Weer een dag overleefd en eentje om niet vlug te vergeten... na een ietwat drukke voormiddag met daarop controle bezoek van onze huisarts begon ik me net te ontspannen toen zoon belde dat hij die band van zijn scootmobiel kwam vervangen... hij kocht dat ding na zijn eerste zware accident om zich te kunnen verplaatsen... toen hij terug op de been was stalde hij het in onze garage om het te bewaren voor ons als we begonnen te sukkelen... ik heb de boot lang tegen gehouden maar nu besloot ik toch om te leren met dat ding te rijden... een ritje gemaakt en vond het nog plezant  ook... toen kreeg ik het onzalige idee om man het ook te leren... hij weg met zoon te voet achter hem en ik naar boven om te gaan koken tot... tot een gebrul me naar beneden liet stormen om man te zien met 2 bloedende benen... hij had het gedaan gekregen om zich in de garage klem te rijden... hoe hij het flikte versta ik niet maar die wonden zagen er afschuwelijk uit... de verpleeghulp die ik belde kon ik niet bereiken en zoon reed ons naar de spoed... man werd vakkundig ingepakt en als mummie terug naar huis gestuurd... ik weet weer wat doen morgen... een verpleeghulp zoeken om hem elke dag te komen verzorgen en dan volgende week op controle in de kliniek... en ik die zo fier en gelukkig was dat ik mijn drempelvrees had overwonnen eindig de dag met nog meer zorgen... de scootmobiel is er gelukkig goed vanaf gekomen... het mandje vooraan een beetje geblutst... zoon kon het repareren... en die zoon kan ik niet genoeg danken want zonder hem zouden we het niet redden... ik heb man verboden dat ding nog aan te raken maar hoe lang gaat hij het onthouden... tja hoe lang... in elk geval kan niemand beweren dat ons leven saai is... ik beloofde zoon om elke dag even een ommetje te rijden maar  zit nu weer thuis vast om de verpleeghulp op te vangen... soms vraag ik me af voor welke zonden ik moet boeten... niet dat ik mezelf voortreffelijk zou willen noemen maar zo erg was ik nu ook weer niet... een ding staat vast... ik kom rechtstreeks in de hemel later want het vagevuur doorsta ik nu al... grapje mannekes... er zijn mensen die veel erger meemaken... weet ik wel... maar vergeef me dat ik me even wentel in zelfmedelijden... morgen gaat het hopelijk beter.

17-06-2025 om 21:26 geschreven door Myette

Ik kom alleen maar zeggen dat ik het ontzettend warm heb en dus geen goesting om te kwebbelen... de voorbije week heb ik mezelf moeten opzwepen om door te gaan... man verzorgen wordt me stilaan teveel maar ik heb ook niet de moed om de knoop door te hakken en hem te laten  opnemen... dan moet je gewoon je eigen noden maar negeren... dat was het voor nu... voor  de trouwe bezoekers.., hou het cool en vergeet niet  te drinken!

13-06-2025 om 19:45 geschreven door Myette

Weer wat geleden dat ik hier kwam... ach ik ben soms gewoon mijn fut kwijt en daarbij ben ik mijn eigen gezeur beu... vandaag ben ik ook kwaad op mezelf want net stond de pedicure voor de deur en ik was compleet onze afspraak vergeten alhoewel het genoteerd stond... ik zal moeten gaan opletten... ik begin soms de draad kwijt te geraken en dat vind ik vreselijk... ik die mezelf altijd redelijk efficient vond begin te broddelen... niet leuk.

Het was dus een drukke dag... de ramenwasser kwam en dan mag ik niet vergeten het vliegenraam uit te nemen... zoon kwam het gazon maaien en me uit de nood helpen met een computerprobleempje... hij deed ook enkele boodschappen voor ons... en dan toen ik me eindelijk knus in mijn relax had geinstalleerd stond die pedicure voor de deur en owee ik had zelfs nog nagellak op mijn tenen... dan mag je toch wel even een vloek lossen... de schat nam het sportief op en stelde dit oudje gerust maar dit oudje zit nu nog na te sputteren... wat als ik nu ook nog mijn kop ga verliezen... wat dan?

De week is al verkeerd begonnen en de volgende dagen zal ik op mijn tellen moeten passen om weer niet uit te schuiven... ik verwacht morgen de strijkhulp... er ligt al een berg spullen klaar... dan de volgende dag de poetshulp... ik hoop al die druk te overleven... grapje!

Nu zit ik even te genieten van vers gelakte roze teennagels met tussendoor een genotvolle blik op ons getrimde en fris gespoelde gazon... meer moet dat niet zijn.

02-06-2025 om 17:50 geschreven door Myette

Tsjjj... ik was nog aan het recupereren van die regendans en vrees opnieuw een poging te moeten wagen want ja het regent... als je dat regen kan noemen...ik noem dat miezeren... veel geblaat en weinig wol noemden onze grootouders  dat... en mijn belofte om braaf te zijn kunnen ze ook vergeten daarboven... ik kan ook miezeren.

Net de boodschappen naar boven gesleept...de supermarkt kwam vandaag en er liep het een en ander mis... de chauffeur zijn "apparaatje"... tja ik weet niet hoe zo'n betaalding heet... werkte niet en ik zou de factuur nadien krijgen... toen ik de boodschappen nakeek merkte ik dat er veel ontbrak... gefoeter van mij natuurlijk maar de wagen was al weg... 10 minuten later een belletje van de chauffeur... hij was een krat vergeten en zou ze nog brengen... missie volbracht... Pol zijn voer is in huis nu.

Intussen is de zon weer komen piepen vergezeld van donkere wolken... gaat het toch nog lukken of zijn het weer van die treiterdinges... ik ga ze negeren.

En ja negeren zou ik meer moeten doen hier in huis maar dat blijkt te moeilijk voor mij te zijn... daarstraks kwam man woedend uit de garage... zijn autosleutel was gestolen... deze sukkel hier liet zich weer manipuleren en ging zoeken... die sleutel lag waar hij altijd ligt... dan zong hij een ander liedje... de auto wilde niet starten... ikke achter het stuur en startte... en hij ... ziedewel... het klinkt misschien belachelijk maar ik word dan nog altijd woedend niettegenstaande ik weet dat dit verkeerd is... misschien zou ik anders reageren als man vroeger ook al niet een dwarsligger was geweest en het nu alleen maar erger is geworden... wie weet?

Momenteel zit hij naar Eurosport te kijken na hem voor de duizendste keer te hebben getoond hoe hij dat kanaal kan krijgen... ik word er zo moe van... nu even rust.

22-05-2025 om 13:16 geschreven door Myette

Nu mag iedereen me vervloeken maar ik wil regen... ooit deed ik in een dergelijke droge periode een regendans en ik begin er serieus aan te denken dit nog eens te doen... het zal met minder passie gebeuren dan toen maar ik ben mijn arme verdorde tuin beu... nog nooit meegemaakt dat onze gazon al half mei er zo armtierig bij lag... Polleke heeft  een geweldige eetlust gekregen van al die zon en eet ons arm aan witlof en allerlei groenten en fruit en met de huidige prijzen... ocharme mijn portemonnee... ik had verleden maand enkele nieuwe plantjes gezet en moet die van water voorzien zodat ze kunnen wortelen maar owee mijn rug door al dat gesleep met emmers water... dus aub Dezeke geef ons regen en ik zal de rest van de maand braaf zijn.

De weken gingen voorbij zonder noemenswaardige problemen... enkel de gewone schermutselingen met mijn teergeliefde maar lastige bedgenoot... zonet nog een discussie gehad over welke dag het is vandaag... ik zegde vrijdag en hij dat dat niet kon want het was donderdag... ik weer dat donderdag gisteren was en hij dat dit niet waar is... vertel me maar wat je dan nog kan zeggen... en zo gaat dat hier dagelijks... ik verwonder er mezelf over dat ik nog een ietsiepietsie verstand over heb kunnen houden... iemand zegde me "hou je vast aan het gras" maar dat gras ligt momenteel in coma en zal geen houvast meer bieden... nu ga ik beginnen aan die regendans... hou jullie vast aan???

16-05-2025 om 17:40 geschreven door Myette

 Ben momenteel het kot aan 't prepareren voor de poetshulp... d.w.z. alle niet direct te gebruiken spullen in kasten proppen met inbegrip van man's tanden... toen ik mijn ronde deed en hier voorbij kwam ben ik blijven plakken want het is alweer wat geleden dat ik mijn hart kwam luchten... ja dat is mijn blog... een hulpmiddel om de spanningen eraf te zwieren... sorry voor de onschuldige en toevallige lezers die hier terecht komen... neem ze niet mee naar jullie huis want dan heb ik niets meer om over te klagen.

Weer een onrustige nacht gehad... ik werd wakker van een bons en toen ik ging kijken zat man op het toilet... no problem... ik ging dan ook maar pipi doen en kroop terug mijn bed in om nog wat te liggen woelen... de verpleger zegde ons dat de wonden op zijn been dicht zijn en dat hij maar eerst vrijdag nog eens komt kijken... en ja dat is het moment om er een nieuwe bij te maken en dat is wat man deed vannacht en me bij het ontbijt vertelde... zucht van mij... nu is het een ontvelde elleboog die ik dan maar op eigen kracht heb ingesmeerd en ingezwachteld... met die man geen moment verveling zoals zoon me gisteren nog vertelde... "moeke gij hebt toch een spannend leven" jaja dat wel maar ik droomde wel van andere spannende avonturen toen ik jong was... helaas nooit uitgekomen.

Vandaag wordt mijn kot gepoetst na 6 weken zelfbediening... gisteren kwam de gezinshulp mijn strijkwerk doen... om de 2 weken een hele berg waar mijn rug luidkeels tegen protesteerde... de volgende dagen worden boodschappen geleverd dus druk druk... dan volgt er hopelijk een rustige week... ik moest vroeger lachen met la mamma als ze al de zenuwen kreeg toen haar ramenwasser een uur te laat kwam en nu ga ik verdorie dezelfde weg op... die zenuwen hangen soms aan een heel dun draadje... onze huisarts is ook gekomen en verzekerde me met een vette knipoog dat man minstens 100 jaar wordt... ik heb dan zo wel mijn bedenkingen maar hou ze binnen... die dokter zou al 2 jaar op pensioen moeten zijn maar blijft telkens nog een jaartje verder werken op aanvraag van de praktijk maar ik denk heimelijk dat zijn vrouw er ook achter zit... wat denk je... een man die je de hele dag voor de voeten loopt... diezelfde dokter heeft me indertijd van mijn te hoge bloeddruk afgeholpen toen man pas op pensioen was dus hij kent het hele plaatje... hij blij met 2 dagen werk en zijn vrouw blij met haar  overige vrije dagen... iets wat ik toendertijd niet had... lang geleden alweer.

Gisteren nog een documentaire gekeken van Arnhout over de bevrijdingsfeesten in Antwerpen en omgeving in '45... hij vond nog enkele mannen en vrouwen die het hele gebeuren hebben meegemaakt... zelfs een oude knar die in de weerstand zat toen en nog heel helder van geest zijn verhaal deed... en een Antwerpse dame die als 12jarige een zoen kreeg van een van de Engelse soldaten op een tank... ze bloosde nog bij de herinnering eraan... mooi toch!

Man komt me halen... heeft weer een probleempje... tot ziens.

07-05-2025 om 10:27 geschreven door Myette

Zoals ik al vaak zegde zijn wij echt geen "feestdagen-vierders" en ik kwam pas tot de ontdekking dat het Pasen is toen de wensen op FB begonnen binnen te stromen... als nu het Paas weekend ook nog droog en zonnig blijft hoeven we echt niet te klagen over het weer... ik wens iedereen dan ook via deze weg een

ZALIG PASEN MET VEEL ZON EN EITJES

Wat betreft die eitjes... die kregen we al 3 weken geleden van ons zoontje en die zijn opgesmikkeld... voornamelijk door man... niet dat ik er vies van ben maar mijn ingewanden vertikken het teveel chocola en aanverwante artikelen te verteren  dus met mondjesmaat... in principe zou ik elke dag moeten beginnen met een knieval om te danken voor een nieuwe dag... in de realiteit trek ik mijn blaffeturen met moeite open en lig ik zowat 10 minuten te denken of ik ga opstaan of niet... aangezien de plichten me luidkeels roepen... dan maar het laatste... wreed tegen mijn goesting en begin ik aan de dagelijkse routine... ik heb gisteren een lading balletjes in tomatensaus gemaakt en dat ontheft me vandaag van koken... één zorg minder... het zonnetje schijnt... man is voorlopig rustig... wat de rest van de dag me zal brengen is?

Mijn kapster moest deze week komen om me een beetje op te fleuren voor Pasen maar had een noodgeval thuis en zodoende zit ik hier nog met uitgegroeide slierten haar die ik alleen nog met haarlak in bedwang kan houden... ik was dat "korte pittige" kapsel beu... ja het was kort maar "pittig" niet meer... dus besloot ik het te laten uitgroeien tot een korte bob... groeien doet het wel maar te traag en die tussenperiode is echt niet aantrekkelijk... ik verlies ook veel haar tijdens mijn dagelijks borstelbeurt en vind dat een gruwel... als ik dat niet kan stoppen ga ik een pruik moeten overwegen... intussen doe ik mijn best door massages met allerlei soorten wonderolietjes te plegen... baat het niet dan schaadt het niet... het is alleen wat plakkerig... wat men allemaal moet doen om er ietwat toonbaar uit te zien... de kapper van man is gekomen en nu loopt mijn echtgenoot er ietwat kaal bij met als kers op de taart een plakker midden op zijn hoofd... ja weer gestoten... een lopende rekening die man en een vullende bankrekening voor de apotheker... voor de rest is alles zowat gelijk gebleven hier... twee krakende wrakken die niet willen opgeven.

Voor degenen die het hebben gelezen tot hier

EEN ZONNIG EN VREDIG PASEN

19-04-2025 om 11:24 geschreven door Myette

Om te beginnen een dikke SORRY... waarom... ja als ik ongelijk heb beken ik het ook... zoals ik vertelde zochten zoon en ik tevergeefs naar die stofzuiger en dachten dat man hem had weggegooid... nee dus... toen ik zoon gisteren weer opriep om me te helpen en ik iets anders zocht vonden we dat hulpje van mij EN die stofzuiger heel diep weggestopt onder allerlei rommel... dus vader is onschuldig verklaard... zoals ik ook al vertelde is man methodisch onze tuin aan het leeg plukken onder het mom van snoeien... en ik ging in de tegenaanval en bestelde een pakket planten... na een hele winter waren de boorden van het gazon wild uitgegroeid en hadden nood aan een knipbeurt... terwijl man TV zat de kijken begon ik met frisse moed... noem het maar overmoed... aan die taak... met puffen en zweten heb ik één kant gehaald en dacht dat mijn hart het zou begeven... heb dan maar mijn lieve zoon gebeld en die kwam ons moeke terhulp... samen de hele tuin een lentebeurt en alle plantjes een plaatsje gegeven... nu ligt ons hofje er keurig bij te wachten op enkele frisse buitjes... oeioei... niet kwaad worden maar echt ze hebben het nodig na al die weken van zon en droge koude wind... het water dat we de borelingen gaven bleef aan de oppervlakte liggen borrelen... gisteren was voor mij een succesvolle dag... over de spierpijnen en de rest ga ik het niet hebben... tja je kan niet alles hebben in je leven nietwaar... vandaag komt mijn poetshulp en de ramenwasser en dan moet ik het een hele maand alleen klaren... met mondjesmaat... van die verpleger zijn we nog niet verlost want man heeft het klaargespeeld zijn andere been te stoten net nu die wond eindelijk dicht zat... dan maar weer een lading verbandmateriaal laten komen... een mens moet op alles voorbereid zijn nietwaar... zelfs op oorlog of andere kalamiteiten zoals de EU ons oproept om te hamsteren... ik heb alvast een voorraadje WC papier besteld... je weet maar nooit!

09-04-2025 om 10:32 geschreven door Myette

Hoi... zondag en prachtig weer... ik zit even uit te blazen na gedane huishoudelijke inspanningen... tja een huishouden kent geen rustdag... man wil niet meer douchen en dus moet ik hem van kop tot teen zelf wassen... hij was gelukkig niet weerspannig... loof de Here... aangezien mijn strijkhulp volgende week komt moet ik zorgen dat alles strijkklaar ligt voor haar en dat betekent nog 4 wasbeurten plegen... de tuin lonkt maar zal even moeten wachten... gisteren kwam zoon ons uit de nood helpen... een houten wand die terras van tuin scheidt stond wankel... onderaan gerot door het vocht... zoon heeft er de hele dag aan gewerkt... nieuwe balken... alles een nieuwe laag vernis gegeven... en dat alles onder luid protest van papa die niet verstond waarom dat allemaal moest... zoon is totaal uitgeput naar huis vertrokken... en dat niet alleen van dat werk... zijn geduld was uiteengerafeld... toen hij de stofzuiger uit de garage wilde gebruiken was dat ding niet meer te vinden... enkel wat onderdelen in de stookkelder... het werk van de "alles-moet-weg" rage van vader... ik was er even niet goed van... het ding was amper 3   jaar oud... waarschijnlijk kon hij het goede knopje niet vinden om hem te gebruiken en dan gooit hij woedend alles weg... ik heb net nog de afstandsbediening van de TV kunnen redden of die was ook ribbedebie... tja je zou kunnen zeggen dat ik een spannend leven leid... voor mij zou het wel wat rustiger mogen... het is wat het is en we ploegen door.

06-04-2025 om 12:31 geschreven door Myette