Ik ben vyvey Jean Pierre, en gebruik soms ook wel de schuilnaam JP.
Ik ben een man en woon in Jabbeke () en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/10/1951 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen, fietsen.
Te voet van Jabbeke naar Compostela
Een dagelijks verslag over mijn tocht naar Compostela
19-08-2016
Dag 6 Flixecourt - Poix le Picardie
Dag 6
Het gekraai van de hanen in de omgeving begon al om 5 uur. Klaar wakker en alles op het gemak ingepakt en een stuk oud brood geknabbeld. Vertrokken bij daggeraad langs de Somme tot in Bourdon en dan zuidwaarts naar Poix le Picardie.
Onderweg was ik op de kaart aan het zoeken welke richting te kiezen. Een dame deed haar deur open en vroeg me: "ga je naar Compostela?". Ik ga starten de 23 augustus en kom binnen koffie drinken en vertel me over je tocht. t' Ja, tegen koffie zeg ik geen neen.
Bleek dat ze met een vriendin de tocht ging doen en de echtgenoot ging volgen met de mobilhome en terreinfiets.
Een eindje verder, bij de vriendin, moest ik alweer stoppen en alles vertellen over mijn eerste dagen van mijn camino.
Vlug doorgestapt naar mijn bestemming want 30 graden, en een volle bepakking, weegt door en is zeer zwaar. Veel water gedronken onderweg en heb zeker 3 liter per dag nodig.
In het stadje waren alle handelszaken gesloten wegens de 15 augustus maar na enig zoekwerk toch nog een pizza kunnen eten. Er een mee genomen naar de camping en in porties verpakt, voor ontbijt en middagmaal.
Een mooie camping met wifi en vol Hollanders. De wifi was overbelast en dus niet te gebruiken.
Zoals gewoonlijk zo vroeg mogelijk vertrokken uit de camping. Geen of weinig verkeer en weidse vlakten.
Om 9:oo door een dorpje en daar Anne Marie ontmoet. Was op wandel met haar hondje. Ik vraag kan ik hier ergens een koffie kopen? Hier geen café noch winkel, zegt ze. Wil je een koffie bij ons thuis drinken? Tuurlijke. Heb daar brood met boter en confituur gegeten en koffie gedronken. Een foto genomen en weg. Brave ziel.
Een beetje verder vast gesteld dat ik mijn trui verloren had. Waar en wanneer? Ben niet meer teruggegaan.
Bij aankomst in Auxi le Cateau een café binnen en gevraagd waar ik een nieuwe trui kon kopen. 4 km verder en ' km terug. Pffff dat is dan 40 km voor die dag. Niet doen dus. De cafébaas heeft mij dan maar een oude trui van hem gegeven. Chic.
Wat inkopen gedaan voor mijn avondmaaltijd en reserve voor de dag daarop: brood, camenbert en water. Meer moet dat niet zijn.
Naar de camping en daar was niemand aan de reseptie. Ik mocht gewoon de tent zetten waar plaats was en ze gingen komen om het geld. Gewacht tot 18:30 op de dame van de reseptie en haar vertelt dat mijn gsm nat was en niet meer werkte. Mocht met haar toestel naar huis bellen.
Thuis geen goed nieuws. Mijn moeder was opgenomen in het ziekenhuis. Later bleek dat ze redelijk goed herstelde en is nu ok.
Nog een bord frieten gaan eten met een paar merguezen en dat naar bed.
Wakker om 4 uur door het geroep van de uilen. Opgestaan en alles ingepakt en om 5 u vertrokken naar Flixecourt. De bakkerij was vroeg open omdat het marktdag was. Wat brood en koeken gekocht.
Onderweg bijna geen verkeer omdat het Zaterdag was. Onderweg geen activiteit in de velden. Het graan en het stroo zijn nog te nat om te bewerken ,en de boeren wachten op beter weer.
Zo ver men kan kijken alleen graan en bieten. Soms erwten en aardappelen. Weinig huizen en ver van elkaar gelegen dorpen. Stappen van de ene valei naar de andere en van watertoren naar windmolens.
Aangekomen in Flixecourt geen hotel, gastenkamer noch camping. Vroeger hadden mijn ouders daar vrienden maar zijn ook al overleden. Dus die optie valt ook al weg. Inkopen gedaan voor de avond ,en het ontbijt de volgende dag, en mijn tentje gaan zette bij de sluis aan de Somme.
Bij het kraaien van de hanen wakker geworden en mijn weg verder gezet langs het jaagpad van de Somme.
Wakker geworden om 5u30 en gelijk mijn rugzak geladen en in alle vroegte vertrokken om streeks 6 u.
Door de stad er er was zelfs al een bakker open . Me zelf getrakteerd met een paar chocoladekoeken en een stokbrood. Eeen beetje triestig weer maar niet koud. Onderweg door die oud Vlaams streek dan toch overvallen door de regen en aangepaste kledij aangetrokken. Om 10 u ergens gestopt en een koffie en een broodje gekocht en terug verder richting Anvin.
Onderweg problemen met mijn Gsm. Te veel mee in de regen gelopen en nat geworden. Ja verder wandelen met de landkaart dus. Gaat ook, en vroeger was er niets anders.
In Anvin aangekomen me geplaatst op de camping en een winkel gaan zoeken om mijn water aan te vullen. In een café mocht ik uitzonderijk hun wifi code gebruiken.
Vandaar deze korte verslagen. Ik had nog mooie foto's op de gsm staan maar kan die voorlopig niet meer openen.
Vorgen zijn de weersvoorspellingen beter en voor het week-end zegt men de 28 graden te halen.
Het gaat goed en kan gemakkelijk mijn vooraf geplande afstanden afwerken.
Bij het krieken van de dag wakker geworden. De tent was nat door het buitje van de vooravond. Alles afgebroken en naar de douches gedragen zodat ik op het gemak kon pakken. Op naar Cassel via Winnezele. Op de Casselberg een herberg binnengestapt op zoek naar mijn eerste koffie van de dag.
"Of een stokbrood met beleg kon kopen? Neen maar tien meter verder is een kruidenierszaak en daar kan je alles vinden", was het antwoord. 2 stokbroden en een stuk rockfort kaas gekocht en er gelijk de helft van opgegeten. De rest weggestopt voor later.
Onderweg van Cassel naar Aire wat moeten schuilen voor de regen maar verder droog en niet te warm.
Op de camping van Aire sur la Lys gekomen begon het te plenzen en heb wat gewacht op drogere tijden, om mijn tentje op te zetten. Toen ik net wou beginnen kwam de beheerder er aan en melde mij dat ik een leegstaande chalet mocht gebruiken, voor de prijs van een tentje. Leuk en nog met verwarming en electra erbij. Mijn was kunnen drogen bij de kachel en mijn pc en gsm opgeladen.
Het was er niet echt proper maar wel warm en knus en heb goed kunnen slapen.
Zeer vroeg wakker geworden en vertrokken richting Frankrijk.Langs de ijzer tot Knokke brug en daar mijn boterhammetjes tot mij genomen. Een karpervisser wilde mij trakteren met een koffie. Graag, en een beetje zitten praten, onder vissers, weet je wel. Verder de ijzer afgewandeld langs de rechteroever en de rivier en het pad werden alsmaar smaller. Onderweg loslopende schapen en zeer smalle brugjes. Niet waar tante Yvette!
In Roesbrugge twijfelde ik of ik via Haringe naar Watou zou stappen, maar een lokale wandelaar adviseerde mij de ijzer te volgen, en zo Frankrijk binnen te stappen tot in Houtkerke. Vandaar was het maar enkele km meer naar camping La Houblonniere. Eerst was er geen plaats meer voor mij maar na wat aandringen kreeg ik dan toch een plekje voor de nacht.
Niet veel luxe en konfort, geen wifi, geen winkeltje en geen restaurant en ver van alles. Gelukkig had ik nog wat brood over van gisteren en wat repen. Beter oud brood dan geen brood zou ik zeggen. En ik dacht, morgen koop ik wel brood in Cassel.
Ja een snee oud brood en een reep was eigenlijk niet genoeg om mijn honger te stillen en men zei me " 2 km verder kan je een frietekot vinden". Ja dat is dan 4 of meer km met mijn vermoeide benen he.
Mijn situatie uitgelegd aan een echtpaar daar op de camping en zij boden mij een stuk stokbrood met kaas aan, en enkele pruimen als dessert. Helemaal voor niets.
Goeie vraag. Meestal veel te veel en het spreekwoord zegt; "Wat je thuis laat is mooi meegenomen".
Normaal mag, om komfortabel te stappen, het totale gewicht van de rugzak niet meer bedragen dan 12 kg.
Daarin is ook 2 liter water, en voedsel voor een halve dagtocht inbegrepen.
Wat neem ik mee:
Kleding:
3 onderbroeken,3paar sokken, 3 T-schirts, trekkersbroek lang, trekkersschort kort, 1 zakdoek,Fleece, regenbroek, regenjas, pet en zonnehoed, 1 paar hoge trekkersschoenen, paar slippers, sjaal.
Slaapgerei:
lichte slaapzak, zijden binnenslaapzak, slaapmatrasje, wasgerei, kleine handdoek, 2 washandjes, zeep, tandenborstel en tandpasta, verzorging persoonlijk, wasprodukt, scheerzeep en mesjes.
Documenten:
waterdichte hoes voor documenten, identiteitskaart(kopie in rugzak en op mail), europese ziekteverzekeringskaart, bankaart, geloofsbrief en stempelboekje, wandelkaarten, taalgids Spaans, notitieboekje en schrijfgerei, adres en maillijst, telefoonnummers (gsm).
Persoonlijke medicijnenkit;
persoonlijke geneesmiddel, immodium, paracetemol, wondhelende zalf, zalf tegen insektenbeten, middel tegen spierpijn, ontsmettingsmiddel,compeed, nagelknipper, zonnecrème, lippenbalsem.
Allerlei:
Gsm en oplader, fototoestel met oplader, note book en oplader, zonnepaneeltje, zak of hoofdlamp, koord en wasknijpers, oordopjes, veiligheidsspelden, bestek en zakmes, naaigerei, reserve bril, wc papier.
Camping;
Tentje.
Dit alles samen komt algouw op 14 kg.
Minder kan echt niet en ik heb al verschillende keren de zak herschikt en zaken weggelaten.
Het enige pluspunt is dat, eenmaal de bergen in zicht, ik mijn tentje van dik 3 kilo ga terugzenden en dan met een konfortabele 11 kilo wegende rugzak, verder via de camino Frances naar Santiago de Compostela ga wandelen.
Ik ben er klaar voor en heb veel en goed getraind.
Vanaf maandag ga ik iedere dag een verslagje schrijven van mijn dagelijkse tocht. Foto's nemen en de mooiste publiceren zodat mijn volgers een impressie krijgen van mijn camino naar Compostela
Ik denk ongeveer 44 dagen te stappen tot aan de Spaanse grens en nog eens 33 dagen tot aan Compostela. Ik heb dan nog 3 dagen over en kan die eventueel gebruiken om eens een rustdag te houden.
Mijn eerste trip doe ik van thuis tot aan de camping in Sint Jacobskapelle.
Met Sint Jacob wordt veelal Jacobus de Meerdere bedoelt. In de christelijke iconnografie is de sint-jakopsschelp diens attribuut. Deze is bevestigd aan zijn hoed, mantel of knapzak. De sint-jacopsschelp is hiernaar vernoemd. Ook wordt hij vaak afgebeeld met een staf, het attribuut van de pelgrim.
Volgens de legende was zijn graf, aangewezen door een ster, ontdekt op het "sterreveld" in Santiago de compostela.
Zijn naamdag is op 25 jili. Hij is de patroonheilige van Spanje (in het bijzonder van Galicië en Santiago de Compostela), en nog veel andere plaatsen in Spanje, Guatemale, Chili, Nicargua, Montreal, Den Haag en vele Nederlandse en Vlaamse kerken.
Hij is ook de patroonheilige van de soldaten, ruiters en krijgers, de arbeiders, de lastendragers, de hoedenmakers, de bont- en pelswerkers, de kousenmakers, de bewakers, de ketting smeden, de apothekers en drogisten, de dierenartsen en de pelgrims.
Gisteren wandelen in de westhoek en vandaag in het Meetjesland.
Gisteren gestart in Steenkerke, dicht bij Veurne, en gekend als de woonplaats van Willem Vermandere. Het huis van de artiest is niet moeilijk te vinden. Vlak tegenover de kerk en je kan er niet naast kijken van de granieten beelden die voor zijn deur staan .
Een wandeling in de polders van de westhoek is niet moeilijk of lastig gezien het zo vlak is als een biljart, en voor 1 keer was er niet veel wind.
En dat het daar kan blazen weet iedere renner en wielertoerist. Het is een rustige streek met hier en daar een klein stil dorpje.
Herbergen lokken de touristen met een boerestuute met hesp en speciale streekbieren.
Heb genoten van de stlte en de wijdse vlakte en zo een 28 km gestapt.
Vandaag opnieuw trainen als voorbereiding van mijn Camino.
Naar Eeklo en de auto achtergelaten aan de haven. Ja Eeklo heeft een rivierhaventje en is een knoopunt van een paar kleine kanalen. Bossen ,velden, en kanalen en dwars door het centrum van Eeklo.
Verder naar Het Leen. Dit provinciaal domein is meer dan 200 hectaren groot en men kan er uren in de schaduw wandelen.
Rond 14 u begon het te spetteren en was ik niet zo ver weg van mijn auto en besloot toch maar mezelf en de rugzak droog te houden.
Dat is het antwoord wat ik geef als mensen me vragen; wanneer vertrek je nu eigenlijk.
Ik ben er klaar voor en heb me goed voorbereid. Veel fietsen en de laatste weken intensief gewandeld met de gevulde rugzak.
Een beetje overal in West en Oost-Vlaanderen. Gewoon wat afwisseling en het eentonige wandeltrajekt uit mijn buurt wat mijden.
Zeer mooie wandelingen van 25 a 30 km in de Vlaamse Ardennen, het Meetjesland, Veune ambacht, het Brugse ommeland, de leie streek en de buurt rond Kortrijk.
Geslapen in mijn tentje en in jeugdherbergen. Gelopen in de hitte en in de regen.
Blaren gehad en verzorgt en vermoeide benen ingesmeerd en maximaal laten rusten.
Mijn voeding verzorgt en gewicht onder kontrole.
Mijn boekjes en landkaarten regelmatig bestudeerd en nuttige nota's opgenomen.
Gisteren gestapt van Aartrijke naar de kerk van Lichtervelde. Met de leden van de Vlaamse genoodschap van Compostela gangers eerst koffie drinken in zaal De Ploeg en dan in groep naar de kerk. Daar een ere dienst ter ere van de naamdag van sint Jacobus.
In de kerk merkte ik tot mijn verbazing ook nog 2 Jabbekenaars op die ik goed ken.
Na de eredienst allen naar een bekend restaurant en samen van een frisse koude schotel genoten.
Daarna terug te voet naar Jabbeke.
26 km gestapt en veel info opgedaan van mensen die de weg naar Compostela al meerdere keren gestapt hadden.
Bommen en granaten worden vernietigd in het munitiedepot van Houthulst.
Vandaag een wandeling in en rond Houthust.
Deze gemeente is ondermeer gekend voor het vernietigen van oorlogs munitie, en in het bijzonder de gasgranaten. De depot is gelegen in een deel van het vrijbos. Dit is de rest van een groot woud dat zo een 200 jaar geleden het thuis was van de bende van Baekeland.
Deze rovers en bandieten maakten toen de streek onveilig door hun plunderingen en struikroverij en eindigden uiteindelijk op het schavot, en werden met behulp van de guiliotine het hoofd afgehakt.
Dit op de markt van Brugge.
De streek is glooiend, maar gemakkelijk te bewandelen. Het vrijbos, de dreven en landelijke wegen lenen zich voor de wandelsport.
Onderweg nog een granaat gezien in een electra paal.
Dat is hier normaal, en zeker in de westhoek waar nog veel granaten in de grond zitten, en bij het ploegen naar boven gewerkt worden.
Ik drink en eet bijna alles wat op tafel komt en ben tevreden met weinig. Als ik maar mijn buikje kan vullen. Proeven van lokale gerechten doe ik graag maar als het moet ben ik tevreden met droog brood, en een stukje kaas of worst.
Water kan men overal vinden, vragen of kopen. Gewoon in de winkel kopen of de bidon laten vullen in het café. Soms bel ik gewoon aan een huis en bedel naar water of ga ik op het kerkhof, of benzinestation, water aan het kraantje bijvullen.
De pelgrim die in het bezit is van een geloofsbrief kan bijna altijd goedkoop eten in de herbergen en soms aan verminderde prijs, in de restaurants.
In geval van nood kan ik zelf rijst of pasta koken of een blik soep of casoulet opwarmen met mijn campinggasvuurtje. Een worst braden en of een ei bakken, en samen met een stuk brood, en ik kan er weer tegen.
Als onderdeel van mijn Camino las ik regelmatig een min of meer lange fietstocht in.
De beklimming van de Mont Ventoux is er een van. Bijna 2000 meters hoog, en meer dan 21 km lang klimmen, op de kale berg.
En ik was er niet alleen. Een massa landgenoten hadden het zelfde idee. Ze waren daar aanwezig in het kader van Sporza. De jaarlijkse massabeklimming van de Mont Ventoux op zaterdag 18/06/2016. Het was er allemaal Vlaams wat je hoorde en zag. De restaurants en de café's op volle toeren en de terasjes bomvol.
De beklimming zelf hebben we gefietst met een groep vrienden uit de Provence. Kort na het starten spatte dat groepje uit elkaar, en was het elk voor zich.
De berg opgeklommen in 1 uur en 56 minuten wat niet slecht is gezien mijn leefdtijd. Vroeger al eens de zelfde tijd gereden, maar dan was ik 10 jaar jonger.
Vertrekken met een rugzak van meer dan 10 kg ( vrouwen) en 12 kg (mannen).
s'Morgens te laat vertrekken (na 11 uur) van uit Saint-Jean-Pied-de-Port richting Ronceveaux (eerste dag van de Camino Francais).
Vertrekken zonder vooraf voldoende trainingstochten te hebben gelopen.
Stappen met nieuwe schoenen...of met versleten schoenen.
De herberg om 4 uur smorgens verlaten en dan aankomen in de volgende herberg om 9 uur smorgens. Zo kan je niet genieten van je wandeling en bij de meeste herbergen moet je wachten tot na 15 uur eer je er binnen kan.
Geen middag dutje of siesta inlassen op de middag. Zeker de eerste dagen van je tocht is dit belangerijk voor de belasting van je spieren en pezen.
Tijdens de maanden juli en augustus en op andere hete dagen te stappen zonder hoed en zonnekreem.
Vertrekken zonder geloofsbrief. Zonder dit document kan men niet overnachten in de pelgrimsherbergen.
Vertrekken tijdens de wintermaanden ( tussen december en februari): sommige passen over de bergen zijn gevaarlijk en de meeste herbergen zijn gesloten.
Te veel anbitie hebben tijdens de eerste dagen na de start van je camino. De afstanden stappen die je gewoonlijk aankon tijdens de trainingen.
Starten zonder voldoende water of dorstlesser. De afstanden en snelheid overdrijven met kans op tendinities.
Wachten tot het laatste moment om een trein, bus of vliegtuig te reserveren. Tijdens de maanden juli enaugustus is alles reeds volzet en moet men dit op tijd regelen.
Geld en identiteitskaart in je rugzak laten zitten terwijl je onder je douche staat.
Aankomen in Compostela met de massa stappers en toeristen tussen 10 en 17 uur. Veel te veel volk en te druk. Beter vroeg in de morgen aankomen (tussen 7 en 9 uur) en dan heb je de kathedraal voor jou alleen. De deuren gaan smorgens om 7 u al open.
Goede regenkledij is nodig zeker omdat Galicia gekend is voor zijn regenachtig klimaat.
Zeker tijdens de herfst en lente kan men buien en regen verwachten. Soms ook tijdens de zomer. Ik stap tijdens de maand oktober door die streek en ben voorzien van een poncho.
Een poncho van 400 gram overal meesleuren? Of is een regenjasje beter en handiger?
Ja regenjas aan of uittrekken is zeker gemakkelijker dan een poncho over je heen te trekken. Een touw of elastiek rond je lenden is ook al nodig met een poncho want anders waait dat ding iedere keer op, als de wind wat opstekkt.
Maar 1 ding is zeker: een goede poncho beschermd jezelf en je rugzak wel voor de regen en koude wind.
Door het zweten kan het ook gebeuren dat je onder je poncho toch nog nat bent maar dat heb je met de meeste regenjasjes ook. Met poncho of regenjasje 3 dagen na elkaar in de regen stappen is het ergste wat een pelgrim kan overkomen.
Er zijn veel soorten Paella. Je hebt die met witte rijst en die met zwarte rijst. De rijst zelf is overigens altijd geel gekleurd door de saffraan. De zwarte rijst is zo gekleurd vanwege de inkt van de inktvis waarin ze de rijst gaar koken.
De andere verschillen komen van de ingrediënten. We hebben deze in de vegetarische sectie gedaan omdat het wel de meest gebruikelijke paella is: met zeevruchten of en met vis.
Als je ook geen zeevruchten en vis eet dan wordt het lastig om te kiezen.
Zorg er in elk geval voor dat je weet welk soort paella je besteld: paella de carne( vlees), paella de polo (kip), paella mixta ( vlees, kip en zeevruchten gemengd).
Naast erwten en boontjes, paprika zit er dikwijls chorizo worst in.
Er bestaat ook paella enkel met stukjes konijn of varken.
Ik ben vyvey Jean Pierre, en gebruik soms ook wel de schuilnaam JP.
