Goeie morgen,

Deze morgen stonden we op in een iet wat mistige omgeving. Na het ontbijt hebben we de fietsen op het fietsrek van de auto geplaatst en zijn we vertrokken naar de parking aan de voet van de brug om  Ile de Ré te gaan bezoeken. We namen er onze fietsen en begonnen aan onze trip over de brug, een lange brug die zich  in een boog van het vaste land naar het eiland nestelt. Een goed afgescheiden fietspad zorgde er voor dat we veilig arriveerden. We bekeken even de kaart en reden verder naar Sainte Marie de Ré. Het eiland is fietsvriendelijk en toverde mooie fietspaden doorheen haar natuur. Bossen, heide, je kon er lang rijden zonder iets tegen te komen. Heel tof. In het dorpje was niet veel te bezichtigen, het is immers zondag en de paar winkeltjes waren gesloten. Nadat we het dorpje bezocht hadden reden we verder richting de hoofdstad, Saint Martin de Ré. Weer via de prachtige fietswegen kwamen we aan de citadel van het stadje, de ingang. Het is vlak aan zee gelegen en we besloten om onze boterhammetjes te verorberen. Mooi uitzicht, zicht op zee. Nadien reden we door de ingangspoort van de citadel naar het centrum, je kan het al raden denk ik, weer was het “waaaw, wat is dat weer mooi hier”. Hier aan het haventje was er een gezellige drukte en waren de winkeltjes langs de kade open. We bemerkten ook meer toeristen is hier. Met de fiets aan de hand verkenden we het dorpje, ik was het slot van de fietsen vergeten, vandaar. Nadien trokken we langs de kustlijn verder terug naar La Flotte, om alzo langs La Rivedoux terug naar de brug te rijden. Daar aangekomen zagen we dat de mist zich had meester gemaakt van het water, we zagen het vaste land niet meer. We maakten er ’s avonds nog een gezellig avondje van met de herinneringen van de dag.

Stany

24-10-2012, 20:09 geschreven door stany

We legden vandaag weer wat kilometers af. We hebben Bretagne verlaten om naar de Vendée te trekken. De wegenkaart van Bretagne kunnen we nu wel opbergen. De volgende plek die we willen bezoeken is Ile de Ré. Dat is een eiland dat verbonden is met het vaste land door een lange brug. Een echte trekpleister dus. Stany had gisteren lang gezocht naar een geschikte camping. Zo kwam er een rit van 230 km op het menu. Een hele boterham, he. Ik probeer de reistijd meestal wat in te vullen met lezen of woordzoekers op te lossen maar natuurlijk ook met het verkennen van het voorbijflitsende landschap. Het is ongelooflijk hoeveel ronde punten we tegenkwamen vandaag. Je zou denken dat het wegenwerk in Frankrijk alleen uit ronde punten bestaat. De rotondes in de buurt van grote steden worden omringd door grote winkelketens. De Fransen houden ervan om hun winkels te bundelen in een ‘ centre commercial’. Bekende winkels, garages of eethuisjes komen geregeld terug. Leclerc, Decathlon, Mr. Bricolage, Citroën, Mc Donalds en Carrefour spannen zowat de kroon. Na al deze indrukken kwamen we aan onze voorziene camping. We kregen er minder goed nieuws te horen: de camping was overstroomd omdat het er 3 dagen onophoudelijk had geregend. We konden er niet terecht en Stany had zolang gezocht naar deze camping. We moesten nu ter plaatse verder zoeken. Intussen begon het ook weer te regenen. Spannend om op deze manier op zoek te gaan naar een slaapplekje. Bij het eerste kampeerterrein vingen we bot. Het had zijn deuren al gesloten. Onze tweede kans zagen we ook niet rooskleurig in want op een grote affiche aan de voorgevel van de camping stond: Chiens: non accepté. Na wat overleg mochten we toch op de camping met Yuna. We waren trouwens de enige klanten. Dan zie je al eens iets door de vingers als campingbaas! ’s Avonds vernamen we dat Lourdes ook helemaal overstroomd was. Een lichte paniek maakte zich van ons meester want wij zouden eind volgende week naar Lourdes doorreizen. We houden het nog even in beraad.

Linda

24-10-2012, 20:07 geschreven door stany

We legden vandaag weer wat kilometers af. We hebben Bretagne verlaten om naar de Vendée te trekken. De wegenkaart van Bretagne kunnen we nu wel opbergen. De volgende plek die we willen bezoeken is Ile de Ré. Dat is een eiland dat verbonden is met het vaste land door een lange brug. Een echte trekpleister dus. Stany had gisteren lang gezocht naar een geschikte camping. Zo kwam er een rit van 230 km op het menu. Een hele boterham, he. Ik probeer de reistijd meestal wat in te vullen met lezen of woordzoekers op te lossen maar natuurlijk ook met het verkennen van het voorbijflitsende landschap. Het is ongelooflijk hoeveel ronde punten we tegenkwamen vandaag. Je zou denken dat het wegenwerk in Frankrijk alleen uit ronde punten bestaat. De rotondes in de buurt van grote steden worden omringd door grote winkelketens. De Fransen houden ervan om hun winkels te bundelen in een ‘ centre commercial’. Bekende winkels, garages of eethuisjes komen geregeld terug. Leclerc, Decathlon, Mr. Bricolage, Citroën, Mc Donalds en Carrefour spannen zowat de kroon. Na al deze indrukken kwamen we aan onze voorziene camping. We kregen er minder goed nieuws te horen: de camping was overstroomd omdat het er 3 dagen onophoudelijk had geregend. We konden er niet terecht en Stany had zolang gezocht naar deze camping. We moesten nu ter plaatse verder zoeken. Intussen begon het ook weer te regenen. Spannend om op deze manier op zoek te gaan naar een slaapplekje. Bij het eerste kampeerterrein vingen we bot. Het had zijn deuren al gesloten. Onze tweede kans zagen we ook niet rooskleurig in want op een grote affiche aan de voorgevel van de camping stond: Chiens: non accepté. Na wat overleg mochten we toch op de camping met Yuna. We waren trouwens de enige klanten. Dan zie je al eens iets door de vingers als campingbaas! ’s Avonds vernamen we dat Lourdes ook helemaal overstroomd was. Een lichte paniek maakte zich van ons meester want wij zouden eind volgende week naar Lourdes doorreizen. We houden het nog even in beraad.

Linda

22-10-2012, 19:52 geschreven door stany

Heykes,

Rond 08.15u werden we wakker. Langzaam ontwaken en de tafel dekken. Helaas, we moesten nog tot 09u wachten op onze croissants en rozijnenkoek die we besteld hadden op de camping. Het wachten werd beloond, want ze waren heerlijk. De receptioniste van de camping had haar streek goed aangeprijsd, daarom hadden we gisteren besloten om er een dagje bij te doen. We bestudeerden de kaart met haar kanttekingen even en we waren weg. We bezochten het uiterste puntje waar het water van de oceaan in de golf de Morbihan binnenvloeidt, namelijk Port Navalo. Er was ook de wekelijkse markt. Als er tien kramen stonden was het veel. Maar er stond ook een oesterkraam en de man was zo vriendelijk om er zes te openen voor ons ,zodat we lekker ter plaatse konden opsmullen. 6 Oesters voor 1.60€. Daarna trokken we verder naar Port Crouesty, een gezellig havendorpje waar we langs de winkeltjes kuierden, Yuna genoot er ten volle van. Opmerkelijk waren hier ook weer de vele vakantiewoningen en appartementen die met gesloten luiken stilzwijgend stonden te wachten op de volgende vakanties. Het was al 12.30u en we trokken naar de super U voor wat inkopen te doen. We genoten in onze caravan van een heerlijke kaastafel met Frans brood en een glaasje wijn. Om alles een beetje te laten zakken deden we vanop de camping een wandelingetje naar zee, het strand was echter niet zo heel netjes en proper hier, heel veel zeewier. Daarna namen we de auto en trokken naar het dorpje Saint-Armel. Je kon er met de auto ook op een eilandje rijden , waar je dan eventueel met een veerpont kon oversteken naar Vannes. We hielden er ook halt bij een ander punt, van waaruit je naar een eilandje kon wandelen bij laag water. We hadden geluk en konden het eilandje Ile Tascon  met droge voeten bereiken. Het was deze dag weer zeer mooi en we hadden geen spijt dat we hier ook op verkenning zijn geweest.

Stany

19-10-2012, 20:20 geschreven door stany

We zetten vandaag onze reis weer verder. Het doel was om naar een meer zuidelijk deel van Bretagne, Golf van Morbihan, door te trekken.  Het werd een trip van ongeveer 230 km. Na een inpakbeurt in een goeie regenbui waren we weer aan ’t bollen. Gelukkig hield het na een poosje op met regenen zodat het zicht op de baan wat beter was. Op de middag hielden we halt om een boke te eten. Toen bracht onze auto ons tot in Vannes. Eerst moesten we weer grondig op zoek naar een megaparkeerplaats voor auto en caravan. Vrij vlug konden we ons voertuig stationeren. Yuna mocht mee de stad in. Een tiental jaren geleden hebben we deze stad al eens verkend. En uit ons geheugen wisten we dat deze stadskern een oud gedeelte had. En ja, hoor, je kan de stad via enkele oude poorten in en uit. Kleine smalle straatjes met vakwerkhuisjes kronkelen door mekaar. Leuke vitrines in oude stijl frissen dit stadsdeel op. Jammer genoeg was er in de straatjes veel kabaal want ze voerden op verschillende hoekjes en pleintjes herstellingen in het wegdek uit. Kleine bulldozers, grote accu’s en de straatwerkers zelf zorgden voor een enorm geroezemoes. Door deze straatwerken werden enkele straatjes afgesloten. Via een heel lieflijke jachthaven wandelden weer terug naar onze auto. Nu moesten we nog een 27 km verder rijden tot aan de camping. De nieuwe camping sprak me direct aan. Er waren mooie verharde weggetjes want na ons avontuur met de tractor, voel ik me veiliger op een camping met enig comfort. Deze keer blijven we hier maar 2 nachten en daarom hebben we de voortent niet opgesteld. Onze Yuna mag dan weer in haar eigen tentje slapen. Morgen gaan we de Golf van Morbihan wat uitvoeriger bekijken.

Linda

19-10-2012, 20:18 geschreven door stany

Hey,

Het is opmerkelijk hoe het hier in Bretagne kan waaien en regenen, ze noemen het niet voor niets het regengat van Frankrijk. Onze satelietschotel veranderd dan ook regelmatig van richting. Maar na wat denkwerk heb ik hiervoor een oplossing gevonden en moest nu op zoek gaan naar 4 vleugelmoeren M8 zodat ik de schotel rechtstreeks op mijn statief kan vastzetten, en dan… probleem opgelost. In de voormiddag hebben we het een beetje rustig aangedaan en aan onze vijver gebleven. Na de middag zijn we er dan op uitgetrokken. Hier in ons dorp is er een reusachtig golfterrein. Maar we hebben helaas geen tijd… We reden langs de kust en kwamen aan het meest Westelijk gelegen punt van Frankrijk, Point de Saint Mathieu. Er was een vuurtoren en een ruïne van een abdij gelegen. Heel mooi eigenlijk en indrukwekkend. Ik heb de indruk dat er op de landkaart vele namen verkeerd staan, vele plaatsjes zouden “waaaw mooi” en “keitof “moeten heten. De vele indrukken stapelen zich op in ons geheugen. Toen we terug in ons dorp kwamen zagen we dat ze een brico hadden, en ja hoor ik vond mijn 4 vleugelmoeren. Laat het nu maar waaien…

Stany

19-10-2012, 20:16 geschreven door stany

Onze dag begon in de vroege uurtjes al met een natte verrassing. Terwijl wij onze rugzak klaarmaakten om naar Brest te trekken, zag onze Yuna de kans om volledig geluidloos uit de voortent te ontsnappen. We wisten dadelijk waar we moesten zoeken. Ja, hoor, ze was de vijver op 15 m van onze tent ingedoken. Volop genietend ( brrr.. dat koude water) zwom ze triomfantelijk in het rond. Je had ze moeten zien. Wij vonden het minder fijn om een kletsnatte hond te moeten herbergen in onze voortent. Maar we gunden haar haar verzetje ook wel. Zwemmen doet ze enorm graag.
Met een beetje vertraging zijn we in Brest aangekomen. Op het stadsplan hadden we al gezien dat de straten vrij recht op mekaar stonden. Het deed ons een beetje denken aan een dambordpatroon. Uit ervaring weet je dan dat het meestal om een nieuwe of heropgebouwde stad gaat. En dat was ook zo. Hier en daar troffen we een gebouw aan dat enkele eeuwen had getrotseerd zoals een oude toren een een  groot fort. De rest van de oude stad was tijdens WO II helemaal verwoest.
Hoe goed ze ook hun best gedaan hebben om de stad weer op te bouwen, het ontbreekt er aan sfeer. In de hele stad vind je betonnen blokkendozen als woningen of kantoorruimte met weinig of geen verfraaiing. Gelukkig hadden ze wel oog voor het aanleggen van parkjes langsheen de stadomwalling. Daar was het heerlijk wandelen in het oktoberzonnetje. Vanop deze wallen hadden we een goed zicht op de havens van Brest. Maar ook de havens hadden niets pittoresks. En we hebben al heel wat haventjes gezien om mee te vergelijken, he.
Aan het eind van ons bezoek aan Brest kwamen we langs de ‘grote’ winkelstraat. Zelfs hier ontbrak het gezellige. Het was er gewoon allemaal te nieuw, te eigentijds en te modern.
Toen we weer aan de caravan kwamen was Yuna bijna opgedroogd.

16-10-2012, 18:45 geschreven door stany

Hallo,

Het is weer zover, vandaag breken we weer alles af en we verhuizen, we zijn precies zigeuners die op de vlucht zijn, haha. Maar naar waar vluchten we dan??? Wie weet dat he…wij ook niet. We zoeken enkele plaatsjes op en daarna zien we wel weer. Het afbreken gebeurt al vlotjes en het opstellen van onze wintertent gebeurt al in minder dan een uurtje, we zijn goed op elkaar ingespeeld. We reden naar Plouarzel, een klein dorpje op zo’n 20km van Brest. Toen we op de camping arriveerden, geloofden we onze ogen niet… helemaal alleen aan een prachtige vijver. Enkel een klein probleempje met de elektriciteit. De paal met 8 stopcontacten deed het niet. Dan maar de auto in en een km teruggereden waar de campingeigenaars wonen. Het zijn oudere mensen. De vrouw kon me niet helpen maar ze ging haar man halen die ergens op zijn landerijen aan het werken was. Snel kwam hij aangereden met zijn tractor en met een grote verlengdraad kregen we stroom met 20amp erop. (een grote luxe, als je weet dat het normaal maar 6 of 10amp is). Hij hielp  ons zelfs ook even de tent mee opzetten want er stond veel wind. We genoten nog van onze namiddag en de avond viel snel. Plots begon het harder te waaien en te regenen, zodat van tv kijken niet veel in huis kwam. De schotel verdraaide zich steeds een beetje en kon geen signaal meer ontvangen. Rond 22u ging de kleine storm een beetje liggen en kon ik hem terug positioneren, zodat we nog een beetje van ons programma konden bekijken. Rond 23u de lichtjes uit en bedje in.

Stany

16-10-2012, 18:44 geschreven door stany

Met kletterende regen op de achtergrond zaten we gezellig aan de ontbijttafel. Lekkere minicroissantjes, minirozijnenkoekjes en minichocoladebroodjes hadden we zorgvuldig opgewarmd tot ze weer heerlijk knapperig waren. Een taske koffie en thee deed ons weer helemaal op onze positieven komen na onze fikse wandeling van gisteren. Vandaag was het zondag dus associeerden we dat met rustdag want onze spieren en voeten konden wel wat rust gebruiken.
Ik vond het heel plezierig om wat verder te werken aan mijn borduurwerk. Uitgerust met loepe, schaartje, supermooi patroon, naald en kleurig borduurgaren kon ik volop aan de slag. Stany had van de vrije tijd gebruik gemaakt om onze trip al wat verder te plannen. Hij was uitgerust met landkaarten, campingboekje, pen en papier. Het wordt steeds wat moeilijker om campings te vinden die nog open zijn maar mijn goede speurneus heeft er al weer enkele gevonden zodat we de volgende 2 weken weer verder kunnen.
Om het met ons tweetjes ’s zondags extra gezellig te maken hebben we vandaag een fondueke gedaan. Ja, ja, we zijn in ons caravan goed voorzien van allerlei keukenmateriaal. Deze bijzondere ‘feestmomentjes’ maken onze vakantie compleet.

Linda

16-10-2012, 18:40 geschreven door stany