We doen hier veel aan het meer van Trasimeno. Het is een goede camping zodat we een degelijke uitvalbasis hebben om links en rechts alles te gaan bezoeken. Soms is het beter zo dat je met de auto iets verder rijdt dan altijd te verhuizen. De voormiddag spendeerden we op de camping en na de middag besloten we om het dorpje Montepulciano te gaan bezoeken. Een ritje van 32 km bracht ons ter plaatse. We parkeerden net buiten het dorp en met Yuna gingen we op stap. We hadden geen plannetje en onze verwachtingen waren groot. Men had ons al verwittigd dat het de moeite zou zijn. Door een toegangspoort belandden we in een grote winkelstraat. De vele wijnwinkels vielen onmiddellijk op. Hun prijzen des te meer (nogal aan de hoge kant). De wijnen konden ook naar huis gestuurd worden stond te lezen op vele bordjes. Hier en daar in de straat waren pittoreske zijsteegjes te zien. In sommige ervan had je ook een weids zicht op de omgeving. Mooie kleuren van wijngaarden en velden. Op het einde van de centrale straat klommen we omhoog richting Piazza Grande. Een heel mooi plein omringd door mooie pallazo’s en een kathedraal met een rare voorgevel. Omdat we Yuna bij hadden , ging ik een pallazo binnen verkennen. Het bleek het gemeentehuis te zijn want ik stond plots bij de burgemeesteres die een huwelijk aan het inzegenen was. Ik snel terug vanwaar ik kwam en Linda inlichten dat ze daar niet moest binnen gaan. Op het plein waren ambachtelijke kraampjes . Ook een koperslager in een huisje was druk in de weer. We waren blij dat we ook dit plaatsje weer bezochten.

Stany

09-06-2013, 20:28 geschreven door stany

Heerlijk opgestaan met het zonnetje. We hadden ons tafeltje buiten gezet voor het ontbijt. We namen er onze tijd voor. De vogeltjes floten hun lied en Yuna stond nog een leuke verrassing te wachten. De vaat werd gedaan en een wasmachine zorgde dat onze vuile was terug netjes werd. Daarna begaven we ons naar het meer met onze stoelen, een boek en een stukje fruit. Yuna aarzelde niet toen ze verlost werd van haar leiband. Ze dook meteen het water in en we hebben ze de eerste drie kwartier niet meer gezien. Ze zwom en vond het leuk. Daarna was het aperitief- en lunchtijd. Na de middag was het luilekkerland. Rusten in het zonnetje en nadien de blog nog wat bijwerken.

Wat jullie nog niet weten is dat de wereld klein is. Een dag nadat we op deze camping waren stelde ik  aan een van de vaste huisjes ( caravans) vast dat er Vlaams gepraat werd. Ik zei dat ik ook Belg was en werd met mijn afwasbakje in de hand uitgenodigd om een glaasje wijn te drinken. Linda die wat later toekwam was met verbaasd dat ze me er zag zitten. Na enige woorden gewisseld te hebben, bekeken de vrouw en ik elkaar en dachten dat we elkaar kenden. Het was zo ook. Een collega van de kazerne van Berlaar, Gwen en Mark.  Ze hebben hier al jaren een huisje en brengen hier hun vakanties altijd door.

We werden er deze avond om 19u verwacht voor de aperitief  om daarna eens te gaan eten in een typisch Umbrisch restaurantje. Met de fiets reden we naar het dorpje. Het restaurantje lag iets buiten het dorp aan een tof binnenkoertje. Daar onze vrienden goed Italiaans kunnen, bestelden ze een echte maaltijdsuggestie van de chef. Dat gaat hier met de nodige gangen gepaard zodat we niet snel van tafel waren. De hoofdschotel was everzwijn met wijnsaus en een maïspuré. De avond was echt geslaagd voor ons.

Stany

08-06-2013, 18:55 geschreven door stany

Op ons verlanglijstje stond de stad Siena nog vermeld. We beslisten om vandaag deze stad eens onder de loep te nemen.
Via vrij goede banen kwamen we na anderhalf uur aan aan de rand van de stad. We vonden ook een degelijke parkeerplaats voor de auto. We moesten ons even oriënteren op ons stadsplannetje om  de juiste invalsweg te zoeken. We zetten er goed de pas in en bereikten na een 10-tal minuten een ingangspoort. Na de poort moesten we klimmen. Een steile straat bracht ons nog dichter bij de voetgangerszone. Siena had sinds 1959 de eerste autovrije binnenstad van Italië. Heerlijk toch!
Het was er dan ook ideaal om te kuieren langs de straten die ons tot aan het grootse mooie plein
PIazza del Campo leidden. Het is een licht aflopend plein dat aan drie zijden omringd wordt door statige huizen en gotische paleizen. Op de laagste plek van het plein heerst het Palazzo Pubblico met zijn hoge klokkentoren als heer en meester over de enorme mensenmassa die zich op de straatstenen hadden neergevleid. Het was lekker warm en de toeristen waren in grote getale komen opduiken in deze geweldige stad. Aan een grote fontein wasten de duiven zich alsof hun leven er vanaf hing. Echt grappig om hier even bij stil te staan. De duiven konden in ieder geval op veel aandacht van de aanwezigen rekenen. Het was een mooi schouwspel.
Het plein wordt eens per jaar het centrum van een heuse paardenrace. Er worden tribunes op het plein gezet en de paarden met ruiter rijden om ter snelst.
We wandelden verder door de omringende straten. We staken onze hoofden binnen in de vele gezellige winkeltjes.
’s Middags aten we een snelle hap in één van de vele snackbars van de stad. Verder op verkenning ontdekten we de Dom. Het is een spectaculaire kerk die op het hoogste punt van de stad is gebouwd.
De voorgevel is rijkelijk voorzien beelden en zuilen. De buitenkant is opgesmukt met donkergroen-witte strepen. De ronde koepel staat in schril contrast met de strakke rechthoekige toren. Het geheel is een teken van rijkdom en vroomheid. Jammer dat we de binnenkant niet vrij konden bezoeken. Je had er een ticket voor nodig.
Langs kleine straatjes werden we verder gevoerd naar nog een heel mooi voorbeeld van een Toscaans paleis. Het binnenkoertje was toegankelijk en daar bewonderden we mooie fresco’s op het plafond van de kleine gaanderij. Het was een gezellig koertje dat we goed in ons opnamen vooraleer we weer op zoek gingen naar onze auto.

Linda

08-06-2013, 11:46 geschreven door stany

Yeh, vandaag trokken we met onze fiets naar Castiglione del Lago. Het was een heerlijk en bijna vlak ritje langs het meer. Het stadje lag op 12 km van onze camping.
Op woensdag is het er marktdag. We hadden in Italië nog geen markt bezocht. Zodoende waren we heel nieuwsgierig. De markt was opgesteld in enkele straten en langsheen een pleintje. Kleurrijke jurkjes,  bonte tassen, lederen broeksriemen en grappige t-shirts kwamen in alle maten in ons vizier.
Ook lekkere groente en fruit, plantjes en bloemetjes werden enthousiast aangeprezen.
Het was helemaal een gezellig markt.
Het stadje was best mooi en lag een beetje hoger dan de omgeving. Via verschillende oude stadspoorten kon je het stadje binnenkomen. Drie lange evenwijdige straten liepen van oost naar west. De straten kwamen uit op een klein parkje. Vanaf het ommuurde parkje hadden we een
weids uitzicht over het meer. Dit was weeral een ideaal picknickplekje voor ons.
 Aan de westzijde prijkte een groot fort dat uitkeek op het meer. Het was opgetrokken in grijze
natuursteen. In het mooie decor van het fort worden tijdens de zomermaanden voorstellingen gegeven.
Kort na de middag fietsten we terug naar de caravan. Hoe mooi het weer was tijdens ons fietstochtje hoe gauw veranderde het met dikke grijze wolken die steeds dichter op mekaar pakten. Vrij vlug hoorden we ook het eerste dondergeroffel. Gelukkig bleef de regen uit maar de temperatuur daalde
behoorlijk.
Toch hopen we dat het weer stilaan wat standvastiger wordt. We hebben nu toch al 2 dagen geen regen meer gehad.

Linda

07-06-2013, 18:06 geschreven door stany

De Italiaanse vogeltjes floten ons wakker en we bleven nog even  gezellig liggen luisteren. Daarna ons ontbijtje en lunchpakketje klaarmaken want we trokken er weer eens op uit. Tegen 10u vertrokken we naar Arezzo. Het zou een leuk stadje zijn ,had men ons verteld. De weg van de camping naar het stadje was zo’n 55 km maar je kon er niet snel op rijden. Overal bijna max 50 km/U. Maar we namen onze tijd. We parkeerden aan een bank net buiten het centrum. En trokken te voet verder. We moesten 2x de weg even vragen omdat ons plannetje nog niet binnen ons territorium lag. We bereikten uiteindelijk de Corso Italia. De centrale winkelstraat van Arezzo. We weten uit ervaring al dat we best eerst de winkelstraten doen , want na de middag is het altijd even siësta en dan is het niet zo leuk om dode winkelstraten te doen. Op een pleintje in een van de zijstraatjes was er een kleine markt.  Tegen de middag bereikten we de Piazza Grande. Een zeer mooi plein met mooie huizen en pallaza’s. Aan de gevels hingen er kleurrijke wapenschilden, wat het plein een mooi uitzicht gaf. We bezochten er een Pallazo en konden tot aan de klokkentoren klimmen. Het radarwerk van de klok deed ons denken aan onze Zimmertoren in Lier. Maar hier is het toch wel veel kleiner. Vanop het kleine terrasje naast de klokkentoren hadden we een prachtig uitzicht op het plein. Terug beneden aten we ons lunchpakketje op naast een fontein. Daarna gingen we via het park naar de Dom S. Donato. Een hele mooie voorgevel trok onze aandacht. Helaas was het gebouw ook gesloten tijdens de siësta. Aan de overkant ontdekten we 2 grote pallazo’s. via kleine straatjes kwamen we bij de S. Francesco kerk, die blijkbaar beroemd is. We gluurden even binnen maar zo hadden we toch al vele kerken gezien, dachten we. In de hoofdstraat dronken we nog een koffie en thee en vervolgden onze weg naar de overblijfselen van het Amfiteatro Romano. Helaas afgesloten wegens het vele vandalisme. We konden door de tralies wel de hele ruïne zien. Moe en voldaan zochten we terug onze auto op en keerden huiswaarts. ’s Avonds werden we bij onze buren uitgenodigd voor een glaasje wijn. Het leven kan toch mooi zijn…

Stany

07-06-2013, 18:05 geschreven door stany

Voor vandaag nog enkele

Wistjedatjes…
… we nu 2 weken in Umbrië in Italië verblijven.
… onze kameerplaats aan een prachtig meer ligt.
…  er rond het meer allemaal donkere bergen oprijzen.
… we vlakbij Toscane vertoeven.
… het hier vaak nat is.
… een onweer nooit ver af is.
… ze beter weer voorspellen.
… de poppy’s hier weelderig bloeien.
… de olijfbomen en wijngaarden mekaar afwisselen.
… Yuna op hete kolen zit om het meer in te duiken.
… we alweer 60 dagen onderweg zijn.
… het hier heerlijk kamperen is.

Linda

05-06-2013, 20:14 geschreven door stany

Vandaag is het de dag van de Republiek hier in Italië. Een feestdag dus. Deze nacht werd ik rond 1u gewekt door hels lawaai van muziek. Een discobar speelde volop. Rond 3u kon ik het niet meer aan en dook in mijn kleren om te gaan kijken vanwaar het kwam. Eenmaal buiten hoorde en zag ik dat het van op een heuvel wat verder kwam, dus niet van de camping. Ik begaf me naar de ingang om te kijken of er een nachtwaker aanwezig was, maar dat bleek niet. Dan maar terug naar mijn bed met oordopjes in de oren. Een halfuurtje later bleken ze gestopt te zijn. Het bleek een trouwfeest geweest te zijn. Ik was blijkbaar niet de enige die een wandelingetje had gemaakt op de camping. Dat hoorden we dan ’s morgens van iedereen. In de voormiddag haalde ik mijn fietscomputer nog eens boven zodat we na de middag een tochtje konden maken. In een brochure hadden we gezien dat er in een dorpje Paciano in de straten een bloementapijt gemaakt werd. Terwijl we door de velden en heuvels reden, reed ik bijna een slang dood die over de weg kroop. Ze was ongeveer 50cm lang. Toen we in het dorpje aankwamen zagen we niet veel animo. In het oude gedeelte van het dorp vonden we dan toch twee mooi versierde straatjes. We wandelden even rond en ontspanden ons even op een bankje. Om 18u zou er nog een H. mis zijn en daarna kregen de bezoekers ervan gratis panini en rode wijn, lazen we op een affiche. Men moest wel zelfs zijn glas meebrengen. Langs dezelfde weg reden we terug. Het was een uurtje fietsen. Mooie natuur en rustige omgeving. Aan onze tent dronken we nog een glaasje wijn met het zonnetje erbij. Zo eens een dagje op uitstap in de natuur moet ook eens kunnen en is best eens gezellig.

Stany

03-06-2013, 19:25 geschreven door stany

Ook deze eerste dag van de nieuwe maand stonden we weer op met regendruppels die op de caravan tikten. Maar eenmaal aan het ontbijt was het droger.
In de voormiddag rommelden we wat aan. Stany hielp onze buren met het herstellen van hun kapotte afstandsbediening van de mover van hun caravan. Ik ruimde wat op en las wat verder in
mijn boek. Achteraf gingen we op zoek naar een kapper en maakten een afspraak voor volgende
dinsdag.
Na de middag reden we met de auto naar Perugia. Da’s een van de grotere steden in Umbrië. Stany parkeerde de auto buiten het stadscentrum. Gauw merkten we dat het stadscentrum zich veel hoger bevond. Na een flinke klim ontdekte Stany publieke roltrappen. Dat was een fijne ontdekking want na nog drie lange roltrappen kwamen we pas op het niveau van de stad. Een lange sombere straat met veel plassen bracht ons tot het eigenlijke centrale plein. Dat plein fascineerde ons wel. Het was
omgeven door enorm grote palazzo’s. In het midden van het plein pronkte een enorme fontein.
Langs enkele kleinere straatjes maakten we een ommetje om weer aan te komen op de centrale plaats. Nu volgden we de bredere winkelstraat tot aan een heel mooi uitzichtpunt. Aan de horizon glooiden de heuvels op. De kleinere dorpen verstopten zich tussen weilanden en lange bomenrijen.
We vonden dat er maar weinig volk was in deze grote stad. Maar we houden nooit rekening met de Italiaanse siësta. Na half drie werd het plots iets gezelliger in de straten. Het zonnetje speelde verstoppertje met de wolken. Af en toe klaarde het mooi op in de straten om daarna de huizen te hullen in een donkere grijze sfeer.
Bij een bakker kochten we een vieruurtje. Thuis maakten we warme koffie en thee en verorberden ons lekker appelvlaaike.
Perugia is niet direct een aanrader maar we waren toch tevreden dat we de stad beter hadden leren kennen. Vooral die lange buitenroltrappen zullen ons lang bijblijven.

Linda

02-06-2013, 20:20 geschreven door stany

Deze nacht hadden we nog een paar maal fikse regenbuien. Zelfs tot de tijd dat we opstonden regende het. We ontbeten in onze caravan want de voortent stond nog steeds onder water. We hadden geluk dat het ophield met regenen na ons ontbijt. We braken de voortent af en besloten om verder te rijden naar onze volgende camping aan het meer van Trasimeno. We zagen dat er nog mensen met hetzelfde idee zaten en die warmere, drogere oorden gingen opzoeken, maar het is slecht in heel Italië hebben we gezien op TV. We reden via een snelweg tot aan het meer. Helaas is de snelweg niet te vergelijken met de wegen van bij ons. Wij hebben in België soms slechte wegen, maar hier zijn ze nog veel slechter dan bij ons. Op de middag waren we op onze eindbestemming. We hadden nu maar 50km gereden. Ook hier had het goed geregend en we zochten een plekje uit dat waar niet te veel putten en water was. We aten eerst in onze caravan en daarna, tussen enkele regenbuitjes in, zetten we onze voortent terug op. Al snel zaten we terug op ons gemak. Na de middag genoten we van ons nieuwe plekje dat heel rustig is. Het was weeral snel avond.

Stany

02-06-2013, 20:18 geschreven door stany

We maakten vandaag een tripje met de auto in de buurt van Assisi. Op een 4-tal km van Assisi ontdekten we de basiliek van Santa Maria Degli Angeli. Omdat we Yuna mee hadden moesten we om de beurt een kijkje nemen in de basiliek. Terwijl Stany zijn toertje deed in de basiliek wandelde ik met Yuna over het grote plein. Stany lichtte me in over de belangrijkste vondsten zodat ook ik kon genieten van de bijzonderheden in deze basiliek. Midden in de grote kerk bevond zich een kleinere kapel. We mochten ook in de gewelven van het bijbehorende klooster. In één van de gangen stond een beeld van St Fransiscus met levensechte duiven op zijn handen. Dat vonden we wel bijzonder. Toen we ’s middags de basiliek verlieten, luidden de klokken uit volle borst. Het leek echt een vrolijke bende, die vele klokken. Ze klepelden er lustig op los.
We reden even verder naar het klooster van San Damiano. We aten eerst onze bokes op een bank en daar voelden we al dat het best kil was om stilletjes buiten te zitten. Het klooster leek middagpauze te hebben zodat we onze tocht verder zetten richting Spello een 10-tal km verder. Het stadje is op de flank van een berg gebouwd. Rondom het stadje ligt een ringmuur waarlangs we rustig kon wandelen. Het zonneke kwam efkes piepen en dat deed even deugd.
In het stadje hing een historische sfeer. Steegjes die tegen de flanken omhoog klommen, wisselden mekaar af. De huizen waren vaak versierd met mooie bloembakken en potplanten. Heel even voelde het ‘ zomers ‘ aan maar algauw begon het in de verte te donderen. En voor we het wisten hing het onweer dreigend boven het stadje. Grote regendruppels kondigden het begin aan van een heus onweer. Onder een gewelf vonden we een tijdelijke schuilplaats. Toen de regendruppels minderden, kozen we de weg terug naar onze auto.
Op de terugweg konden we nog terecht in het klooster van San Damiano. De paters liepen er heel rustig en onbezorgd bij. De vertrekken die we mochten bezoeken waren bijna allemaal gebedsruimtes. Ze waren vaak versierd met eenvoudige maar mooie fresco’s.
Toen we thuis aankwamen, verwarmden we de voortent alweer met ons vuurtje en we bekwamen van ons onweeravontuur.
’s Avonds werden we nog eens getrakteerd op een flink onweer. Er kwamen deze keer zelfs hagelbollen bij kijken. Yuna vond zo’n onweer maar niks, ze kroop op een bolleke in haar mandje.

Linda

31-05-2013, 08:59 geschreven door stany

Toen we opstonden zagen we geen fel licht door de rolluiken. Zou er geen zon zijn vandaag? Inderdaad, als we de voortent buiten kwamen was het fris en een beetje winderig. De warme dag van gisteren leek alweer voorbij. Het is precies Belgisch weer. De wolken waren donkergrijs en tussendoor waren enkele blauwe plekjes waar te nemen. We besloten tijdens ons ontbijt om een picknick klaar te maken en naar Assisi af te zakken. De fietsen werden van stal gehaald want Assisi is maar 3.5 km van onze camping verwijderd. Bergopwaarts fietsten we tot het stadje van Franciscus van Assisi. De man van de eenvoud en armoede die de duiven zijn laatste brood gaf. We stalden onze fietsen aan de rand van de stad en al snel waren we aan de Basiliek. Mijn gids Linda wist me te vertellen dat de basiliek uit drie delen bestond. Er was een onder-en een bovenkerk en een crypte. Ik was verbaasd dit te horen. We betraden eerst de onderkerk. Niet vol goud of zo maar gewoon prachtig met zijn fresco’s. Een trap leidde ons tot de crypte waar het gebeente van de heilige Fransicus wordt bewaard.  Via een klooster konden we naar de bovenkerk gaan. Hier vertelden de vele fresco’s op muren en zolderingen het leven van Franciscus. Buitengekomen zagen we een prachtig aangelegd gazon met het woord PAX in verwerkt. Vele kleine, mooie straatjes met hier en daar kleine winkeltjes brachten ons naar het Foro Romano, waar nu het toeristisch bureau gehuisvest is. Op het plein genoten we van onze picknick onder klanken van een dwarsfluitspeler die de Bolero en  de Morgendstimmung van Grieg speelde. Wat moet een mens nog meer hebben… Van hier uit bereikten we Chiesa Nuova. Een 17-de eeuwse barokkerk gebouwd bovenop de resten van het middeleeuwse ouderlijke huis van Sint Franciscus. Assisi plakt eigenlijk tegen een bergwand aan zodat we door de straatjes op en af de rest van de stad verkenden. Enkele druppels vielen ondertussen neer zodat we besloten om terug huiswaarts te rijden. Assisi is een mooi stadje dat bij goed weer meer dan een dagje waard is . Op de camping had het blijkbaar veel meer geregend maar we genoten buiten nog van een lekker drankje. Tegen het avondeten werd het toch te fris en moesten we in onze voortent weer op temperatuur komen met het elektrische vuurtje.

Stany

29-05-2013, 19:35 geschreven door stany

Vanmorgen hadden we een heerlijk zonnetje. We konden zelfs buiten ontbijten ( met een trui aan).
Daarna was het inpaktijd. We zijn vandaag weer verder getrokken. De bedoeling was om nog eerst een nachtje te overnachten in Narni maar de reis vlotte zo goed dat we beslisten om in één trek verder te rijden tot Assisi. Het landschap vertoonde weer zo’n mooie glooiingen met op de achtergrond zelfs een besneeuwde bergtop. De heuvels zijn begroeid met bomen en in de dalen liggen talloze dorpjes verscholen. Het uitzicht is zo wisselend zodat je er niet op uitgekeken geraakt.
Rond 16.00 u stonden we weer helemaal opgesteld. Het zonnetje had ons vergezeld en we konden ook ’s avonds nog buiten eten. Nu maar hopen dat het nog een paar dagen mooi blijft want Assisi willen we liefst niet in de regen bezoeken.

Linda

29-05-2013, 19:31 geschreven door stany

Na 2 dagen Rome hielden we het voor bekeken daar. Je zou er nog een dagje kunnen rondwandelen als het weer een beetje beter zou zijn. We hadden er toch wel alles gezien wat we moesten zien, denken we. We bleven dan vandaag ietsje langer uitslapen dan de voorbije dagen. De beentjes konden de rust wel verdragen. We ontbeten gezellig buiten en vertelden elkaar nog wat we de voorbije dagen zagen. Het was echt wel nagenieten. In de voormiddag hebben we lekker uitgerust en van het zonnetje genoten. Dat deed echt wel deugd. Iets na de middag reden we naar een supermarkt zo’n 5 km van onze camping. Linda stelde voor om ’s avonds onze eerste BBQ te houden. Daar zei ik niet ‘neen’ tegen natuurlijk. De blogs van de voorbije dagen werden ook geschreven zodat ze ’s avonds konden gepost worden. Als we zo 2 dagen na mekaar in een wereldstad zijn dan heb je ’s avonds geen zin meer om achter de PC te kruipen om een verslag van de dag te maken. Dan wil je gaan zitten en mijmeren van wat je die dag zag. Rome is écht wel een topstad. Je geraakt er niet uitgekeken. We zullen er zeker nog lang van dromen…

Stany

29-05-2013, 19:30 geschreven door stany

We waren op tijd uit de veren want we wilden met het eerste busje naar het station. We hadden in een boekje gelezen dat de laatste zondag van de maand het museum van het Vaticaan gratis was. Maar we hadden buiten alle andere toeristen gerekend die gratis naar binnen wilden. Al in de metro merkten we aan de overvolle tram dat er veel interesse was in de richting van het Vaticaan. De hele massa liep in dezelfde richting. We hoefden ons stadsplannetje niet te raadplegen.
We merkten een ellenlange wachtrij  voor het museum. De rij bereikte zelfs het St. Pietersplein. We overwogen om niet urenlang te gaan aanschuiven. We besloten om het plein en de basiliek wat grondiger waar te nemen. De zuilengangen die het plein omringen zijn een echt meesterwerk. Ze zijn groots, eenvoudig maar erg indrukwekkend. Via de linkse zuilenrij kwamen we een weer een wachtrij tegen om de basiliek te bezoeken. Deze rij was te overzien en we nestelden ons tussen de duizenden andere bezoekers. Na een half uurtje wachten moesten we doorheen een metaaldedector vooraleer we ons naar de basiliek mochten begeven. De basiliek is de grootste kerk ter wereld. ( staat in ons boekje) Ze is rijkelijk versierd met tonnen marmer, reuzengrote beeldhouwwerken, vergulde ornamenten en duizelingwekkende schilderijen. Ook de pauselijke graftomben zijn stuk voor stuk kleine kunstwerken. Natuurlijk trok de Pieta van Michelangelo ook onze bijzondere aandacht.Toen we de grote basiliek verlieten was het Sint-Pietersplein bijna volgelopen.
We vernamen dat de paus om 12.00 u de zondagszege kwam geven. Nu we daar toch waren, wilden we daar ook wel eens getuige van zijn. Later bleek dat we vanaf onze plek de paus niet konden zien omdat hij via een klein raampje zijn toespraak hield. Duizenden mensen die in hun handen klapten en velen die ‘ Viva el papa’ riepen, geeft toch wel een bijzondere sfeer. Na afloop begonnen ook de klokken van Rome te luidden. Stilaan begonnen de mensen af te dwalen in de straten. Zo’n mensenmassa zie je echt niet alle dagen. Overal maar overal zag je mensen die zich een weg baanden naar andere toeristische plekjes. Onze eerstvolgende halte was de Engelenburcht. Een weeral indrukwekkend gebouw dat opgericht is als mausoleum voor keizer Hadrianus maar door de eeuwen heen werd het gebruikt als gevangenis, fort en nu als museum. Vlak tegenover het museum ligt de voetgangersbrug met de engelenstandbeelden van Bernini. Aan de andere kant van de Tiber vonden we een heel mooi ovaal plein ‘ Piazza Navonna’ dat op de grondvesten van een Romeins atletiekstadion is gebouwd.  Kunstenaars en straatartiesten stelden zich op rond de grootse fontein.
Gezelligheid en sfeer was hier wel te vinden. Via enkele smalle straatjes bereikten we het Pantheon, een prachtige tempel uit het oude Rome.
Op een kleiner sfeervol pleintje namen we even rust en trakteerden onszelf op een wijntje. Omdat het vandaag wat zonniger was, deed dit terrasje ons echt deugd en genoten we met volle teugen.
We besloten om stilaan weer de metro op te zoeken zodat we weer naar Yuna konden. Onze Rometrip zit erop maar we zullen er nog lang over nababbelen.

Linda

27-05-2013, 19:18 geschreven door stany

Vandaag was het zo ver. Alle wegen leiden naar Rome dus de onze ook. We besloten om het shuttlebusje van de camping te nemen om 09.30u. Dat busje bracht ons gratis tot aan het Prima Porta-station waar we dan een ticket konden kopen voor 1 dag om dat in heel Rome te gebruiken. Met de trein was het dan ongeveer 20 min tot in hartje Rome. We kwamen aan in het eindstation Flaminio. Van hieruit gingen we te voet verder in de Via Del Corso, een grote winkelstraat met chique winkels. Aan de Piazza Venezia met een groot wit paleis erop. Het is opmerkelijk dat er in zo ‘n stad zo’n grote gebouwen neergezet zijn. Dan langs de Via dei Fori Imperiali naar het Colosseum waar een zééér lange rij wachtenden stond aan te schuiven om een toegangsticket te kopen. We besloten na de nodige foto’s om niet in de rij te gaan staan. Via de Arc de Constantino bereikten we de Foro Romano Palatino. Opgravingen van het verleden. We wandelden eromheen zodat we een goed beeld kregen van bovenaf. Het was ondertussen bijna middag en we nuttigden onze boterhammetjes aan de Circo Massimo, een plaats  waar vroeger paardenwedstrijden tot de dood werden gehouden en veel volk kon komen kijken. Het is hier in Rome geweldig. Overal kom je iets nieuws en groots tegen. Lier , bij ons, zou daar veel te klein voor zijn. Één zo’n gebouw en de markt staat vol denk ik. Via vele kleinere straatjes doorheen de stad kuierden we rustig verder en genoten van de vele pleintjes. We bereikten zo de beroemde Trevi Fontein. Er bevond zich een massa volk. De mensen probeerden om tot aan de rand te geraken. Wij natuurlijk ook om zo met onze rechterhand een centje over onze linkerschouder te gooien. Dat is hier de traditie en wil zeggen dat je er ooit nog eens zal terugkomen. We zijn benieuwd. Linda deed het al eens met haar Romereis met school vroeger, en je ziet wel, ze staat hier terug. We trokken nog even naar het hoogste punt van Rome, Rome ligt op zeven heuvels, en hadden er een zicht op de koepel van de St. Pietersbasiliek. Via een klein ommetje trokken we verder naar de beroemde Spaanse Trappen. Toen we eraan kwamen begon het te regenen en de paraplu’s doken overal op. We trokken de trappen op tot aan het kerkje. Ik had ze geteld, het waren 135 trappen en geen 138 zoals in ons boekje vermeld stond. Het was koud en nat geworden ondertussen. Via het Mausoleum Augusto trokken we nog tot aan de rivier de Tiber, die moesten we toch ook eens gezien hebben. Tussen de regenvlagen door bereikten we terug een metrostation en besloten huiswaarts te keren, zodat we het eerste busje van de camping konden nemen. Moe en voldaan van onze eerste dag Rome bereikten we rond 17.30u ons huisje terug. Een goede tas soep en de verwarming deed ons terug opbeuren. Morgen nemen we zeker en vast een jas mee.

Stany

27-05-2013, 19:16 geschreven door stany

Vandaag hadden we een bijzondere reisdag want we reisden naar Rome. Dat is het meest zuidelijke punt van Italië dat we zullen bezoeken. Nog even volgden we de kust maar al gauw reden we Toscane binnen. Een zeer gevarieerd landschap kwam voorbij. Heel veel lage heuvels begroeid met bomen of weilanden wisselden mekaar af. De baan was niet echt van superkwaliteit maar we konden toch aan een goed tempo onze weg afwerken.
De camping was goed bereikbaar en al gauw hadden we een goed plekje gevonden. Het tentje stelden we weer in een recordtempo op. We worden stilaan echte professionals.
Na de middag konden we even met onze stoelen in het zonnetje zitten. Maar af en toe verstopte ze
zich achter de wolken. Het koelde al vroeg in de avond af. Brrr, lekker binnen dan maar.
We informeerden ons hoe we morgen in Rome kunnen geraken. De kampeerburen waren allemaal bereid om hun bevindingen met ons te delen. Min of meer goed voorbereid kunnen we morgen naar Rome trekken. Weer op avontuur, dat wordt vast heel fijn. 

Linda

p.s. Ik trakteer jullie nog op een foto van de bloeiende oleanders en op een olijfboom die in bloei staat.

25-05-2013, 19:53 geschreven door stany

We hadden voor het slapen gaan afgesproken om de dag van vandaag af te wachten. In de vroege morgen hadden we enkele regendruppels horen vallen. Toen we opstonden was de hemel betrokken. Na het ontbijt waagden we het toch niet om met de fiets te vertrekken. Spijtig  want het landschap nodigde wel uit tot fietsen. We namen de auto om verder het eilandje te verkennen. Onze weg liep via Porto Santo Stefano langsheen de kust bergopwaarts. We reden langzaam zodat ikzelf ook een beetje kon genieten van het panorama. Hier en daar was er een huisje te bespeuren en je denkt dan, wat komen die mensen hier toch zoeken om te wonen. Toen we op het einde terug een beetje het binnenland inreden bemerkten we een pijl met wijn-en olijfolieproeverij. We hielden halt en reden het kleine weggetje in. Het slingerde ons omlaag tot bijna aan de kust. Onderweg had ik een Duitser ingehaald die er ook heen reed. Toen we aan het einde van de weg kwamen, vonden  we het huis maar de eigenaar was er helaas niet. Een zuiderling kwam na een poosje opendoen en zei dat de baas in aantocht was . Na 10 min was hij daar en konden we van zijn wijn proeven.  Hij begon ook brood te roosteren waarop hij dan zijn olijfolie goot en wat zout erover strooide. Het smaakte heerlijk en we kochten een fles olijfolie. Daarna reden we terug naar ons huisje voor ons middagmaal. Na de middag reden we langs de andere kant het eiland op tot het dorpje Porto Ercole. Een heel klein vissersdorpje. Aan de rand van het dorp was een betaalparking zodat we te voet even op verkenning konden gaan. Yuna was ook mee en genoot ervan. Nadien reden we richting Orbetello, een niet zo’n heel mooi stadje. Maar je kan niet steeds geluk hebben ook. We reden terug naar huis nadat we nog inkopen hadden gedaan. We genoten nog van ons avondje.

25-05-2013, 19:51 geschreven door stany

We besloten om de omgeving een beetje te verkennen. Onze camping ligt halverwege een aangelegde dijk tussen het vasteland en een schiereilandje. We fietsten in de richting van het eiland.
Op het eiland volgden we de richting naar Porto Santo Stefano. Het weggetje slingerde langs de kust omhoog op de rotsen. Het hele eilandje is voorzien van heuvels die in mekaar overvloeien. Het weggetje had dus zijn ups en downs. De auto’s raasden vlak naast ons want een fietspad was er niet voorzien. Na enkele kilometers zagen we een inham waarin het haventje van Porto Santo Stefano zich schuilhield. Er kwam net een overzetboot aan die auto’s overbracht van het vasteland naar dit deeltje van het eiland. Het stadje zelf had huizen en huizenblokken in alle tinten geel tot oranje. We verkenden het stadje eerst even per fiets en daarna te voet. Er waren een aantal winkelstraatjes maar verder was er niet veel te zien in het stadje. Geen oude stadskern, geen historische gebouwen en zelfs geen infokantoor.  We moesten best langs dezelfde weg terug want in de heuvels zijn de weggetjes op één hand te tellen. Onderweg viel het ons op dat de oleanders volop in bloei kwamen. Ze stonden al een poos in de knop maar nu kon je de kleuren van de bloemen waarnemen. Roomwitte, witroze, lilaroze, rozerode en zelfs wijnrode bloemen sierden voorzichtig  de struiken. De schakering van wit naar rood is adembenemend mooi. Zelfs al is de natuur niet op z’n best deze lente, hij trakteert ons toch op de mooiste elementen. Het is fijn dat we nu de tijd hebben om van die kleine dingen te genieten. Als je aan het werk bent, heb je vaak geen tijd om de prachtige bloemen en planten om ons heen te zien bloeien.

Linda

23-05-2013, 17:15 geschreven door stany

Vandaag hadden we alle tijd om op te staan. We aten buiten. Het was wel goed bewolkt maar niet echt fris. We moesten niet veel opbreken. We namen nog een goede douche want het sanitair op deze mega camping is wel enorm goed. Daarna werd de caravan aangepikt en konden we vertrekken. Het was nog maar 09.30 u dat valt heel goed mee. We hadden maar een ritje van 90 km op het programma. Via , tamelijk goede weg, bereikten we onze nieuwe camping op de arm van een lagune. Orbetello is het nieuwe gebied. We waren hier al om 11.30u en kregen een leuk plekje toegewezen. De wolken waren nog steeds van de partij. We beslisten om ons snel te installeren. Iets na de middag stond ons tentje al opgesteld met alles erop en erin. Eerst een aperitiefje en daarna eten. Na de middag hielden we ons nog wat bezig met onze hobby’s. Ik controleerde de reisroutes voor de volgende dagen nog eens.  We maakten zelfs eens een wandeling op de camping. We verschoten ervan hoe groot hij ook wel is. Een zwembad en animatieplein voor binnenkort trok onze aandacht. Men was er volop bezig om de licht- en klankinstallatie aan te brengen. Gelukkig kunnen wij nu nog genieten van de rust en de kalmte in deze periode. Na het avondeten kropen we vroeger dan normaal in ons huisje, want de bewolking maakte het wat donkerder. Enkele druppeltjes vielen naar beneden maar daar bleef het dan wel bij.

Stany

22-05-2013, 19:12 geschreven door stany

Inpakken, tentje opbreken, tv-schotel demonteren, tentzeil opplooien en de caravan aanpikken horen tot de taakjes bij het vertrek naar nieuwe oorden. Vandaag beslisten we om eerst nog naar de winkel te gaan. We hadden al ondervonden dat er in sommige delen van Italië weinig voorhanden is,
vandaar dat we onze voorzorgen namen.
Rond 11 uur konden we dan op pad. Riotorto was de volgende stop. Om 12.30 bereikten we de camping. De camping was heel groot en achteraan vonden we een fijn plekje. Later ontdekten we dat er vlak achter de camping een spoorbaan was. Voor één nachtje kon ons dat niet deren. Morgen zouden we alweer verder trekken. We hoefden dan ook geen tent op te stellen. Voor zo’n korte tijd redden we het wel zonder.
Op die manier restte ons nog tijd om een wandeling naar het strand te maken. Het was fijn om de beentjes te strekken. Yuna genoot ook van de gezellige aandacht onderweg. Op het strand zelf waren geen honden toegelaten maar we konden de zee en omgeving heel goed waarnemen vanop een pier die zich enkele honderden meters in zee uitstrekte. We merkten niet zo ver van de kust een bergachtig eiland op. Thuis controleerden we de atlas en die vertelde ons dat het om het eiland Elba ging. Vlak achter het strand strekte zich een bos uit en daar konden we wel met huisdieren wandelen. Af en toe waren er doorsteekjes en wierpen we nog een blik op het blauwgroene water van de zee en het strand met ontelbare strandstoelen die je voor een gepeperde prijs kon huren. Een gemiddelde prijs van ongeveer 20 euro per dag kan toch wel tellen, he?
Toen we terug op de camping aankwamen, was het hoog tijd om het avondeten te bereiden. We konden nog lekker buiten eten. Later op de avond werd het toch weer te fris en zochten we bescherming in de caravan. Nu maar hopen dat het treinverkeer niet te druk is ’s nachts.

Linda

21-05-2013, 16:28 geschreven door stany