We zullen zeker niet bij de pakken blijven zitten hier en hele dagen uitrusten. Aan het Gardameer is ook wel wat te beleven en te ontdekken. We reden met de auto naar Garda. Aan de oostelijke zijde van het meer. Yuna kon ook mee. Het was een ritje van 35 km, maar het ging langzaam. Je kan en mag hier dan ook maar meestal 50 km/u rijden. We vonden snel een parkeerplaatje en verkenden het dorpje. Niet echt heel groot zodat we er na een uurtje al alle straatjes en pleintjes bekeken hadden. We maakten nog een wandelingetje langs de dijk. Yuna had weer veel belangstelling voor het water dat kabbelend tegen de oever spatte. Aan de auto aten we gezellig nog een appelflap want de buiken begonnen te grollen. Daarna reden we terug huiswaarts. In de namiddag genoten we van het zonnetje en de rust aan onze caravan. Het is enkel ’s avonds een beetje lawaaierig omwille van die discoclubs op de campings. Deze vallen dan gelukkig stil om 23u zodat we toch de nodige nachtrust hebben. Als je deze  spektakels van op afstand beluisterd dan klinken die animators die door die micro’s tieren meestal heel kinderlijk en onnozel. Het gaat van “ hop , hop, hop yeah “ enz. Als je hier een paar dagen staat ken je het programma al vanbuiten. Het is heerlijk om de avonden buiten door te brengen met een streepje muziek van radio 2 op de achtergrond.

Stany.

28-06-2013, 17:52 geschreven door stany

Vandaag was het nog even wennen aan de nieuwe camping. We blijven hier iets langer dan een week. Daarom hebben we de eerste keer dit jaar onze parasol opgezet. In de maand mei was het niet nodig en op de vorige camping hadden we ons gered met een luifeltje.
Voor de middag gingen we op zoek naar een supermarkt. Alles moest weer aangevuld worden zodat we enkele dagen verder kunnen.
Na de middag zochten we het zwembad op de camping op. De camping bestaat uit 2 delen langs de kant van de hoofdweg. Met een voetgangerstunnel konden we de andere zijde van de camping bereiken. Hier bevinden zich wat verhuurhuisjes en alle sportaccommodaties. Het zwembad is echt super. We trokken rustig wat baantjes. En ook even uitrusten aan een bubbelbankje in het water was geen probleem. De zwempartij deed ons deugd. Het is hier lekker warm maar gelukkig niet meer zo heet dan in Venetië.
Het belooft hier een fijne week te worden.

Linda

28-06-2013, 17:49 geschreven door stany

Toen we wakker werden en buitengingen voelden we dat het wat frisser was. Dit vonden we helemaal niet erg want we moesten weer eens inpakken. Het lichte windje deed zelfs deugd. Onderweg tankten we de auto nog eens vol. Het zijn hier naftbakken van 90 €. De diesel staat hier zo vanaf 1.550 € tot 1.788 €. Je ziet het hé, dan zit je snel aan zo’n bedrag. We besloten om eens via de betaalsnelweg te rijden omdat de wegen hier toch zo erbarmelijk zijn overal. Op de middag hielden we in de omgeving van Verona nog even halt om te eten, zodat we rond 14u op onze camping aankwamen aan het Gardameer. We hadden hier gereserveerd omdat men ons verteld had dat het hier deze periode al goed vol kon zitten. We plaatsten onze voortent en genoten daarna van de nodige rust. Het internet heeft hier op deze camping weer eens zijn record gebroken. Het zijn hier echte dieven. 3 €/1u. en 20 €voor 10u. Een tussenweg was er niet eens. Gelukkig zijn we eens op de camping hiernaast gaan kijken en daar is het iets goedkoper. We zullen morgen daar gaan internet kopen en daar dan internetten. Zo zie je maar dat het niet steeds makkelijk is. We zitten niet zo heel ver van het meer met onze caravan zodat we ’s avonds een klein wandelingetje maakten met Yuna om naar de lichtjes aan de oevers te kijken. Yuna had natuurlijk iets anders in gedachte…

Stany

25-06-2013, 19:25 geschreven door stany

Vandaag was het rustdag. Ons 3-dagenticket voor Venetië is vervallen en daarom
rustten we uit.
Het is nog steeds erg warm zodat we de koelte opzochten onder onze luifel. Ik las vandaag een
spannend boek uit. Tot de laatste bladzijden bleef het erg interessant.
Verder hield ik me bezig met mijn borduurwerk.
’s Avonds wandelden we richting zee want dit is de laatste dag dat we de zee konden zien. Aan zee stond een heerlijke frisse wind. Het strand begon net leeg te lopen. De laatste zonnekloppers pakten hun spulletjes bij mekaar. Het water kabbelde zachtjes over het zand. Al wandelend langs  het water kom je helemaal tot rust. We hebben nu al zo vaak verschillende kusten waargenomen maar de zee blijft fascinerend.
Vanaf morgen trekken we weer het binnenland in richting Gardameer. Dat is onze laatste stopplaats in Italië. Van hieruit rijden we weer Zuid-Frankrijk binnen en verwachten tegen 6 juli onze Tom. Hij komt ons onze laatste 2 weken vergezellen. Tof, he.

Linda

25-06-2013, 19:23 geschreven door stany

Vandaag een ietwat specialere dag, maar daarover straks meer.  Het is leuk om te weten hier dat als je ‘s morgens opstaat je kan buiten eten. Het dakraam en andere ramen kunnen ‘s nachts blijven openstaan voor verkoeling zonder dat je angst moet hebben voor een regenbui. Gezellig buiten eten en langzaam genieten op het zuiderse ritme van de dag. In de voormiddag hebben we onze blog wat bijgewerkt van de voorbije dagen. Dat was even nodig. Het was snel middag en aperitieftijd. Na de middag hielden we ook nog een siësta. Zo 2 dagen na mekaar op stap voel je wel een klein beetje maar we zijn het ondertussen al wel gewend. Rond 16u begonnen we ons klaar te maken. Om 17u namen we de bus terug richting Punta Sabbione waar we de boot terug namen naar Venetië. We gingen Venetië bij avond eens verkennen. Daar we ook nog niet overal geweest waren namen we er eerst een lijnbusboot naar een andere wijk. We kuierden weer rustig door de straatjes en lieten ons meeslepen door de massa. Rond 19.30 u vonden we een leuk restaurantje met achterin een tof terras. Een lekkere Italiaanse pizza en een karafje witte wijn deden deugd. Daarna begon de schemering te vallen en we besloten om nog een boottochtje te maken op de Canal Grande. Het was zeer betoverend om nu de grote gebouwen met verlichting te zien. Ook de gondels varen met de nodige verlichting en is mooi om zien. Toen we rond 22u terug op het San Marcoplein waren bemerkten we hier ook nog een massa volk. Hier en daar stond het plein al een beetje onder water door de vloed. Je hoort er in de media al wel eens over maar als je dit echt ziet is het toch ook wel iets speciaals. Op de kade namen we op een bankje nog even de tijd om bij volle maan van Venetië te genieten.  Om 23 u scheepten we terug in richting  huis zodat we na middernacht pas in ons bedje lagen. ’t Was prachtig…

Stany

23-06-2013, 16:03 geschreven door stany

Vandaag zouden we de eilandjes rond Venetië bezoeken. We konden met onze tickets van alle botenverkeer in de buurt van Venetië gebruik maken.
We namen Yuna mee want anders zou ze drie dagen na mekaar thuis moeten blijven. Toen we
op de boot aankwamen, zei de bootconducteur dat de hond een muilband om moest doen. Die hadden we niet bij. Stany vroeg of we een zakdoek om zijn bek mochten doen en dat voldeed. Oef!
Yuna was heel rustig op de boot naar Burano. We vaarden een klein half uurtje en zagen al voor we uitstapten de veelkleurige huisjes van het eilandje. Eenmaal uitgestapt kwam je direct in vervoering van alle mooie kleuren. Op dit eiland zijn alle huisjes in hele felle kleuren geschilderd. Je kan echt zeggen: alle kleuren van de regenboog. Aan bijna alle deuren hing een kleurig gordijn om de meeste warmte buiten te houden. De huisjes zijn gebouwd langs de kleine kanaaltjes die het eiland doorkruisen. Ook hier zie je bruggetjes die de beide oevers met mekaar verbinden. Bijna zou je zeggen dat dit eilandje mooier is dan Venetië zelf.
Het rustige van dit eilandje ( ondanks heel wat toeristen) stond in fel contrast met de drukte in Venetië.
Op het eiland wordt er nog kant gemaakt. We hebben geen kantwerksters gezien omdat het te warm was om buiten te handwerken. Maar de werkjes werden in de vele souvenirwinkeltjes aangeboden. Rond half twee trokken we weer naar de boothalte. Ik had intussen een sok rond Yuna’s snuit gebonden. Die bleef iets beter zitten.
We vaarden vanuit Burano naar het eiland Murano. Dat eiland is beroemd vanwege zijn glasproductie. Terwijl we het eiland voorbij vaarden konden we de glasfabrieken zien.
Al bij het uitstappen viel het op dat dit eiland er eerder somber uitzag. De huizen waren niet opgesmukt in mooie kleuren maar vertoonden eerder afgebladderde muren.
Het enige pluspunt voor dit eiland waren hun glaswinkeltjes met vazen, schalen, juwelen en
allerlei diertjes in glas. De winkeltjes waren vooral gevestigd in de huisjes langs één van de kanaaltjes op het eiland. Maar geloof me, als je een paar van die winkeltjes gezien hebt, heb je ze allemaal gezien.
Rond half vier namen we de boot terug. We moesten weer passeren langs het kleurrijke Burano en kwamen na een uur varen weer aan ons startpunt.
Nu zijn we inmiddels gewend aan het kaartlezen na al onze stadsbezoeken maar op het water konden we ons moeilijk oriënteren. De lagune rond Venetië telt zoveel kleine eilandjes dat je vanop de boot echt niet weet welke oever je aankijkt. We vertrouwden de kapitein van het schip en die bracht ons probleemloos waar we moesten zijn.
We genoten van deze uitstap met volle teugen. ’s Avonds rustten we uit terwijl we gezellig buiten konden zitten.


Linda

22-06-2013, 11:47 geschreven door stany

Het is hier al verschrikkelijk warm ’s morgens. Na het ontbijt moesten we nog eerst onze tent opstellen. Dat gebeurde in een record tempo zodat we snel konden vertrekken naar Venetië. Aan de receptie kocht ik eerst kaartjes voor het vervoer. We namen er voor drie dagen zodat het een klein beetje voordeliger was en we alle gunsten van het openbaar vervoer konden nemen. 43€ per persoon. We konden nog goed op tijd vertrekkenen namen 500 m van onze camping de lijnbus tot Punta Sabbioni. Van de bus hadden we dadelijk een aansluiting met de boot die ons tot aan het San Marcoplein in Venetië bracht. De hele rit duurde een uurtje, bus en boot. Er liep al heel wat volk rond toen we ontscheepten. Eerst kwamen we voorbij de beroemde brug der zuchten. Het is een brug die de gevangen vroeger moesten nemen naar de gevangenis. En dan op die brug konden ze nog een laatste glimp werpen op de buitenwereld alvorens ze opgesloten werden. Daar werd dan nog een laatste zucht gedaan als teken van wanhoop. Vandaar de naam “brug der zuchten”. We liepen verder tot San Marcoplein. Heel mooi en vele mensen die foto’s namen. Venetië is Venetië en we hadden gelezen dat je beter je kaart wegsteekt en gewoon je laat meeslepen door de straatjes en steegjes. Bruggetje op en bruggetje af, zo gaat dat hier. Soms kom je dan op een pleintje met mooie gebouwen, palazzo’s. Ook de gondels kan je her en der bewonderen , er zijn er mooie bij. Venetië is opgedeeld in wijken. Zo kwamen we ook via de Ponte Di Rialto, met zijn winkeltjes op de brug, in een andere wijk. Het is net zoals in Firenze. In elk straatje zijn er vele winkeltjes die bijna allemaal hetzelfde verkopen. Je vraagt je af hoe die allemaal hun kost kunnen verdienen. Af en toe zie je ook een man met een speciale kar met bijkomende wielen door de straatjes rijden. Dat zijn eigenlijk de camions die de winkels en restaurants en bars bevoorraden. Ze rijden met van alles rond. Leuk om te zien. Op het einde van de namiddag waren we aan de piazza de Roma en namen er een lijnboot terug naar het San Marcoplein. Daar verkenden we dan nog een andere wijk en besloten daarna huiswaarts te keren. Als we thuis kwamen relaxten we even om daarna te aperitieven en te eten. We konden nog tot ’s avonds laat buiten zitten, dat is echt prettig…

Stany

22-06-2013, 11:47 geschreven door stany

Kennen jullie de wet van Murphy? Wel die wet was vandaag  van toepassing.
Voor de middag liep alles nog vlot. We reisden weer verder richting Venetië. We zitten helemaal op een kleine landtong van waaruit we de volgende dagen met de boot naar Venetië kunnen.
Op de camping kregen we een mooi plekje toegewezen en stelden vol goede moed onze tent weer op. En toen begonnen de kleine ongelukjes zich op te stapelen. Stany bekeek de plattegrond van de camping en merkte dat er op de camping een speciale plek was voor hondenbezitters en we stonden aan de andere kant van de camping. Ik ging met de hond op onderzoek naar die plek en er begonnen al direct veel honden kabaal te maken. In de tumult moest ik Yuna terugtrekken en die kraste met zijn nagel langs mijn kuit waar een mooie kras verscheen. Later in de caravan stootte ik mijn teen aan het opstapje. Resultaat: een superblauwe teen. Gelukkig viel de pijn mee.
We besloten om een hapje te eten in een eettentje aan de camping. Ze serveerden op woensdagavond kip met frietjes. ’t Was een  poosje geleden dat we frietjes aten dus verlekkerden we er ons een beetje op. Met het eten was er gelukkig geen probleem maar toen we om 21.00 aan onze tent terugwaren, kwam de baas van de camping met zijn golfwagentje tot aan onze tent en vertelde ons dat we moesten verhuizen vanwege de hond en liefst zo snel mogelijk.
We gingen eerst even kijken welke plek het best geschikt was in de hondenzone. Daarna begonnen we de tent weer op te breken. Het was helemaal donker toen we op de nieuwe plek aankwamen. De omringende kampeerders maakten zich al direct zorgen dat onze labrador hun kleine schoothondjes zou opeten????  We besloten om de tent de volgende morgen weer op te zetten.
Toen we nog naar  toilet gingen gleed ik uit op de natte ondergrond. Gelukkig geen al te grote brokken. Een sierlijke blauwe plek onder mijn knie maar dat was al.
Ik kroop maar gauw in ons bed en hoopte dat het genoeg was geweest voor vandaag.

Linda

22-06-2013, 11:38 geschreven door stany

Het was weeral zover, ze beginnen ons hier te kennen en dan zijn we weg, lol. We deden het heel langzaam aan het opbreken. Het is hier ‘s morgens al 28 graden en dan moet je er niet zo invliegen als anders. We besloten om de caravan al aan de auto te hangen en dan nog een plonsje in het zwembad te gaan doen. De plaatsen zijn hier groot genoeg dat dit wel kan. Het deed lekker deugd om je zo te verfrissen alvorens je terug de auto inkruipt voor een tripje. We reden vandaag zo’n 100 km richting Chiogga. Wonder boven wonder waren de wegen ietsje beter dan we tot nog toe gewend waren. Rond de middag vonden we nog een leuk plekje in de schaduw om te eten. Maar de warmte zit overal hier. Tegen 14u waren we op onze camping. Helemaal achterin gelegen aan Sottomarina. De GPS wou me binnendoor sturen maar ik zag op tijd dat die straatjes te klein waren. Je kon er amper met de auto door, laat staan met caravan. Het was een zeer mooie camping met overal beklinkerde wegen. We zetten deze keer enkel de luifel open en nog een doek eraan tegen de zon. Yuna weet ook niet goed meer waar kruipen, haar lievelingsplekje is onder de caravan. In de late namiddag bezochten we even het strand. Ook hier weer privé aan de camping. Overal parasols en ligstoelen. We verschoten er weer van hoeveel volk er lag te zonnen. We brachten de avond buiten door met een glaasje wijn. Je moet hiervan profiteren….

Stany

19-06-2013, 18:42 geschreven door stany

Vandaag trokken we met de fiets naar Ravenna. Het was een mooi parcourtje van ongeveer 9 km.
Ravenna is bekend om zijn mooie Byzantijnse mozaïeken. Die wilden we natuurlijk bewonderen.
Zo gauw we onze fietsen hadden gestald gingen we op zoek naar het infokantoor. Daar vertelden ze ons waar we de biljetten konden kopen. Met het biljet konden we op 5  verschillende locaties de mozaïeken terugvinden. Met ons plannetje in de aanslag vonden we snel de weg naar de San Vitale. Dat was een basiliek in ronde vorm uit de vijfde eeuw. De koepel was versierd met geschilderde fresco’s maar de ruimte rond het altaar was bezet met wonderlijke mozaïeken. Vooral gouden en groene tinten waren de hoofdkleuren.
Naast de basiliek was een baptisteria waar vooral de kleuren kobaltblauw en goud de hoofdrol speelden. De steentjes waarmee de taferelen zijn gemaakt zijn vrij klein. Het moet een enorm geduldwerkje geweest zijn om zoveel vierkante meter in mekaar te puzzelen.
Het was erg warm in de straten van Ravenna. Aan de trappen van een portaal vonden we een schaduwplekje waar we konden picknicken. Mmm… we hadden vandaag een appelflap mee i.p.v. bokes.
Op een pleintje een beetje verderop vonden we weer een oude overdekte mercado. We passeerden een tweede keer het grootste plein van de stad: Piazza del popolo. Het gezellige rechthoekige plein was omgeven door grote pallazo’s.
 We konden ook een museum bezoeken waar onderdelen van en vondsten uit een vroegere kathedraal werden bewaard. Ook een klein kapelletje was voorzien van duizenden piepkleine kleurrijke steentjes.
De vierde locatie nog maar eens een baptisteria met grote doopfont deed ons het meest opkijken.
De koepel boven de doopvont beeldde Johannes de doper uit met daaromheen de 12 apostelen. Je kon vanuit 4 hoeken de afbeelding in koepel bekijken. Stond je in de linkerhoek met je hoofd omhoog gericht dan dacht je dat je naar rechts moest om de afbeelding recht te fotograferen maar als je op dat plekje ging staan, zag je Johannes de doper op zijn kop.  Ging in de rechterhoek staan dacht je dat je naar links moest om de afbeelding recht te bekijken maar weer zag je het ondersteboven. We hebben dat kapelletje  enkele malen doorkruist maar hielden het maar bij optisch bedrog. We zijn er nog niet uit hoe het kon maar het was best grappig. Gelukkig lukte het ons om de afbeelding recht te fotograferen. ( anders had de computer ons wel geholpen, he!)
Onze laatste locatie was de nieuwe basiliek ( ze was een eeuw later gebouwd dan de vorige). Ook hier viel onze mond open van verbazing. Wat een engelengeduld moet hiervan uitgegaan zijn.
Op de terugweg naar huis vlotte het fietsen evengoed dan ’s morgens. Maar eenmaal aan de caravan voelden we de vermoeidheid waar vooral de hitte de oorzaak van was. We beslisten om nog een duikje te nemen in het zwembad en …… ja, hoor, de vermoeidheid was weer verdwenen.
Rustig genieten van nog een zomeravond was nu aan de orde.

Linda
 

19-06-2013, 18:40 geschreven door stany

What a wunderfull day. Als je wakker wordt en de rolluiken opent en je ziet het zonnetje al schijnen. Dan denk je “yes” weer een happy day. Terwijl Linda Yuna uitlaat, dek ik dan de tafel, en met dit weer is dat buiten. Mooi in het ochtendzonnetje met fluitende Italiaanse vogeltjes. We luisteren dan ook eens naar het nieuws via onze satelliet hoe het in ons landje is. We missen blijkbaar niet heel veel. Rond 10 u trokken we naar het zwembad op de camping. We stonden verstomd dat er zoveel volk was. Ook vele kindjes, maar het  is weekend. Het water was erg verfrissend en deed deugd. Tegen de middag was het tijd voor onze aperitief. Mijn keukenprinses toverde weer iets uit haar hoge hoed, gevulde champingnons op de tepanyakiplaat. Lekker zeg. Na de middag even op zijn zuiders een lekkere siësta gehouden en rond 16u trokken we naar het strand van onze camping. Ze hebben hier allemaal hun privé strand. Je moet er wel betalen voor ligzetels en je mag niet zomaar ergens plaatsnemen. We deden even onze schoenen uit en gingen tot onze knieën de zee in. Wat was het water lekker warm. Nog warmer dan in het zwembad van de camping. Er waren dan ook vele mensen in zee. Het is hier echt zomer. We hebben tot bijna 23u buiten gezeten en naar de radio geluisterd. Heel gezellig met een glaasje. Jaja , la vita et bella.

Stany

17-06-2013, 19:17 geschreven door stany

Vandaag reisden we weeral naar het buitenland t.t.z. naar San Marino. Dat is een ministaat zoals het beter gekende Monaco.                                                                                                                                                                                       
De rit begon aan de vlakke kuststreek en stilaan veranderde het landschap in lichte glooiingen tot ware heuvels. San Marino is tegen zo’n heuvel gebouwd. Het was een bijzonder ritje om er te geraken en dan nog over de parkeerterreinen gezwegen. Er waren 9 verschillende parkeerterreinen rond het staatje. Sommige waren al volzet. Na een poosje vonden we een geschikt plekje. Via een oude stadspoort wandelden we de straatjes van het historisch centrum in.
De straten liepen in verschillende niveaus. Elk niveau had mooie uitzichtpunten over het golvende heuvellandschap en over de laagvlakte richting zee. Helemaal bovenaan stond een groot kasteel.
Hier en daar ontdekten we een oud pallazo of een gebouw waar met steevast de wacht hield.
In de straatjes wemelde het van toeristen die de etalages van de vele winkeltjes bekeken. Winkeltjes met parfum, handtassen, juwelen en kledij waren het vaakst vertegenwoordigd. Maar er waren ook vele wapenwinkels. Dat beviel ons niet zo en gelukkig waren we ze nooit eerder tegengekomen.
Het was vandaag de eerste keer dat we met superwarm weer op uitstap gingen en het was best leuk om alle mensen in zomerse kledij te zien flaneren. Geen jassen, geen vestjes, geen paraplu’s, zalig gewoon.
Na de middag stopten we op de terugweg in Rimini, een grotere stad aan de kust. Hier was het parkeren een stuk eenvoudiger.
Langs een brede winkelstraat wandelden we tot aan het station. Daar vonden we een stadsplan en merkten dat de stad nog een heel eind van het strand lag. We beslisten om langs een rivier terug te
stappen. Aan beide oevers van de rivier lagen talloze boten te wachten om zeevaardig te zijn. Met zo’n mooi weer hunkerden ze gewoon om uit te varen. Enkele bootjes hadden geluk en kozen met hun bemanning de weg naar het ruime sop.
We wandelden langs de rivier tot aan een oude brug. Daar liepen we weer de stad in en kwamen nog
een mooi plein tegen.
Tegen drie uur bereikten we de auto en reden vlotjes ( zonder files) langs de kustweg naar onze camping.
’s Avonds konden we genieten van een lange zomerse avond. Heerlijk!

Linda

16-06-2013, 18:40 geschreven door stany

Aan alle mooie liedjes komt een einde, en ook hier dus. We hebben hier heel wat gezien en verkend. Umbrië en Toscane hebben heel wat te bieden. Vanaf deze plek aan het meer van Trasimeno kan je beide streken goed bereiken. We vertrokken , zoals meestal altijd rond 10u. De GPS stuurde ons langs Perugia, maar op de kaart hadden we op voorhand al gezien dat we een hele hoek konden afsnijden. Langs een kleinere weg reden we aan de andere kant van het meer omhoog, zodat we nog een paar prachtige zichten kregen op het meer. Dan de snelweg op die ons tot in Ravenna bracht. We kunnen in België al eens mopperen over onze wegen , maar deze weg spande weg echt de kroon. Zelfs in een donkere tunnel moest je uitkijken en proberen de putten te vermijden. Over  het hele traject zijn er putten opgelapt, maar over de manier waarop… dat is een vraagteken van welke nuchtere aannemer dit gedaan zou kunnen hebben. Onderweg hielden we nog een halte om te eten en rond 14u kregen we een leuk plekje toegewezen op onze nieuwe camping. Snel installeren en genieten van het zonnetje, het is hier echt warm nu. We hadden vernomen dat er markt was van 16-24u hierin het dorp Punta Marina. Om 20u namen we onze fietsen en reden tot daar. Het marktje was er eentje van meestal allerlei prullaria. Boven de kraampjes branden er overal spaarlampen. Wel tof om eens te bekijken. Nadien brachten we nog een klein bezoekje aan de zee. We zitten nu aan de Adriatische zee dus. Toen we terug naar onze fietsen gingen begon het ritme van folkloristische muziek onze aandacht te trekken. Op een pleintje bracht een dansgroep allerlei dansen, ook kinderen deden eraan mee en bij elke dans hadden ze een bijpassend kostuum. We bleven er staan kijken tot 22.30u. We voelden het einde ervan naderen en besloten om voor de massa terug huiswaarts te rijden. Dit was een heerlijk welkomstgeschenk in onze nieuwe plaats. Dat hadden ze nu echt niet moeten organiseren voor ons. (grapje)

Stany                                                                                                                                                                                             

15-06-2013, 18:44 geschreven door stany

’s Morgens hebben we eerst onze buren Ans en Piet uitgewuifd. Ze trokken vandaag verder. We wensen hen nog een hele fijne reis.
Na het ontbijt deden we onze inkopen. Dan kunnen we morgen met een gerust hartje vertrekken want we weten nooit op voorhand of er winkels in de buurt van de nieuwe camping zijn.
Na de middag hielden we poetsdag. Omdat we hier 2 weken hebben gestaan en omdat het heel modderig was toen we toekwamen, waren zowel de auto, de voortent, het grondzeil en de caravan toe aan een flinke wasbeurt. We werkten flink door zodat we nog even konden genieten van het mooie weer. Vandaag was het erg zonnig zodat alles vlug droogde.
We pakten de voortent ook al in zodat we morgen tijdig kunnen vertrekken voor ons tochtje naar
Ravenna. De weersvoorspellingen voor de volgende dagen zijn heel belovend. Hier is de zomer nu
echt in ’t land.
’s Avonds genoot ik van weer een supermooie zonsondergang aan het meer.

Linda

15-06-2013, 18:42 geschreven door stany

De dagen vliegen voorbij. Soms willen we veel doen als we eens even thuisblijven, maar dan is het zo snel middag dat je niet alles hebt kunnen doen wat je plande. Zo was het ook weer vandaag. Maar niet getreurd hoor, we doen wat we kunnen en willen. Is het niet vandaag dan is het morgen. We zijn hier immers in het zuiden en passen ons aan. Na de middag trokken we er nog eens met de auto op uit en Yuna kon ook mee. We reden eerst hier naar een dorpje 11 km hier vandaan. Panicale. Het dorpje had een toeristenparking net buiten zijn oude kern. Een toegangspoort bracht ons op het centrale pleintje met een bar en een restaurantje. Weer een idyllisch plekje. We liepen door de smalle straatjes zonder winkeltjes ditmaal. Het dorp was een groot ovaal van straatjes, je kon er makkelijk rondlopen zonder te verdwalen. Na ons bezoek reden we verder naar het volgende dorpje van onze planning, Piegaro. Ook hier konden we op een parking buiten het centrum parkeren en via een trap waren we dadelijk in het oude gedeelte. Helaas was hier niet zo heel veel te bewonderen zodat we snel terug aan onze auto waren. Na een ritje van 25 km terug waren we op tijd om een aperitiefje met onze buren te nuttigen, ze vertrekken morgen richting Ravenna. Wij doen dat pas vrijdag.

Stany

13-06-2013, 19:52 geschreven door stany

Vandaag was het een dagje om na te genieten van onze mooie uitstap naar Firenze.
Voor de middag gingen we op stap naar de winkel om nog een wijnfondue te organiseren.
We wilden onze vrienden Gwen en Mark er mee verrassen want die vertrekken morgen weer
naar België.
Omdat ze ruimer gehuisvest zijn dan wij, trokken we met alle ingrediënten naar hun huisje wat verder op de camping.
We genoten er eerst van een heerlijke pasta die Gwen supergoed had bereid. We zijn in Italië en dan mag de pasta niet ontbreken, he!
Daarna smulden we van de fondue, dronken we een glaasje wijn en proefden we van een inheems drankje sambucco . Heerlijk om buiten op hun terrasje te vertoeven. Dat is echt vakantie vieren.
We zullen hun gezelschap morgen missen.

Linda

12-06-2013, 11:26 geschreven door stany

Eindelijk zover. Firenze, Florence… hoe noemen ze deze stad nog allemaal? We hadden de wekker gezet zodat we vroeg konden vertrekken. Het was een ritje van 130km. We bereikten  Firenze om 10u maar dan moesten we nog een parkeerplaatsje vinden. Even zoeken en tamelijk dicht bij het centrum vonden we een plekje. Via de rivier de Arno bereikten we, in de regen, als eerste de wereldberoemde Ponte Vecchio. Het is een zeer speciale brug. Aan de beide zijkanten hangen er huisjes aan. In deze huisjes mogen al sinds eeuwen alleen maar juweliers hun winkeltjes hebben andere winkeltjes zijn niet toegestaan. De regen was opgehouden en we trokken verder de stad in. Al snel dook het palazzo Vecchio op. Een prachtig gebouw op een enorm mooi plein. Wat konden ze in die tijd toch grote bouwwerken neerplanten. Aan de zijkant was er een ander gebouw met zuilen en enorme stenen beeldhouwwerken. Als je ervoor staat kan je er enkel met verbazing staan naar kijken. We trokken nadien weer verder tot aan de Dom. Het was weer een “waaw, wat is dat hier”. De buitenkant was helemaal betegeld door roze, witte en donkere marmer. Ook de toren ernaast en de Battistero, de eerste kathedraal van de stad, waren in dezelfde kleuren marmer betegeld. Met het zonnetje erop was het adembenemend mooi. De Dom  binnenin was vrij te bezoeken maar eigenlijk vonden we de buitenkant ditmaal mooier. Ik ben is benieuwd hoeveel foto’s hier op een jaar gemaakt van worden. Op een bankje aten we onze bokes op en gingen verder op pad. Plots waanden we ons in de “Souks”. Langs beide zijden van de straatjes waren er tentkraampjes met “zuiderlingen” die hun waren aan de man probeerden te brengen. “We make good price for you” deze uitspraken hebben we al heel vaak gehoord. We dwaalden erdoor tot aan de overdekte markt. We moeten toegeven dat we er in Spanje wel mooiere hebben gezien. We konden ook nog het Palazzo Strozzi bezichtigen en deden daarna een ontdekking die niet in het boekje stond. In een kerk konden we naar boven gaan tot in de nok en hadden er een prachtig uitzicht . De kerk bovenaan stond in verbinding door een bruggetje met een gebouw aan de overkant. Lang daar konden we terug naar beneden. Langs het grote Palazzo Pitti bereikten we terug de Ponte Vecchio en daarna kuierden we langs de smallere winkelstraatjes waar we in een bar nog iets dronken. Alles is in feite dicht bij elkaar in Firenze. Heel makkelijk. Op weg naar huis kregen we nog enkele regenbuitjes. We sliepen goed die nacht.

Stany

12-06-2013, 11:25 geschreven door stany

12-06-2013, 11:22 geschreven door stany

We doen hier veel aan het meer van Trasimeno. Het is een goede camping zodat we een degelijke uitvalbasis hebben om links en rechts alles te gaan bezoeken. Soms is het beter zo dat je met de auto iets verder rijdt dan altijd te verhuizen. De voormiddag spendeerden we op de camping en na de middag besloten we om het dorpje Montepulciano te gaan bezoeken. Een ritje van 32 km bracht ons ter plaatse. We parkeerden net buiten het dorp en met Yuna gingen we op stap. We hadden geen plannetje en onze verwachtingen waren groot. Men had ons al verwittigd dat het de moeite zou zijn. Door een toegangspoort belandden we in een grote winkelstraat. De vele wijnwinkels vielen onmiddellijk op. Hun prijzen des te meer (nogal aan de hoge kant). De wijnen konden ook naar huis gestuurd worden stond te lezen op vele bordjes. Hier en daar in de straat waren pittoreske zijsteegjes te zien. In sommige ervan had je ook een weids zicht op de omgeving. Mooie kleuren van wijngaarden en velden. Op het einde van de centrale straat klommen we omhoog richting Piazza Grande. Een heel mooi plein omringd door mooie pallazo’s en een kathedraal met een rare voorgevel. Omdat we Yuna bij hadden , ging ik een pallazo binnen verkennen. Het bleek het gemeentehuis te zijn want ik stond plots bij de burgemeesteres die een huwelijk aan het inzegenen was. Ik snel terug vanwaar ik kwam en Linda inlichten dat ze daar niet moest binnen gaan. Op het plein waren ambachtelijke kraampjes . Ook een koperslager in een huisje was druk in de weer. We waren blij dat we ook dit plaatsje weer bezochten.

Stany

09-06-2013, 20:28 geschreven door stany

Heerlijk opgestaan met het zonnetje. We hadden ons tafeltje buiten gezet voor het ontbijt. We namen er onze tijd voor. De vogeltjes floten hun lied en Yuna stond nog een leuke verrassing te wachten. De vaat werd gedaan en een wasmachine zorgde dat onze vuile was terug netjes werd. Daarna begaven we ons naar het meer met onze stoelen, een boek en een stukje fruit. Yuna aarzelde niet toen ze verlost werd van haar leiband. Ze dook meteen het water in en we hebben ze de eerste drie kwartier niet meer gezien. Ze zwom en vond het leuk. Daarna was het aperitief- en lunchtijd. Na de middag was het luilekkerland. Rusten in het zonnetje en nadien de blog nog wat bijwerken.

Wat jullie nog niet weten is dat de wereld klein is. Een dag nadat we op deze camping waren stelde ik  aan een van de vaste huisjes ( caravans) vast dat er Vlaams gepraat werd. Ik zei dat ik ook Belg was en werd met mijn afwasbakje in de hand uitgenodigd om een glaasje wijn te drinken. Linda die wat later toekwam was met verbaasd dat ze me er zag zitten. Na enige woorden gewisseld te hebben, bekeken de vrouw en ik elkaar en dachten dat we elkaar kenden. Het was zo ook. Een collega van de kazerne van Berlaar, Gwen en Mark.  Ze hebben hier al jaren een huisje en brengen hier hun vakanties altijd door.

We werden er deze avond om 19u verwacht voor de aperitief  om daarna eens te gaan eten in een typisch Umbrisch restaurantje. Met de fiets reden we naar het dorpje. Het restaurantje lag iets buiten het dorp aan een tof binnenkoertje. Daar onze vrienden goed Italiaans kunnen, bestelden ze een echte maaltijdsuggestie van de chef. Dat gaat hier met de nodige gangen gepaard zodat we niet snel van tafel waren. De hoofdschotel was everzwijn met wijnsaus en een maïspuré. De avond was echt geslaagd voor ons.

Stany

08-06-2013, 18:55 geschreven door stany