De boerderij van Sil de Strandjutter uit de TV-serie
FRIEND'S FOTOARCHIEF 3
FOTO'S ZIJN DE SLEUTEL NAAR DE HERINNERING
16-07-2006
GRONINGEN- CHINESE LANDENWEEK
Een interessant initiatief: Je eigen naam in Chinese tekens, die geen letters weergeven maar klanken. Ik keek mee over de schouder van dit charmante Chinese meisje.
Ook hier liet ik mijn camera over de schouder meekijken, hoe een Chinese waaier van een naam werd voorzien. De klanken werden eerst gedefiniëerd voordat deze man zijn penseelstreken op de waaier aanbracht.
Ook een modeshow ontbrak niet tijdens deze afsluiting van de landenweek. Bevallige Chinese mannequins showden de typisch Chinese kleding voor het Groninger publiek.
De binnenstad van Groningen maakt zich vandaag op voor de afsluiting van de Landenweek China, na een aantal activiteiten die in de afgelopen week werden georganiseerd. Daarbij viel vooral het optreden op van de 22 kinderen tellende groep Cathey Future Children Art Troupe, die in hun kleurrijke costuums een wervelende show gaven op het Waagplein achter het Stadhuis. Deze kinderen in de leeftijd van 5-12 jaar bleken waardige ambassadeurs van de Chinese Cultuur.
Vandaag is de binnenstad geheel autovrij om plaats te bieden aan honderden kramen in de feestelijk versierde straten. Morgen kom ik hier nader op terug.
Foto: De feestelijk versierde Folkingestraat , waar vóór de WO II vooral veel Joden hun nering dreven en waar nu veel kleine winkeltjes het beeld bepalen. De landelijke ketens kregen hier gelukkig geen voet aan de grond.
In Groningen vindt momenteel de Chinese Landenweek plaats. Gedurende een week staat de binnenstad van Groningen - onlangs verkozen tot de beste binnenstad van Nederland - in het teken van China, zowel economisch als cultureel. Groningen onderhoudt handelsbetrekkingen met dit land en het zakenleven en de industrieën in onze regio hebben tezamen met City Groningen deze week georganiseerd. Morgen meer hierover.
De naam van dit gasthuis is ontleend aan Antonius van Padua, die het ideaal van Franciscus van Assisi om armoede te bestrijden, nastreefde. De gemeente, die geconfronteerd werd met grote armoede onder de Groninger burgers, besloot deze volksheilige te eren door het bouwen van dit gasthuis.
Op deze en volgende foto's een indruk van dit gasthuis, dat nu bewoond wordt door zowel jonge als oude bewoners.
Hier wordt er nog herinnerd aan de geesteszieken, die in dit gasthuis werden ondergebracht, wat het bestuur geen windeieren heeft gelegd trouwens, want het kostgeld van deze patiënten vormde een niet onaanzienlijk deel van de inkomsten. Op de zondagmiddag waren deze patiënten een toeristische attractie, die men vanuit de Dolhuisgang kon 'bekijken'.
De pomp ontbreekt ook hier niet, al wordt deze dan niet meer gebruikt. Het is duidelijk dat de bewoners van het gasthuis voor hun watervoorziening in vroeger tijden op deze pomp waren aangewezen. Het is nu een monument, dat daaraan herinnert.
Op de foto, die ik op 8 juli van de poort van het St.Anthonygasthuis nam, was de tekst minder goed te lezen, zodat ik vandaag een duidelijker beeld aan mijn blog toevertrouw. 'Bestuursleden' lieten in die tijd maar al te graag hun naam in de steen graveren, opdat elke inwoner toch vooral zou weten, wie er verantwoordelijk waren voor aanleg of restauratie.
Nog een paar opnamen, die ik in Esonstad maakte. Op deze foto is te zien dat watersporters hier goed terecht kunnen, want er zijn vele aanlegsteigers geplaatst, waar men zijn boot kan aanleggen.
Een tafereeltje uit het verleden in het jaar 2006 ? Ja, ik trof het gisteren aan in een nieuwbouwplan van de recreatiereus Landal, die bij Oostmahorn aan het Lauwersmeer een bijzonder project heeft verwezenlijkt. Men heeft het de naam Esonstad gegeven en de vormgeving doet enigszins denken aan een Fries stadje uit de Gouden Eeuw.
