|
Dit is een ZUCHT van opluchting, we hebben die "feestdagen" weer eens achter de rug en kunnen terug gewoon doen, niet dat we die dagen ongewoon deden maar toch, er hangt tijdens die weken iets boven je hoofd dat je zegt je happy en feestelijk te voelen terwijl je dat helemaal niet bent, we gaan nu weer ons bezig houden met de dagelijkse problemen.
Morgen wordt de eerste hindernis genomen, we laten ons bloed aftappen en de volgende week komt onze huisarts ons dan vertellen of we nog een jaartje verder kunnen sukkelen, gisteren kwam onze buurman zijn jaarlijks bezoekje afleggen, iets waar we zowat 50 jaar geleden mee begonnen, toen zijn vrouw nog leefde was het altijd leuk en werd er heel wat afgelachen, buurman is meer van het ernstige type en het enige wat ik dan kan bedenken om hem niet uitentreure te laten vertellen over zijn talrijke en belangrijke connecties die hij ontmoette in zijn loopbaan, dingen die ik al uit mijn hoofd ken, is over politiek en de toestand in de wereld te beginnen, hij is 94 en heeft een geheugen als een ijzeren pot, alle belangrijke zaken die er ooit gebeurden in de wereld kan hij opsommen compleet met dag en jaartal, daar sta ik gewoon versteld van, zijn ogen en oren laten het afweten maar praten kan hij nog als de beste.
Nu zondag wordt 't manneke 96, vieren doen we het niet, waarom zou je dat vieren, weer een jaar ouder, toen we kinderen waren spraken we van : "ik ben AL bijna 6 of 7 of... jaar", wat we nu zeggen is : "ik ben nog steeds 95 of ... jaar", een klein verschil nietwaar, hij was wel even teleurgesteld toen ik hem vertelde dat zondag zijn verjaardag was, hij dacht dat hij 100 was, zo is hij altijd al geweest, ongedurig en 't kan niet rap genoeg gaan voor hem, en ik maar op de rem gaan staan.
Zoon kwam even binnen wippen met zijn armen vol snoep, hij denkt nog altijd dat we dezelfde ouwe snoepers zijn als vroeger terwijl we beiden minder en minder eten en ook snoepen, zelfs die 2 glaasjes bubbels lagen me op de maag gisteren, versleten binnenwerk zeker... ik denk dat ik wel wat kwijt ga kunnen raken aan de poetshulp volgende week, toen ik haar iets aanbood de vorige keer nam ze het dankbaar aan "voor haar zoon" zei ze.
Ik hoop dat iedereen hier uitgevierd is en met frisse moed aan het nieuwe jaar kan beginnen, tja fris wordt het wel volgens de weerberichten, een welkome afwisseling na al die regen, ik ben elke dag weer dankbaar dat ik niet buiten moet.
|
