Vannacht had het een paar keer geregend maar toen we opstonden klaarde het wat op. Dat kwam goed uit want vandaag reisden we weer verder. Het inpakken verliep vlotjes zodat we op tijd konden vertrekken.
Stany loodste ons weer door mooie wegen langs de Camargue. Het vlotte goed tot hij ineens merkte dat we een rivier ‘de Rhône’ over moesten en er alleen een veerpont was. Gelukkig verliep alles heel
vlotjes op de drijvende brug. Met auto en caravan reden we op het pont. In een mum van tijd waren we aan de overkant. Toen we de brug afreden, begon het weer te regenen. Het landschap veranderde van een heuvelige naar een bergachtige omgeving. De weg slingerde zich langs de bergwanden.
Toen we aan de camping aankwamen, hield het gedruppel op. Zo konden we de voortent droog opstellen.
In deze nieuwe omgeving gingen we weer op zoek naar een supermarkt. Dat is elke keer weer een zoektocht. Ook in de winkels zelf is het zoeken naar de diverse artikelen. Geen enkele winkel is hetzelfde.
Weer thuis begon ik te koken. En na een lekker avondmaal installeerden we ons in de zetels om te genieten van de rust want het was een druk dagje geweest.

Linda

29-04-2013, 11:10 geschreven door stany

Vannacht had het een paar keer geregend maar toen we opstonden klaarde het wat op. Dat kwam goed uit want vandaag reisden we weer verder. Het inpakken verliep vlotjes zodat we op tijd konden vertrekken.
Stany loodste ons weer door mooie wegen langs de Camargue. Het vlotte goed tot hij ineens merkte dat we een rivier ‘de Rhône’ over moesten en er alleen een veerpont was. Gelukkig verliep alles heel
vlotjes op de drijvende brug. Met auto en caravan reden we op het pont. In een mum van tijd waren we aan de overkant. Toen we de brug afreden, begon het weer te regenen. Het landschap veranderde van een heuvelige naar een bergachtige omgeving. De weg slingerde zich langs de bergwanden.
Toen we aan de camping aankwamen, hield het gedruppel op. Zo konden we de voortent droog opstellen.
In deze nieuwe omgeving gingen we weer op zoek naar een supermarkt. Dat is elke keer weer een zoektocht. Ook in de winkels zelf is het zoeken naar de diverse artikelen. Geen enkele winkel is hetzelfde.
Weer thuis begon ik te koken. En na een lekker avondmaal installeerden we ons in de zetels om te genieten van de rust want het was een druk dagje geweest.

Linda

29-04-2013, 11:10 geschreven door stany

Vandaag reden we op uitstap naar het Stadje Arles. Dat is hier zo’n 36 km vandaan. We namen een kleine binnenweg zodat we een beetje door de Camargue reden. Dat is zalig om te zien, kilometers ver zie je dan niets dan enkel maar natuur. Even buiten Les Saintes Maries de la Mer zagen we roze flamingo’s rustig pootje baden in een van de vele meertjes. We namen ons fototoestel en plaatsten de telelens erop. Als we te dicht bij kwamen schrikten ze even op zodat we hun prachtig kleurenpalet van hun pluimen konden bewonderen. Even verder moesten we weer halt houden om de pracht van enkele jonge stieren, die te grazen stonden in een wei, te fotograferen. De natuur is hier wel mooi en eenvoudig. Er bestaat hier in de streek een mooi gezegde :” Langzaam in de morgen en rustig aan in de middag. “ Mooi toch, maar wij zijn dit niet zo gewend. We kwamen aan in Arles en zochten een rustig plaatsje net buiten het centrum. Yuna was ook van de partij. Al snel vonden we het infokantoor voor een stadsplannetje. De straat oversteken en we waren in het oude stadsgedeelte. Op de place de la republique bevond zich het stadhuis en het klooster van Saint Trophime. Vervolgens door de smalle autovrije straatjes vonden we onze weg tot bij de Rhone rivier. In een park aten we onze boterhammetjes op en zochten toen de weg naar het Amphitheater. Mooi gerenoveerd met rondom vele restaurantjes en winkeltjes. Even verder vonden we dan het Theatre Antique. Dit waren overblijfselen van een vroeger monument ,maar er worden ook nu nog voorstellingen in gegeven. Om onze citytrip te beëindigen bezochten we nog een oud ziekenhuis waar Vincent van Gogh ooit nog verzorgd werd. Rond 14u waren we weer thuis en namen even rust. Daarna trokken we met de fiets nog naar ons dorpje Saint Maries De La Mer. Het was maar even fietsen tot het centrum. Hier is het precies alle dagen feest. Vele kleine winkelstraatjes met afwisselde dito restaurantjes. We konden ook naar boven op de Kerk en geloof het of niet, maar ik heb met Linda op de nok van de kerk gezeten en heel de wereld aanschouwd, gelijk Palieter. We hadden zo een mooi panorama op de Camarque. Daarna terug naar huis voor aperitiefke en lekker avondmaal.

Stany

25-04-2013, 19:30 geschreven door stany

25-04-2013, 19:28 geschreven door stany

Dit gelooft ge nooit, ga nu maar is efkes zitten. Wat ik nu vertel is echt waar en heb ik niet verzonnen. Gisteren zagen we op een soort infobord van de camping dat er een chasse aux oeufs was en dat men zich moest aanmelden op de receptie vandaag. Ik moest er toevallig zijn en vroeg of dit met een echt geweer was? Ze keek me verbaasd aan en ik zei dus die chasse aux oeufs, is dat schieten op eieren? Toen moest ze lachen en verdedigde zich door te zeggen dat dit voor de kinderen paaseieren zoeken was. Dat ze hier een drie weken te laat zijn heb ik maar niet verteld. Bij ons doen ze dat met Pasen zelf, hé. Maar ja, culturen zullen verschillen, nietwaar. Vandaag deden we nog eens een rustdagje en in de voormiddag gingen we nog even de plaatselijke supermarkt een beetje plunderen want dat was weer nodig. We brachten mosselen mee en genoten heerlijk in ons voortuintje van de lekkere zelfbereide mosseltjes. Na de middag hielden we siësta  en daarna deden we nog eens een plonsje in het zwembad buiten. In het begin even wat fris maar na een tijdje was het heerlijk. Morgen zullen we hier weer vertrekken en dus was het even tijd om de navigatie op punt te zetten in de auto. De dag was weer heel snel om en eigenlijk is er heel veel rust niet aan te pas gekomen. Maar we voelen het toch want we hebben deze week weer heel wat gedaan en gezien hier in de streek. Met pijn in het hart kroop ik ’s avonds in mijn bedje want Barcelona had verloren met zware cijfers. Messi had zijn dagje niet maar ja, dat gebeurt bij mij ook al eens denk ik dan maar…

Stany

25-04-2013, 19:26 geschreven door stany

Vandaag bezochten we Montpellier, de hoofdstad van Languedoc- Roussilion. Onderweg hielden we eerst halt in Sète. Dat is een havenstadje aan het meer de Thau. Het stadje is tussen de zee en het meer gelegen. Kanaaltjes lopen doorheen Sète. We kuierden langs de kades van de kanalen en zagen weer vele boten en hoorden weer krijsende meeuwen. Hoewel we deze taferelen al in meerdere havenstadjes zagen, gaat het ons zeker niet vervelen. Er is telkens weer wat nieuws te ontdekken.
’s Middags aten we ons lunchpakketje met uitzicht op de zee. Dat was een fijne ervaring.
Na de middag reden we  richting Montpellier. We vonden een geschikt parkeerplaatsje en konden van daaruit wandelen tot het hartje van de stad: Place de la Comédie. Dit is een reusachtig plein met aan één zijde het enorme gebouw van de opera. Het is een bruisend plein met tal van terrasjes. De straatjes rondom het plein zijn grotendeels autovrij en je kan er gezellig wandelen. Omdat het siësta-time was, waren er weer veel winkels gesloten met tralies voor de deuren. Het is niet zo dat we de winkels allemaal binnenlopen maar eens in een etalage piepen, vinden we wel fijn. Die vergrendelde ramen en deuren zijn niet zo aantrekkelijk.
Na een korte wandeling door het centrum bereikten we een triomfboog die opgericht was ter ere van de Zonnekoning. Omdat de triomfboog blijkbaar niet genoeg was, is er ook nog een reusachtig standbeeld van Lodewijk XXIV te paard. Dit is gelegen in een soort stadspark. Het park herbergt het Chateau d’eau. Dat is een echte blikvanger. Achter de watertoren bewonderden we nog een aquaduct.
Via de triomfboog wandelden we de stad weer in. Stilaan begon de stad weer tot leven te komen omdat de middagpauze voorbij was.
Aan de rand van de stad ontdekten we nog een groot bouwproject dat opgetrokken is op een vroeger militair terrein. Het lijkt wel een kleine stad aan de rand van de grote stad. Rond een 1 km lange boulevard zijn grote woonblokken opgericht. Het frappante is dat alles in Romeins-Griekse stijl
is opgetrokken. Fonteinen en standbeelden doen ons ook aan die historische periode denken. Aan de westzijde leidt een trap de bezoekers naar een winkelcentrum. Aan de oostzijde is de glazen poortboog een echte blikvanger. Het is een replica van de Arc de Triomphe in Parijs.
Montpellier heeft weer een bijzondere indruk nagelaten. We zijn blij dat we de stad bezocht hebben.

Linda

24-04-2013, 09:08 geschreven door stany

Even wat stoom aflaten vandaag. Rustig ontbijten en even was huishoudelijke taken gedaan. Wasje, plasje enz. Ook een kleine reparatie aan de rits van de voortent was nodig. De deur is al zo vaak open en dicht gedaan dat ze het even liet afweten gisterenavond. Maar het is terug in orde nu. Voorlopig toch. Het zonnetje was terug even van de partij met een heel zacht briesje. Het is een verschil met gisteren. Na een heerlijke grill op de plaat namen we onze fietsen voor een tochtje naar Cap D’Agde. Het is hier niet zo heel ver vandaan. En de fietspaden zijn ook goed, maar je moet ze wel telkens zoeken. We lieten onze fietsen achter aan het begin van de promenade die langs de binnenbaai van Cap D’Agde kronkelt. We waren verwonderd dat hier nog zoveel winkeltjes open waren op een zondag. Rustig kuierend verkenden we het badplaatsje. De zon was ondertussen terug achter de vele wolken gekropen maar de temperatuur was toch al beter dan gisteren. Thuisgekomen genoten we dan ook van een warm drankje. Na het avondeten nog een rustig avondje thuis en een beetje plannen voor morgen.

Stany

21-04-2013, 19:22 geschreven door stany

Oei, vandaag weer een dagje zonder zon. Gelukkig hadden we aan onze jassen gedacht toen we vertrokken op uitstap. We bezochten 2 grotere steden en 1 dorpje vandaag. We startten met het dorpje dat aan het meer van Thau ligt. Het dorpje Meze had een markthal en op het grote plein ervoor was het vlooienmarkt. We waren er toevallig op uitgekomen. We struinden even de verschillende kraampjes af maar konden geen schatten op de kop tikken. Langs kleine straten kwamen we aan het meer. Het water had een donkere kleur omdat er vandaag geen zonneke was. Ook de lucht was grauw zodat het meer er niet echt aantrekkelijk uitzag.
Pézenas was de volgende stopplaats. Het was enorm druk op de parkeerplaatsen. Al gauw merkten we dat de zaterdagse markt doorheen het ganse centrum de oorzaak van de parkeerellende was. Maar ons Stanneke heeft een zesde zintuig voor vrije plekjes zodat we niet al te lang moesten zoeken. Doordat de markt was opgesteld op pleinen en in de straten kregen we niet het volledige stadsbeeld te zien. De oude binnenstad bleef een beetje gespaard van kraampjes zodat we toch even tot rust konden komen in de smalle straatjes. Er waren vele pittoreske plekjes te ontdekken. Scheve muren, open luiken, bloeiende klimplanten en stenen bogen geven een stad als deze iets bijzonders.
Bij het verlaten van de binnenstad kochten we aan een marktkraampje een chocoladebroodje en een rozijnenkoek. Zo hadden we snel een middaghapje dat we op een bank in een parkje verorberden.
Na de middag reden we naar Béziers. Deze stad kon ons minder bekoren. De grote kathedraal was robuust, donker en grijs. Een binnentuintje grenzend aan een klooster was best verrassend. Vanaf deze tuin had je ook een uitzicht over de Orbe en het Canal du Midi.
Via enkele smalle, saaie straten met grote, hoge gebouwen bereikten we de Allée Paul Riquet.
De brede laan is omgeven door gebouwen uit de 19de eeuw. In het midden prijkt een bronzen beeld gewijd aan de gelijknamige stichter ‘Paul Riquet’ van het Canal du Midi.
Op de terugweg moesten we nog even inkopen doen. Het was een drukke bedoening om op zaterdag
naar de supermarkt te gaan. Gelukkig vonden we aan de caravan weer volledige rust en konden we alle indrukken van vandaag weer een plekje geven.

Linda

21-04-2013, 19:21 geschreven door stany

Schip ahoi, schip ahoi, schip ahoi. Vandaag was het de grote waterdag. Na het ontbijt maakten we ons zeewaardig. Een stevig ontbijt van spek en eieren zorgden voor een goed begin. Wat is dat nu weer, hoor ik jullie al denken. Vandaag hadden we een ganse dag op het water geboekt. Om 09.45u waren we aan onze rederij waar onze boot de Millesime op ons lag te wachten. We kregen een nederlandstalige vertaling van wat ons die dag te wachten stond. De tocht vertrok vanop de rivier L’Hérault richting zee. Als we op het einde van  de rivier de zee ingingen bonkten de golven op de voorsteven. Langs de kustlijn van Le Grau D’ Agde vaarden we richting Cap D’Agde. Een beetje in zee was het Fort Brescou gelegen. Dit was vroeger een gevangenis. We maakten een tochtje langs het Fort om zijn hoge muren en toren te kunnen aanschouwen. Een beetje verder kwamen we voorbij de havengeul van Cap D’Agde. Net daarlangs lag er een  strand van zwart zand, wat een restant was van een vulkaan uitbarsting. Je zag duidelijk de vorm van de vroegere krater. Indrukwekkend eigenlijk. Daarna gingen we terug landinwaarts op de stroom L’Herault tot aan de barrage van Agde. De boot draaide zich en meerde aan zodat we de tijd kregen om Agde te bezoeken en in een restaurant dat we bijgeboekt hadden ons middagmaal te nuttigen. Helaas was het een beetje beginnen regenen zodat we besloten om iets te gaan drinken alvorens te gaan eten. Tegen 12.30u namen we plaats op een afgesloten ponton van het restaurant. Heerlijk toch , eten op de rivier. Het eten was heerlijk , voorgerechtje, hoofdschotel, kaas tussendoortje met een flesje wijn erbij en dessert en koffie en thee. Om stipt 14.15u pikte de boot ons terug op voor het vervolg. Via een sluis bereikten we het Canal Du Midi. En een eindje verder via een tweede sluis konden we verder naar het meer De Thau varen. Tussen het dorpje Marseillan en Mèze konden we de oesterbanken van dichtbij bewonderen. We meerden even aan om een bus gepensioneerden af te zetten in Marseillan en met weinig volk aan boord vaarden we rustig terug naar onze eindbestemming. Onderweg werden we nog getrakteerd op oesters en een glaasje witte wijn. Daar niet alle deelnemers oesters lustten, konden we ons tegoed doen aan een paar extra oestertjes. De schipper zou ze anders toch maar overboord kappen, zei hij. Rond 18.15u meerden we terug aan en namen onze stalen rossen om terug huiswaarts te keren. Wat was het een geweldige belevenis en mooie dag.

21-04-2013, 19:12 geschreven door stany

19-04-2013, 19:28 geschreven door stany

Opschuiven was vandaag de boodschap. We verlieten onze plek in Narbonne-Plage. Via een kleinere weg op de kaart schoven we langzaam op zodat we Narbonne  links lieten liggen. De streek was prachtig. Overal zagen we de wijngaarden liggen. Op TV hoorden we zeggen dat Belgie het uitverkoren land zou worden voor wijnbouw wegens de opwarming van de aarde. Helaas hoorden we van onze laatste wijnboer die we bezochten dat zijn wijngaard maar 52Ha was. Als je dan bedenkt hoe we dat in Belgie zouden bekokstoven om met ons kleine landje Frankrijk te gaan evenaren, dan…??? Via Beziers bereikten we onze eindbestemming Grau Agde. Agde heeft eigenlijk drie gehuchten, Agde City, Grau Agde en Cap D’ Agde. We werden op onze nieuwe groene gezellige familiecamping heerlijk ontvangen en mochten zelf ons plaatsje uitkiezen. Wat was het hier weer prachtig in vergelijking met onze vorige camping. De caravan werd snel op zijn plaats gezet waarna we nadien lekker genoten van een middagmaal. Nadien, in het lekkere zonnetje, onze hele installatie gedaan, zodat we rond 14u klaar waren. Dan nog wat kleinere klusjes en prutskes gedaan en geloof me of niet maar ik had nauwelijks de tijd gehad om eens iets te drinken. Linda moest ermee lachen. Ik ging ook nog even langs bij kapster Linda en toen we beiden een heerlijk douchke genomen hadden reden we nog even naar de winkel op zo’n 3km om wat voorraad in te slaan. Tijd daarna voor ons welverdiend aperitiefke en ons avondmaal. Het weer is hier prima en dat maakt een mens gelukkig…

Stany

18-04-2013, 20:09 geschreven door stany

We waren vandaag op tijd op want we zouden 2 steden en een schilderachtig dorpje bezoeken. We waren tijdig op weg naar Carcasonne. De Cité, een hogergelegen deel van de stad, is een ommuurd middeleeuwse geheel. Langs enkele grote poorten kan je de stad te voet bereiken. Vele torens prijken in de omwallingsmuur. Restaurants en bars liggen verspreid langs de verschillende straten en pleintjes. In de hoofdstraat zijn er ook talloze kleine winkeltjes waar vandaag heel wat toeristen een kijkje gingen nemen. De kathedraal trok onze aandacht. Vooral de 2 bouwstijlen vielen ons op. Het donkere schip van de kerk was opgetrokken in romaanse stijl terwijl de zijbeuken baadden in het licht van de glasramen in gotische stijl. Kuierend langs de vele kleine straatjes en langsheen de muren van dit historische monument genoten we tenvolle van al het moois dat we te zien kregen.
De volgende stopplaats was het schilderachtig dorpje Lagrasse. Het dorpje was in de loop van de eeuwen erg afhankelijk van een klooster dat zich aan de andere oever van de rivier bevond. Vooraleer we een mooie wandeling maakten langsheen het dorpje en het klooster, picknickten we op een zonnig plekje. De kleine omweg die we maakten om het dorpje te kunnen bezichtigen, was zeker de moeite waard.
Na de middag bereikten we Narbonne. Narbonne was vroeger een welvarende haven maar door de verzanding van de haven is het nu eerder een gezellig toeristenstadje.
In het oude stadscentrum staat het stadhuis naast het paleis van de aartsbisschop. Ze worden gescheiden door de Passage de l’ Ancre. Via nog een andere passage kwamen we aan de kathedraal. Ook deze kathedraal konden we bezoeken. Grote Vlaamse wandtapijten hingen er verspreid aan de hoge kolossale muren. De kathedraal is nooit helemaal voltooid zodat er enkele muren rechtstaan die niet afgewerkt zijn.
We passeerden het Canale de la Robine om een oude markthal te bewonderen. Ze is gebouwd in 1907. De architectuur is heel bijzonder. Na de middag was de hal gesloten maar in de voormiddag vindt er elke dag een markt plaats.
Stilaan werd het tijd om weer naar de camping te rijden want daar wachtte ons hondje op haar avondmaal.
Morgen trekken we weer een stukje verder. We zijn benieuwd naar ons volgende stekje.

Linda

18-04-2013, 20:07 geschreven door stany

Waw, vandaag gingen we met de fiets op stap. Hier in de buurt ligt een mooi fietspad naast de grote weg. ’s Morgens fietsten we nog ingeduffeld met trui of jas naar Narbonne-plage. Vanaf het fietspad konden we de zee al waarnemen in al haar kleuren. Kleine golfjes rolden ritmisch op het brede strand. We bereikten een mooi haventje waar de bootjes lagen te smachten om weer eens zeevaardig te mogen zijn. Hun namen zoals, Merry fisher, Sea-master en Le soleil d’or liegen er niet om.
’s Middags lunchten we aan onze tent.
Na de middag trokken we naar de andere kant richting Gruissan. Onze jassen konden we inmiddels thuislaten. We fietsten langs de uitgestrekte wijngaarden van La Clape. De wijnstokken hebben in een week tijd een hele metamorfose ondergaan. De kale stokken kregen mooie frisgroene uitschieters. Het is echt fijn om de natuur te zien ontwaken.
Gruissan is een stadje dat gebouwd is rond een rots waarop de toren van Barberousse het weidse uitzicht over zee en land waarneemt. We waagden een klim naar de ruïne van de toren en werden ruimschoots beloond met een blik over de zoutmijnen, de zee en de rotsen van het kartsgebergte van La Clape.
Op de terugweg kregen we wat te maken met een frisse noordoostenwind maar dat kon onze fietspret niet onderdrukken.

Linda

17-04-2013, 15:30 geschreven door stany

Haast hadden we niet vandaag. Een verplaatsing van ongeveer 100km en we mochten op de camping blijven zolang we wilden. Eventueel tot ’s avonds. Dat is het voordeel om in het voorjaar te reizen. De ochtenddauw hing nog op de voortent als we opstonden, maar dat hinderde ons niet. We hebben ons hier deze week prima vermaakt. Leven zoals God in Frankrijk was hier zeker op zijn plaats. De week was ook snel voorbij gevlogen. Rond 10.30u vertrokken we en trokken naar Narbonne-plage. Dat zou onze nieuwe uitvalbasis worden om een nieuwe streek te verkennen. Als ik met mijn busje naar of van Spanje kwam zag ik langs de snelweg de vele verlichte wegjes liggen naast de zee en was mijn droom om dat eens te gaan verkennen. Dit was de uitgelezen kans om dit te bevestigen. We reden langs de kleinere wegen langsheen de kustrand. Wat gaf me dit een wonderlijk gevoel. Nu weet ik wat die imaginaire beelden der fantasie in werkelijkheid zijn. Het is een prachtig landschap om, wie er de tijd voor heeft, te verkennen. Thanks God dat ik die tijd nu kreeg. We reden langsheen de Etang de Canet et de Nazaire,  en de Etang de Leucate ou de Salse om dan via de Etang de Bages en de Sigean naar Narbonne-Plage te rijden via de Montagne de la Clape. Een ritje van ongeveer 100 km dat de moeite waard was. Moeiteloos vonden we onze camping waar we door hulp van een Duitser op onze plaats gezet werden. De eerste plek was door de regen van de voorbije week hier heel erg doorweekt. De wielen zakten er gewoon in. Wij kwamen van 100 km verder en hadden geen regen gezien. Raar toch, hé, wat een kleine afstand kan doen. De voortent werd gezet en we waren weer klaar voor de volgende uitdaging. Het zal ook hier wel plezant worden.

Stany

17-04-2013, 15:28 geschreven door stany

We hebben deze week al veel gedaan. De week is voorbij gevlogen en we nemen vandaag dan eens even een adempauze. Tegen 10u reden we even naar Argeles plage om er een wandelingetje te maken. Hier is ook een mooie dijk zodat we langs het strand mooi de zee konden bewonderen. Wisten jullie dat er in de middellandse zee geen getijden zijn? Nu wel hé. Na ons wandelingetje trokken we naar de winkel om weer wat proviand in te slaan. Dan konden we genieten aan onze tent van een heerlijk aperitiefke en een namiddagje in de zon. We konden wat rusten en Linda kon genieten van een leuk namiddagje knutselen. Ook ’s avonds was de temperatuur nog heerlijk aangenaam. De deur van de caravan bleef dan ook lang geopend zodat we frisse lucht binnenkregen. Deze camping is een echte oase van rust midden in het groen en zeer rustig. Als verder alles zo weer gaat verlopen dan gaan we een leuke tweede reis beleven. Dat belooft.

Stany

14-04-2013, 09:30 geschreven door stany

We hebben er vandaag 260 km opzitten. We deden een rondrit langs 5 mooie dorpjes in de streek.
Het leek wel een vijfgangenmenu: Het aperitiefje was niet te versmaden. Dat was het dorpje Castelnau. Het was tegen een bergwand gebouwd met als kers op de taart een kasteel op het hoogste punt. De huisjes uit natuursteen met rode pannendaken slingerden langs de kasseien weggetjes. Pittoreske hoekjes vonden we er genoeg.
Het voorgerechtje was gewoon bijzonder. Het dorpje Eus nestelde zich ook tegen een rotswand. Hier torende de kerk boven uit. De huizen waren ook hier opgetrokken uit natuursteen. De bewoners verfraaiden hun huizen met planten die heel goed uitkomen tegen die zandkleuren.
Het sorbetje was een klein intermezzo. Mosset was een dorpje waar we wat oude huizen konden bewonderen maar de straatjes waren in de loop van de tijd allemaal overgoten met beton. Dit fenomeen deed toch wat tekort aan het middeleeuwse karakter van het dorpje.
De hoofdschotel was van goede kwaliteit. Het dorpje Villefranche de Conflent lag voor de verandering in het dal. Het was helemaal omgeven door een vestingmuur zodat het op een oud fort leek. Er waren twee hoofdstraten met aan weerzijden goed onderhouden middeleeuwse huizen. Hier en daar waren er winkeltjes gevestigd met kunstnijverheidsartikelen en souvenirs.Bij het verlaten van de vestiging zag je op een rots nog een tweede vesting die in dezelfde periode gebouwd was. Die hebben we niet bezocht.
Als dessert vonden we nog een extra klein toetje.  Het laatste dorpje Evol was het minst spectaculaire. Het was een heel afgelegen dorpje dat stilaan een beetje leegloopt. Het is ook niet evident om met een jong gezin in zo’n dorpje te wonen. De weggetjes zijn amper begaanbaar, er is geen enkele voedingswinkel en er zijn ook geen ontspanning- of sportmogelijkheden.
Helemaal voldaan reden we terug naar ons stekje. Het was een goed gevulde dag geweest.

Linda

13-04-2013, 20:10 geschreven door stany

Het ochtendzonnetje van de voorbije dagen ontbrak bij het openen van de rolluiken. Jammer dachten we ,maar we stonden toch op. Als we de voortent verlieten viel er een nevelige vochtigheid die we niet gewoon waren. Geen regen, maar zeker ook geen zon. Niet getreurd… en na het ontbijt trokken we vol goede moed naar Perpignan. Het is zo’n 20 km van onze camping gelegen. Aan de receptie van onze camping hadden we reeds een heel goed stadsplan bekomen van het stadje, dat omwald is door een ringlaan. We parkeerden er net buiten en begonnen aan onze trip. We hadden gelezen dat er dagelijks een marktje was op de place Cassanyes. Het is gelegen in de Arabische wijk en dat was wel te zien. In de winkeltjes rondom het plein kon je zelfs bourka’s kopen en hoofddoeken. Ik kon Linda er niet mee verleiden. Grapje. Nadien trokken we, nog steeds in een miezerig neveltje, naar de kathedraal. Helaas konden we er langs buiten geen foto’s van nemen omdat er werken aan de gang waren. De binnenkant was donker en tamelijk kaal. Door kleinere winkelstraatjes bereikten we de place Arago, waar we het justitiepaleis ontdekten. Dan langs een mooie binnengracht naar Place de la Victoire waar we het Castillet gebouw konden bewonderen. Via de Place de la Republique kuierden we nog wat rond in de winkelstraatjes en belandden we aan het Paleis des Rois Majorque. Buiten het domein aten we eerst ons lunchpakketje op en betraden daarna het paleis. Ook hier waren er grote werkzaamheden bezig zodat ze hun inkomprijs verlaagd hadden tot 2€. Dit was een redelijke prijs voor hetgeen we te zien kregen. Buiten immens grote lege zalen kregen we een indruk uit de tijd van 1276. Op een van de overgebleven torens hadden we ook een mooi uitzicht over de stad, maar jammer van het grijze weer, anders konden we nog genieten van een mooi panorama van de streek. Het was tijd om terug onze auto op te zoeken en naar huis te rijden. We hebben het weer gezien, dat stadje…

Stany

13-04-2013, 20:04 geschreven door stany

Wat werden onze zintuigen vandaag weer geprikkeld. Op bezoek in het kuststadje Collioure kregen we weer zoveel moois te zien. Het stadje is als het ware in de zee gebouwd. De plaatselijke kerk ligt bijna in het water. Achter het kerkje is een afdamming gebouwd zodat je een eindje in zee kan wandelen. Je hebt dan een prachtig uitzicht over de Middellandse zee. De kleuren van de zee zijn heel erg gevarieerd maar vooral heel erg mooi.
De pastelkleurige huisjes van het stadje en de hemelse kleuren van zee en lucht vormen een mooi samenspel. Je ontdekt er gewoon alle kleuren van de regenboog.
De huizen zijn in een wirwar opgetrokken zodat kronkelende straatjes ontstaan. Het is heerlijk vertoeven in de smalle, schilderachtige steegjes.
Talloze souvenierswinkeltjes lokken de toeristen om even binnen te komen kijken.
’s Woensdag is er ook een markt in Collioure. Het is een marktje met vooral plaatselijke producten. Kruiden, saucijzen, olijven, groente en fruit zijn er volop aanwezig.
Ansjovisjes zijn de specialiteit ter plekke en een grote gespecialiseerde winkel bood er dan ook talloze variaties van de bereide visjes. Na het proeven van verschillende bereidingen, kozen we voor de ansjovisjes opgelegd met tuinkruiden.
Tegen de middag waren we weer aan de caravan. Daar konden we ons tafeltje en stoelen buiten plaatsen want het zonnetje scheen volop!!!
Wat was het bijzonder fijn om in de zonnestralen te vertoeven. In de late namiddag maakten we nog een wandelingetje naar ons dorpje. Er zijn daar enkele glasblazers die hun werk heel graag laten zien en hun originele resultaten met enige fierheid te koop aanbieden. Ze zijn heel begaan met hun ambacht.
Ook na het avondeten was het nog een poosje heerlijk buiten maar ineens verdween het zonnetje en ging de temperatuur snel omlaag.
Zo’n mooie dag gaan we zeker niet snel vergeten.

Linda

11-04-2013, 20:55 geschreven door stany

Wie had dit kunnen bedenken, overnachten in Frankrijk en naar Spanje op dagelijkse uitstap gaan. Dat is precies enkel voor rijk volk weggelegd, haha. We zijn maar simpel volk, hoor maar hebben het langs de praktische kant bekeken. Gisteren waren we langs de route nationale tot in Spanje gereden en vandaag gingen we langs een heel andere kant Spanje binnenrijden. Een totaal onbekend gebied voor mij want ik ben al talloze keren over de autosnelweg naar Spanje gereden. We gingen nu langs de kust via de D914 in Frankrijk naar Spanje via de N260. Voor alle mensen die zich nog eens naar Spanje begeven of die ervan terug komen en over de nodige tijd beschikken is dit een ECHTE aanrader. De weg slingerde zich rond de voet van de Pyreneeën en is adembenemend mooi. Langs de bergwanden kan men de terrasvormige wijnplantages zien. We begaven ons eerst naar Roses en maakten er een wandelingetje op de dijk en een winkelstraatje. Daarna reden we naar Empuriabrava waar onze zoon Bart reeds vele kampen voor jongeren begeleid heeft. Zo kon Linda ook eens kijken waar haar zoontje heeft uitgehangen. Aan het strand aten we onze boterhammetjes op en kregen een sms’je terug van Bart dat we zeker ook eens naar een aanpalend dorpje moesten gaan kijken, nl Castello d’ Empuries. Inderdaad het was de moeite om in dat oude dorpje onze beentjes eens te strekken. Daarna reden we terug richting Roses om dan via een kleinere weg, door natuurgebied, terug te rijden zoals we gekomen waren. We reden door het Parc Natural Del Cap De Creus. Was dit mooi zeg… door de bergen reden we zigzaggend bijna een uur rond, maar het verveelde ons helemaal niet. Daarna kregen we terug aansluiting op de N260 om zo terug Frankrijk binnen te rijden. In Port Vendres hielden we nog een halte om het havenstadje te bezoeken. Tegen 17u waren we terug thuis en konden we van een lekker aperitiefke genieten. Daarna eten en de avond kon beginnen. Wat hebben we al genoten van onze 2 voorbije dagen op uitstap. Wondermooi. Deze herinneringen pakken ze ons zeker niet meer af.

Stany.

10-04-2013, 19:50 geschreven door stany

Vandaag gingen we op buitenlandse uitstap. We reden de grens over naar Spanje. De noordelijke stad Girona stond bovenaan ons verlanglijstje. We parkeerden de auto net buiten het stadscentrum.
Via een park vol platanen bereikten we de binnenstad. De torens van de kathedraal en van de kerk van San Feliu staken boven alle gebouwen uit. Maar het was de rivier Onyar die onze aandacht trok.
De achterkanten van de veelkleurige herenhuizen leken zich behaaglijk te voelen aan de oevers van de rivier. Enkele bruggen verbonden beide oevers met mekaar.
We trotseerden één van deze bruggen om in een lange straat met herenhuizen te verdwalen. In de toeristische info  bemachtigden we een plannetje waarop we ontdekten dat er een oude stadsmuur rond de stad lag. Deze passeig de Murella omringde de oude stad zodat we een goed uitzicht kregen over de diverse monumenten in de oude kern. We kuierden over de  muur van zuid naar noord. Vanaf de uitkijkpunten bespeurden we in de verte de bergtoppen van de Pyreneeën.
Aan een gezellig hoekje halverwege de muur aten we ons lunchpakketje op. Bij de kathedraal verlieten we de oude stadsmuur. We daalden de 90 treden af om terecht te komen in de Joodse wijk.
Een bruggetje leidde ons naar één van de mooiste pleinen van Girona. Het is een rechthoekig plein omgeven door hoge gebouwen die onderaan voorzien zijn van arcades. De plaatselijke horeca maakt gebruik van deze bogen om hun terrasjes aantrekkelijk uit te stallen.
Na nog een wandelingetje langs de Rambla de Libertat keerden we weer naar onze auto.
Onze rit vervolgde zich naar Tossa de Mar. Daar maakten we een ommetje naar de oude stad die zich
bovenop een heuvel bevond. De heuvel grensde aan de zee zodat we bovenaan een prachtig weids uitzicht hadden over het water, de heuvels en de rotsen. De oude stad beschikte over kronkelende straatjes, lieflijke binnenpleintjes en nostalgische gebouwen. Tossa de Mar was een bijzonder kuststadje want de meeste kuststeden in Spanje bestaan uit hoge flatgebouwen maar dit plekje week daar helemaal van af met zijn bijzondere oude kern.

Tevreden keerden we naar Frankrijk terug.

10-04-2013, 19:38 geschreven door stany