De vorige week is eigenlijk voorbij  gevlogen. Het lijkt zo'nbeetje dat we hier nog niet zo lang staan op deze camping maar morgen moeten we alweer verder trekken. Het is hier echt zo’n mega grote camping maar toch zijn de plaatsen ruim en zit je echt wel rustig. We denken dat de camping wel een km lang is en dan heb je links en rechts zijstraatjes met de verschillende plaatsen. We zitten aan de achterkant en we zijn dus snel bij de Mar Menor.  Yuna kunnen we hier ook heel goed uitlaten op 2 reusachtige zandvlakten naast de camping. Voor de middag hebben we nog genoten van een rustig momentje aan onze caravan en na de middag zijn we een grote wandeling gaan maken naar het dorpje dat we in de verte zagen liggen. Yuna genoot ervan dat ze vrij kon rondlopen. Ze was dan ook ’s avonds blij dat ze languit in haar mandje kon rusten. In het dorpje ernaast was het weer echt een spookdorp. Alle rolluiken neergelaten en geen horeca te bespeuren. We rusten er even uit op de mooie dijk met zijn palmbomen en keerden daarna terug huiswaarts. Gezellig namen we het aperitief en ons avondmaal en viel de avond over de camping.

Stany

31-01-2013, 10:59 geschreven door stany

Met de fiets zetten we koers naar de plaatselijke markt. Na een kwartiertje fietsen zagen we de mensen allemaal naar dezelfde plaats stromen. Op die manier moesten we niet zoeken naar de locatie van de markt. Alle mensen leken mooi opgekleed en erg uitgelaten. Ik denk dat ze het fijn vinden om naar de zondagsmarkt te gaan. Nadat we de fietsen hadden vergrendeld, stapten we langs de kramen. Het was een heel gezellige markt met veel variatie. De markt was behoorlijk omvangrijk en bood veel diversiteit aan kleding, sieraden, lederwaren en textiel. Hier en daar konden we iets leuks op de kop tikken voor enkele euro’s. Het was tof om te aanschouwen of fijn om te aanhoren hoe de marktkramers hun waren aan de man brengen. Het was een markt zoals een markt hoort te zijn.
Als we weer aan de caravan waren, was het tijd voor een aperitiefje. Het lukte om er buiten van te genieten. Ook ons dinertje konden we in ’t zonneke verorberen. Na de middag maakten we met Yuna nog een wandeling langsheen la Mar Menor. Het is erg rustgevend om te wandelen met uitzicht op het water. Er waren een heleboel sporters aan de gang met windsurfen of kitesurfen.  Het was erg rustig onderweg zodat Yuna even zonder leiband kon lopen. Nadien kwam er weer wat wind opzetten zodat we toch maar weer in de voortent doken. Da’s ook best gezellig. We konden ook nog wat skypen met onze jongens. Da’s altijd heel fijn om met hen wat nieuwtjes uit te wisselen. Bedankt voor de fijne babbel, jongens!

28-01-2013, 18:51 geschreven door stany

Na twee dagen op uitstap was het weer eens tijd om het rustig aan te doen. Voor de middag lekker ontspannend genoten van het ‘thuis’ zijn. Het was ook weer eens nodig om een slotje van een van de keukenkastjes te vervangen. Plastiek kan afbreken hé. De fietsen werden ook nog eens van stal gehaald om na de middag nog eens een ritje te gaan maken. Na het eten vertrokken we langs de kust richting Cabo de Palos om alzo verder te rijden langs de zeearm van La Manga Del Mar Menor. Deze arm is een stuk van ongeveer 20km lang en een breedte van ongeveer 3 à 400 meter. Langs de weg staan links en rechts grote appartementen en vakantiehuisjes. Langs de ene kant heb je dan de middellandse zee en langs de andere kant  la Mar Menor. Als je bedenkt dat hier in de zomer alles volgeboekt is dan zijn er hier heel wat mensen te vinden, hoor. We zouden hier niet willen zitten dan. Hier en daar stopten we eens voor  een kijkje naar de zee. Op km 10 besloten we om rechtsomkeer te maken want alles trekt hier toch maar op elkaar. Onderweg vonden we nog een leuk terrasje en genoten er van een fris drankje met zicht op de la Mar Menor. Het was toen al 16.15u en de Spanjaarden waren hier nog rustig aan het genieten van hun middagmaal. Die eten hier echt wel laat en lang, hoor. Toen we terug thuis waren begonnen we aan het eten. Een speciaal diner stond op het menu. We hadden weer veel te veel zodat de rest voor morgen ging zijn. De zon had vandaag goed werk geleverd en daar kikker je dan toch van op na de voorbije winderige dagen.

Stany

27-01-2013, 20:18 geschreven door stany

27-01-2013, 20:11 geschreven door stany

Met wat wind op de voortent werden we wakker, het was hier ook zo’n 5 Bft. Toch besloten we om ons na het ontbijt klaar te maken voor een stadsbezoek aan Murcia. Deze stad ligt zowat 65km hier vandaan. Maar via de snelweg waren we er op 45min. Opmerkelijk is dat de snelweg hier in deze stad op 700 meter van het stadscentrum ligt. Net aan de afslag was er een parking gelegen waar mannen u naar een lege parkeerplaats leidden. De parking was gratis maar ik hem toch een 1 € gegeven met de opdracht goed voor mijn tuuteke te zorgen. We zochten eerst naar de infotoerisme om een stadsplannetje te bemachtigen. De man daar sprak uitstekend Frans en vertelde ons wat de bezienswaardigheden waren. Een kathedraal stond ook hier weer als een mastodont tussen de huizen in het centrum. Grote hoge huizen met mooie gevels sprongen in het oog. We bezochten toen het prachtige casinogebouw. Tot onze verbazing betaalden we weinig inkom en nog groter was onze verbazing toen we er een audiogids zomaar bij kregen. Het waren prachtige zalen. In sommige waande je direct in het verleden. In zaal 3 hadden we het verlangen om spontaan een Weense wals in te zetten, maar we konden ons bedwingen. Het is echt tof dat ze dit huis zo mooi in stand houden. Sommige zalen en verdiepingen zijn enkel voor “members only” toegangbaar. Je kon er wel mensen zien biljarten in oud interieur of de krant zien lezen. Met onze mond open van verwondering  verlieten we het gebouw. Op een pleintje konden we in het zonnetje genieten van ons middagmaal. Enkel wat wind zorgde voor de verkoeling. Met het stadsplan in de hand liepen we nog verder langs de mooiere kantjes van de city om tot enkele pleintjes te komen met tapabars en restaurantjes. Je kon ze zowat vergelijken met pleintjes in Antwerpen. In de grote winkelstraat waren er ook grotere galerijen van winkels. Nadat we in een lokaal winkeltje voor een appel en een ei 4 mandarijntjes hadden gekocht, smulden we ze al stappend terug naar onze auto. De rit terug verliep vlotjes en de avond kon beginnen. Alweer een mooie toffe dag met veel moois gezien.

Stany

27-01-2013, 20:02 geschreven door stany

Een dagje om weer even te wennen aan de nieuwe camping. Het is een reuzengrote camping. Je
bent er wel even zoet mee als je ze helemaal wil doorkruisen.
Onze ijskast had weer grote honger. Daarom moesten we dringend aankopen doen. Gelukkig moesten we hier niet zo ver rijden naar de bewoonde wereld. Er waren zelfs verschillende supermarkten in de buurt. We konden
 zelfs kiezen. Dat is pure verwennerij.
We kozen ervoor om vandaag onze mails te beantwoorden en onze blog te updaten. Daar waren we een tijdje mee bezig. Tussen de windvlagen door wilden we een ommetje maken met onze Yuna langs het strand.  Maar dat lukte niet want tijdens onze wandeling kwam de wind alweer opzetten.
De bootjes op het water dobberden alsof het een lieve lust was. De golfjes kabbelden voortdurend
aan. Vooral op de terugweg moesten we ons schrap zetten om niet weg te vliegen. In ieder geval waren we goed uitgewaaid.
Dit was voor ons een rustig dagje met weinig spectaculaire momenten maar zo’n dagen mogen er
ook zijn, he.

Linda

24-01-2013, 19:48 geschreven door stany

Gisterenavond hadden we de voortent al ingepakt en was ik al gaan afrekenen. Veel werk hadden we dus niet om in te pakken. De satelliet nog en de hond en alles was rond. Tegen 09.45u reden we van het erf. We moesten vandaag 210km afleggen. Vermits de alternatieve weg ver van de betaalde snelweg lag, besloten we om deze keer eens via de betaalsnelweg te rijden. Helaas, naar ongeveer 20km was deze plots afgesloten en moesten we toch over de gewone weg. Omdat de streek hier zo mooi is , besloten we om de weg zo verder te zetten. We reden over berg en dal en kwamen overal. Maar mensen toch, die Spanjaarden kunnen hier snel nieuwe wegen aanleggen zeg. De GPS is hier echt niet up to date. Een geluk dat de wegen wel goed bewegwijzerd zijn. Zelfs 1x heeft Agnes, de vrouw van de GPS, me vergeten te verwittigen dat ik moest afslaan. De Bitch. Als we terug in België zijn dan ga ik naar de garage voor een update. Een klein wistjedatje : we hebben de kaap van 10.000km  overschreden vandaag.  Tussendoor vonden we nog steeds van die plastieken tuinen tussen de bergen. We spraken hier al eens over een paar dagen geleden, hé. Eigenlijk zijn ze een verpesting voor het mooie panorama van de natuur. Maar ja, ze moeten ook hun kost proberen te verdienen. Op de nieuwe camping aangekomen informeerde ik dadelijk naar internet. Dit hebben we de laatste dagen wel gemist. Om 14u kwamen we aan ons plekje en rond 15u waren we terug operationeel. De stoelen buiten en lekker in het zonnetje genieten van de rust, zaaalig. ’s Avonds kwam de wind weer opzetten en werden we getrakteerd op ongeveer 300 druppels regen.

Stany.

23-01-2013, 17:14 geschreven door stany

Voor vandaag hadden we een uitstapje gepland naar de woestijn van Tabernas. De weg liep kronkelend doorheen mooie heuvels. De heuvels wisselden mekaar af. Overal waar je in het rond keek, waren er bergen. In de verte ontdekten we zelfs bergtoppen die bedekt waren met sneeuw. Aan het begin van onze trip waren de heuvels begroeid met lage groene gewassen. Onderweg zagen we in de dalen zelfs boompjes die al in bloei stonden. Kan je geloven dat we nu al bloesems zagen?
Waarschijnlijk niet, maar met ons fototoestel in de aanslag zorgden we voor echte bewijzen. Straks is onze ingebouwde biologische klok helemaal in de war?
Stilaan zagen we iets minder begroeiing op het gebergte maar een woestijnlandschap zoals ze in de gids beschreven, hebben we niet waargenomen. Misschien dat het tijdens de hoogzomer iets droger en meer dor is dan tijdens het winterseizoen. De omgeving in dit woestijngebied zou zich heel goed lenen voor het maken van Westernfilms. Er was een Mini-hollywood waar dagelijks westernspektakels te zien zijn. Maar toch vielen we buiten de prijzen want tijdens het winterseizoen worden de voorstellingen enkele tijdens het weekend en op feestdagen georganiseerd. Pech dus!
Op de terugweg hielden we nog even halt in een kuststadje San José in de buurt van onze camping. Hier was er wat meer leven te bespeuren dan in de vorige kustdorpjes. We maakten een wandelingetje langs het strand dat veel lager gelegen was dan de bebouwing van het stadje. Dus trapjes en hellingen zag je er in overvloed.
Misschien hadden we ons op voorhand iets meer voorgesteld van deze uitstap toch vonden we het de moeite waard dat we autorondrit maakten.

Linda

23-01-2013, 17:12 geschreven door stany

Vandaag een beetje rustdag. Lekker geslapen en heerlijk van ons ontbijtje genoten. Gisteren was er  voor de eerste keer sinds lang dat het nog eens even geregend had in de voormiddag. Dat was raar om dat nog eens te zien en je bent dat sneller beu dan zon, geloof me maar. In de voormiddag hielden we ons nog een beetje bezig met onze hobby’s. We besloten rond de middag een goei aperitiefke te nuttigen om dan om 13.10u te voet en wat opgekleed te vertrekken naar een restaurantje hier bij zee. Het is wel 20min wandelen. We hadden er in de week al een tafeltje gereserveerd en het nationale Spaanse gerecht besteld. Paella. Bij een goede fles huiswijn kregen we de lokale olijfjes als borrelhapje. Het was een speciale soort die je bij ons zeker niet zal terugvinden en waarvan wij denken dat ze niet voor export bestemd zijn. Doch  ze smaakten heerlijk. In een pannetje werd onze paella opgediend en we smulden er lekker van. Er werd niets overgelaten enkel de beentjes van de kip. Als toetje nog 2 bollen crème met een brownie gebakje en slagroom en ne goeie koffie en thee. Dan met een gevuld buikje terug huiswaarts en we hadden weer pech. Het was wind op kop. ’s Avonds hebben we de moed niet meer gehad om te eten en lagen we languit op onze zetel. Weer een vermoeiende dag die voorbij is. (lol)

Stany.

23-01-2013, 17:10 geschreven door stany

Gisteren in de vooravond kwam er veel wind opzetten. En in de loop van de nacht werd het alleen maar erger. De windstoten zorgden er voor dat de caravan en de voortent telkens weer daverden.
Op die manier konden we niet goed doorslapen en werden we niet echt uitgerust wakker.
Eén stok van onze voortent was wat verschoven waardoor het leek of de tent wat was ingezakt maar dat was gauw weer in orde.
In de loop van de ochtend werden de windvlagen vergezeld van kletterende regen.
Toch planden we een uitstapje naar een plaatselijk marktje. Groentetelers uit de buurt brachten er hun waren aan de man. De prijzen van al het gezonde lekkers waren heel voordelig. Bij een boerinnetje bestelden we 3 paprika’s en zonder dat we er om vroegen vulde ze ons plastieken zakje met nog wat paprika’s en vroeg ze ons 1 euro. Ik denk dat ik één van de dagen paprikasoep zal moeten maken.
Omdat het maar bleef regenen snelden we terug naar de auto. In de buurt bevonden zich zoutbekkens maar die konden we niet zo heel goed zien vanuit de auto.
Langs een eenzaam weggetje vlak naast de kust reden we naar Cabo de Gatta: een uitzichtpunt. Een verlaten vakantiedorpje  langs de weg lag te wachten tot het weer vakantieseizoen wordt. Alle rolluiken waren naar beneden gelaten. Bijna nergens zag je een vorm van leven. De weg eindigde bij een prachtig uitzichtpunt. Je had er een weids uitzicht over de vlakke zee die schuimend op de uitstekende rotsjes inbeukte. De weg liep niet verder door het natuurpark. We moesten langs dezelfde weg weerkeren.
Na de middag bleven we in de caravan. Die bleef maar schommelen tijdens de windstoten. Het was net of we op zee zaten. Ik kreeg haast last van zeeziekte.
Omdat de wind maar in kracht toenam heeft Stany de voortent nog wat gestut met zware flessen water en met extra elastiekjes aan de ritssluiting. Ze bolde telkens op om daarna met een zoef
haar normale formaat weer aan te nemen.
Toen Yuna uitgelaten moest worden, bleef de wind zijn best doen. Zelfs Yuna vond het maar eng.
In de loop van de avond viel de elektriciteit nog enkele keren uit maar die problemen werden meestal gauw verholpen.
Het hoort er waarschijnlijk wel eens bij maar ik kampeer toch liever met wat rukwindvrij weer.

Linda

23-01-2013, 17:09 geschreven door stany

Het zonnetje kwam door de wolken piepen. Dat is goed weer om nog eens een uitstapje te doen. Op gezapig tempo genoten we van ons ontbijtje en de dagelijkse ochtendrituelen. We deden nog het nodige om onze blog zoveel mogelijk in orde te brengen want we namen de laptop mee op citytrip naar Almeria. We zullen er wel ergens een FreeWifi zone vinden want hier op de camping is het nog steeds noppes. De foto’s werden van het fotoapparaat gedownload. Nadien reden we naar Almeria. Op ongeveer 1.5km van het centrum ontdekten we een parkeerplaatsje en deden de rest te voet verder. Ondertussen zijn we al geoefende stappers geworden. Doorheen kleine winkelstraatjes ontdekten we een Mercado. Op de onderste verdieping bevonden zich vele mooie en propere visstanden. Sommigen hadden hun vissen wel op een zeer mooie manier tentoongesteld. Op de eerste verdieping was het vooral groente en fruit. Ook hier was het fruit netjes op mekaar getast. Mooi om zien eigenlijk. We verlieten de Mercado langs een andere zijde en genoten verder van de kleine straatjes met bars en winkeltjes. Zoals in vele grote steden hier hebben ze ook in Almeria een kathedraal. Midden in het centrum duikt dan plots een indrukwekkend gebouw op.  Het was al na de middag en we aten onze picknick op een pleintje in de buurt. Vol nieuwe energie beklommen we het oudere gedeelte van de stad tot aan het Alcazaba. Van hieruit had je een prachtig zicht over de stad en de haven. Wonder boven wonder moesten we hier niet betalen en kregen zomaar een plannetje van het Alcazaba in het Frans toegestopt. Een heel mooi vernieuwde trap bracht ons tot bovenaan. We genoten van mooie tuintjes waardoor een lange waterval tussen de trappen neerdaalde. Steeds verder kwamen we aan het oudere gedeelte wat zeer mooi gerenoveerd was. We namen de nodige tijd om alles rustig te bekijken. Door de weinige bezoekers konden we mooie foto’s nemen. Bij het verlaten van het Alcazaba namen we de wijze raad van de gids ter harte om kris kras terug af te dalen doorheen de smalle kleurrijke straatjes van de oude visserswijk tot aan de boulevard beneden. We namen de afslag in de grote nieuwe winkelstraat en stopten bij Mc Donalds. Hier is FreeWifi en konden we onze blog opladen. Linda had zin in een ijsje en terwijl zij zich met de laptop bezig hield, ging ik bestellen. Ik moest me terug aanmelden bij Linda want de ijsmachine was stuk. Dan terug aanschuiven voor een drankje. Onze mails werden ook nagekeken en we trokken terug op zoek naar onze auto. Met een goed gevoel sloten we de avond af, het was weer zeer mooi geweest vandaag.

Stany

20-01-2013, 18:42 geschreven door stany

18-01-2013, 14:18 geschreven door stany

Verdoeme, verdikke, we hebben weer pech zeg. Hoe is dat nu toch mogelijk, zo’n pech hebben. In de gidsenboekjes hadden we gelezen dat er 40 dagen per jaar geen zon was in deze streek. En ja hoor, uitgerekend nu dat wij er zijn moet dat zo’n dag zijn. Dat is toch wel om iets te krijgen hé. ( grapje natuurlijk)  Heel de dag was het fris geweest en iedereen op de camping zat dan ook in zijn caravan of mobilehome. Voor de middag hebben we een hele trip met de auto gemaakt om naar de winkel te gaan. 21 km moesten we rijden om een grootwarenhuis te vinden. Dit is het kortste bij hier. Je moet niet vragen hoe die mensen hier leven in die kleine gehuchten hier. Oh ja, onderweg hebben we de koop van ons leven gemaakt. We hebben een klein vakantiewoninkje gekocht hier. Bekijk de foto’s maar. Hier en daar een klein beetje werk ,maar dat moet goed komen denken we. In het grootwarenhuis was wel alles te vinden en we kochten genoeg zodat we een paar dagen verder konden. 42km op en af naar de winkel kan je niet alle dagen doen.  Na de middag bleef het dus fris en hielden we ons wat bezig met hobbyzaken. Hopelijk is het morgen terug het zonnetje dat de kop opsteekt en kunnen we terug buiten.

Stany

18-01-2013, 14:16 geschreven door stany

Wegens problemen met het internet hier op onze nieuwe camping kunnen we niet dagelijks of om de twee dagen posten nu. Belgacom of Telenet heeft het internet van de camping afgesloten om de een of andere reden. Er is al een grote vergadering met de eigenaar en de campinggasten geweest hier op de camping maar het antwoord kende ik al wel een beetje. Maniana komt het in orde. Dus beste lezers even geduld nu, maar we schrijven verder hoor.

’t Was weer een doorreisdag vandaag. Vanaf ’s morgens vlogen we er in want meestal willen we zo snel mogelijk weer op ons plekje zitten op de nieuwe camping.
Het werk begon dus met het inpakken van de voortent, het opbergen van tafel en stoelen, het afbreken van de satelliet en het meenemen van Yuna’s slaapplekje.
Daar waren we weer zo’n uurtje mee zoet.
De reisweg bedroeg zo’n 225 km. We reden vanuit de buurt van Malaga naar het meest oostelijke plekje van de zuidkust van Spanje: Almeria. We konden een groot deel langs de autobaan rijden. Af en toe kronkelde hij langsheen de kust. Daar hadden we mooie vergezichten over de zee. Maar dan wendde de weg zich weer tussen de bergen. De uitlopers van die bergen zijn vaak uitgekapt om de autoweg te kunnen aanleggen. Je merkte echt dat ze stukken uit de uitlopers van de bergen hadden weggekapt. Het leken steeds doorsneden van een kerstbuche en aan de andere kant van de weg ook zo’n uitsnede. Ook veel korte tunnels voerden ons doorheen de heuvels. Ik vond het niet mooi maar ja, als die wegen er niet zijn konden we niet doorreizen, hé.
Nog zo’n lelijk verschijnsel waren de plastieken dorpen die we langsheen de weg zagen. Heel wat vierkante kilometers in de omtrek zagen we serres die opgetrokken waren uit plastiek en gaas. Het leken zowat nomadententen die kriskras door mekaar stonden. Er was geen enkele structuur in terug te vinden. Alles stond ongestructureerd bij mekaar. Hier in Spanje noemen ze het ook wel eens de vruchtbare wintertuinen van Europa waar van de herfst tot het voorjaar, groente, fruit en bloemen worden geoogst.
Het laatste stukje van onze reisweg kwamen we terecht in een natuurpark waar ook onze camping zich bevond. Hier leek het rustig en mooi. Hier konden we tot rust komen.

Linda

18-01-2013, 14:14 geschreven door stany

Vorige avond hadden we nog wat af te rekenen met enkele windbuien. Linda vertelde me dat er deze nacht ook nog zo’n windbui was geweest ,maar die heb ik helaas gemist. Je kan niet altijd even scherp staan, hé. We deden het rustig aan in de ochtend en daarna vertrokken we naar Torrox-Costa. We hadden gelezen dat hier het mildste klimaat van europa was. Toen we er aan kwamen zagen we dat er langs de grote weg een hele grote markt was. We parkeerden onze auto op een terrein waarvan de eigenaars 1€ vroegen t.v.v. behulpzame kindjes. Die 1 € hebben we graag gegeven. Yuna was ook mee en we besloten om hem mee over de markt te nemen. Normaal heeft ze het niet zo met een massa drukte en kleine kinderen, maar wonder boven wonder heeft ze het reuze goed gedaan. De markt was een bonte mengeling van Spanjaarden en Zuiderlingen die er met van alles en nog wat stonden. Op het einde van de markt sloegen we af richting strand. We kwamen op een mooie dijk zoals je bij ons ook zou aantreffen. Rustig kuierend ontdekten we een mooi terrasje om er iets te drinken. Helaas werden we prompt de toegang geweigerd omwille van Yuna. Geen honden toegelaten op het terras. We vervolgden onze weg en probeerden een ander terras met succes. Heerlijk in het zonnetje genoten we van een wijntje. Daarna aten we op de dijk onze boterhammetjes op en keerden terug naar onze auto. We reden verder naar Torrox dat een beetje verder landinwaarts gelegen is. Het is een wit terrassendorpje. We klommen te voet in de straatjes en net toen we wilden zeggen dat het eigenlijk maar niets was ontdekten we het mooie centrum van het dorpje. Via de auotsnelweg reden we nog even verder naar Vélez- Malaga dat in de buurt van onze camping lag. Eigenlijk een nieuw opgebouwd stadje. Nadien reden we,  na onze mooie dag, weer huiswaarts. We kregen weer te maken met de wind die zo af en toe de kop opstak. Zou het dan toch te maken hebben met de streek want in Torrox hebben we daar dus niets van gemerkt.

Stany         

18-01-2013, 14:12 geschreven door stany

Vandaag zag het weer er minder goed uit. We hadden natuurlijk niet te kampen met vriestemperaturen zoals bij jullie maar er was heel veel wind. En die wind voelde erg fris aan.
Onze voortent bood ons de nodige bescherming. Buiten zitten was vandaag geen optie.
We moesten nog heel wat tekstjes op onze blog zetten en de foto’s moesten eens nodig gesafed
worden. Dat waren ideale werkjes om op een minder mooie dag uit te voeren. Ik was er een tweetal uurtjes mee zoet.
Stany genoot na de middag van het Belgisch kampioenschap veldrijden op tv terwijl ik verder las in mijn spannend boek.
De camping waar we nu logeren is een specifieke plek voor Spaanse weekendtoeristen. De meeste plekken zijn bezet door vaste caravans die helemaal aangelegd zijn met terrasjes en tuintjes. Sommige tuintjes doen me denken aan een minioerwoud terwijl andere tuintjes rust en schoonheid uitstralen. Je zal het zelf wel merken op de foto’s.
Een winderige zondag werd het voor ons. Even bijtanken, even tijd voor broodnodige taakjes en even tot rust komen, was vandaag onze boodschap.

Linda

18-01-2013, 14:10 geschreven door stany

Als je zou denken dat het leven hier allemaal maar rozengeur en maneschijn is, hebben jullie het goed mis hoor. Ook hier moet er af en toe gewerkt worden. Linda had de lentekriebels gevoeld en ze deed prompt de gordijnen uit onze caravan om ze eens te wassen. Waar moet je dan als man kruipen??? Je leeft zo dicht op elkaar dat je wegcijferen geen zin heeft. En zeggen dat ik eens naar een vriend zou gaan, kan ook niet , want ik heb er hier geen. Enkel een goede vriendin en dat is dan mijn vrouwke. Dus… Dan maar voorgesteld om alleen de afwas te gaan doen, dan maak ik me ook nuttig, nietwaar. Het is zaterdag dus moesten we ook nog zien dat onze frigo bijgevuld geraakte. Na de middag deden we het rustig aan. Ik haalde onze stalen rossen nog eens van stal en we reden ermee tot Torre Del Mar. We hoopten er het dorpje eens te bezoeken. Op de kaart zagen we dat er een haventje was afgebeeld in het volgende dorpje Caleta De Velez. Via een mooi aangelegd fietspad arriveerden we er. We zagen er wat jachtjes en bootjes liggen maar helaas waren alle toegangswegen ernaartoe afgesloten zodat we niet konden genieten van een wandelingetje erlangs. Dan maar terug langs de dezelfde weg naar Torre Del Mar. We namen er het dorpsplannetje bij dat we op de camping gekregen hadden, maar heel het dorp is eigenlijk nieuw opgebouwd met hoge appartementen en er is niets dat op een oude dorpskern wijst. Bij een panaderia kochten we nog een gebakje als vieruurtje en keerden terug huiswaarts. Spanjaarden zijn eigenlijk ook wel zoetebekken en hebben heel wat gebakjes en zoetigheden in hun winkels liggen.  Ondertussen was er wat meer wind komen opzetten en besloten we ons gebakje op te eten met een warm tasje koffie en thee.
 ’s Avonds nog een lekkere fondue gedaan met ons twee, tja vrienden hebben we hier niet, he. Maar met mijn lief vrouwke aan mijn zijde is dat méér dan één groot feest. Den afwas is voor morgen, dat zegt genoeg hé???

Stany

13-01-2013, 15:08 geschreven door stany

De zonsondergang van gisterenavond was prachtig. Het was lang geleden dat we voor zoiets moois de tijd en de kans kregen om het te zien. Het duurde slechts enkele minuten vanaf dat de zon de zee lijkt te raken en het moment dat je alleen nog maar een streepje ziet. Het was buitengewoon, formidabel en onvergetelijk.
Zoals Stany het gisteren al vertelde, ligt de zee aan de overkant van de weg. Dat vond ik een goede reden om onze Yuna eens te laten zwemmen in de zee. We weten dat ze zo graag zwemt maar het is niet altijd voor de handliggend om met een natte hond op stap te gaan.  Vandaag waren er geen uitvluchten te verzinnen dus: het werd Yuna haar dagje. En of ze er van genoot!!!! Ze spurte gelijk naar de branding. Zonder aarzelen sprong ze het water in. Al gauw zagen we alleen haar hoofd nog boven water en dobberde ze zalig in het rond. Heerlijk om naar te kijken. Wij waagden alleen onze voeten in het water. Ik mag er niet aan denken om helemaal onder te gaan. Brrrr… Af en toe kwam Yuna eens tot bij ons maar zo gauw ze kon sprong ze weer in de zee. Je kon het vergelijken met een dartelend lammetje in de wei. Jammer dat ze zo lang nat blijft. Het was al bijna avond toen ze helemaal droog was.
Na de middag  konden we in het zonnetje zitten. We moesten wel meermaals onze stoelen verzetten
want als de zon achter de bomen ging, was het veel te fris. Maar die verhuis hadden we er zeker voor over.

Linda

13-01-2013, 15:02 geschreven door stany

Als nomaden verhuizden we vandaag terug en zouden ons weer richting kust begeven. We zijn precies op de vlucht voor iets, zo altijd maar doorreizen. Maar geloof ons, het is echt de moeite en we zien veel. Soms hebben we de indruk dat we te weinig tijd hebben om zo bv onze blog bij te werken of om eens echt te rusten en te ontspannen. Maar genieten doen we zeker, wees maar zeker. Vannacht was de condens niet zo intens geweest zodat de voortent niet te nat was en was het inpakken snel gebeurd. Een van die twee stratierhonden heeft het leuk gevonden om zijn tanden in onze satellietdraad te zetten. Maar we hebben nog beeld en klank. De rotbeesten… Rond 10u vertrokken we. Onze nieuwe camping vonden we op 5 km van Torre Del Mar. Om 12.30u stond ons hele hebben en houden al terug op een goed plekje. Na de het middagmaal reden we snel naar de winkel om de voorraad bij te vullen. Nadien genoten we heerlijk van een biertje en een glaasje water en van het zachte klimaat hier. Als avondeten maakte Linda heerlijke mosselen, met een stokbrood en glaasje rode wijn erbij was het helemaal af. Na het eten haastten we ons snel om nog even naar de  zonsondergang te gaan kijken. De zee is hier aan de overkant van de weg gelegen. De zonnegloed deed ons eraan herinneren dat deze dag weer afgesloten kon worden.

Stany

13-01-2013, 14:32 geschreven door stany

We beslisten om met de auto naar Granada te gaan. Niet dat de treinreis ons was tegengevallen maar de treinen rijden hier niet frequent. Met de eerste trein zouden we pas na elf uur in Granada aankomen. Dat vonden we vrij laat. Vandaar de keuze om met eigen vervoer te gaan. Toen we met de auto door heuvels steeds hogerop reden merkten we dat de buitentemperatuur rond het vriespunt lag. Het was er behoorlijk kouder dan aan de zuidkust. Maar we waren voorzien van trui en jas zodat we deze unieke stad zonder probleem onder de loep konden nemen. Het eerste monument op onze wandelweg was de kathedraal. Hij leek ons enorm groot maar veel minder elegant dan die van Sevilla. Eén brede rechthoekige toren trok de aandacht.
Rond deze kathedraal tref je vele bazaarwinkeltjes met vooral oosterse kleinoden. Gewoon gezellig om even in rond te dwalen en je zintuigen te prikkelen.
Toen gingen we op zoek naar het Alhambra. Het is een Moors gebouwencomplex dat gebouwd is op een bergrug. We moesten een heel eind wandelen eer we aan de ticketverkoop waren. Maar eens we op het terrein waren, merkten we dat het meer dan de moeite waard was. Vooral het Nasridpaleis was bijzonder mooi. De zalen zijn steeds rondom binnenplaatsen gebouwd. De plafonds zijn vaak versierd met ingelegd houtwerk. De vloeren zijn van marmer en de zuilen zijn versierd met albaststucwerk. Het geheel straalt rust, koelte en schoonheid uit.  Het is onvoorstelbaar hoe goed dit eeuwenoud paleis bewaard is gebleven. Een deel van het vroegere Moorse paleis is door de latere koningen verbouwd. Dit deel heeft een heel andere uitstraling.
In één van de vele tuintjes aten we onze bokes maar vandaag met verkleumde handen i.p.v. in een heerlijk zonnetje.
Het Alcazaba is een burcht met torens en omliggende gebouwen die vroeger een militaire functie had. Vanaf de torens hadden we een prachtig uitzicht over de stad en in de verte zagen we besneeuwde toppen van de Sierra Nevada.
Via prachtige tuinen met vijvertjes  kwamen we aan de Generalife, het zomerpaleis van de Moorse vorsten. Dit is in minder goede staat maar vooral fonteinen en mooi aangelegde bloemperken geven het geheel een sprookjesachtig uiterlijk.
Met een heel aangenaam gevoel verlieten we het Alhambra om de binnenstad van Granada verder te verkennen. Onze eerste indruk van de binnenstad was minder positief maar toen we een terrasje ontdekten en genoten van een glaasje wijn, kregen we van de kelner een bordje met een kleine portie paëlla. Dat was een leuke verrassing. En ’t zijn de kleine verrassingen die onze reis zo bijzonder maken.
We verkenden nog even de buurt van de kathedraal en ontdekten vele kraampjes met gedroogde kruiden. We kochten een kruidenmengeling om thee van Granada te maken. Ik ben eens benieuwd of de thee even sprookjesachtig zal smaken dan de paleizen in het Alhambra.
We onthouden dat het in Granada opmerkelijk frisser was maar dat het een stad is die je zeker op je verlanglijstje mag zetten.

Linda

11-01-2013, 20:10 geschreven door stany