnen verplaatsen. Al deze licht verheven plekken worden ook wel
kwaddels genoemd, waarmee de verdikking van de huid wordt aangegeven.
Er is geen bepaalde voorkeursplaats: urticaria komt even vaak voor op
armen, benen, romp en in het gelaat. Wanneer er sprake is van
omgevingsfactoren ontstaan de afwijkingen meestal ter plaatse van het
contact of inwerking, bv bij drukurticaria op de knieën, handpalmen en
voetzolen. Urticaria door insectenbeten zit meestal op onderarmen en
onderbenen.
Andere vormen van urticaria
De vorm van urticaria waarbij kleinere jeukende bultjes op de voorgrond
staan, ontstaat bij transpiratie door emotionele stress, inspanning of
warme omgeving. Men spreekt dan wel van inspanningsurticaria.
Een onschuldige maar vervelende variant is urticaria
factitia. Daarbij ontstaan in reactie op druk of wrijven van de huid
jeukende streepvormige kwaddels die na enige tijd weer spontaan
wegtrekken. Met een stomp voorwerp schrijvend over de rug zijn ze reeds
op te wekken. Dit verschijnsel noemt men hierom ook wel positief
dermografisme. Dit komt in meer of mindere mate bij 3-5% van de
bevolking voor en men kan er langdurig last van hebben. Vaak liggen
hier verschillende oorzaken aan ten grondslag.
Een andere vorm van urticaria is koude-urticaria. De kwaddelvorming
ontstaat op plaatsen waar de huid wordt afgekoeld. Dit treedt
bijvoorbeeld op bij zwemmen in koud water. Het kan zelfs tot
gevaarlijke situaties leiden (verdrinken) wanneer een meer
gegeneraliseerde reactie met bloeddrukdaling en bewustzijnsverlies
ontstaat. Men kan de diagnose stellen door op een gestandaardiseerde
manier de huid plaatselijk af te koelen (ijsbloktest).
Daarnaast bestaat er nog een vorm van urticaria : de vertraagde
drukurticaria. Hierbij onstaan na enkele uren zwellingen ter plaatse
van lokale druk. Deze vorm ontstaat vaak rond de gewrichten en kan soms
verward worden met een ontsteking van het gewricht. Behandeling van
deze aandoening is erg moeilijk. De aandoening leidt vaak tot
verminderde arbeidsgeschiktheid.
Hoe wordt de diagnose gesteld ?
Urticaria wordt door artsen gemakkelijk herkend. De arts zal eerst
informeren naar veel voorkomende oorzaken wanneer u hem voor het eerst
dit probleem voorlegt. Het al pratend samen napluizen van een mogelijke
oorzaak lost een groot aantal gevallen reeds op, zonder dat nader
onderzoek noodzakelijk is.
Pas wanneer de aandoening hardnekkig blijkt te zijn, kan verder
onderzoek nodig zijn. Hoe dit onderzoek eruit ziet hangt mede af van de
bij de ondervraging verkregen aanwijzingen, de speurzin en ervaring van
de onderzoeker. Met behulp van een bloedonderzoek kan er op zeer veel
manieren naar een oorzaak worden gezocht. Ook kunnen röntgenfoto's,
bacteriekweken, onderzoek van urine en ontlasting, allergietests en
provocatietests aanwijzingen opleveren voor een of andere oorzaak. Dit
alles neemt de nodige tijd (soms wel enige maanden) in beslag voordat
alle eventuele oorzaken zijn nagekeken. Het belang van een diepgaand
onderzoek is ook mede afhankelijk van de hinder die u ondervindt in uw
dagelijkse activiteiten en het op normale wijze kunnen uitvoeren van uw
werkzaamheden.
Bij chronische urticaria is bij een groot deel van de patiënten geen
oorzaak aan te wijzen. Men spreekt dan van "chronische idiopatische
urticaria". Bij iets minder dan de helft van de patiënten met
chronische urticaria worden omgevingsfactoren gevonden die de netelroos
of geheel of gedeeltijk verklaren.
Wat is de behandeling ?
Veelal zijn geneesmiddelen die de werking van histamine blokkeren
effectief werkzaam. Deze geneesmiddelen worden antihistaminica genoemd.
In het verleden hadden zij bij een deel van de gebruikers een
vervelende bijwerking, namelijk dat men er suf of slaperig van werd.
Tegenwoordig zijn er antihistaminica die dit effect niet meer hebben.
Bij kinderen kan een dergelijk middel in de vorm van een drankje worden
gegeven; ouderen krijgen meestal capsules of tabletten. Indien het de
verwachting is dat de huidreactie met enkele dagen zal afnemen, kan ook
gebruik gemaakt worden van een jeukstillende lotion of een schudsel.
De chronische uitingsvormen van urticaria vereisen soms een langdurig gebruik van antihistaminica.
Wat zijn de vooruitzichten ?
In de meeste gevallen is de huidreactie van korte duur (acute
urticaria). Zelfs zo kort dat de verschijnselen alweer weg zijn,
voordat men besloten heeft naar de huisarts te gaan. Niettemin zijn er
mensen bij wie de reactie meerdere dagen achtereen telkens opnieuw
optreedt en zelfs weken tot maanden achtereen aanwezig blijft
(chronische urticaria).
In dat geval kan de aandoening zeer hinderlijk worden en verder
onderzoek vereisen om een oorzaak op te sporen en zo mogelijk uit te
schakelen. In de meeste gevallen wordt echter, ondanks intensief
speurwerk, uiteindelijk geen oorzaak gevonden. Het is daarom uitermate
belangrijk om zo precies mogelijk aan de dokter te vertellen hoe en
wanneer de galbulten optreden.
Proficiat johnny en christiane,jullie zijn de100ste bezoeker in mijn gastboek!Zo te zien zijn julie fervente wandelaars.Mijn schonvader heeft ook al wat kilometerkes afgemolken met zijn vriendin!Zijn jullie bij een vereneging?,jullie mogen daar altijd reclame maken over mijn blog of hebben jullie er zelf één?Laat me dit dan weten via een mailke of het gastenboek!Ik kan jullie geen prijs geven,maar zou zeggen stap zolang je kunt en spring nog eens beinne op mijn blog,ohja,ik ben ook van limburg,uit As,ook mooi om en eens te wandelen!Nog veel wandelgenot! Saluut.
Ik ben schols kristof, en gebruik soms ook wel de schuilnaam kristof the stiffman.
Ik ben een man en woon in Niel bij As,Limburg (Belgie) en mijn beroep is Ex- Installateur centrale verwarming en sanitair bij stad Genk.
Ik ben geboren op 02/04/1975 en ben nu dus 49 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: fietsen,zwemmen,pc,....
Ik heb 4 gelukkige maanden gehad in mijn leven gehad en heb nu mijn ziekte.Ik heb mij erbij neergelegd en hoop dat ik nog kan genieten van mijn leven als mijn medicatie op punt staat!Ik hoop dan dat ik veel dingen kan doen met mijn gezin,het enige wat mij
Ik ben kristof schols, en gebruik soms ook wel de schuilnaam stiffman of stiffy.
Ik ben een man en woon in Niel bij As limburg (belgie) en mijn beroep is Invalide insallateur centrale verwarming en sanitair.
Ik ben geboren op 02/04/1975 en ben nu dus 49 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: internet,seniorennet,mijn gezin.
Ik ben dus een invalide installateur cv en sanitair.Ik werkte voor stad genk en deed er het onderhoud van zo'n 100-tal gebouwen,gaande van ketels kuisen tot het aanleggen van nieuwe installaties.Daarvoor deed ik dat in de privésector,maar omwille van de l
Hallo allemaal,
wil jullie allemaal laten weten dat stiffy eergisteren terug naar het ziekenhuis gegaan is, daar het hem totaal niet ging. Het is ook geen lachertje voor stiffy, kristel en de kindjes om na zo een lange tijd weer allemaal samen te zijn. Dat aanpassen allemaal. Maar ze hebben wel genoten van die week dat ze samen waren. Ik ben gisteren nog naar het ziekenhuis gegaan en het ging hem naar omstandigheden vrij, ik zeg vrij goed. Er kon zelfs een grapje vanaf. Maar we zien natuurlijk niet hoe hij zich aan de binnenkant voelt hé. Nu de 28e krijgt hij maar weer eens een dosis chemo. En dan weer kijken wat dat brengt. Hopelijk héél goed nieuws. We zullen maar positief blijven denken hé. Zo, dat was het een beetje. Morgen ga ik weer naar hem toe. Moest er iets nieuws uit de bus komen, dan zullen Kristel of ik of Stiffy zelf dat zeker laten weten.
Groetjes van zijn zus.
we zullen vervroegd terug moeten naar het ziekenhuis. de bedoeling was dat kristof pas vanavond terug binnen zou gaan, maar omdat het hem niet gaat, ga ik hem rond 14u al terugbrengen. de hele voormiddag heeft hij in bed gelegen omdat hij zich slecht voelde, toen hebben we samen de kindjes in bad gestoken (dit vonden ze geweldig! papa die ook mee in de badkamer zit) samen met ons viertjes gegeten en nu is het wachten op oma die op de kindjes komt letten zodat ik kristof terug kan brengen. het heeft hem toch wel goed gedaan hoop ik om weer even thuis te zijn!!!!
allez ik ga u laten, kristof gaat zelf nog even een fotootje bijvoegen want daar ben ik niet zo sterk in!
vorig weekend was het vrij spannend: Kristof maakte opeens koorts en belde mijop. Ik heb de kindjes naar onze lieve buurvrouw gebracht en ben meteen naar hem gereden, ondertussen al 38.1 koorts. hij opende zijn ogen bijna niet en na een uurtje ben ik dan maar naar huis gegaan... om half 1 belde de verpleegster mij dat ik beter kon komen omdat hij er echt ellendig bijlag, kindjes weer naar de buurvrouw en ik vol spanning naar het ziekenhuis... ondertussen al 39.1 koorts.Ik moet eerlijk zeggen dat er toen bange uurtjes zijn gevolgd, ik dacht echt dat ik mijne man zou verliezen... die nacht ben ik op aanraden van de verpleging blijven slapen en ook nog maandagnacht. sinds dinsdag is de koorts weer verdwenen en is hij weer stillekes beginnen te eten...gelukkig!!! alles werd blijkbaar veroorzaakt door een bacterie in zijn darmen. 
dag lieve mensen, het is al superlang geleden dat we nog iets geschreven hebben, maar dat komt omdat Kristof ondertussen alweer 3,5 week in het ziekenhuis ligt en omdat de computer ondertussen stuk is geweest, maar ...we zijn terug!!!
Ik ben schols kristof, en gebruik soms ook wel de schuilnaam kristof the stiffman.
Ik ben kristof schols, en gebruik soms ook wel de schuilnaam stiffman of stiffy.
