|
Onze
reporter volgde een workshop eten zoeken in de vuilbak'uit de krant Het Nieuwsbladxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
ANTWERPEN
- Jaarlijks gooit Vlaanderen 500.000 ton voedsel weg. Een verspilcultuur die
niet goed te praten valt, vinden dumpster divers'. Hopend op een lekkere
maaltijd, riskeerde onze reporter lijf en leden tijdens een workshop
containerduiken.
Uit
economische noodzaak of uit protest: het snuffelen in vuilnisbakken is
duidelijk aan een opmars bezig. Het dumpster diven' of skippen' is vooral
populair bij Amerikanen en Britten, maar ook bij ons duiken mensen in
containers. Op de website Trashwiki staat zelfs een heuse dumpster diving
guide, met de beste adresjes. In het spoor van onze cursist Jimmy waagden
wij onze kans.
Uit
één container haal je soms een maaltijd voor tien personen, maar net zo goed
een fonkelnieuw koffiezetapparaat', verzekert onze instructeur vanachter zijn
blitse zonnebril. Stevige stapschoenen, een hoofdlampje en zwarte kledij maken
zijn outfit compleet. Containerduiken is nog steeds niet helemaal toegelaten.
Daarom ga je het best bij nacht en ontij.'
Dat
ik niet aan zijn vestimentaire voorwaarden voldoe, heeft hij dan al in de
smiezen. Toch wil hij dat zijn cursisten zelf hun boodschappen' doen. Niet in
kraaknette gangen met rustgevende achtergrondmuziek, maar in een vervaarlijk
uitziende container. Normaal zijn die vergrendeld en staan ze achter hoge
muren. Jullie hebben dus nog geluk', verzekert hij.
Muren
of geen muren, de rand van de container zorgt voor de nodige drempelvrees.
Iedereen heeft zijn eigen stijl om erin te klauteren. Het hoeft niet elegant
te zijn', sust Jimmy, die wel aanraadt om nooit alleen op pad te gaan. Als je
in je eentje op een verlaten terrein in een container valt, dan heb je een
probleem', klinkt het droog. Voor we aan boord gaan, peilt een vrouwelijke
medecursiste nog snel naar het ongedierte. Ratten? Hooguit een paar
fruitvliegjes en een verdwaalde mier', knipoogt de leraar.
Enkele
acrobatische toeren later zit ik eindelijk waar ik moet zitten: op een berg van
broccoli, melk en conserven. Sommigen al over datum, anderen nog net op het
randje.
Blauw-groene
vlekken
Een
containerduiker eet altijd op eigen risico. Maar met gezond verstand kom je al
een heel eind. Een pizzabodem met blauw-groene vlekken kan je het best laten
liggen', adviseert Jimmy. Dan al staat vast dat het vanavond geen
biefstuk-friet wordt. Vlees is bedrieglijk en bederft heel snel', waarschuwt
de ervaringsdeskundige, met wat geluk vind je een groenteburger.'
Een
halfuurtje later zit onze rugzak afgeladen vol en wordt de buit eerlijk
verdeeld. Met de ingrediënten voor een aparte maaltijd trek ik huiswaarts: een
blikje tonijn, een bloemkool en een pak spaghetti. Maar heb ik nu zonet een
supermarkt beroofd? De winkels moeten betalen om hun afval kwijt te raken. Wij
bewijzen hen dus een dienst', stelt Jimmy me gerust.
|
... hihi , ze is zo gulzig op haar groentepap dat ze constant de lepel zoekt ... van links naar rechts ... ghiiii ... en dan neem ik al, al m'n voorzorgen é ... een handdoek inplaats van een bavette , niet te doen het poppemieke , maar wel ongelooflijk schattig ... geniet nog van een aangenaam gezellige avond ...
!!
.
.
