Fotograferen in een park is toch leuk werk, want je komt van alles tegen. Hier viel me de weerspiegeling in het water op van een overhangende boom. Met een beetje fantasie zou het gedeelte, dat vlak boven het water ligt op een rustende, langharige  hond kunnen lijken......... Kijk maar eens goed !(Of gaat mijn fantasie een beetje te ver ???)

Gistermiddag ben ik naar de Vismarkt getogen om een foto te maken van de A-toren, welke foto de achterkant van het CD-doosje wellicht gaat sieren van de eerste CD van mijn koor. Ik had daarvoor een blauwe lucht nodig, opdat de titels van de liederen goed leesbaar zijn. Gelukkig was het ZONdag een ZONnige dag en  trof ik het dus.
Toen ik mij na het fotograferen omdraaide kreeg ik een fraai gezicht op de andere kant van de Vismarkt met zicht op de Martinitoren, een mooi hoekje in de binnenstad van Groningen.

Dit poortje  in de oude stadswal vormde indertijd een doorgang, zodat de stadjers het terrein tussen de stadswal en de gracht konden inspecteren. In de 18e eeuw werd de onderaardse ruimte door de verffabrikant Sikkens gebruikt vanwege het constante klimaat, dat hier heerste. In de volksmond wordt dit poortje daarom het 'Sikkens-poortje' genoemd.Tegenwoordig profiteren de vleermuizen van deze klimatologische eigenschap en vinden hier een onderkomen.

Het park was bedoeld als recreatie gebied voor de stadjers, Van de vijf Groningse stadsparken kreeg het Noorderplantsoen het thema ‘Gronings Cultureel’ toebedeeld en werd daarmee verbonden met het culturele leven van de binnenstad.

Met de toename van het gemotoriseerde verkeer veranderde de centrale weg in het park geleidelijk in een doorgaande autoroute en sinds 1955 werd er al gepleit voor de afsluiting voor auto’s, maar eerst in 1994 werd middels een referendum besloten tot afsluiting van het park.

De opkomst van de stadsecologie bracht de ecologische waarden van het oude park in beeld. De leeftijd van het park heeft daarnaast geleid tot een grote verscheidenheid in leeftijd van bomen en struiken. Natuurinventarisaties bewezen de ecologische waarde van dit stedelijk gebied met een rijkdom aan oude bomen, struiken wilde en halfwilde planten, vogels, vleermuizen, vlinders en paddenstoelen. (Wordt vervolgd)

Foto: Hier zijn de glooiingen in het park duidelijk zichtbaar.

Het wapen van de stad Groningen bestaat uit een goudkleurig schild met daarop de 2-koppige Duitse rijksadelaar. Op die adelaar staat een wit binnenschild met daarop een groene dwarsbalk. Dit witte schild met groene dwarsbalk is het eigenlijke wapen van de stad. Het is afkomstig uit de 14e  eeuw en is waarschijnlijk afgeleid van de toenmalige stadsnaam: Groeningen.

De Duitse rijksadelaar verscheen pas in de 15e eeuw in het stadswapen. Destijds vielen veel Nederlandse steden onder Utrechts bestuur, de zogeheten Unie van Utrecht. De steden die niet onder de Unie van Utrecht vielen hanteerden de rijksadelaar in hun stadswapen, zoals bijv. Nijmegen en Deventer. Groningen viel officieel onder de Unie, maar was zo onafhankelijk van Utrecht, dat de rijksadelaar daarom waarschijnlijk alsnog in het wapen werd opgenomen.

Deze foto is vanaf de zuidzijde genomen. Het paviljoen is nog juist zichtbaar.

DE RIJKSUNIVERSITEIT.

De Rijksuniversiteit Groningen heeft een rijke geschiedenis die teruggaat tot 1614. Daarmee heeft Groningen na Leiden de oudste universiteit van Nederland. Sindsdien heeft de universiteit vele talenten voortgebracht, zoals Zernike, de Nobelprijswinnaar Natuurkunde, Aletta Jacobs als eerste vrouwelijke student en lector, de eerste ruimtevaarder in de persoon van Wubbo Ockels en zelfs de eerste president van de Europese bank: Wim Duisenberg.

De officiële opening vond plaats op 23 augustus 1614, toen de universiteit startte met 4 faculteiten.

Ten gevolge van de Franse inlijving werd de universiteit in 1812 onderdeel van de Keizerlijke Universiteit van Parijs om in 1815 bij de totstandkoming van het Koninkrijk der Nederlanden een Rijkshogeschool te worden, welke naam in 1876 opnieuw werd gewijzigd in Rijksuniversiteit na de invoering van de Wet op het Hoger Onderwijs

Vandaag een vervolg op de serie over de stad Groningen:
                      De Stadsschouwburg.

Gedurende de tweede helft van de 19e eeuw zijn door geheel Europa in een hoog tempo 'cultuurtempels' gebouwd. De Stadsschouwburg in Groningen, gebouwd in 1883 is in de reeks van cultuurtempels een bouwkundig hoogtepunt.
Het esthetische ontwerp van de schouwburg is gemaakt door architect Vogel in een neo-renaissancistische stijl. Het feit dat de Stadsschouwburg een tempel wordt genoemd refereert aan de Griekse en Romeinse Tijd.

De zaal heeft de vorm van een bonbonniere: het is iets breder dan diep en hoog opgebouwd met drie galerijen boven de zogenaamde baignoires rondom de zaalvloer. De Stadsschouwburg telt achthonderd zitplaatsen.

Bijgaande foto kreeg ik via e-mail doorgestuurd en daar ben ik evenals onze kleinzoon Mark erg trots op. Mark loopt hier naast Klaas Jan Huntelaar, de talentvolle spits van Ajax, het veld op tijdens de wedstrijd Nac-Ajax , welke wedstrijd afgelopen zondag plaatsvond. Onze andere kleinzoon Michiel liep naast Rosales.
Mark is nu 10 jaar oud, wie weet, loopt hij over een jaar of acht met een junior het veld op. Of Opa dat nog meemaakt......??

Vandaag een gedeeltelijk beeld van de haven van Terschelling, die in de zomer vaak bevolkt wordt door schepen, die groepen vervoeren naast de viskotters. Het levert een woud van masten op.
Daarnaast kent Terschelling nog de passantenhaven, waar vele kleinere zeilschepen een plaatsje vinden.

De oudste vuurtoren van Nederland is de Brandaris op Terschelling, die hier gevangen lijkt tussen de hekken op de Waddendijk.
De oudste kaart waarop een toren op Terschelling is te zien dateert uit 1530. In 1563 lezen we een bericht dat de Ste Brandarius Thoorn door het water dreigt om te vallen, maar pas in 1592 luiden de Terschellingers de noodklok en in het jaar daarop wordt besloten een nieuwe toren te bouwen, daar het water de toren te zeer heeft ondermijnd, waardoor de toren is ingestort.
De nieuwe toren in zijn huidige vorm wordt in 1594 opgeleverd met een kaarslantaarn. Deze laatste is in 1835 vervangen door een olielamp , waarom een lenzenstelsel draaide. Het eerste elektrische draailicht kwam er in 1907 en doet tot op heden dienst.

Tijdens de spaarzame momenten waarop de zon scheen en het eens niet regende trok ik er met de camera op uit en fotografeerde op een van die tochten het Wad bij het gehucht Seerijp. Hier zie je buitendijks land ontstaan, dat niet altijd bij vloed onder water komt te staan.