Ik ben vyvey Jean Pierre, en gebruik soms ook wel de schuilnaam JP.
Ik ben een man en woon in Jabbeke () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/10/1951 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen, fietsen.
Te voet van Jabbeke naar Compostela
Een dagelijks verslag over mijn tocht naar Compostela
22-08-2016
Dag 12 Nogent le Roi - Chartres
Dag 12.
Slechte wifi dus ik probeer nog eens.
Niet te vroeg vertrokken gezien het maar zo een 24 km ver was en ik goed gerecupereerd ben van de tocht van 38 km van gisteren.Een eenzame streek. Veel geel en groen dus afgedorst graan en hier en daar een groot bos. Bergaf en bergop, licht glooiend. Nu en dan een fazant en wegsprintende haas.
Meerdere keren de rivier de Eure overgestoken en er veel kilometers langs gewandeld. Traagstromend en niet erg breed en diep. Een beetje zoals de Semois bij ons. Veel grote kopvoorns gespot en bijna geen hengelaars.
Vanaf Jouy ben ik op de pelgrimsweg van Parijs naar Tours beland. Mijn eerste wegwijzer in de vorm van een schelp is een feit. Van af nu vind ik op ieder paaltje en electriciteitspaal de gele st jacobsschelpen terug. Makkelijk en moet minder op de kaart zoeken.
Bij het binnenwandelen van Chartres valt de machtige kathedraal van ver op. De jeugdherberg gezocht maar zat eivol en moest dus een hotel boeken. Ibis kathedraal a 100 € per nacht. Ja goed maar dan blijf ik de zondag niet en ga verder stappen. 100 € is 3 keer mijn dagbudget.
Goed geslapen en lekker en ruim ontbijt en de zondagmorgen terug vertrokken voor een extra lange staptocht.
Wat later gestart maar wilde wel veel km doen. Ik had er zin in en na een gevuld ontbijt, bij JM en Michele, kon ik er best tegen. Nog wat hard gekookte eitjes en tomaten en zelf gebakken brood meegekregen voor onderweg.
Een lange tocht gewandeld door een eenzame streek, en kleine verlaten dorpjes. Veel veldwegen en GR wegen gebruikt. Wat verder gestapt dan Nogent le Roi gezien er daar geen camping was. De laatste 5 km in de regen gelopen.
Een mooie camping gevonden. Les Ilots de Saint Val in Villiers le Morhier. Ik had niets meer te eten en op de camping was niets te koop. De uitbaatster wilde wel om een pizza en een paar blikjes rijden. Leuk. Eeen braaf mens.
Morgen stappen naar de mooie stad Chartres en logeren in de jeugdherberg.
Van Genainville tot Septeul via landelijke wegen en de gr nr 11 door de velden, en een groot woud, naar de bruggen over de seine. Naar de Seine stappen is gemakkelijk, altijd maar bergaf. Maar wie zegt bergaf moet ook weten dat eenmaal de rivier overgestoken is, men terug stevig de berg op moet.
In Mantes La Jolie iets gedronken, en een belegd broodje gekocht, en terug wandelen richting Septeul. Een paar km voor ik de stad ging binnen stappen even JM opgebeld en gevraagt waar hij woonde. De man heb ik gevonden via het internet en zijn gezin zou me die dag opvangen en helpen aan een bed.
Wat een hartelijke ontvangst bij JM en Michele in hun mooi huis. Toen ik er om 14 aankwam was het middagmaal klaar, en hebben ze speciaal gewacht op mij om te eten. Een douche en een lekker bed gekreken. S Morgens een stevig ontbijt en met spijt in het hart afscheid genomen.
Afgesproken als ze eens naar Brugge komen dat ik de gits zou zijn en hun zo een wederdienst kan geven.
Een beetje laat wakker geworden(6u30). t'Ja er zitten nu eenmaal geen hanen om mij wakker te maken, op een vliegveld. Een stuk oud brood en worst geknabbeld en een slok water gedronken en klaar voor een nieuwe dagtocht.
In Gigors gestopt aan een bar en een panninnigegeten met 3 kazen. Een cola gekocht en mijn waterflessen laten opvullen. Een stempel gaan halen in het gemeentehuis en terug op stap richting Genainville via landelijke en veldwegen. Onderweg mijn eerste pelgrims ontmoet. Een koppeltje uit Arras. Stappen tot Chartres en terug naar huis met de trein.
Rond 14 u een restaurant binnen en de dagschotek besteld. Frietjes met sla en een gebraden andouilliete.
In het dorp van Genainville was niets voorzien om te slapen. Aangebeld bij een manege en na waten pleiten en zagen mocht ik ik de wei camperen. Een van de honden beet me even in mijn gat. Niets erg.
De eigenaar zei; ik sluit de honden nu op en laat ze morgenvroeg om 6 u los.
Terug een mooie dag en in de vroege morgen vertrokken, en geen kat te zien op de weg.
Mooie heuvelachtige landschappen en zeer stil. Veel bossen en rustige paden. Enkele reeen en fazanten gespot. Normaal 33 km, maar even verloren gelopen in de bossen, en terug gelopen en zo een tocht van 36 km gewandeld.
Bijna in Flavacourt aangekomen een boerderij gevonden met schalets te huur. Gevraagd om te overnacten maar waren volzet. De boer nog eens laten bellen voor een chambre d'hote even verder op maar ook vol.
Van de boer mocht ik dan mijn tentje zetten op het vliegveld even verop.
Zet je maar ergens op de landings baan. Niet meer in gebruik maar het gras is lekker kort en een terrein zoals een biljart.
Als de gendarmes komen stuur ze maar naar mij, riep hij me nog na.
Vandaag een beetje later vertrokken naar mijn bestemming. Is maar 27 km ver. In Grandvillers wat afgeweken van mijn route om inkopen te kunnen doen. Brood, beleg en water.
Daar in de bakkerij spreekt een vrouw me aan en zegt dat ze samen met haar man, ook de camino heeft gestapt. Ze vraagt me langs welke weg ik de stad ga verlaten en vertelt me dat ik aan haar deur zal passeren. Daar aangekomen moet ik binnengaan voor de koffie en krijg een zakje mee met daarin: 2 tomaten, een blikje rillette de canard, een doosje fruit op sap en een vlootje appelmoes. Een foto genomen en mijn weg verder gezet. Onderweg smakelijk gegeten van het gekregene en vers stokbrood.
Goed weer en zeer warm. Eindeloze landschappen. Ballen stro, met honderden overal rond mij.
Een paar km voor de camping mijn broer en schoonzus ontmoet en afgesproken, voor een koffie op de camping du vieux moulin. Ze hadden ook iets mee om te eten en te drinken, en kon zo mijn voorraad aanvullen.
Een zeer kleine camping met nogal wat neerhofdieren. En wie zegt dieren weet dat die al vroeg lawaai maken. De vriendelijke verantwoordelijke stelde voor het feestzaaltje te gebruiken, en zo met gesloten ramen en deuren, het lawaai uit te sluiten. Ja feestkot bedoelde ze. Ik kon daar niet op de grond gaan liggen wegens de aanwezige muizen en heb dan, samen met mijn broertje, enkele tafels bij elkaar geschoven en er mijn bedje bovenop gemaakt. Lekker een meter boven de grond maar..... keihard voor mijn rugspieren.
Nog samen met Danny en Magda een pasta gaan eten in een grotere stad wat verderop.
Het gekraai van de hanen in de omgeving begon al om 5 uur. Klaar wakker en alles op het gemak ingepakt en een stuk oud brood geknabbeld. Vertrokken bij daggeraad langs de Somme tot in Bourdon en dan zuidwaarts naar Poix le Picardie.
Onderweg was ik op de kaart aan het zoeken welke richting te kiezen. Een dame deed haar deur open en vroeg me: "ga je naar Compostela?". Ik ga starten de 23 augustus en kom binnen koffie drinken en vertel me over je tocht. t' Ja, tegen koffie zeg ik geen neen.
Bleek dat ze met een vriendin de tocht ging doen en de echtgenoot ging volgen met de mobilhome en terreinfiets.
Een eindje verder, bij de vriendin, moest ik alweer stoppen en alles vertellen over mijn eerste dagen van mijn camino.
Vlug doorgestapt naar mijn bestemming want 30 graden, en een volle bepakking, weegt door en is zeer zwaar. Veel water gedronken onderweg en heb zeker 3 liter per dag nodig.
In het stadje waren alle handelszaken gesloten wegens de 15 augustus maar na enig zoekwerk toch nog een pizza kunnen eten. Er een mee genomen naar de camping en in porties verpakt, voor ontbijt en middagmaal.
Een mooie camping met wifi en vol Hollanders. De wifi was overbelast en dus niet te gebruiken.
Zoals gewoonlijk zo vroeg mogelijk vertrokken uit de camping. Geen of weinig verkeer en weidse vlakten.
Om 9:oo door een dorpje en daar Anne Marie ontmoet. Was op wandel met haar hondje. Ik vraag kan ik hier ergens een koffie kopen? Hier geen café noch winkel, zegt ze. Wil je een koffie bij ons thuis drinken? Tuurlijke. Heb daar brood met boter en confituur gegeten en koffie gedronken. Een foto genomen en weg. Brave ziel.
Een beetje verder vast gesteld dat ik mijn trui verloren had. Waar en wanneer? Ben niet meer teruggegaan.
Bij aankomst in Auxi le Cateau een café binnen en gevraagd waar ik een nieuwe trui kon kopen. 4 km verder en ' km terug. Pffff dat is dan 40 km voor die dag. Niet doen dus. De cafébaas heeft mij dan maar een oude trui van hem gegeven. Chic.
Wat inkopen gedaan voor mijn avondmaaltijd en reserve voor de dag daarop: brood, camenbert en water. Meer moet dat niet zijn.
Naar de camping en daar was niemand aan de reseptie. Ik mocht gewoon de tent zetten waar plaats was en ze gingen komen om het geld. Gewacht tot 18:30 op de dame van de reseptie en haar vertelt dat mijn gsm nat was en niet meer werkte. Mocht met haar toestel naar huis bellen.
Thuis geen goed nieuws. Mijn moeder was opgenomen in het ziekenhuis. Later bleek dat ze redelijk goed herstelde en is nu ok.
Nog een bord frieten gaan eten met een paar merguezen en dat naar bed.
Wakker om 4 uur door het geroep van de uilen. Opgestaan en alles ingepakt en om 5 u vertrokken naar Flixecourt. De bakkerij was vroeg open omdat het marktdag was. Wat brood en koeken gekocht.
Onderweg bijna geen verkeer omdat het Zaterdag was. Onderweg geen activiteit in de velden. Het graan en het stroo zijn nog te nat om te bewerken ,en de boeren wachten op beter weer.
Zo ver men kan kijken alleen graan en bieten. Soms erwten en aardappelen. Weinig huizen en ver van elkaar gelegen dorpen. Stappen van de ene valei naar de andere en van watertoren naar windmolens.
Aangekomen in Flixecourt geen hotel, gastenkamer noch camping. Vroeger hadden mijn ouders daar vrienden maar zijn ook al overleden. Dus die optie valt ook al weg. Inkopen gedaan voor de avond ,en het ontbijt de volgende dag, en mijn tentje gaan zette bij de sluis aan de Somme.
Bij het kraaien van de hanen wakker geworden en mijn weg verder gezet langs het jaagpad van de Somme.
Wakker geworden om 5u30 en gelijk mijn rugzak geladen en in alle vroegte vertrokken om streeks 6 u.
Door de stad er er was zelfs al een bakker open . Me zelf getrakteerd met een paar chocoladekoeken en een stokbrood. Eeen beetje triestig weer maar niet koud. Onderweg door die oud Vlaams streek dan toch overvallen door de regen en aangepaste kledij aangetrokken. Om 10 u ergens gestopt en een koffie en een broodje gekocht en terug verder richting Anvin.
Onderweg problemen met mijn Gsm. Te veel mee in de regen gelopen en nat geworden. Ja verder wandelen met de landkaart dus. Gaat ook, en vroeger was er niets anders.
In Anvin aangekomen me geplaatst op de camping en een winkel gaan zoeken om mijn water aan te vullen. In een café mocht ik uitzonderijk hun wifi code gebruiken.
Vandaar deze korte verslagen. Ik had nog mooie foto's op de gsm staan maar kan die voorlopig niet meer openen.
Vorgen zijn de weersvoorspellingen beter en voor het week-end zegt men de 28 graden te halen.
Het gaat goed en kan gemakkelijk mijn vooraf geplande afstanden afwerken.
Bij het krieken van de dag wakker geworden. De tent was nat door het buitje van de vooravond. Alles afgebroken en naar de douches gedragen zodat ik op het gemak kon pakken. Op naar Cassel via Winnezele. Op de Casselberg een herberg binnengestapt op zoek naar mijn eerste koffie van de dag.
"Of een stokbrood met beleg kon kopen? Neen maar tien meter verder is een kruidenierszaak en daar kan je alles vinden", was het antwoord. 2 stokbroden en een stuk rockfort kaas gekocht en er gelijk de helft van opgegeten. De rest weggestopt voor later.
Onderweg van Cassel naar Aire wat moeten schuilen voor de regen maar verder droog en niet te warm.
Op de camping van Aire sur la Lys gekomen begon het te plenzen en heb wat gewacht op drogere tijden, om mijn tentje op te zetten. Toen ik net wou beginnen kwam de beheerder er aan en melde mij dat ik een leegstaande chalet mocht gebruiken, voor de prijs van een tentje. Leuk en nog met verwarming en electra erbij. Mijn was kunnen drogen bij de kachel en mijn pc en gsm opgeladen.
Het was er niet echt proper maar wel warm en knus en heb goed kunnen slapen.
Zeer vroeg wakker geworden en vertrokken richting Frankrijk.Langs de ijzer tot Knokke brug en daar mijn boterhammetjes tot mij genomen. Een karpervisser wilde mij trakteren met een koffie. Graag, en een beetje zitten praten, onder vissers, weet je wel. Verder de ijzer afgewandeld langs de rechteroever en de rivier en het pad werden alsmaar smaller. Onderweg loslopende schapen en zeer smalle brugjes. Niet waar tante Yvette!
In Roesbrugge twijfelde ik of ik via Haringe naar Watou zou stappen, maar een lokale wandelaar adviseerde mij de ijzer te volgen, en zo Frankrijk binnen te stappen tot in Houtkerke. Vandaar was het maar enkele km meer naar camping La Houblonniere. Eerst was er geen plaats meer voor mij maar na wat aandringen kreeg ik dan toch een plekje voor de nacht.
Niet veel luxe en konfort, geen wifi, geen winkeltje en geen restaurant en ver van alles. Gelukkig had ik nog wat brood over van gisteren en wat repen. Beter oud brood dan geen brood zou ik zeggen. En ik dacht, morgen koop ik wel brood in Cassel.
Ja een snee oud brood en een reep was eigenlijk niet genoeg om mijn honger te stillen en men zei me " 2 km verder kan je een frietekot vinden". Ja dat is dan 4 of meer km met mijn vermoeide benen he.
Mijn situatie uitgelegd aan een echtpaar daar op de camping en zij boden mij een stuk stokbrood met kaas aan, en enkele pruimen als dessert. Helemaal voor niets.
Goeie vraag. Meestal veel te veel en het spreekwoord zegt; "Wat je thuis laat is mooi meegenomen".
Normaal mag, om komfortabel te stappen, het totale gewicht van de rugzak niet meer bedragen dan 12 kg.
Daarin is ook 2 liter water, en voedsel voor een halve dagtocht inbegrepen.
Wat neem ik mee:
Kleding:
3 onderbroeken,3paar sokken, 3 T-schirts, trekkersbroek lang, trekkersschort kort, 1 zakdoek,Fleece, regenbroek, regenjas, pet en zonnehoed, 1 paar hoge trekkersschoenen, paar slippers, sjaal.
Slaapgerei:
lichte slaapzak, zijden binnenslaapzak, slaapmatrasje, wasgerei, kleine handdoek, 2 washandjes, zeep, tandenborstel en tandpasta, verzorging persoonlijk, wasprodukt, scheerzeep en mesjes.
Documenten:
waterdichte hoes voor documenten, identiteitskaart(kopie in rugzak en op mail), europese ziekteverzekeringskaart, bankaart, geloofsbrief en stempelboekje, wandelkaarten, taalgids Spaans, notitieboekje en schrijfgerei, adres en maillijst, telefoonnummers (gsm).
Persoonlijke medicijnenkit;
persoonlijke geneesmiddel, immodium, paracetemol, wondhelende zalf, zalf tegen insektenbeten, middel tegen spierpijn, ontsmettingsmiddel,compeed, nagelknipper, zonnecrème, lippenbalsem.
Allerlei:
Gsm en oplader, fototoestel met oplader, note book en oplader, zonnepaneeltje, zak of hoofdlamp, koord en wasknijpers, oordopjes, veiligheidsspelden, bestek en zakmes, naaigerei, reserve bril, wc papier.
Camping;
Tentje.
Dit alles samen komt algouw op 14 kg.
Minder kan echt niet en ik heb al verschillende keren de zak herschikt en zaken weggelaten.
Het enige pluspunt is dat, eenmaal de bergen in zicht, ik mijn tentje van dik 3 kilo ga terugzenden en dan met een konfortabele 11 kilo wegende rugzak, verder via de camino Frances naar Santiago de Compostela ga wandelen.
Ik ben er klaar voor en heb veel en goed getraind.
Vanaf maandag ga ik iedere dag een verslagje schrijven van mijn dagelijkse tocht. Foto's nemen en de mooiste publiceren zodat mijn volgers een impressie krijgen van mijn camino naar Compostela
Ik denk ongeveer 44 dagen te stappen tot aan de Spaanse grens en nog eens 33 dagen tot aan Compostela. Ik heb dan nog 3 dagen over en kan die eventueel gebruiken om eens een rustdag te houden.
Mijn eerste trip doe ik van thuis tot aan de camping in Sint Jacobskapelle.
Met Sint Jacob wordt veelal Jacobus de Meerdere bedoelt. In de christelijke iconnografie is de sint-jakopsschelp diens attribuut. Deze is bevestigd aan zijn hoed, mantel of knapzak. De sint-jacopsschelp is hiernaar vernoemd. Ook wordt hij vaak afgebeeld met een staf, het attribuut van de pelgrim.
Volgens de legende was zijn graf, aangewezen door een ster, ontdekt op het "sterreveld" in Santiago de compostela.
Zijn naamdag is op 25 jili. Hij is de patroonheilige van Spanje (in het bijzonder van Galicië en Santiago de Compostela), en nog veel andere plaatsen in Spanje, Guatemale, Chili, Nicargua, Montreal, Den Haag en vele Nederlandse en Vlaamse kerken.
Hij is ook de patroonheilige van de soldaten, ruiters en krijgers, de arbeiders, de lastendragers, de hoedenmakers, de bont- en pelswerkers, de kousenmakers, de bewakers, de ketting smeden, de apothekers en drogisten, de dierenartsen en de pelgrims.
Gisteren wandelen in de westhoek en vandaag in het Meetjesland.
Gisteren gestart in Steenkerke, dicht bij Veurne, en gekend als de woonplaats van Willem Vermandere. Het huis van de artiest is niet moeilijk te vinden. Vlak tegenover de kerk en je kan er niet naast kijken van de granieten beelden die voor zijn deur staan .
Een wandeling in de polders van de westhoek is niet moeilijk of lastig gezien het zo vlak is als een biljart, en voor 1 keer was er niet veel wind.
En dat het daar kan blazen weet iedere renner en wielertoerist. Het is een rustige streek met hier en daar een klein stil dorpje.
Herbergen lokken de touristen met een boerestuute met hesp en speciale streekbieren.
Heb genoten van de stlte en de wijdse vlakte en zo een 28 km gestapt.
Vandaag opnieuw trainen als voorbereiding van mijn Camino.
Naar Eeklo en de auto achtergelaten aan de haven. Ja Eeklo heeft een rivierhaventje en is een knoopunt van een paar kleine kanalen. Bossen ,velden, en kanalen en dwars door het centrum van Eeklo.
Verder naar Het Leen. Dit provinciaal domein is meer dan 200 hectaren groot en men kan er uren in de schaduw wandelen.
Rond 14 u begon het te spetteren en was ik niet zo ver weg van mijn auto en besloot toch maar mezelf en de rugzak droog te houden.
Dat is het antwoord wat ik geef als mensen me vragen; wanneer vertrek je nu eigenlijk.
Ik ben er klaar voor en heb me goed voorbereid. Veel fietsen en de laatste weken intensief gewandeld met de gevulde rugzak.
Een beetje overal in West en Oost-Vlaanderen. Gewoon wat afwisseling en het eentonige wandeltrajekt uit mijn buurt wat mijden.
Zeer mooie wandelingen van 25 a 30 km in de Vlaamse Ardennen, het Meetjesland, Veune ambacht, het Brugse ommeland, de leie streek en de buurt rond Kortrijk.
Geslapen in mijn tentje en in jeugdherbergen. Gelopen in de hitte en in de regen.
Blaren gehad en verzorgt en vermoeide benen ingesmeerd en maximaal laten rusten.
Mijn voeding verzorgt en gewicht onder kontrole.
Mijn boekjes en landkaarten regelmatig bestudeerd en nuttige nota's opgenomen.
Gisteren gestapt van Aartrijke naar de kerk van Lichtervelde. Met de leden van de Vlaamse genoodschap van Compostela gangers eerst koffie drinken in zaal De Ploeg en dan in groep naar de kerk. Daar een ere dienst ter ere van de naamdag van sint Jacobus.
In de kerk merkte ik tot mijn verbazing ook nog 2 Jabbekenaars op die ik goed ken.
Na de eredienst allen naar een bekend restaurant en samen van een frisse koude schotel genoten.
Daarna terug te voet naar Jabbeke.
26 km gestapt en veel info opgedaan van mensen die de weg naar Compostela al meerdere keren gestapt hadden.
Bommen en granaten worden vernietigd in het munitiedepot van Houthulst.
Vandaag een wandeling in en rond Houthust.
Deze gemeente is ondermeer gekend voor het vernietigen van oorlogs munitie, en in het bijzonder de gasgranaten. De depot is gelegen in een deel van het vrijbos. Dit is de rest van een groot woud dat zo een 200 jaar geleden het thuis was van de bende van Baekeland.
Deze rovers en bandieten maakten toen de streek onveilig door hun plunderingen en struikroverij en eindigden uiteindelijk op het schavot, en werden met behulp van de guiliotine het hoofd afgehakt.
Dit op de markt van Brugge.
De streek is glooiend, maar gemakkelijk te bewandelen. Het vrijbos, de dreven en landelijke wegen lenen zich voor de wandelsport.
Onderweg nog een granaat gezien in een electra paal.
Dat is hier normaal, en zeker in de westhoek waar nog veel granaten in de grond zitten, en bij het ploegen naar boven gewerkt worden.
Ik ben vyvey Jean Pierre, en gebruik soms ook wel de schuilnaam JP.
