|
|
|
|
|
|
12-05-2013 |
zondag, 12 mei |
Eerst en vooral willen we vandaag aan alle moekes en mamas
een hele fijne moederdag toewensen.
Een nieuwe dag met nieuwe energie. Dat was nodig want
vandaag hebben we een prachtige uitstap gedaan. We waren er alle twee vol van.
We planden een dagje uit naar de Cinque Terre. Dit is een beschermd nationaal
park langsheen de Middellandse zee. In het park liggen een vijftal oude
dorpjes. Ze zijn bereikbaar met de trein of je kan van het ene dorpje naar het
andere wandelen.
Vanop de camping bracht een shuttlebusje ons naar het station in Deiva Marina.
Daar moesten we een kaartje kopen in een
tabaccoshop. Je gelooft het niet maar in de winkel waren de kaartjes
uitverkocht en de automaten in het station leken buiten werking. De aanhouder
wint en we vonden toch een automaat die het deed.
Vier stationnetjes verder in Monterossa bereikten we het nationale park. Daar
kochten we een 2-daags ticket waarmee we alle wandelpaden, treinverbindingen en
pendelbusjes konden gebruiken.
We maakten kennis met het eerste dorpje. De smalle straatjes huisvestten fel
geschilderde huizen. De kerk stond op een centraal plein. Het dorpje maakte
zich op om de zondagse gasten te ontvangen. Lekkere kruidige geuren hingen rond
de restaurantjes. De souvenirwinkeltjes puilden uit van typische Italiaanse
prullaria. Het was er al gezellig druk.
We zochten het beginpunt van de wandeling naar het volgende dorp Vernazzo. Het
zou een wandeltocht worden van 2 uur. De tocht begon vlak naast de kust met
grote rotsachtige trappen. We moesten enkele bergruggen overbruggen. We begonnen
erg moedig aan de wandeling maar algauw begon de klim serieus te worden.
Gelukkig sprak het prachtige landschap van bergen, baaien en de zee ons moed
in. Dit hadden we voor geen geld willen missen. De veldbloemen langsheen het
smalle pad toonden zich in hun mooiste kleuren. De acacias die volop in bloei stonden verspreidden een
zoete geur die je niet kon negeren. Onderweg vond Stany het mooiste picknickplekje
dat ik me kon voorstellen. Een grote rotsblok in een riviertje met op de
achtergrond een watervalletje werd onze
lunchplaats. Onze bokes smaakten dubbel zo lekker dan anders. Na deze stop werd
de weg minder zwaar en de verschillende kleuren van de begroeiing en de zee
bleven mekaar afwisselen. Eindelijk konden we een glimp opvangen van het
volgend kleurrijke dorpje. We onderscheidden de huisjes en een haventje. Nu kon
de afdaling beginnen.
Dit dorpje was nog gezelliger dan het vorige. We trakteerden onszelf op een
terrasje zodat we wat konden uitrusten.
Het volgende dorpje Cornoglia bereikten we met de trein. Een pendelbusje bracht
ons van het eenzame stationnetje naar het dorpje een beetje hogerop. Het dorpje
was op de kliffen gebouwd.
In de hoofdstraat waren de huizen in een pittig kleurtje geverfd maar in de
straatjes die zich achterin
verscholen kon je geen likje verf bespeuren. Van op een pleintje aan de rand
van het dorp hadden we weer een weids en machtig uitzicht over de zee. We
konden langsheen de kliffen een vleugje van het volgende dorpje bespeuren. Daar
gaan we morgen naar toe.
Na een uurtje bracht het busje ons weer naar het station. De terugreis met de
trein duurde vrij lang maar onze dag kon niet meer stuk. Alles wat we gezien,
gevoeld, geproefd en geroken hebben, was super!!!
En als kers op de taart: morgen gaan we gewoon op ontdekking in de twee
volgende dorpen.
Dit was een moederdag om niet gauw te vergeten.
Linda
12-05-2013, 22:44 geschreven door stany
|
|
|
|
|
zaterdag, 11 mei |
Tja,gisteren was het een vermoeiende dag voor me en daarom
had de wijze raad der wijzen besloten om vandaag een rustdagje in te lassen.
Dat was wel nodig want ik was eigenlijk kapot van het rijden gisteren. Ik rij
héél graag, maar dat urenlang aanschuiven was er een beetje te veel aan. We
waren eigenlijk op het zelfde uur wakker als normaal. Het zonnetje scheen de
voortent binnen terwijl we lekker ontbeten. Een goede douche nadien en het ging
al een stukje beter. We reden daarna met de auto naar ons dorpje hier om wat
inkopen te doen. Er was maar een klein supperetje. Dus als we hier lang zouden
staan dan, is het voor onze normen eigenlijk armoede troef. Maar niet getreurd.
We redden het wel. In de voormiddag luisterden we wat naar radio 2 via onze
satelliet. Dat is altijd prettig om zo wat radio in je eigen taal te kunnen
beluisteren. We moeten dan wel de TV aanzetten om radio te luisteren, maar dat
geeft niet. Na het middagmaal lieten we Yuna in het riviertje, dat de camping doorkruist,
spelen. Het was ook de moment om haar eens goed te wassen met shampoo. Ze heeft
dit dan wel snel door en laat dat niet zo maar doen. Koekjes helpen hierbij dan
wel. Buiten konden we nog wat lezen en genieten. We vroegen nog wat raad aan de
campingbaas voor onze uitstapjes hier. Tegen de avond overtrok het wat en begon
het lichtjes af en toe te regenen. Toen we net in ons bed lagen hadden we
welgeteld ook 1 donderslag gehoord en dat was het dan.
Stany
12-05-2013, 20:03 geschreven door stany
|
|
|
|
07-05-2013 |
maandag, 6 mei |
Gelukkig had ik mijn gsm gisteren avond op stil gezet. Tegen
08.00u werden we wakker en had ik al tal van vrienden met een verjaardags
smsje. Waarvoor mijn uiterste dank. Als cadeau hadden we een uitstap naar
Monaco gepland. We gingen met de fiets naar het treinstation en namen de trein
van 09.37u. en 45min later arriveerden we in hartje Monaco. We namen er een dagticket
voor het openbaar vervoer zodat we overal konden gaan kijken. Voor 5 p/p
konden we niet overal te voet gaan. We hadden ook een goed plan met alle haltes
en buslijnen, dat heb je dan wel nodig en vind je niet zomaar overal. Onze
eerste bus bracht ons naar het oude pittoreske stadsgedeelte. Ook een serieus
klimmetje. Hier bevindt zich ook het prinselijk paleis , de kathedraal en een
groot museum. We dwaalden even rond in de enkele kleine winkelstraatjes. We
bezochten dan eerst de kathedraal. Een hele mooie, je zal die wel kennen van
het huwelijk van Grace Kelly enz. Tegen 11.30u waren we aan het prinselijk
paleis om er om 12u de aflossing van de wacht mee te maken. Hier komt elke dag
veel volk naar kijken. Daarna namen we de bus terug naar beneden tot aan de
place Condamine. We bemerkten dat er iets niet pluis was hier, maar we wisten
nog niet wat. Alles was afgespannen met hoge ijzerdraden. Toen we aan de
boulevard Albert I kwamen zagen we overal stellingen met tribunes en plots
stonden we ook aan de bekende Pit-stops van de formule 1. Men was al dagen
volop bezig met de voorbereidingen hiervan. De race zelf is 26 mei. Ergens
tussen de versperringen aten we ons lunchpakketje. Het is echt indrukwekkend om
dit te zien. Als je hier geen kaartje gekocht hebt en niet woont, zal je er
niets van zien. Heel het parcour is omwald door die grote ijzerdraden. Om even
iets te zeggen van die woningen hier. We zagen een immo kantoor en voor een
appartementje van 170m2 vroegen ze hier maar, ga nu even zitten, ik heb echt
gezien nu dat ik geen nullen teveel schrijf hoor, ze vragen er maar 5.000.000
voor. We draaiden even onze geldbeugels om en hadden weer net iets tekort.
Daarna trokken we met de bus verder richting Casino. We bewonderden eerst even
de achterkant, en hadden hier ook een mooi uitzicht over de baai. Via een tuin
kwamen we aan de voorkant
amaai onze monden vielen open van verbazing. Voor de
ingang stonden er Ferraris, Lamborghinnis, Benthleys en dikke Mercedessen
die je bij ons ook niet ziet. We hadden het geluk om een drietal snobkoppels
naar buiten zien te komen. Een koppel zelfs heel jong, dat je denkt , waar
halen die dat geld vandaan. De deuren van hun wagens werden opengemaakt door een portier in
kostuum en voorgereden. We hebben er wel een halfuurtje blijven kijken van
verbazing. Dit zien we niet alle dagen. Dan was het tijd om even een tochtje
Monaco te doen. We namen een bus en bleven er op zitten tot we rond waren. Aan
het strand van Monaco stapten we nog even uit zodat Linda kon pootje baden in
de zee van Monaco. Dan terug richting station zodat we rond 16.30u thuis waren.
Nog snel even naar de winkel want de muizen lagen dood in de kast. Linda
toverde snel een heerlijk gerechtje uit haar mouw en onze dag kon weeral niet
stuk.
Het was een unieke leuke verjaardag.
Stany
07-05-2013, 15:46 geschreven door stany
|
|
|
|
05-05-2013 |
zaterdag, 4 mei |
Ons reisdoel, de stad Nice lag op fietsafstand van onze
uitvalbasis. We genoten echt van het 15 km lange ritje langs een mooi fietspad
naast de kust. Onderweg fietsten we vlak naast de luchthaven van Nice. De
landingsbanen liggen in de zee. Geregeld zagen we een vliegtuig landen of
opstijgen.
We vonden een stalplaatske voor onze fietsen dichtbij het centrum van de oude
stad. We vertoefden direct in de juiste sfeer. Het zonnetje scheen, er was een
Provençaalse markt en de oude gebouwen ademden een atmosfeer van weleer uit.
Gezellig kuierend door de vele smalle, drukke straatjes ontdekten we grote
uitgestrekte maar ook kleine pittoreske pleintjes. Nice is een stad van vele
kerkjes. In de straatjes zijn alle benedenverdiepingen in beslag genomen door
talrijke winkeltjes, restaurantjes en bars. De tafeltjes
zijn om ter mooist gedekt om de klanten te behagen.
Stilaan naderden we de oude haven. Deze haven is minder bedrijvig dan de andere
Middellandse zeehavens. Ze wordt omgeven door mooi gekleurde gevels. Het
picknickplaatsje dat we deze keer uitkozen, gaf ons een mooi uitzicht op de
haven en de zee.
Weer vol energie beklommen we de heuvel van het chateau. Het was een ferme klim
maar het resultaat was subliem. We kwamen op een plateau waar je nog resten van
het oude kasteel en kerk kon zien. Verder was de hele top van de heuvel
omgetoverd in een prachtig park. Vanop verschillende plekjes bewonderden we
prachtige panoramas over zee en over de stad.
We kregen er maar geen genoeg van. De terugweg naar de stad liep over
kronkelende, dalende straatjes. We moesten op geen trapje zien, we kwamen er
heel veel tegen. We merkten dat we s morgens nog enkele leuke straatjes over
het hoofd hadden gezien en die kregen dan na de middag onze aandacht.
Vlak voor we naar huis fietsten, merkten we het gebouw van de opera op en namen
even de tijd om
het sierlijke gebouw te observeren.
Het fietsen ging ons goed af en voor we het wisten, kwamen we weer aan de
camping.
Het was een bijzonder fijne dag!
Linda
05-05-2013, 19:27 geschreven door stany
|
|
|
|
02-05-2013 |
woensdag, 1 mei |
We waren op tijd uit ons bedje zodat we snel aan ons werk
konden beginnen om op te kramen. We trekken weer een eindje verder op weg
richting Italië. Ditmaal zouden we naar Cagnes-sur-mer trekken om er wat langer
te verblijven. Het is een strategisch uitgezocht stadje zodat we van hieruit
Nice, Cannes en Monaco kunnen bezoeken. Het is een tochtje van maar 100 km. Het
eerste deel ervan was langs een min of meer rechte grote baan. Dat schoot wel
goed op. Daarna sloegen we rechtsaf om via een plateau tot aan de kustweg te
rijden. Kronkelend met af en toe een smallere doorgang bereikten we de kust.
Jullie begrijpen dat dan de kilometers minder snel voorbij gaan. De grote N-weg
leidde ons ook voorbij Cannes. Aanschuiven was ook hier de boodschap, vele
lichten en druk verkeer. We lazen dat je hier in de zomer wel 1.5 u voor 12km
kan doen. Bij ons viel het nog een beetje mee dan. We bereikten onze camping
iets na de middag en kregen een leuk plaatsje toegewezen. Snel even de poten
zetten en eindelijk nog eens de gelegenheid om buiten te eten. Nadien de
voortent eraan en alles kreeg even een grondigere poetsbeurt. Na die regen was
dit wel even nodig. Nadien zaten we weer zoals God in Frankrijk. Het zonnetje
was weer van de partij. Dat was heerlijk. De tafel buiten en met een lekker
glaasje roséwijn de avond te gemoed. Nog een kleine anekdote. Ik probeerde in
Grimaud tot 2 maal toe te gaan tanken, maar de diesel was op. Volgens mijn
planning kon ik deze camping vandaag nog wel net halen. Onze wagen staat hier
nu en de boordcomputer zegt dat ik nog maar 37 km kan rijden nu. Hopelijk
vinden we morgen een tankstation.
Stany
P.S. Omdat we vandaag geen foto's hadden toon ik jullie een update van mijn borduur- en
breiwerkjes ( Linda)
02-05-2013, 19:56 geschreven door stany
|
|
|
|
|
zaterdag, 27 april |
De nacht was droog gebleven, geen buien, maar toen we
ontwaakten begon het terug. Jammer. Wat zouden we gaan doen? Zouden we het
wagen om naar Marseille te gaan of niet? We beslisten van wel. We reden met de
auto naar het stadje Aubagne dat zon 30km van Marseille gelegen is. Daar namen
we de bus die ons bijna in het centrum van Marseille afzette op de place
Castellane. De vriendelijke chauffeur toonde ons de weg naar de Vieux Port. Het
was een kwartiertje wandelen via de Rue de Rome en de winkelstraat Rue st
Ferrol. Aan de Quai Des Belges van de Vieux Port probeerden de vissers hun
vangst aan de man te brengen. Een vrouw riep zelfs , allez koop dan toch, dan
kan ik naar huis. Grappig wel. Via de Quai du Port bemerkten we het bekende
restaurant Miramar waar je voor 60 p/p een Bouillabaisse kan eten, een
kruidige bouillon met 6 soorten vis.
Daar waagden we ons maar niet aan.
Van hieruit trokken we verder naar Le panier, het oude stadsgedeelte. Oude
straatjes en het armenhuis Vieille Charité trokken onze aandacht. Van hieruit
konden we ook de Notre Dame zien liggen aan de andere kant van de stad en gelegen
op een heuvel. We besloten om deze tocht te wagen. Na enig klimwerk bereikten
we de top, ons middagmaal kwam goed van pas om terug op krachten te komen.
Daarna bezochten we de Crypte en de Basiliek. Ze was prachtig. Bovenaan de
Basiliek staat een enorm gouden standbeeld van de H. Maria van 10 ton. Geloof
het of niet maar in de basiliek waren zelfs toiletten en een restaurant
gevestigd. Langs een andere weg daalden we weer af naar de Vieux Port om ons te
begeven naar een wijk met allemaal zuiderse winkeltjes. We zaten precies in
Afrika. Moe en voldaan trokken we weer naar de plaats waar we onze bus naar
huis konden nemen. Juist op tijd , want dan begon het terug te regenen. We
hadden veel geluk gehad vandaag. We genoten s avonds nog na van onze herinneringen.
Stany
29-04-2013, 11:12 geschreven door stany
|
|
|
|
|
woensdag, 24 april |
Op een
doorreisdag begint het verhaal vaak hetzelfde: alles inpakken en wegwezen.
Tijdens het inpakken kregen we weer problemen met de rits van de voortent. Ai,
onze reparatie van
enkele dagen geleden was maar tijdelijk.
Onze reis bracht ons naar de Camargue. Dat is de weidse vlakte rond de
Rhonevallei. We merkten in
de meertjes roze flamingos op. Maar met de caravan in het kielzog kan je niet zomaar
stoppen voor
mooie fotos.
Onderweg vonden we een rustige parking om s middags te picknicken. Na de
middagstop moesten we nog drie kwartier rijden. Een nieuwe camping lag alweer
op ons te wachten.
We twijfelden of we de voortent zouden
opzetten. Misschien vonden we in het stadje wel een campingwinkel. Na een
oppervlakkige verkenning van het stadje keerden we terug naar de camping.
We probeerden om de tent anders op te stellen zodat we een tweede deur konden
gebruiken. Uiteindelijk zijn we tevreden met het resultaat. Yunas hok kreeg
een andere plek. De rits is intussen weer hersteld maar nu hoeven we ze niet
telkens open en toe te doen. We gebruiken vanaf nu de
andere deur. Gemakkelijk toch! Na onze reis zal de tent wel even in reparatie
moeten.
Na het avondeten maakten we nog een wandeling tot aan het strand vlakbij de
camping. Het was
nog lekker warm zodat ik even kon pootjebaden.
Linda
25-04-2013, 19:28 geschreven door stany
|
|
|
|
|
|
E-mail mij |
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
|
Gastenboek |
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
|
|
|
|