Situering

Het reservaat ligt ingesloten tussen de Noordzee in het noorden, de Franse/Belgische grens in het westen, de N386 (Duinhoekstraat) in het zuiden en in het oosten tenslotte het Calmeynbos en de bebouwing van De Panne.

Het reservaat heeft een oppervlakte van 340 à 345 ha en maakt deel uit van het grootste aaneengesloten duingebied van de Vlaamse kust. Het vormt samen met de Krakeelduinen, het Calmeynbos, de Oosthoekduinen en de Fransen duinen van Le Perroquet (225 ha) een uitzonderlijk natuurgebied. De Westhoek (vaak verward met de gelijknamige regio in zuidelijk West-Vlaanderen) is al sinds 1935 als landschap beschermd en heeft sinds 1957, samen met de Hoge Venen, het statuut van staatsnatuurreservaat. Het is daarom het oudste Vlaams staatsnatuurreservaat.

[bewerken] Landschappelijke opbouw

Het natuurreservaat De Westhoek vormt het meest gaaf gebleven zeeduinlandschap van de Vlaamse kust. Men kan er het dynamische proces van duinvorming in de verschillende stadia van ontwikkeling waarnemen. Dit resulteert in duinlandschappen met een zeer uiteenlopende ouderdom, vorm en begroeiing. Min of meer evenwijdig met de kustlijn kunnen van noord naar zuid volgende zones worden onderscheiden: het strand, de voorduinen, de noordelijke pannengordel, het centraal stuifduin (de Romeinse vlakte), de zuidelijke pannengordel en ten slotte de binnenduinen.

01-06-2010, 17:31 geschreven door rikvanbeek

Calmeynbos is 66ha groot

Het Calmeynbos te De Panne werd vanaf ca 1900 aangeplant met loof- en naaldbomen door Maurice Calmeyn. Het bos wordt doormidden gesneden door de Kerkstraat, de verbinding tussen Adinkerke en De Panne. Het oostelijk deel van het Calmeynbos (20 ha) is eigendom van de gemeente De Panne en sluit aan bij de Oosthoekduinen. Dit deel van het bos wordt samen met de Oosthoekduinen, Duinzoom Oosthoek als Vlaams Natuurreservaat beheerd door het Agentschap voor Natuur en Bos.
Het westelijk deel van het Calmeynbos (46 ha) is eigendom van de Intercommunale Waterleidingsmaatschappij van Veurne-Ambacht (IWVA). Samen met de daarop aansluitende Krakeelduinen (52 ha) wordt dit natuurgebied beheerd door de IWVA.
Dit duinbos heeft een rijke fauna en flora weten te ontwikkelen. Tijdens de zomer vliegt de Wielewaal van boom tot boom. Tussen de ondergroei van Vogelmelk, Maarts viooltje en Look-zonder-Look zoekt de Groene specht naar lekkere mieren.

26-05-2010, 17:20 geschreven door rikvanbeek

Dag van aankomst zonnig doch koud en kil.

Eerste verkenning via de dijk en ons appartement.

Waar een lekkere siesta met een pas gewonnen knuffel deugd doet.

25-05-2010, 16:32 geschreven door rikvanbeek

Soms kan je de dagen dat je aan zee bent samenvatten in een foto.

Gelukkig heb ik er meer maar die komen nog.

Liefs van ons beiden en dank voor de bezoeken die wij ontvingen en de leuke reacties.

Rik en Mik.

Druk op foto voor vergroting.

25-05-2010, 13:31 geschreven door rikvanbeek

Wij zijn er even tussenuit en wensen allen een heerlijk Pinksteren weekend.

Geniet van de zon en de vriendschap.

Liefs Rik en Mik

even op de fotoklikken voor vergroting

20-05-2010, 16:53 geschreven door rikvanbeek

De grauwe gans lag lekker in het zonnetje,

en keek verdwaasd naar wie haar stoorde.

De Barbarieeend leek ver op haar stokje

 op een gevlekte hoender.

Maar zo wandelde ik verder en ontdekte nog veel meer mooi's.

11-05-2010, 14:12 geschreven door rikvanbeek

De klok van Arnemuiden is een lied geschreven door Dico van der Meer op muziek van H. Mengers uit 1949 dat door Max van Praag op de plaat werd gezet. Naderhand kreeg het opnieuw bekendheid door de Havenzangers. Het lied werd en wordt regelmatig op scholen en door shantykoren gezongen. De bedoelde klok is de kerkklok van de markt van Arnemuiden.

Wendt het roer - we komen thuis gevaren

Rijk was de buit - maar bang en zwaar de nacht

Land in zicht en onze ogen staren

Naar de kust die lokkend op ons wacht

Als de klok van Arnemuiden

Welkom thuis voor ons zal luiden

Wordt de vreugde soms vermengd met droefenis

Als een schip op zee gebleven is

Rijke zee - waarvan de vissers dromen

Want jij geeft brood aan man en vrouw en kind""

Wrede zee jij hebt zo veel genomen

In jouw schoot rust menig trouwe vriend

Als de klok van Arnemuiden

Welkom thuis voor ons zal luiden

Wordt de vreugde soms vermengd met droefenis

Als een schip op zee gebleven is

Dit lied wordt door de Zeeuwse rockgroep Surrender vaak in het Zeeuws als toegift gezongen en staat ook op hun cd De stikken d'r of.

04-05-2010, 17:14 geschreven door rikvanbeek

Het vale gele zonlicht valt door het raam naar binnen
De ochtend wordt wakker en zet zijn zinnen
Op een nieuwe dag met nieuw geluid en gezicht
Nesten zijn gevuld met oogjes vol licht
Van de zon die haar straal laat schijnen
Over de bomen die hun bladeren laten verschijnen
Het groen geeft aan dat het beter gaat
Dat de winter is overgewaaid
En de lente echt door gaat komen
Want de bloesem laait op hoog in de bomen
De struiken voorzichtig zichzelf oprichten
En de bloemen zich op de zon kunnen gaan richten
Lente!

 Dit gedicht gevonden op: http://www.startje.be/vieuw.php?qid=69960

27-04-2010, 09:33 geschreven door rikvanbeek

Maandag koop ik een narcis.
Omdat ik je ieder minuut al mis.
Dinsdag koop ik een viool.
Want jij bent mijn allergrootste idool
Woensdag een gele tulp.
Want altijd kan ik vertrouwen op jouw hulp.
Donderdag een mooie Hyacint.
Omdat ik jou een kanjer vindt.
Vrijdag een rode roos.
Want op jou ben ik nooit boos.
Zaterdag een lint in de kleur blauw.
Omdat ik zoveel van je hou.
En zondag kom ik het boeketje geven.
Want jij bent belangrijk in mijn leven.


- Natascha barendrecht

http://www.gedichten-freaks.nl

25-04-2010, 16:55 geschreven door rikvanbeek

Wij zijn enkele dagen out geweest, druk en van alles dat een mens moet doen. toch even goedendag zeggen en dan gaan we naar Knokke om de fototentoonstellingen te bekijken.

Een mens kan altijd bijleren hé.

veel liefs en dat de zon mag blijven schijnen voor iedereen.

Liefs Rik en Mik

23-04-2010, 10:11 geschreven door rikvanbeek

Wandelen door Deurne, voorhofjes bekijken

hondeweiden bezoeken en sportvelden bespeuren op activiteit.

Gewoon even rondkijken kan heel rustgevend zijn.

18-04-2010, 11:35 geschreven door rikvanbeek

Deze wandeling begon voor mij aan de Schotensesteenweg in Deurne.

Een wandelaar die zijn hond uitliet gaf mij de tip van het kasteel.

Verder volde ik de Grote wandelroute die stond aangeduid en kwam ik uiteindelijk terug op mijn vertrekpunt uit met een vijftigtal meters verschil.

Heb er toch een uurtje overgedaa om alles te bekijken.

17-04-2010, 07:11 geschreven door rikvanbeek

Het water liep haar uit de mond

ze wist nu waarvoor ze stond.

Even kopje ondergaan

met haar vriendje daar beneden aan.

Vlug wat eten grijpen uit de grond

zo eet ze haar buikje rond.

Wel droef dat ze haar vriendje niet vond.

14-04-2010, 11:17 geschreven door rikvanbeek

Aan alle mooie liedjes komt een eind.

Wandelend door de straten van Oostende,

Kijkend naar omhoog en omlaag, realliseerde we ons de vernieuwing komt hier volop op gang.

De schoonheid van een oud duivennest, een tekst die vroeger mensen inspireerde. Het leek als een vis in het water snel en mooi maar onvergetelijk.

Ook op het strand en op de dijk, keken oude herenhuizen ons aan en lieten ons delen in hun verhalend bestaan.

Gedichten op de pier, een schelp op het strand of een aangespoeld stuk hout onder het zand.

Alles was een teken van leven.

Leven van vissers en dagjesmensen aan zee, die de schoonheid van een monument of kerk aanschouwden.

Tot schoonheid van de geest.

De zon die onderging op de laatste dag leverde ons een stille lach,

't was goed geweest.

Bedankt voor uw aandacht.

13-04-2010, 11:21 geschreven door rikvanbeek

Ze vliegen af en aan,

en waar je ook maar blijft staan zijn ze er als de kippen bij.

Maar eten geven wordt beboet.

Hij moet zelf zijn eten zoeken dat is goed.

Maar sierlijk vliegt hij over zee met de vissers mee.

12-04-2010, 17:17 geschreven door rikvanbeek

De impossante bouwstructuur van de Leopold 2 gebouwen en gallerijen, steek schril af tegen het verval dat men aan het renoveren is binnenin.

De booggewelven zijn hoog en indrukwekkend op een kleine mens. Vraag me af hoe een kind dit ervaart en zet men apparaat op de grond. Groots en hoog.

Een gedicht op de dijk waar een hond zojuist was overgelopen trekt de aandacht.Samen met zijn gezel wacht hij op zijn baasje aan de bakker.

De weg naar Midelkerke wordt onder een zandwolk, veroorzaakt door de hevige wind bedolven.

Een eenzame visser probeert , lukt het hel weet ik niet, de branding is sterk en de zee ruw???

Maar voor mij een terrasje, voor de vrouw even naar de schoenen kijken, lekker ontspannen.

Ook de dame op het strand loopt lekker ontspannen haar hondje uitlaten.

GENIETEN MET GROTE G;

12-04-2010, 09:35 geschreven door rikvanbeek

Als men met zwaar weer de vissers ziet uitvaren,

als men ze ziet dobberen en wankelen op de woeste baren.

Dan krijgt men een gevoel van respect

en eer voor de mensen van de zee.

Voor de schamele vangsten die zij nog mogen doen

betalen ze grof geld aan vaderke staat.

Die zelfs hun liefde voor de zee niet in hun waarde laat.

Maar gelukkig zijn er dichters die hun bezingen

met woorden van eer en glorie.

Om hen een hart onder de riem te steken bij slechte tijden.

11-04-2010, 08:48 geschreven door rikvanbeek

De wind beukte op de golven.

De schuimkoppen rolden naar het strand en verzamelden zich in een grote massa.

Beukte op hun beurt in op de golfbrekers.

Spectaculair maar niet ongevaarlijk als men op de rug van de golfbreker was.

10-04-2010, 09:48 geschreven door rikvanbeek

Slanke mannen met surfplanken onder hun voeten.

Kickend op een hoge golf.

Levend met de krachtige wind die hen voortstuwd in de richting die zij bepalen.

Golf na golf beukt op hen in en voert hen naar hogere sferen.

Met of zonder parachute die hoog in de wind hen optild en hun doet salto's maken die eenieder verstomd doet staan.

Prachtig schouwspel in flitsende bewegingen, heerlijk om naar te kijken en voor hen de uitdaging om recht te blijven op hun smalle surfplank.

09-04-2010, 09:02 geschreven door rikvanbeek

Bij een wandeling op het strand merkten we plots een groep mensen die een bepaalde vorm van meditatieve of lichaamsbeheersende dans aan het uitvoeren waren.

De stokken en kromzwaarden uit hout maakten het een decoratief spel van beweging in samenspel met de golven.

Wij hebben hen rustig laten doen en vonden het mooi, dat mensen in groep, zoiets op een strand durfden en een schouwspel voor het oog weggaven dat men anders niet ziet.

08-04-2010, 10:40 geschreven door rikvanbeek