|
|
|
|
|
|
07-02-2013 |
woensdag, 6 februari |
s Morgens waren we op tijd uit de veren omdat we weer een
uitstap hadden gepland met Herman en Anne. Valencia was vandaag de topper. Zelfs
de weg er naartoe was weer bijzonder want naast de tientallen appelsienplantages
ontdekten we dat er in de buurt van Valencia ook een heleboel rijstvelden zijn.
Daar hadden we nog nooit van gehoord maar het was wel indrukwekkend.
Valencia is de derde grootste stad van Spanje waardoor onze benen heel wat werk
moesten leveren. We parkeerden de auto in een parkeergarage in de buurt van het
nieuwste deel van de stad met zijn architectonische bouwwerken. De gebouwen
lijken een beetje futuristisch maar het geheel is bijzonder indrukwekkend.
Vooral de vele waterelementen brengen harmonie tussen de verschillende
unieke bouwsels. Het geheel is gelegen in een drooggelegde rivierbedding. De
droge rivierbedding loopt langsheen de hele stad en vormt een groene zone waar
je kan wandelen, fietsen, joggen, fitnessen en vooral genieten.
Na een fiks tochtje van 3 km stappen in de groene zone staken we de drukke weg
over om ons onder te dompelen in het oude Valencia. De kathedraal bracht ons
niet helemaal in vervoering maar de basiliek die zich vlakbij bevond, vonden we
meer dan de moeite waard. Ze was gelegen aan een tof
pleintje. Na enig zoekwerk vonden we de weg naar een van de indrukwekkende
stadspoorten van de stad. Alle poorten zijn weer even anders. Via deze poort
kwamen we terug in de groene zone waar we op een zonnig plekje picknickten. We
wandelden weer geruime tijd verder in de droge rivierbedding om daarna weer de
veelzijdige stad in te duiken. Via de botanische tuin, stadspoorten en kerken kwamen
we aan het meest unieke gebouw van Spanje: de Mercado Central. Het is de
grootste en drukste overdekte markt van Spanje. Het wondermooie gebouw dateert
van 1928. Ze verkopen hier groente, fruit, vis, vlees en vele streekproducten.
Ook het treinstation dat versierd is met sinaasappelmotieven werd aan het begin
van de twintigste eeuw gebouwd en leunt vlak tegen een oud stierenarena. Na
deze flinke stadswandeling was het tijd voor een break. Dos servesas, een
koffie en een thee was de bestelling.
Na deze korte onderbreking geraakten we nog verzeild in een winkelstraat
en eindigden het stadsbezoek in een
kleine markthal. Nu restte ons nog de trip terug naar de auto.
We waren allevier heel tevreden over onze ontdekkingstocht door Valencia. We
zullen er nog over nakeuvelen de volgende dagen.
Linda
07-02-2013, 12:44 geschreven door stany
|
|
|
|
03-02-2013 |
zaterdag, 2 februari |
Regen en wind waren vanmorgen onze vroege weerbodes. Het
supermooie weer van de laatste dagen maakte plaats voor een winderige dag.
We zijn er met de auto op uitgetrokken. Herman en Anne waren onze gidsen. Ze
loodsten ons naar een rommelmarkt. Omdat er vandaag weer hevige wind was,
stonden er minder marktkramers dan gewoonlijk. Toch was het heerlijk om te
snuisteren tussen de oude spulletjes.
In een wijnkelder konden we verschillende soorten wijn proeven: van droge
roséwijn tot zoete witte wijn. Gelukkig hebben we zowat dezelfde smaak zodat we
niet lang hoefden te beslissen welke wijn we zouden meenemen. Stany liep gepakt
en gezakt achter me aan.
Na een mooi autoritje langs bloeiende amandelbomen en kale wijngaarden
parkeerden we de auto
in Moraira. Ongelooflijk mooi hoe die bomen hier al volop bloeien. Moraira was
een gezellig kuststadje. We kozen een restaurantje uit langs de haven. Het was
heel gezellig om eens met zn vieren te tafelen. De porties waren aan de kleine
kant maar het smaakte wel lekker.
Op de terugweg passeerden we nog langs een grote Chinese bazarwinkel die je
hier in grote getale
aantreft.
Deze dag was alweer voorbijgevlogen. Stany genoot s avonds nog van het spannende
wereldkampioenschap veldrijden terwijl ik wat verder borduurde.
Linda
03-02-2013, 12:13 geschreven door stany
|
|
|
|
31-01-2013 |
woensdag,30 januari |
De eerste ochtend wakker worden op onze nieuwe camping door
het gekraai van de haan. Dat is wel weer iets nieuws. Ook in de verte hoorden
we blaffende honden, die hier enkel gebruikt worden aan een ketting aan de
buitenkant van de huizen voor bewaking. Het zonnetje kwam al piepen maar het is
pas rond 10.30u dat het begint op te warmen. Rustig nuttigden we ons ontbijtje
en maakten onze picknick klaar. Ik nam de fietsen van de caravan want om 12u
hadden we afgesproken met onze vrienden Herman en Anne om naar La Font Salada
te gaan. Ik hoor jullie nu al denken wat is dat nu weer. Het is een vijver niet
zo heel ver vandaan die gevoed wordt door een warmwaterbron. Het water is er
24à 26 graden. Met zn vieren vertrokken we dan op de middag met onze fietsen
en via een klein ommetje door de sinaasappelvelden bereikten we ons eindpunt. De
fietsen werden gestald en al snel zaten we met zn allen in het warme water.
Heerlijk zo in januari buiten kunnen zwemmen in het zonnetje. Het leven is weer
veel te mooi zo. Een Engelsman was zo vriendelijk om wat fotos van ons te
nemen terwijl we in het water zaten. Op de rotsen aten we onze picknick op en
lieten ons opdrogen. We hadden heel wat te vertellen want het was een tijdje
geleden dat we elkaar nog zagen. Terug opgedroogd dronken we nog iets op het
terras van de bar daar, want ook hier hebben ze gezien dat er toeristen komen.
We kregen er heerlijke olijven bij. Rond 16u reden we terug huiswaarts en namen
afscheid van elkaar. Herman en Anne zitten op een camping in Gandia, hier een
uurtje fietsen vandaan. Na het douchen reden wij nog even naar de winkel in het
stadje Oliva, 5km is nu niet zo heel veer. Nadien een lekker avondmaal. Het was
vandaag een warme dag van wel 20 graden en zelfs als we gingen slapen was het
nog steeds een hele zachte temperatuur.
Stany
31-01-2013, 11:02 geschreven door stany
|
|
|
|
|
dinsdag, 29 januari |
Vandaag waren we weer op doorreis. Een camping net buiten
Benidorm was de eindbestemming.
We reden een hele poos vlak naast de kust. Omdat we in noordelijke richting
reden, lag de zee aan onze rechterkant en het binnenland met zijn heuvels aan
onze linkerkant. De weg slingerde tussen de kustdorpen door. De hoogbouw viel
ons weer onmiddellijk op. Ook op de bergflanken ontdekten we
heel der dorpjes. De bloesems van fruitbomen trokken weer onze aandacht. Echt
fijn om al dat moois te ontdekken.
Rond de middag bereikten we de vooropgestelde camping. Maar toen Stany een
plekje voor ons ging bestellen, kwam hij wat teleurgesteld terug. De camping
was volzet. De overwinteraars hadden geen enkel plekje voor de doorreizigers
overgelaten deze keer. Wat nu? Misschien hadden we kunnen denken dat Benidorm
extra druk was en hadden we op voorhand moeten reserveren. Maar daar was het nu
te laat voor.
We beslisten om verder te trekken naar de volgende voorziene camping nog 57 km
in noordelijke richting. Dat was een goede beslissing want nu konden we op deze
camping in Oliva ineens 14 dagen blijven.
Even een rustpauze vooraleer we weer naar huis komen, zagen we wel zitten. De
receptie op de camping was tijdens de siësta gesloten maar andere kampeerders
vertelden ons dat we gerust een
plekje mochten uitkiezen. ( Hier waren er nog megaveel plekjes) We konden ons
dan daarna op de receptie aanmelden. We gingen dadelijk aan de slag om onze
voortent weer op te stellen. Terwijl we volop bezig waren, kregen we bezoek van
onze vrienden Herman en Anne, die een beetje verderop vertoeven op een camping.
Via sms hadden we s middags laten weten dat we onvoorzien vandaag al op weg
waren naar Oliva. Ze waren in de buurt en vonden het leuk om ons te verrassen.
En het was ook een leuk terugzien. We maakten al wat toffe afspraken voor de
volgende dagen. Toen ze vertrokken en we de tent intussen in orde hadden, ging
Stany ons inschrijven. Je raadt het nooit: het plekje dat we kozen kunnen we
maar gebruiken tot 8 februari en we wilden blijven tot 12 februari. Nu moeten
we dus op de camping zelf toch nog verhuizen. Maar ja, als dat ons enige
probleem is!!!
Linda
31-01-2013, 11:00 geschreven door stany
|
|
|
|
27-01-2013 |
zaterdag, 26 januari |
Na twee dagen op uitstap was het weer eens tijd om het
rustig aan te doen. Voor de middag lekker ontspannend genoten van het thuis
zijn. Het was ook weer eens nodig om een slotje van een van de keukenkastjes te
vervangen. Plastiek kan afbreken hé. De fietsen werden ook nog eens van stal
gehaald om na de middag nog eens een ritje te gaan maken. Na het eten
vertrokken we langs de kust richting Cabo de Palos om alzo verder te rijden
langs de zeearm van La Manga Del Mar Menor. Deze arm is een stuk van ongeveer
20km lang en een breedte van ongeveer 3 à 400 meter. Langs de weg staan links
en rechts grote appartementen en vakantiehuisjes. Langs de ene kant heb je dan
de middellandse zee en langs de andere kant la Mar Menor. Als je bedenkt dat hier in de
zomer alles volgeboekt is dan zijn er hier heel wat mensen te vinden, hoor. We
zouden hier niet willen zitten dan. Hier en daar stopten we eens voor een kijkje naar de zee. Op km 10 besloten we
om rechtsomkeer te maken want alles trekt hier toch maar op elkaar. Onderweg
vonden we nog een leuk terrasje en genoten er van een fris drankje met zicht op
de la Mar Menor. Het was toen al 16.15u en de Spanjaarden waren hier nog rustig
aan het genieten van hun middagmaal. Die eten hier echt wel laat en lang, hoor.
Toen we terug thuis waren begonnen we aan het eten. Een speciaal diner stond op
het menu. We hadden weer veel te veel zodat de rest voor morgen ging zijn. De
zon had vandaag goed werk geleverd en daar kikker je dan toch van op na de
voorbije winderige dagen.
Stany
27-01-2013, 20:18 geschreven door stany
|
|
|
|
|
vrijdag, 25 januari |
Op
slechts 30 km van de camping bevond zich nog een mooie stad: Cartagena. Omdat
we van de oostkust van Spanje geen reisgids meer hebben, zocht ik wat info over
Cartagena op via het internet. Ik maakte een lijstje met de mooiste
bezienswaardigheden. Mijn interesse was alweer gewekt om een nieuwe stad te
gaan ontdekken.
We besloten om de bus te nemen vlak voor de camping. Je gelooft het of niet
maar de bus kwam 40 minuten te laat. Das behoorlijk lang wachten! Maar ze
bracht ons veilig langs mooie dorpjes en weilanden naar onze bestemming. Vlak
tegenover het busstation vonden we de officina de tourismo. Een
stadsplannetje behoort tegenwoordig standaard bij onze reisuitrusting. We
wandelden langs een lange straat naar het centrum. Wat ons vooral opviel was
dat ze in deze stad heel veel renovatiewerken aan t uitvoeren waren. Ganse
gebouwen waren afgebroken maar de historische voorgevels werden gestut en
bleven overeind staan. Het is heel fijn dat die oude magnifieke gevels met
balkonnetjes bewaard blijven maar het leek een hele rare manier van renoveren.
Omdat het gauw middag was, zochten we een eetgelegenheid ( we hadden geen bokes
meer om een picknickje te maken). Terwijl we moesten wachten op onze
sardientjes, wou ik het stadsplannetje al wat bestuderen. Met mijn lijstje in
de aanslag wou ik de adresjes die ik had genoteerd opzoeken. Wat raar???? Ik kon
op het plannetje geen enkel pleintje of gebouw herkennen. ( Toen ik s avonds
het internet weer checkte merkte ik dat ik gegevens over Cartagena in Columbia
had genoteerd.) We zijn nu wel op rondreis maar dat was een beetje te ver uit
de buurt. Na de middag wandelden we langs de natuurlijke haven die een fijne
sfeer uitstraalde. De jachten dobberden zachtjes mee met de deining. Langs de
linkerkant zagen we enkele terminals met containers en aan de rechterkant waren
er militaire schepen aangemeerd. Een hele variatie dus.
Daarna was het klimmen geblazen want een middeleeuws kasteel lag boven de stad.
We hadden van daaruit een prachtig overzicht over de stad in de steigers. Een
oud Romeins amfitheater in een lager
gelegen deel trok onze aandacht. Tegenover dit theater zagen we de ruïnes van
een oude kathedraal. Langs een mooi wandelpaadje daalden we weer naar beneden.
De klok herinnerde ons er aan dat het bijna tijd was om de bus te halen. We
haastten ons richting busstation. Weer vielen ons die vele renovatiewerken op.
In het station konden we nog gauw onze dorst lessen voordat de bus ons slechts
10 minuten te laat weer naar de camping bracht. Een toffe dag waarbij ik
geleerd heb dat je de info op het internet dubbel moet checken.
Linda
27-01-2013, 20:11 geschreven door stany
|
|
|
|
23-01-2013 |
dinsdag, 22 januari |
Gisterenavond hadden we de voortent al ingepakt en was ik al
gaan afrekenen. Veel werk hadden we dus niet om in te pakken. De satelliet nog
en de hond en alles was rond. Tegen 09.45u reden we van het erf. We moesten
vandaag 210km afleggen. Vermits de alternatieve weg ver van de betaalde snelweg
lag, besloten we om deze keer eens via de betaalsnelweg te rijden. Helaas, naar
ongeveer 20km was deze plots afgesloten en moesten we toch over de gewone weg.
Omdat de streek hier zo mooi is , besloten we om de weg zo verder te zetten. We
reden over berg en dal en kwamen overal. Maar mensen toch, die Spanjaarden
kunnen hier snel nieuwe wegen aanleggen zeg. De GPS is hier echt niet up to date.
Een geluk dat de wegen wel goed bewegwijzerd zijn. Zelfs 1x heeft Agnes, de
vrouw van de GPS, me vergeten te verwittigen dat ik moest afslaan. De Bitch.
Als we terug in België zijn dan ga ik naar de garage voor een update. Een klein
wistjedatje : we hebben de kaap van 10.000km overschreden vandaag. Tussendoor vonden we nog steeds van die
plastieken tuinen tussen de bergen. We spraken hier al eens over een paar dagen
geleden, hé. Eigenlijk zijn ze een verpesting voor het mooie panorama van de
natuur. Maar ja, ze moeten ook hun kost proberen te verdienen. Op de nieuwe
camping aangekomen informeerde ik dadelijk naar internet. Dit hebben we de
laatste dagen wel gemist. Om 14u kwamen we aan ons plekje en rond 15u waren we
terug operationeel. De stoelen buiten en lekker in het zonnetje genieten van de
rust, zaaalig. s Avonds kwam de wind weer opzetten en werden we getrakteerd op
ongeveer 300 druppels regen.
Stany.
23-01-2013, 17:14 geschreven door stany
|
|
|
|
|
zondag, 20 januari |
Vandaag een beetje rustdag. Lekker geslapen en heerlijk van
ons ontbijtje genoten. Gisteren was er
voor de eerste keer sinds lang dat het nog eens even geregend had in de
voormiddag. Dat was raar om dat nog eens te zien en je bent dat sneller beu dan
zon, geloof me maar. In de voormiddag hielden we ons nog een beetje bezig met
onze hobbys. We besloten rond de middag een goei aperitiefke te nuttigen om
dan om 13.10u te voet en wat opgekleed te vertrekken naar een restaurantje hier
bij zee. Het is wel 20min wandelen. We hadden er in de week al een tafeltje
gereserveerd en het nationale Spaanse gerecht besteld. Paella. Bij een goede
fles huiswijn kregen we de lokale olijfjes als borrelhapje. Het was een
speciale soort die je bij ons zeker niet zal terugvinden en waarvan wij denken
dat ze niet voor export bestemd zijn. Doch
ze smaakten heerlijk. In een pannetje werd onze paella opgediend en we
smulden er lekker van. Er werd niets overgelaten enkel de beentjes van de kip.
Als toetje nog 2 bollen crème met een brownie gebakje en slagroom en ne goeie
koffie en thee. Dan met een gevuld buikje terug huiswaarts en we hadden weer
pech. Het was wind op kop. s Avonds hebben we de moed niet meer gehad om te
eten en lagen we languit op onze zetel. Weer een vermoeiende dag die voorbij is.
(lol)
Stany.
23-01-2013, 17:10 geschreven door stany
|
|
|
|
|
zaterdag, 19 januari |
Gisteren in de vooravond kwam er veel wind opzetten. En in
de loop van de nacht werd het alleen maar erger. De windstoten zorgden er voor
dat de caravan en de voortent telkens weer daverden.
Op die manier konden we niet goed doorslapen en werden we niet echt uitgerust
wakker.
Eén stok van onze voortent was wat verschoven waardoor het leek of de tent wat
was ingezakt maar dat was gauw weer in orde.
In de loop van de ochtend werden de windvlagen vergezeld van kletterende regen.
Toch planden we een uitstapje naar een plaatselijk marktje. Groentetelers uit
de buurt brachten er hun waren aan de man. De prijzen van al het gezonde
lekkers waren heel voordelig. Bij een boerinnetje bestelden we 3 paprikas en
zonder dat we er om vroegen vulde ze ons plastieken zakje met nog wat paprikas
en vroeg ze ons 1 euro. Ik denk dat ik één van de dagen paprikasoep zal moeten
maken.
Omdat het maar bleef regenen snelden we terug naar de auto. In de buurt
bevonden zich zoutbekkens maar die konden we niet zo heel goed zien vanuit de
auto.
Langs een eenzaam weggetje vlak naast de kust reden we naar Cabo de Gatta: een
uitzichtpunt. Een verlaten vakantiedorpje
langs de weg lag te wachten tot het weer vakantieseizoen wordt. Alle
rolluiken waren naar beneden gelaten. Bijna nergens zag je een vorm van leven.
De weg eindigde bij een prachtig uitzichtpunt. Je had er een weids uitzicht
over de vlakke zee die schuimend op de uitstekende rotsjes inbeukte. De weg
liep niet verder door het natuurpark. We moesten langs dezelfde weg weerkeren.
Na de middag bleven we in de caravan. Die bleef maar schommelen tijdens de
windstoten. Het was net of we op zee zaten. Ik kreeg haast last van zeeziekte.
Omdat de wind maar in kracht toenam heeft Stany de voortent nog wat gestut met
zware flessen water en met extra elastiekjes aan de ritssluiting. Ze bolde
telkens op om daarna met een zoef
haar normale formaat weer aan te nemen.
Toen Yuna uitgelaten moest worden, bleef de wind zijn best doen. Zelfs Yuna
vond het maar eng.
In de loop van de avond viel de elektriciteit nog enkele keren uit maar die
problemen werden meestal gauw verholpen.
Het hoort er waarschijnlijk wel eens bij maar ik kampeer toch liever met wat rukwindvrij
weer.
Linda
23-01-2013, 17:09 geschreven door stany
|
|
|
|
|
|
E-mail mij |
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
|
Gastenboek |
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
|
|
|
|