Waw, vandaag gingen we met de fiets op stap. Hier in de buurt ligt een mooi fietspad naast de grote weg. ’s Morgens fietsten we nog ingeduffeld met trui of jas naar Narbonne-plage. Vanaf het fietspad konden we de zee al waarnemen in al haar kleuren. Kleine golfjes rolden ritmisch op het brede strand. We bereikten een mooi haventje waar de bootjes lagen te smachten om weer eens zeevaardig te mogen zijn. Hun namen zoals, Merry fisher, Sea-master en Le soleil d’or liegen er niet om.
’s Middags lunchten we aan onze tent.
Na de middag trokken we naar de andere kant richting Gruissan. Onze jassen konden we inmiddels thuislaten. We fietsten langs de uitgestrekte wijngaarden van La Clape. De wijnstokken hebben in een week tijd een hele metamorfose ondergaan. De kale stokken kregen mooie frisgroene uitschieters. Het is echt fijn om de natuur te zien ontwaken.
Gruissan is een stadje dat gebouwd is rond een rots waarop de toren van Barberousse het weidse uitzicht over zee en land waarneemt. We waagden een klim naar de ruïne van de toren en werden ruimschoots beloond met een blik over de zoutmijnen, de zee en de rotsen van het kartsgebergte van La Clape.
Op de terugweg kregen we wat te maken met een frisse noordoostenwind maar dat kon onze fietspret niet onderdrukken.

Linda

17-04-2013, 15:30 geschreven door stany

Haast hadden we niet vandaag. Een verplaatsing van ongeveer 100km en we mochten op de camping blijven zolang we wilden. Eventueel tot ’s avonds. Dat is het voordeel om in het voorjaar te reizen. De ochtenddauw hing nog op de voortent als we opstonden, maar dat hinderde ons niet. We hebben ons hier deze week prima vermaakt. Leven zoals God in Frankrijk was hier zeker op zijn plaats. De week was ook snel voorbij gevlogen. Rond 10.30u vertrokken we en trokken naar Narbonne-plage. Dat zou onze nieuwe uitvalbasis worden om een nieuwe streek te verkennen. Als ik met mijn busje naar of van Spanje kwam zag ik langs de snelweg de vele verlichte wegjes liggen naast de zee en was mijn droom om dat eens te gaan verkennen. Dit was de uitgelezen kans om dit te bevestigen. We reden langs de kleinere wegen langsheen de kustrand. Wat gaf me dit een wonderlijk gevoel. Nu weet ik wat die imaginaire beelden der fantasie in werkelijkheid zijn. Het is een prachtig landschap om, wie er de tijd voor heeft, te verkennen. Thanks God dat ik die tijd nu kreeg. We reden langsheen de Etang de Canet et de Nazaire,  en de Etang de Leucate ou de Salse om dan via de Etang de Bages en de Sigean naar Narbonne-Plage te rijden via de Montagne de la Clape. Een ritje van ongeveer 100 km dat de moeite waard was. Moeiteloos vonden we onze camping waar we door hulp van een Duitser op onze plaats gezet werden. De eerste plek was door de regen van de voorbije week hier heel erg doorweekt. De wielen zakten er gewoon in. Wij kwamen van 100 km verder en hadden geen regen gezien. Raar toch, hé, wat een kleine afstand kan doen. De voortent werd gezet en we waren weer klaar voor de volgende uitdaging. Het zal ook hier wel plezant worden.

Stany

17-04-2013, 15:28 geschreven door stany

We hebben deze week al veel gedaan. De week is voorbij gevlogen en we nemen vandaag dan eens even een adempauze. Tegen 10u reden we even naar Argeles plage om er een wandelingetje te maken. Hier is ook een mooie dijk zodat we langs het strand mooi de zee konden bewonderen. Wisten jullie dat er in de middellandse zee geen getijden zijn? Nu wel hé. Na ons wandelingetje trokken we naar de winkel om weer wat proviand in te slaan. Dan konden we genieten aan onze tent van een heerlijk aperitiefke en een namiddagje in de zon. We konden wat rusten en Linda kon genieten van een leuk namiddagje knutselen. Ook ’s avonds was de temperatuur nog heerlijk aangenaam. De deur van de caravan bleef dan ook lang geopend zodat we frisse lucht binnenkregen. Deze camping is een echte oase van rust midden in het groen en zeer rustig. Als verder alles zo weer gaat verlopen dan gaan we een leuke tweede reis beleven. Dat belooft.

Stany

14-04-2013, 09:30 geschreven door stany

We hebben er vandaag 260 km opzitten. We deden een rondrit langs 5 mooie dorpjes in de streek.
Het leek wel een vijfgangenmenu: Het aperitiefje was niet te versmaden. Dat was het dorpje Castelnau. Het was tegen een bergwand gebouwd met als kers op de taart een kasteel op het hoogste punt. De huisjes uit natuursteen met rode pannendaken slingerden langs de kasseien weggetjes. Pittoreske hoekjes vonden we er genoeg.
Het voorgerechtje was gewoon bijzonder. Het dorpje Eus nestelde zich ook tegen een rotswand. Hier torende de kerk boven uit. De huizen waren ook hier opgetrokken uit natuursteen. De bewoners verfraaiden hun huizen met planten die heel goed uitkomen tegen die zandkleuren.
Het sorbetje was een klein intermezzo. Mosset was een dorpje waar we wat oude huizen konden bewonderen maar de straatjes waren in de loop van de tijd allemaal overgoten met beton. Dit fenomeen deed toch wat tekort aan het middeleeuwse karakter van het dorpje.
De hoofdschotel was van goede kwaliteit. Het dorpje Villefranche de Conflent lag voor de verandering in het dal. Het was helemaal omgeven door een vestingmuur zodat het op een oud fort leek. Er waren twee hoofdstraten met aan weerzijden goed onderhouden middeleeuwse huizen. Hier en daar waren er winkeltjes gevestigd met kunstnijverheidsartikelen en souvenirs.Bij het verlaten van de vestiging zag je op een rots nog een tweede vesting die in dezelfde periode gebouwd was. Die hebben we niet bezocht.
Als dessert vonden we nog een extra klein toetje.  Het laatste dorpje Evol was het minst spectaculaire. Het was een heel afgelegen dorpje dat stilaan een beetje leegloopt. Het is ook niet evident om met een jong gezin in zo’n dorpje te wonen. De weggetjes zijn amper begaanbaar, er is geen enkele voedingswinkel en er zijn ook geen ontspanning- of sportmogelijkheden.
Helemaal voldaan reden we terug naar ons stekje. Het was een goed gevulde dag geweest.

Linda

13-04-2013, 20:10 geschreven door stany

Het ochtendzonnetje van de voorbije dagen ontbrak bij het openen van de rolluiken. Jammer dachten we ,maar we stonden toch op. Als we de voortent verlieten viel er een nevelige vochtigheid die we niet gewoon waren. Geen regen, maar zeker ook geen zon. Niet getreurd… en na het ontbijt trokken we vol goede moed naar Perpignan. Het is zo’n 20 km van onze camping gelegen. Aan de receptie van onze camping hadden we reeds een heel goed stadsplan bekomen van het stadje, dat omwald is door een ringlaan. We parkeerden er net buiten en begonnen aan onze trip. We hadden gelezen dat er dagelijks een marktje was op de place Cassanyes. Het is gelegen in de Arabische wijk en dat was wel te zien. In de winkeltjes rondom het plein kon je zelfs bourka’s kopen en hoofddoeken. Ik kon Linda er niet mee verleiden. Grapje. Nadien trokken we, nog steeds in een miezerig neveltje, naar de kathedraal. Helaas konden we er langs buiten geen foto’s van nemen omdat er werken aan de gang waren. De binnenkant was donker en tamelijk kaal. Door kleinere winkelstraatjes bereikten we de place Arago, waar we het justitiepaleis ontdekten. Dan langs een mooie binnengracht naar Place de la Victoire waar we het Castillet gebouw konden bewonderen. Via de Place de la Republique kuierden we nog wat rond in de winkelstraatjes en belandden we aan het Paleis des Rois Majorque. Buiten het domein aten we eerst ons lunchpakketje op en betraden daarna het paleis. Ook hier waren er grote werkzaamheden bezig zodat ze hun inkomprijs verlaagd hadden tot 2€. Dit was een redelijke prijs voor hetgeen we te zien kregen. Buiten immens grote lege zalen kregen we een indruk uit de tijd van 1276. Op een van de overgebleven torens hadden we ook een mooi uitzicht over de stad, maar jammer van het grijze weer, anders konden we nog genieten van een mooi panorama van de streek. Het was tijd om terug onze auto op te zoeken en naar huis te rijden. We hebben het weer gezien, dat stadje…

Stany

13-04-2013, 20:04 geschreven door stany

Wat werden onze zintuigen vandaag weer geprikkeld. Op bezoek in het kuststadje Collioure kregen we weer zoveel moois te zien. Het stadje is als het ware in de zee gebouwd. De plaatselijke kerk ligt bijna in het water. Achter het kerkje is een afdamming gebouwd zodat je een eindje in zee kan wandelen. Je hebt dan een prachtig uitzicht over de Middellandse zee. De kleuren van de zee zijn heel erg gevarieerd maar vooral heel erg mooi.
De pastelkleurige huisjes van het stadje en de hemelse kleuren van zee en lucht vormen een mooi samenspel. Je ontdekt er gewoon alle kleuren van de regenboog.
De huizen zijn in een wirwar opgetrokken zodat kronkelende straatjes ontstaan. Het is heerlijk vertoeven in de smalle, schilderachtige steegjes.
Talloze souvenierswinkeltjes lokken de toeristen om even binnen te komen kijken.
’s Woensdag is er ook een markt in Collioure. Het is een marktje met vooral plaatselijke producten. Kruiden, saucijzen, olijven, groente en fruit zijn er volop aanwezig.
Ansjovisjes zijn de specialiteit ter plekke en een grote gespecialiseerde winkel bood er dan ook talloze variaties van de bereide visjes. Na het proeven van verschillende bereidingen, kozen we voor de ansjovisjes opgelegd met tuinkruiden.
Tegen de middag waren we weer aan de caravan. Daar konden we ons tafeltje en stoelen buiten plaatsen want het zonnetje scheen volop!!!
Wat was het bijzonder fijn om in de zonnestralen te vertoeven. In de late namiddag maakten we nog een wandelingetje naar ons dorpje. Er zijn daar enkele glasblazers die hun werk heel graag laten zien en hun originele resultaten met enige fierheid te koop aanbieden. Ze zijn heel begaan met hun ambacht.
Ook na het avondeten was het nog een poosje heerlijk buiten maar ineens verdween het zonnetje en ging de temperatuur snel omlaag.
Zo’n mooie dag gaan we zeker niet snel vergeten.

Linda

11-04-2013, 20:55 geschreven door stany

Wie had dit kunnen bedenken, overnachten in Frankrijk en naar Spanje op dagelijkse uitstap gaan. Dat is precies enkel voor rijk volk weggelegd, haha. We zijn maar simpel volk, hoor maar hebben het langs de praktische kant bekeken. Gisteren waren we langs de route nationale tot in Spanje gereden en vandaag gingen we langs een heel andere kant Spanje binnenrijden. Een totaal onbekend gebied voor mij want ik ben al talloze keren over de autosnelweg naar Spanje gereden. We gingen nu langs de kust via de D914 in Frankrijk naar Spanje via de N260. Voor alle mensen die zich nog eens naar Spanje begeven of die ervan terug komen en over de nodige tijd beschikken is dit een ECHTE aanrader. De weg slingerde zich rond de voet van de Pyreneeën en is adembenemend mooi. Langs de bergwanden kan men de terrasvormige wijnplantages zien. We begaven ons eerst naar Roses en maakten er een wandelingetje op de dijk en een winkelstraatje. Daarna reden we naar Empuriabrava waar onze zoon Bart reeds vele kampen voor jongeren begeleid heeft. Zo kon Linda ook eens kijken waar haar zoontje heeft uitgehangen. Aan het strand aten we onze boterhammetjes op en kregen een sms’je terug van Bart dat we zeker ook eens naar een aanpalend dorpje moesten gaan kijken, nl Castello d’ Empuries. Inderdaad het was de moeite om in dat oude dorpje onze beentjes eens te strekken. Daarna reden we terug richting Roses om dan via een kleinere weg, door natuurgebied, terug te rijden zoals we gekomen waren. We reden door het Parc Natural Del Cap De Creus. Was dit mooi zeg… door de bergen reden we zigzaggend bijna een uur rond, maar het verveelde ons helemaal niet. Daarna kregen we terug aansluiting op de N260 om zo terug Frankrijk binnen te rijden. In Port Vendres hielden we nog een halte om het havenstadje te bezoeken. Tegen 17u waren we terug thuis en konden we van een lekker aperitiefke genieten. Daarna eten en de avond kon beginnen. Wat hebben we al genoten van onze 2 voorbije dagen op uitstap. Wondermooi. Deze herinneringen pakken ze ons zeker niet meer af.

Stany.

10-04-2013, 19:50 geschreven door stany

Vandaag gingen we op buitenlandse uitstap. We reden de grens over naar Spanje. De noordelijke stad Girona stond bovenaan ons verlanglijstje. We parkeerden de auto net buiten het stadscentrum.
Via een park vol platanen bereikten we de binnenstad. De torens van de kathedraal en van de kerk van San Feliu staken boven alle gebouwen uit. Maar het was de rivier Onyar die onze aandacht trok.
De achterkanten van de veelkleurige herenhuizen leken zich behaaglijk te voelen aan de oevers van de rivier. Enkele bruggen verbonden beide oevers met mekaar.
We trotseerden één van deze bruggen om in een lange straat met herenhuizen te verdwalen. In de toeristische info  bemachtigden we een plannetje waarop we ontdekten dat er een oude stadsmuur rond de stad lag. Deze passeig de Murella omringde de oude stad zodat we een goed uitzicht kregen over de diverse monumenten in de oude kern. We kuierden over de  muur van zuid naar noord. Vanaf de uitkijkpunten bespeurden we in de verte de bergtoppen van de Pyreneeën.
Aan een gezellig hoekje halverwege de muur aten we ons lunchpakketje op. Bij de kathedraal verlieten we de oude stadsmuur. We daalden de 90 treden af om terecht te komen in de Joodse wijk.
Een bruggetje leidde ons naar één van de mooiste pleinen van Girona. Het is een rechthoekig plein omgeven door hoge gebouwen die onderaan voorzien zijn van arcades. De plaatselijke horeca maakt gebruik van deze bogen om hun terrasjes aantrekkelijk uit te stallen.
Na nog een wandelingetje langs de Rambla de Libertat keerden we weer naar onze auto.
Onze rit vervolgde zich naar Tossa de Mar. Daar maakten we een ommetje naar de oude stad die zich
bovenop een heuvel bevond. De heuvel grensde aan de zee zodat we bovenaan een prachtig weids uitzicht hadden over het water, de heuvels en de rotsen. De oude stad beschikte over kronkelende straatjes, lieflijke binnenpleintjes en nostalgische gebouwen. Tossa de Mar was een bijzonder kuststadje want de meeste kuststeden in Spanje bestaan uit hoge flatgebouwen maar dit plekje week daar helemaal van af met zijn bijzondere oude kern.

Tevreden keerden we naar Frankrijk terug.

10-04-2013, 19:38 geschreven door stany

We werden wakker en merkten op dat het niet meer regende. Dat was tof om te horen. Toen we de rolluiken openden zagen we ook een zonnestraaltje binnenglippen. Waw, eindelijk. We ontbeten met een heerlijk gevoel dat we terug in de natuur zaten. Het is hier een mooie camping volledig in het groen. Aan elke boom en plant staat er een bordje in verschillende talen met hun naam erop. In hun brochure staat dat ze er lang aangewerkt hebben en dat geloven we graag. Rond een uurtje of tien trokken we met Yuna naar het dorpje. Tot onze verbazing was er hier ook een wielerwedstrijd, Course du Soleil. De renners moesten enkel plaatselijke rondes afleggen zodat we ze een paar maal zagen voorbijrijden. Om 11.30u waren we terug en genoten van ons eerste aperitiefke. Na de middag een klein siesta’ke gehouden en nadien trokken we terug naar het dorp om naar de rommelmarkt te gaan kijken. Heel groot was het eigenlijk niet maar ja, de sfeer telt, hé. De renners waren nu bezig met hun tijdrit, ze moesten dezelfde ronde van  deze morgen afleggen. Aan de caravan genoten we buiten van het zonnetje. Ik moest zelfs mijn korte broek uit de kast halen. Dat was lang geleden. Dan even naar de laatste kilometers van Parijs-Roubaix gekeken en na het avondeten genoten we nog van een rustige avond.

Stany

07-04-2013, 19:26 geschreven door stany

Brrr, ’t was een koude nacht geweest. Toen we opstonden was het buiten behoorlijk fris. En net zoals in België stond er een koude noordoostenwind.
Na het ontbijt reden we naar een wijnchateau in de buurt. We mochten er een slokje proeven van de
plaatselijke roséwijn. Omdat zowel de kleur, het aroma en de smaak ons beviel, lieten we ons wijntonnetje van 5 l vullen.
Nadat we afscheid namen van onze vrienden pikten we onze caravan aan en konden we onze reis verder zetten naar onze eerste camping in  een nog zuidelijker plekje van Frankrijk.
De rit voerde ons richting Pyreneeën. De hoogste toppen waren nog bedekt met sneeuw. Ze lagen een beetje verscholen in de wolken maar ze trokken toch onze aandacht. Ze zagen er zo machtig en sereen uit. Ik kon er mijn ogen amper van afhouden.
Rond de middag kwamen we op de camping in Palau de Vidre aan. Het groene karakter van de camping viel ons meteen op. We kozen een rustig plekje waar we ons voortentje weer konden opzetten.
De auto die goed volgeladen was, moest ook nog uitgepakt worden en alles kreeg weer zijn vertrouwde plekje in onze caravan.
We hadden geluk dat we alleen maar de koude moesten trotseren tijdens het werkmoment want toen we naar de supermarkt reden werden we nog getrakteerd op een forse regenbui.
’s Avonds hoorden we de wind waaien, de regen kletteren en moesten we het elektrische vuurtje
op volle kracht zetten. Misschien hadden we bij ons vertrek op het milde klimaat van de Middellandse Zee gerekend maar ja, de winter wil ook hier niet echt wijken voor het volgende seizoen.
Wie weet begint de lente morgen echt??? We hopen samen met jullie dat heel europa eindelijk mag baden in een heerlijk lentezonnetje. Vooral dromen mag, he.

 Linda

07-04-2013, 19:23 geschreven door stany

Hier zijn we weer!


Eindelijk, eindelijk ,eindelijk… Vanmorgen om 3u in de ochtend liep ons wekkertje thuis af. Gedaan met  in ons bed te slapen. We hadden gisteren onze auto al ingeladen zodat we heel vroeg konden vertrekken naar het zuiden, de zon en de warmte tegemoet. Snel nog iets gedronken en ons wat opgefrist en alles nog even nagekeken dat we niets vergeten hadden. Om 04.03u reden we van ons hof af. Geen file in Antwerpen of Gent zodat we snel aan de Franse grens stonden. We hadden een tochtje van 1164km voor de boeg. Rond 08u waren we in Parijs en dat liet zich opmerken door de nodige files. We verloren hier een uurtje maar wat maakt dat. Voor de rest verliep de rit vlekkeloos zodat we om 16.45u in het dorpje Saint-Nazaire-D’Aude aankwamen waar we door onze vrienden “caravan-sitters” weer hartelijk verwelkomd werden. Eerste werk was onze ijskast inladen met de producten uit ons thuisland. Terwijl Linda voor het eten zorgde, plaatste ik de fietsen al terug op de caravan. Na het eten ook even de satelliet terug instaleren en het korte avondje kon beginnen. De reis liet zich een beetje voelen. Onze vrienden hebben hier tijdens onze afwezigheid hard verder gewerkt. Het terrein lag vol met bouwmaterialen en binnen in hun huis hadden ze ook goed verder gedaan. Het zal een mooie B&B zijn als het af is. We waren beiden blij dat we terug in ons huisje op wielen waren. Onze tweede derde reis kan beginnen.

Stany

07-04-2013, 19:13 geschreven door stany

Vandaag nog even enkele Wistje Datjes voordat we onze blog enkele weken sluiten.

... we vandaag om 13.17 u thuiswaren.
… thuiskomen heel fijn is.
… we op zaterdag, 29 september om 9.34 u vertrokken.
… we 147 dagen of juist geteld 21 weken onderweg waren.
… we intussen 13148 km hebben gereden.
… we 234 u in de wagen zaten.
… de gemiddelde snelheid 56,8 km/u was.
… de auto gemiddelde van 6,9 l/100 km verbruikte.
… we zowel in Frankrijk, Portugal en Spanje kampeerden.
… we overnachtten in 40 verschillende campings.
… de caravan in Zuid-Frankrijk is gebleven.
… we het laatste nachtje in een hotelletje hebben geslapen.
… we nu thuis gaan genieten van contacten met familie en vrienden.
… we begin april weer terug vertrekken.
… we jullie nu even verlaten op onze blog.

Linda

23-02-2013, 11:15 geschreven door stany

Scheiden doet lijden… we moesten ons vakantiehuisje achterlaten vandaag. Tja, deze morgen moesten we de wekker zetten zodat we op tijd konden vertrekken. Het laatste werd nog van de caravan naar de auto vertast en dan nog snel ontbijten en het laatste opruimen zodat we ons huisje netjes konden achterlaten. We namen om 08.45u afscheid van de mensen die onze caravan een tijdje in bewaring houden. Met de bus rijden we altijd via Lyon en Luxemburg naar Belgie als we van Spanje, komen , maar ditmaal besloot ik eens om via de brug van Millaud en Clermont Ferrand, Parijs te rijden. Toen we de bekende brug over waren trokken we naar het Massif Centrale. Een gebergte waar blijkbaar ook geskied wordt. Wonder boven wonder bereikten we op een hoogte van 700 meter al plekken waar er nog sneeuw lag. We zaten aan temperaturen die wij niet meer gewoon waren. Het ging van -4.5 tot +2 graden. Het hoogste dat we reden was 1170 meter op het plateau. Toen we ’s middags halt hielden om te eten, gebeurde dit ook in onze auto. Brrr, we bibberden bijna uit onze broek. Op ongeveer 40 km van Parijs zochten we een hotelletje om te overnachten. Het was al 16.30u. Toen de dame aan de balie mijn ID kaart vroeg begon ze plots op zijn Hollands te praten. We moesten er allen mee lachen. Na een goede douche gingen we te voet naar een restaurant om onze magen te vullen met een warme maaltijd. Het is de eerste keer sinds maanden dat ik een fleece en een jas aandeed. We vulden de avond op onze kamer met wat internet en waren blij dat de verwarming aanstond. Morgen rijden we het laatste stukje en zijn we thuis. Dan zullen we nog een dagje posten op onze blog.

Stany

21-02-2013, 21:10 geschreven door stany

We hadden goed geslapen in het zuidelijke Frankrijk. Het had wat gevroren en geneveld maar het beloofde een mooie dag te worden.
Vandaag was het taakjes- en lijstjesdag. We moesten heel wat taakjes uitvoeren en vooral alles inpakken in de auto want de caravan blijft hier een 5-tal weken op ons wachten.
Goed nadenken wat er wel en niet meemoet, was het allerbelangrijkste. Gelezen boeken en folders, vuile kleren, knutselgerei, propere kleren, souveniertjes en wasgerei werd keurig ingepakt.
Taakjes zoals: ijskast laten ontdooien, hondeneten klaarnemen, fietsen op auto zetten en caravan poetsen behoorden tot het volgende lijstje. We maakten ook nog een to do-lijstje voor morgenvroeg.
Een kort lijstje met boodschappen kwam er ook nog aan te pas. De boodschappen werden na de middag gedaan want we hebben nog wat lunchpakketjes nodig voor morgen en overmorgen.
Rond 16.00 u konden we er nog even wandelend op uittrekken in de buurt. Yuna vond het geweldig om nog even rond te dartelen langs de rustig landweggetjes. Het is hier een hele prachtige omgeving met aan de ene kant een mooi uitzicht over de Pyreneeën en aan de andere kant een blik op het Massief  Noir. Het landweggetje dat we volgden, bracht ons tot aan het Canal Midi. Wijngaarden strekken zich langs de rivier uit. De omgeving bracht ons helemaal tot rust. Net wat we nodig hadden vlak voor de grote overtocht.
Voor het avondeten maakten we het ons gemakkelijk met een pizza. Geen grote kookpartij meer vandaag.
Morgen beginnen we aan onze terugtocht. Overmorgen komen we thuis.

Linda

20-02-2013, 18:08 geschreven door stany

Vandaag sloten we Spanje af. We zullen ons terug naar Frankrijk begeven met een ritje van 217km. Op deze camping was het eigenlijk een beetje primitief. We kregen hier maar 5 amp. elektriciteit en onze microgolfoven en waterkoker deden het er niet mee. Zelfs als we de microgolf op 600 of 300 watt zetten sprong de zekering nog, die zich dan vanzelf na een paar minuten herstelde. Ik kon ook niet in de zekeringkast om er mijn persoonlijke zin in te doen, dus… een beetje miserie. Voor de rest was de camping wel goed eigenlijk. We besloten om het langzaam aan te doen om niet te vroeg bij onze vrienden in Frankrijk aan te komen waar we de caravan laten staan voor een goede maand. Langs de N-II reden we richting franse grens. Een weg die heel goed is en tolvrij. In de Pyreneeën hielden we halt voor ons middagmaal op Franse bodem. Linda ontdekte er besneeuwde bergtoppen en vond het mooi. Ook in Frankrijk namen we de route National die zich langs de middellandse zee nestelt. De rit verliep vlotjes en rond 15u waren we ter plekke in Saint-Nazaire d’Aude. Een heel klein dorpje nabij Narbonne. We werden er vriendelijk ontvangen en zetten onze caravan te rusten. De mensen hier hebben deze woning gekocht om er een B&B te maken en zijn volop aan het herbouwen. Ze hebben nog tot 2015 werk vooraleer ze opengaan.  Na de kennismaking genoten we van een aperitiefje en we rustten even uit. Nadien het avondeten en genieten van ons eerste avondje terug in Frankrijk.

Stany

20-02-2013, 18:07 geschreven door stany

Vandaag heeft Stany me gegidst langs de kust van de Costa Brava. Hij wou me de afzetplaatsen laten zien waar hij vooral ’s zomers toeristen met zijn bus toebrengt. 
Vanuit onze basiscamping in Blanes ( ook een afzetplaats) reden we richting Calella. Hij kende ook alle namen van de kleinere minder gekende strandjes. In Calella parkeerden we de auto om al wandelend het stadje te verkennen. Wat ons vooral opviel waren de vele gesloten winkeltjes, restaurants en zelfs hotels. Ijzeren rolluiken waren in grote getale naar beneden gelaten. Ze getuigden van weinig activiteit van de laatste maanden. Zo’n gesloten stad straalt weinig charme uit. In de grote winkelstraat waren er wel wat winkels open maar daar kregen we even te maken met miezerregen. Niet echt storend maar toch minder aangenaam. Ik stelde me deze autovrije straat voor in vol seizoen: dames in  glitterende topjes, heren in modieuze bermuda’s en kinderen in zonnige outfitjes kuierend en babbelend door de straat. Het was een schraal contrast met nu: mensen in winterjas en de hoofden gebogen door de regen.
Een warme koffie en chocolademelk kikkerden ons op om naar de andere kant van Blanes te rijden: Lloret de Mar. Ook hier hetzelfde scenario: Rolluiken afgelaten en hier en daar wat verdwaalde souvenierswinkeltjes die open waren. De verkopers klampten ons dadelijk aan want ze zien in elke toerist een mogelijke winst. 
We wandelden nog even langs de dijk. Omdat het vandaag erg bewolkt was, zag de zee er ook grauw uit. Wat heerlijk dat het zonnetje ons op andere dagen verwende met een helderblauwe zee.
Morgen trekken we naar Frankrijk waar we de caravan gaan stallen.

Linda

20-02-2013, 18:06 geschreven door stany

We besloten om het langzaam aan te doen deze morgen. We hadden de voorbije dagen heel wat kilometertjes afgelegd en dat voelden we wel een beetje. Het was een beetje bewolkt en het zonnetje was nergens te bespeuren. Na het ontbijt deden we de vaat nog en begonnen daarna op te breken. De nacht was droog geweest en helaas begon er een miezerige neerslag te vallen. Jammer, want de tent was nu droog en we wilden die eigenlijk definitief inpakken. Niet getreurd, we zullen ze nog wel ergens kunnen drogen dan. Speelden de weergoden weer met onze voeten? Toen de caravan aan de auto gekoppeld was hield de smosregen op. Bedankt hoor…daarboven! We verlieten de camping en reden de C32 op richting Barcelona. De rit verliep vlekkeloos zodat we na Barcelona de N-II namen. Als ik hier ben met de bus nemen we die nooit omwille van de tijd. De N-II liep langs de kust en was wel mooi. Rond 12.30 u kwamen we aan op onze camping in Blanes. Tja, nu begint het echt wel af te korten om huiswaarts te keren. Morgen wil ik Linda de plaatsjes laten zien waar ik hier met de bus de toeristen al jaren kom afzetten. Na het middageten hingen we de tent aan de caravan om te drogen en gingen een stevige wandeling maken op de dijk hier in Blanes. Op de terugweg deden we nog een heerlijk terrasje met sangria en calamares. Terug op de camping moesten we eerst onze tent inpakken en de rust kon beginnen. Het laatste weekendje in Spanje nu. Jammer…

Stany

18-02-2013, 18:00 geschreven door stany

Na twee dagen Barcelona, was het vandaag een vrije dag. Een dagje om alle indrukken van de voorbije dagen wat te verwerken. Heerlijk nagenieten van de mooie prachtige gebouwen, de weidse parken en  de drukke Rambla. We moesten onszelf even die tijd gunnen.
Naast de rust waren we weer druk met het in orde brengen van onze blog. Het internet loopt niet altijd zoals we het willen en dan vraagt het veel geduld en veel tijd om onze blog te vervolledigen.
Je ziet: ook op doorreis wisselen rust en drukke momenten mekaar af.
We zullen jullie vandaag nog even verwennen met enkele foto’s van Barcelona.

Linda

18-02-2013, 17:58 geschreven door stany

De wekker liep af en we haastten ons uit ons bedje om op tijd klaar te zijn om de bus te halen. Snel ontbijten en het lunchpakketje maken was de boodschap. Een tweede dag Barcelona stond op het programma. Deze stad verken je niet op een paar dagen. Er is zoveel te zien. Rond 09.45u kwamen we aan op de Place De  Catalunya. We namen even poolshoogte aan  het infoloket en begaven ons naar het metrostation om een T10 ticket te kopen voor het openbaar vervoer dat we vandaag zouden nemen. We namen eerst de bus richting Parc de Montjuic. Ik wilde Linda een soort Bokrijk laten zien van Spaanse huizen. We moesten eerst een bus nemen tot aan de Placa Espanya en daarna een andere  tot aan het park Poble Espanyol. Je kon in dit park de verschillende huizen ontdekken van heel Spanje. In een van de huizen was ook een glasblazerij gevestigd die dag en nacht werkt. Het vuur gaat er nooit uit. Ook een huisje met een rietvlechtster trok onze aandacht en ik schonk mijn vrouwtje er dan ook een mooi klein rieten mandje voor in haar poppenhuizen te zetten. Na de middag reden we met de bus even verder tot het Olympisch stadion en daarna trokken we te voet verder naar beneden. Onderweg konden we nog genieten van een panoramisch zicht over de stad en de haven. Het was een plezier om als gids voor mijn vrouwtje te kunnen dienen. Langsheen het park bereikten we terug de zuil van Columbus die we wilden bezoeken. Helaas, de lift was voor drie maanden buiten gebruik. Dan maar verder via de Rambla. In de overdekte markt kochten we nog een vruchtensapje en vervolgden onze we weg. Op de Plaza Catalunya namen we terug een lijnbus tot aan Parc Guell. Het park van Gaudi. Op zijn beroemde bank namen we enkele foto’s en wandelden daarna tot het hoogste puntje van het park. Je kan er op een torentje klimmen en genieten van een formidabel zicht over heel de stad en omgeving. Zelfs de vliegtuigen kan je zien landen op de luchthaven. Daarna terug naar de hoofdingang van het park om Gaudis salamander te zoeken. Hier stond er ook heel wat volk om de nodige foto’s te nemen. We kuierden nog even wat na en namen de bus terug naar hartje Barca. We hadden nog een uurtje voordat we de bus hadden van 18.10u. We ontdekten een goed restaurantje in de buurt van de halte en lieten ons nog even gaan om na te genieten van deze twee prachtige dagen. Het was alweer donker als we op de camping aankwamen, waar Yuna ons opwachtte. We deden heel wat kilometertjes en waren blij dat we in onze zetel konden zitten. Barcelona is zeker en vast niet op twee dagen te zien hoor, je kan er blijven in rondlopen…

Stany

16-02-2013, 15:40 geschreven door stany

16-02-2013, 15:37 geschreven door stany