Addertjes onder het gras
Inhoud blog
  • Di Rupo en zijn grootste werf
  • Vlaamse traditionele partijen werken enthousiast mee aan... dat andere artikel 1
  • Duidelijke inzet bij verkiezingen is een goede zaak
  • Bekijk de integrale nieuwjaarstoespraak van Bart De Wever
  • Kompany verdient jaarlijks dertien keer meer dan topman Bpost
  • Volkslening rijmt op volksverlakkerij
  • Molenbeek: over defecte camera’s en schuldig verzuim van J. Milquet (CDH)
  • Het PS-model dat de intransparantie cultiveert, moet verdwijnen
  • Vlaamse journaille: selectieve verontwaardiging en onverschilligheid
  • De tweet te veel van… Gwendolyn Rutten (OpenVLD)
  • LETTERLIJK: Open brief aan Fientje Moerman en de klassieke partijen
  • Het hellend vlak van Johan Vande Lanotte
  • Vragen aan Veerle Baetens
  • LETTERLIJK: Per ongeluk
  • Gratie: M. Van den Wijngaert versus L. Onkelinx
  • Gratie: lafbekken van formaat
  • Economen kraken btw-akkoord af
  • De verborgen kosten van de regering Di Rupo
  • Veel stichtende gedachten, maar weinig feiten

    De politicus/mediawachter:


    Mark Gram­mens in ‘t Pal­lieter­ke:

    “De ver­zelf­stan­di­ging van Vlaan­de­ren stuit op aller­han­de gro­te be­lang­en die in dit land aan de macht zijn en die macht niet vrij­wil­lig zul­len prijs­ge­ven.”


    Carl De­vos:

    “Zelfs als pro­test­par­tij is VB min­der in­teres­sant. Wie boos is op het Bel­gi­sche po­li­tie­ke sys­teem vindt bij de N-VA een uit­weg die meer kans heeft om tot be­leids­ver­ande­ring te lei­den.”


    Zoeken in blog



    Foto

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     

    Met België als het kan, zonder België als het moet

    Interessante websites
  • DOORBRAAK
  • Anders Nieuws Extra
  • 't Pallieterke


  • Rutten worstelt met Confederalisme




    Mise au point (RTBF):
    N-VA afgemaakt




    De herwonnen arrogantie van de traditionele partijen




    Karel De Gucht en slechte manieren



    31-10-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Neen de “crisis” is niet de oorzaak van het succes van Bart De Wever (1)

    In een opinie-bijdrage, enkel en alleen in Le Soir, geeft Mia Doornaert - vroegere columniste bij De Standaard - haar visie op het electorale succes van Bart De Wever en de N-VA. Het moet gezegd: deze zeer boeiende analyse sluit naar onze mening heel sterk aan bij de realiteit. Wat door de Franstaligen begrijpelijkerwijs dan ook maar matig wordt gewaardeerd. Maar wat pleit voor de objectiviteit waarmee Doornaert, die eerder in het Belgicistische kamp moet worden gesitueerd, deze problematiek benadert. In twee afleveringen geven wij hier haar opinie weer die we zelf vrij hebben vertaald.
    Oordeel vooral zelf.

    Addertje



     


    Neen de “crisis” is niet de oorzaak van het succes

    van Bart De Wever (1)


    Door Mia Doornaert, ex-columniste bij De Standaard, vroegere onafhankelijk medewerkster bij het kabinet van Yves Leterme, in Le Soir

    (Vrije vertaling)


    De wil naar onafhankelijkheid vanwege Catalonië, Schotland, Vlaanderen (of Wallonië) lijkt misschien een dwaasheid voor veel Europeanen. Maar dat maakt deel uit van de vrijheid van meningsuiting. Partijen die, op een democratische wijze, voor deze onafhankelijkheid ijveren zijn daarom niet noodzakelijk extreemrechtse partijen. Ze gelijk stellen met xenofobe partijen, extreemrechtse partijen, populisten, is een amalgaam maken wat fout is op intellectueel vlak en gevaarlijk op politiek vlak. Dat is nochtans wat sommige Europese leiders, waaronder Elio Di Rupo, deden na de top vorige week in Brussel. En het toppunt van simplisme is het feit dat zij het groeiende succes van verschillende van deze radicale partijen toeschrijven aan “de economische crisis”. Dat is spijtig want deze verschillende fenomenen noodzaken veel meer genuanceerde analyses.

    Met betrekking tot het succes van de N-VA van de Bart De Wever in de recente gemeenteraads- en provincieraadsverkiezingen, had een aantal Europese vrienden me gevraagd hoe ik dat kon verklaren. Ik heb geprobeerd om hen zo eerlijk mogelijk te antwoorden, door hen uit te leggen welke percepties en gevoelens er leven in Vlaanderen. Percepties en gevoelens die ik niet noodzakelijk deel maar die je moet kennen en proberen te begrijpen om er nadien een antwoord op te kunnen geven. Ziehier mijn “lijst” die niet beweert volledig te zijn.

    1.

    Bart De Wever blijft oogsten wat de Franstalige politieke partijen hebben gezaaid na de verkiezingen van 2007 door te weigeren om ernstig te onderhandelen  met Yves Leterme en de Vlaamse traditionele partijen.  Op dat moment was de N-VA slechts de vijfde partij in Vlaanderen! Ze hebben niet willen inzien dat het aanvaarden van bepaalde oude Vlaamse eisen, zoals de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde, een conditio sine qua non was om de communautaire relaties te bekoelen.

    Resultaat van de bittere tegenslag van formateur en Eerste Minister Yves Leterme: Vlaamse woede, teleurstelling van de kiezers tegenover de CD&V en de andere 'zachte' partijen, en een stemmenverschuiving naar de N-VA in de opeenvolgende verkiezingen, met de overwinning van de N-VA tijdens de verkiezingen van 2010. Na de langdurige crisis en onder impuls van Elio di Rupo die zich uiteindelijk bewust werd van de geestesgesteldheid in het noorden van het land, werden de koppig vastgehouden blokkades opgeheven. Maar de Vlaamse kiezers hebben het de Vlaamse partijen in de regering niet vergeven. Velen hebben er een andere les uit getrokken: het is dank zij Bart De Wever dat de andere Vlaamse partijen deze keer voet bij stuk hebben gehouden en een einde hebben gemaakt aan de Franstalige onverzettelijkheid. Dus om Vlaanderen te doen respecteren, moet de N-VA worden versterkt.

    2.

    Zelfs als Elio Di Rupo wordt beschouwd als een aardige man in Vlaanderen, mag niet worden voorbijgegaan aan het onbegrip of de irritatie van vele Vlamingen dat zo’n intelligente en gecultiveerde man, die bovendien nationale ambities heeft, slechts erbarmelijke noties heeft van het Nederlands. De taal van de meerderheid van de Belgen. Zij zien het als het zoveelste teken van minachting vanwege vele Walen voor hun taal en gemeenschap. En ze zijn van oordeel dat men niet kan beweren voorstander te zijn van het voortbestaan van het federale België en tegelijkertijd de taal van de meerderheid van de Belgen niet te kennen.

    3.

    Wat wordt beschouwd als een gebrek aan respect voor de taal en de Vlaamse cultuur wekt nog meer onbegrip en woede op  door de massieve budgettaire transfers sedert jaren van Vlaanderen naar Wallonië. Vandaar het gevoel: we zijn enkel goed om te betalen, maar voor het overige worden wij veracht.

    4.

    Zo komen wij bij de economische situatie  van Wallonië en de transfers. De meeste Vlamingen vinden het normaal dat er een solidariteit is tussen de verschillende landsdelen. Wat hen echter verontrust en irriteert is dat de transfers naar Wallonië lijken te verdwijnen in een bodemloze put. De perceptie blijft bestaan dat, behalve in de Waals-Brabant, men geen dynamisch beleid ziet dat gericht is op de modernisering van de politieke, syndicale en sociale gewoonten en dat een dynamische omgeving schept voor werkgelegenheidscreatie. De indruk blijft bestaan dat de PS de transfers gebruikt voor zeer genereuze sociale uitkeringen die de mensen plaatst in een 'cultuur' van werkloosheid en van afhankelijkheid, waardoor de Waalse economie nog meer verlamt. Er heerst dan het gevoel in Vlaanderen dat men wel wil betalen om Wallonië terug recht te helpen maar niet om een oude politiek verder te zetten die duidelijk niet werkt en die in feite meer lijkt op een politiek van cliëntelisme van de PS. Vandaar het wervend argument van De Wever (en niet alleen van hem) dat, indien Wallonië een fundamenteel verschillend economisch en sociaal beleid wil volgen dan dat van Vlaanderen, het de verantwoordelijkheden en de kosten moet dragen. Solidariteit kan niet enkel van een kant komen.



    Wordt vervolgd...


    geplaatst door Addertje  

    Uw gedacht(0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Tags:Mia Doornaert, De Standaard, Bart De Wever, N-VA, Ps, Elio Di Rupo, Addertje
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.LETTERLIJK: De vergeten verjaardag

    De vergeten verjaardag



    Er zal hoe dan ook nog ontzettend veel onderhandeld moeten worden over de uitvoering van de staatshervorming. Daardoor is het communautaire hoogspanning verzekerd tot vlak vóór de verkiezingen van 2014. De N-VA kan er enkel maar wel bij varen. En als de regering dan toch zou slagen in de bovenmenselijke prestatie om vóór 2014 de top van de col te bereiken, dan zal daar niet veel publiek staan om te applaudisseren. De kortstondige hoerastemming rond de staatshervorming is omgeslagen in argwaan en scepsis.



    Er zijn zo van die verjaardagen die men het liefst van al onopgemerkt voorbij laat gaan. De eerste verjaardag van het institutionele akkoord (11 oktober 2011) was er zo een. Natuurlijk werd die gebeurtenis overschaduwd door de lokale verkiezingen. Maar toch kan men er niet omheen dat de jubelstemming rond het akkoord vandaag helemaal is verdwenen.

    De euforie flakkerde een laatste keer op toen de koning publiek de BHV-wetten ondertekende, op 19 juli. Die groots opgezette ceremonie was een bizarre gebeurtenis waarvan er maar één precedent bestaat: de ondertekening door Albert van de nieuwe Grondwet, in februari 1994. Toen werd een punt gezet achter een langdurige en omvattende staatshervorming, die in 1988 was ingezet. Ook de plechtige ondertekening in juli van dit jaar kwam over als de finale bekroning van de staatshervorming. En misschien was dat ook de stille hoop van veel Franstaligen. Want het weinige waar zij vragende partij voor waren (de herfinanciering van Brussel en de Communauté Métropolitaine), dat hebben ze grotendeels binnen. Geen wonder dat ze op 19 juli de kroon op het werk lieten zetten door de koning.

    Stand van zaken

    Waar staan we vandaag? De eerste fase van de staatshervorming is helemaal achter de rug. Voor de tweede fase (hervorming Senaat en samenvallende verkiezingen) zijn de wetsvoorstellen ingediend. Hiermee heeft de regering onmiskenbaar een paar moeilijke cols genomen. Maar nu komen de Alpenritten, met twee loodzware cols buiten categorie: de bevoegdheidsoverdrachten en de financieringswet.

    BHV was kinderspel in vergelijking met die uiterst complexe aangelegenheden. Bovendien is het institutionele akkoord op veel punten extreem vaag. Het beste voorbeeld daarvan is de splitsing van de kinderbijslag, de grootste Vlaamse trofee bij de onderhandelingen. Het akkoord zegt niets over wat er moet gebeuren met de verschillende kinderbijslagfondsen. Wordt de kinderbijslag uit de sociale zekerheid gelicht? Of wordt dit overgelaten aan elk van de drie gemeenschappen en de COCOM in Brussel? En is dit technisch wel mogelijk? En wat met de vereiste dat de uitkeringen voor loontrekkenden en zelfstandigen eerst moeten worden geharmoniseerd? Boze tongen beweren dat het een bijna onmogelijk huzarenstukje wordt om die splitsing effectief te realiseren. Sterker nog, sommigen aan de onderhandelingstafel zouden zich daarvan maar al te goed bewust zijn geweest…

    Er zal hoe dan ook nog ontzettend veel onderhandeld moeten worden over de uitvoering van de staatshervorming. Daardoor is het communautaire hoogspanning verzekerd tot vlak vóór de verkiezingen van 2014. De N-VA kan er enkel maar wel bij varen. En als de regering dan toch zou slagen in de bovenmenselijke prestatie om vóór 2014 de top van de col te bereiken, dan zal daar niet veel publiek staan om te applaudisseren. De kortstondige hoerastemming rond de staatshervorming is omgeslagen in argwaan en scepsis.

    Niemand gelooft nog dat de waslijst van verhakkelde en disparate bevoegdheden echte beleidshefbomen zal opleveren voor Vlaanderen. Het Leuvense onderzoeksinstituut Vives toonde recent zwart op wit aan dat de transfers nog zullen stijgen met de nieuwe financieringswet. Zelfs Groen-parlementslid Luckas Vander Taelen, niet bepaald een flamingantische diehard, was een paar weken geleden erg kritisch voor het akkoord (Knack 3 oktober). Volgens hem zijn de Vlaamse onderhandelaars dom geweest om de herfinanciering van Brussel te koppelen aan de splitsing van BHV, en niet aan structurele hervormingen.

    Catastrofe

    Veel eer valt er niet meer te halen met deze staatshervorming. Het is een blok aan het been van de regering. Zeker na het Ford-debacle is het alle hens aan dek om een krachtig economisch beleid te voeren. Daarop zal de regering worden afgerekend in 2014. In die omstandigheden moet de verleiding groot zijn om het institutionele akkoord te laten voor wat het is en alles op het economische beleid te zetten. Maar dat is even goed politieke zelfmoord. Het afblazen van de staatshervorming zou een enorme afgang zijn voor de Vlaamse regeringspartijen. De hele boel in de diepvries stoppen had heel misschien nog gekund tot half juli. Maar nu hebben de Franstaligen hún buit binnen, met koninklijke handtekening en al. Het lijkt geen goed idee om de match vroegtijdig stop te zetten vlak nadat de tegenpartij heeft gescoord.

    De Vlaamse regeringspartijen hebben zich dus in een onmogelijke situatie gemanoeuvreerd. Ofwel verliezen ze omdat ze de kelk van de staatshervorming tot op de bodem leegdrinken. Ofwel omdat ze dat niet doen. Dat is laveren tussen de zeemonsters Skylla en Charybdis. Staatshervorming of geen staatshervorming, in beide gevallen wenkt de electorale catastrofe. 


    Bart Maddens, politoloog KU Leuven.

    geplaatst door Addertje  

    Uw gedacht(0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 1/5 - (1 Stemmen)
    Tags:Bart Maddens, KU Leuven, Addertje, staatshervorming
    29-10-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Wegens uitputting van de voorraad






    Wegens uitputting van de voorraad:
    De jaren -30 en -40 als hét ultieme argument


    Daniël Termont, Louis tobback, Jos Digneffe, Bruno Tobback. Bij de socialisten is de voorraad argumenten met enig gewicht duidelijk uitgeput. De linkse kerk grijpt steeds meer terug naar de jaren 30 en 40 in een poging om hun holle argumenten tegenover De Wever toch nog enige betekenis te geven.

    Vandaag was het weer prijs: Bruno Tobback (Spa) in La Libre Belgique :

    "C'est vrai que les mots et son défilé dans la cité portuaire ont inquiété beaucoup de gens et que cela a pu évoquer pas mal de souvenir chez les plus anciens."


    Vrij vertaald: 

    “Het is waar dat zijn woorden en zijn optocht (van Bart De Wever) in de havenstad (Antwerpen, op de verkiezingsavond, nvdr.) veel mensen hebben verontrust en dat dat heel wat herinneringen kan hebben opgeroepen bij de ouderen.”

     

    Wij zouden er eens goed met kunnen lachen maar daarvoor is de huidige toestand te ernstig.

    In de plaats van het steeds maar weer over het verleden (bij gebrek aan ernstige argumenten) en over Bart De Wever (bij gebrek aan eigen verhaal) te hebben, zouden de socialisten beter dringend werk maken van een beleid met een toekomst voor de Vlaamse burger.  
    Ware het niet dat zij er de Vlaming intussen van overtuigd hebben dat zij daar gewoon niet toe in staat zijn.


    Addertje

    geplaatst door Addertje  

    Uw gedacht(0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Tags:Daniël Termont, Louis tobback, Jos Digneffe, Bruno Tobback, Spa, Addertje, Bart De Wever, N-VA
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De wallonisering van Vlaanderen



    De wallonisering van Vlaanderen



    Bart De Wever (N-VA) is niet de uitvinder van de term “wallonisering” van Vlaanderen. Dan toch alvast iéts dat onze linkse vrienden hem niet kunnen verwijten.

    Reeds in november 2009 werd de term gelanceerd door Geert Noels, van Econopolis (vermogensbeheerder, verstrekker van financieel-economische informatie en advies). Hij gebruikte de inmiddels veel besproken term onder meer tijdens een uitzending van “Phara” (Canvas).

    Het was hét woord van 2009. Het was de periode van de verhuis van het europees hoofdkwartier van DHL naar Leipzig in Duitsland. Het was ook de periode van de geruchten over de geplande sluiting van Opel Antwerpen.

    Noels vreesde toen ook al voor een sterke Wallonisering van Vlaanderen. Op zijn webstek verduidelijkte hij wat hij hieronder verstaat:

    • Steun aan bedrijven in moeilijkheden, in plaats van na te denken over hoe die sector toekomst kan hebben.
    • Meer overheidsjobs, en daardoor grotere inertie (clientelisme, afhankelijkheid kweken, militante vakbonden, minder ondernemerschap...) en duurder wordende overheid.
    • Fatalisme, en een politiek om steun te vragen aan Europa.

    Noels zegt verder: “Het is ook opvallend dat de activiteiten (in het geval van DHL) niet verhuizen naar China of Vietnam, maar naar Duitsland . Dat zou de ogen moeten openen, dat we zelfs niet concurrentieel zijn vergeleken met andere (dure) industrielanden. We kunnen ook klagen dat het allemaal om nationalistische reflexen gaat, maar mensen die de situatie beter kennen, weten dat dat niet het grootste deel van de verklaring is.”

    In de Phara-uitzending van november 2009 (zie hieronder) had Geert Noels het over “al de zwakheden die we hebben opgebouwd en die boven komen". Ook Patrick Dewael nam deel aan het debat. Die sprak toen over de match die Ford Genk toen nog had gewonnen (minuut 8 van de reportage).

    Geert Noels was echter heel duidelijk en zelfs profetisch: “Per saldo zijn we niet in staat om heel veel matchen te winnen en op lange termijn zijn we heel duidelijk aan’t verliezen. Er is een zelfgenoegzaamheid van "er is geen probleem". Het komende jaar gaat in ons land op het vlak van tewerkstelling dramatisch zijn.” Hij lijkt vandaag - met enige vertraging - gelijk te krijgen.

    Ook Mark Grammens (Journaal, 4 oktober 2012) gebruikte recent nog de term wallonisering en verwees daarbij onder meer naar een treffende uitspraak in 2004 van Annemie Neyts (Open-Vld):

    Wil men het Vlaamse (en Belgische) bedrijfsleven redden, dan moet ingegrepen worden in de belastingaanslag en de sociale verplichtingen van de ondernemingen. Maar het tegendeel doet zich voor: het totale loonpakket per individu ging het laatste jaar in België met 2,7 procent omhoog (uurlonen, sociale bijdragen, belastingen op arbeid) tegenover een gemiddelde van 1,8 procent in de Europese Unie (Gazet van Antwerpen, 18 september 2012). Hierdoor kost een werknemer in België aan de onderneming nu in totaal 41,9 procent méér dan het Europese gemiddelde. Met Duitsland bedraagt het verschil 30 procent. (...) Wie begrijpt dat een loon in België zoveel meer kost dan in Duitsland en zoveel minder oplevert aan de arbeider/bediende? (...)

    Ooit zei Annemie Neyts (Open-VLD) (in De Tijd, 2 juli 2004): "Di Rupo moet eens gevraagd worden wat hij van plan is met België. Niemand vraagt hem dat ooit, want er wordt van uitgegaan dat hij voorstander is van het status quo. Ik denk van niet. Volgens mij is de PS bezig met het uitkleden van de Belgische staat", en dat gebeurt via het voeren van een beleid dat zowel voor een zware sociale belasting als door toenemende fiscaliteit en gestrengheid in de naleving ervan, zal bereiken dat Vlaanderen als ondernemersnatie aan belang en invloed inboet, en er een wallonisering van België ontstaat.

    Naast Bart De Wever zijn er dus nog verstandige mensen die klaar zien doorheen het mistgordijn dat wordt opgehangen door Di Rupo (PS) en zijn kompanen van de Vlaamse traditionele partijen. Deze federale regering met Di Rupo aan het hoofd ontneemt Vlaanderen traag maar zeker de troeven waarover het vandaag nog heeft. Een onrustwekkende evolutie als u het ons vraagt.

     

    Addertje



    Al de zwakheden die we hebben opgebouwd komen boven

    Klik op het beeld om het fragment te bekijken

    geplaatst door Addertje  

    Uw gedacht(0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Tags:Bart De Wever, N-VA, Geert Noels, Econopolis, Phara, Canvas, Addertje, Di Rupo, PS, Mark Grammens, Journaal
    27-10-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De mening van…




    …Ben Weyts (N-VA)

     

    Interview in De Standaard dit weekend.

    Interessante quotes 



    Over de overwinning van de N -VA

    “We hebben jaren zwarte sneeuw gezien. En in die periode zijn er heel wat mensen afgehaakt. Het vergde veel doorzettingsvermogen om dan toch voort te doen. Ik geef toe dat je dan, als de zon eindelijk begint te schijnen, denkt: eindelijk!”

     

    Over Bart De Wever

    “Bart De Wever wordt tegenwoordig met een telelens in de gaten gehouden. Hele artikels worden geschreven over zijn glimlach, of beter: over het gebrek aan een glimlach. Weet je, op de verkiezingsavond heeft hij zijn verbetenheid gewoon even de vrije loop gelaten. Zijn gevoel was: “Na negentig jaar socialisme op het Antwerps stadhuis, na tien jaar in de woestijn met de N-VA en na een geweldig harde campagne, hebben we het toch maar gehaald.” En dus was er een moment van kortstondige ontlading. Toen sloeg zijn stem even over. Maar daar zijn ondertussen al veel te veel columns aan gewijd.”

    “Bart is hot. De voorbije decennia hebben wij nooit een politicus van dat niveau gekend. Zijn charisma is uniek, zijn gaven al evenzeer. En dus zuigt hij heel wat aandacht naar zich toe.”

     

    Over Vlaams blok/belang (VB)

    “Ik heb die partij altijd beschouwd als slecht voor de Vlaamse zaak. Met hun extreem-rechts programma en hun ranzige propaganda hebben ze ons jaren achteruitgeslagen.”

    "Dat soort mensen heeft het Vlaams-nationalisme in een extreem-rechts bad proberen te duwen waarin het bijna verzopen is. Nu zwemmen ze zelf om niet te verzuipen. Iedereen die de partij intern wilde veranderen, is ondertussen vertrokken. We hadden al een Lijst Dedecker, nu is er ook een Lijst Dewinter. Het zou nuttiger zijn als ze zich ook zo zouden noemen."


    Over de VB-ers die naar N-VA overstapten

    “Ik zou gedacht hebben dat de linkerzijde enige vreugde gevoeld zou hebben: het is toch positief dat sommigen zich bekeren tot het democratische kamp, dat ze breken met hun verleden? Maar ik zie daarover geen tevredenheid. Neen, men kijkt of er toch niet nog een beetje extreem-rechtse saus aan hun hielen is blijven hangen. Men wil te allen prijze bewijzen dat die mensen niet veranderd zijn.”

    “En hun overkomst betekent niet dat onze partij haar standpunten wijzigt. Blijkbaar ligt dat bij andere partijen anders. Freya Van den Bossche heeft gewaarschuwd dat de ex-VB'ers de aard van de N-VA zouden veranderen. Allicht is het programma van de SP.A dan in trotskistische of maoïstische zin geëvolueerd na de toetreding van Frank Vandenbroucke en Johan Vande Lanotte. Zij kwamen immers uit die hoek.”

    “Waarom is men zoveel toleranter tegenover de PVDA+ dan tegenover het VB?”


    Over Karim Van Overmeire (N-VA-verkozene in Aalst)

    “Mensen maken soms de immense fout om een intellectueel eerlijke redenering op te bouwen. Het klopt dat in het zeventigprogramma ook punten staan die ondertussen common sense zijn geworden. Maar in deze perceptiewereld mag je dat niet zeggen. Karim moest zeggen: “Ik heb vol-le-dig gebroken met dat plan.” Daarom heb ik dezelfde dag samen met hem een persmededeling opgesteld waarin het zo geformuleerd was. Anders nemen de sluipschutters de N-VA toch weer onder vuur.”

     

    Over de Vlaamse ondernemers

    “In België wordt elke zin voor ondernemen gefnuikt. Ondernemers lijken wel schurken.”

    “Bij de socialisten gaat men er bijna van uit dat een ondernemer fraudeert. Alleen moet men het nog even bewijzen. Zo voelen de ondernemers het toch aan. Ze voelen zich aangeschoten wild. Terwijl net de kmo's zorgen voor het fundament van de Vlaamse welvaart. Ondanks de federale regering.”

     

    Over de “ontnederlandsing” en een “schepen voor Vlaamse zaken” in Aalst

    “Je moet als gemeentebestuur alles doen om de vervreemding te bestrijden. Daarom moet je vechten tegen de ontnederlandsing. Mensen herkennen hun eigen wijk niet meer, dat kan niet de bedoeling zijn. Zeker hier in de Vlaamse rand moet je daarom een gastvrij maar kordaat onthaalbeleid voeren, waarbij mensen gedwongen worden om Nederlands te leren. En je moet ervoor zorgen dat de autochtonen niet verder op de loop gaan. Als zij allemaal weg zijn, valt er niets meer te integreren.”

     

    Over Patrick Janssens en zijn uitspraak “N-VA is een partij van de (Antwerpse) rand"

    “Ik vond dat een gemeen statement van Janssens. Hij was toch de man die zei dat ‘t stad van iedereen was? Daarom viel hij Bart De Wever, de verdelende demon, toch zo aan? Wel, wie verdeelt er nu de stad, door te zeggen dat de N-VA in het centrum eigenlijk niet gewonnen heeft, maar alleen in de rand? Janssens lijkt me, ook met zijn persconferenties, vooral het werk van de informateur te willen bemoeilijken."

     

    Over de verkiezingen in 2014 en een eventuele monsterscore van N-VA van bv. 40%

    “Dan gaan wij voluit voor het confederalisme. Dan willen wij de copernicaanse omwenteling realiseren die Kris Peeters altijd heeft verdedigd. Wij willen dat het zwaartepunt bij de deelstaten komt te liggen. Op federaal niveau houd je dan alleen nog een paar restbevoegdheden over, zoals defensie, muntbeleid of buitenlandse zaken. De meeste andere bevoegdheden moeten volledig worden overgedragen. Zodat we in Vlaanderen bijvoorbeeld het hele arbeidsmarktbeleid in handen krijgen. Dat is wat Eric Van Rompuy de Big Bang noemde.”

    “Als we 40 procent zouden halen in plaats van 28 procent, dan is een meerderheid zonder ons niet langer mogelijk. En dan verandert alles. Dan leven we in een nieuwe politieke wereld. Dat beginnen de Franstaligen ook te beseffen. Ik lees dat ze in het geheim al praten over een Plan B. Ze bereiden zich voor.”


    Addertje


    geplaatst door Addertje  

    Uw gedacht(0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Tags:Ben Weyts, Karim Van Overmeire
    25-10-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Faillissementen bij KMO’s: het stille verdriet



     



    Faillissementen bij KMO’s: het stille verdriet

    Dit jaar gingen er al bijna 8.000 bedrijven failliet. Hierdoor gingen er tevens 15.956 jobs verloren, een stijging met +14% ten opzichte van verleden jaar (bron Graydon).

    Het drama bij Ford Genk krijgt dezer dagen – terecht – de volle aandacht in de media. Dit mag ons echter niet doen vergeten dat alleen al dit jaar zowat 16.000 arbeidsplaatsen verloren gingen door faillissementen van vooral kleine en middelgrote ondernemingen (KMO). Jobverlies voor ondernemers en werknemers dat zelden de voorpagina’s haalt maar dat even pijnlijk is voor alle betrokkenen. Of… het stille verdriet.

    • Nooit eerder werden op één maand tijd meer faillissementen dan over de afgelopen maand september: 1.190 bankroete bedrijven is een nieuw en absoluut record. Het vorige maandrecord is precies één jaar oud: september 2011 telde 1.161 faillissementen.
    • Op drie trimesters tijd zagen al 7.959 Belgische ondernemingen zich verplicht de boeken neer te leggen: een stijging met +4,65% ten opzichte van dezelfde periode vorig jaar.
    • De horeca, de bouwnijverheid en de autosector tellen het grootste aantal faillissementen.
    • De faillissementencyclus komt nu in tweede fase komt: die van de uitdieping en de verbreding. Het zijn niet meer de direct consumentgerichte sectoren die de eerste klappen opvangen maar de daaraan leverende sectoren die volop de gevolgen voelen. Als omvallende dominostenen is ook al een begin van de derde fase merkbaar waarbij de grotere industrieën worden geraakt.
    • Steeds meer kmo’s hebben hun reserves uitgeput en grote ondernemingen gaan volop in ‘crisismodus’.
    • Steeds meer grotere bedrijven worden geraakt: 2012 telt nu al even veel faillissementen van bedrijven die meer dan 100 werknemers tewerkstellen als over geheel 2011.
    • Aankoopbeslissingen worden steeds meer uitgesteld of teruggedraaid, verse kredieten worden opnieuw moeilijker verkregen.

    Hoog tijd dat de federale regering eindelijk gaat beseffen dat niet “alles koet” gaat en dat zij met haar goed-nieuws-show de burger een rad voor de ogen draaide. Dit land heeft daden nodig met structurele maatregelen.

    Addertje

    geplaatst door Addertje  

    Uw gedacht(0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Tags:Graydon, Addertje, KMO
    23-10-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De schreeuwerige Guy Verhofstadt

    De vlucht naar voren van "Europa"

    Om de euro te handhaven bereiden sommige van de leidinggevende instanties van "Europa" nu al een vlucht naar voren voor. Zij pleiten, bij monde van de voorzitter van de Europese Commissie, Barroso, voor méér "Europa", een soort beginnend Europees "federalisme".

    De schreeuwerige Verhofstadt, leider van de liberalen in het Europees parlement, vond Barroso niet ver genoeg gaan. Maar hoe kan iemand die als Belgisch eerste minister geen enkel binnenlands communautair vraagstuk anders wist op te lossen dan door het voor zich uit te schuiven, verkondigen dat hij alle Europeanen met hun veelheid aan talen, geschiedenis, tradities en belangen, zal samenbrengen in een "Verenigde Staten van Europa"? 

    Groot geluk dat er nog de bestaande verdragen en de grondwetten van sommige deelnemende landen zijn (die referenda verplicht maken) om te verhinderen dat "Europa" zich na de mislukking van de euro in een nieuwe ellende van gelijkhebberij stort.

    Uittreksel uit Journaal van Mark Grammens 

    geplaatst door Addertje  

    Uw gedacht(0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Tags:Guy Verhofstadt, Mark Grammens, Journaal, Addertje
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Cartoon: Oscar voor beste acteur


      
    Bron: GVA

    geplaatst door Addertje  

    Uw gedacht(0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Guy Verhofstadt, of de olifant in de porseleinkast

     


    ‘België is mislukt, dus Europa zal niet slagen’


    Met de toenemende roep om nog meer centralisatie creëert Brussel juist het neonationalisme dat de Europese Unie met de eigen oprichting terecht beoogde te bestrijden. De euro heeft, door de monetaire dwang die ervan uitgaat, nu al oude antipathieën tussen Noord en Zuid nieuw leven ingeblazen, en elke 'grote sprong voorwaarts' zal die slechts versterken.

    De recente voorzet voor een soort oerknal van Daniel Cohn-Bendit en Guy Verhofstadt, met de intentie om de natiestaten in een Europese federatie te laten oplossen, is in dat opzicht levensgevaarlijk. Alleen door de sterke landen voor de schulden van de zwakke garant te laten staan, zou volgens hen de euro te redden zijn - en daarvoor moet alles wijken. Zelden zullen olifanten in hun vlucht naar voren zo blind door een eeuwenoude politieke porseleinkast zijn gedenderd als deze twee.

    Wat zij, net als Van Rompuy en Barroso met hun begrotingsunie, voorstaan, komt namelijk neer op een langdurige transfer van geld van Noord naar Zuid. Als tegenprestatie moet het Zuiden snel op grote schaal bezuinigen en hervormen, terwijl dat nu al tot ontwrichting en volksopstanden leidt. Die 'ruil' is daarmee gebaseerd op een illusie. Om een dreigende ontwrichting van het Zuiden te vermijden en tegelijk het steeds wantrouwiger electoraat in het Noorden te sussen, roept men nu dat Athene vooruitgang boekt, terwijl dat evident niet het geval is. Dit onvermogen tot hervormingen betekent dat het Noorden zeer lang voor het Zuiden zal opdraaien, en dat is electoraal in het Noorden onverkoopbaar....

    Kortom: waarop baseren beide heren het waandenkbeeld dat wat in twee eeuwen niet is gelukt met twee volken die behalve de moedertaal vrijwel alles met elkaar gemeen hebben, wel in pakweg twee jaar zou kunnen met dertig volkeren die heel wat meer van elkaar verschillen?

    Uittreksel uit een column in De Volkskrant van Thomas von der Dunk, cultuurhistoricus en columnist.

    geplaatst door Addertje  

    Uw gedacht(0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Tags:Guy Verhofstadt, Open VLD, Daniel Cohn-Bendit, Herman Van Rompuy, Barroso, Addertje, Europese unie, Thomas von der Dunk, De Volkskrant,
    22-10-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het mea culpa van Karel De Gucht ?

      

    Het mea culpa van Karel De Gucht ?


    Na het N-VA-bashen in de aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen is de volgende fase aangebroken: door de traditionele partijen worden sedert 14 oktober alle mogelijke (ook de meeste bedenkelijke) middelen in stelling gebracht om Bart De Wever het leven zuur te maken na zijn kletterende overwinning over gans Vlaanderen en in het bijzonder in Antwerpen. Het wordt hem duidelijk niet gegund. Vooral de (vroegere ?) liberalen en de socialisten presteren sterk dezer dagen. Of hoe bij de zogezegde “democraten” de maskers afvallen wanneer ze in het verliezende kamp terecht komen.

    Zonder dat het zijn bedoeling is en ongetwijfeld zonder het zelf te beseffen geeft Karel De Gucht in de Tijd van vorige zaterdag zelf toe dat zijn Open VLD en de andere traditionele partijen er de voorbije jaren een potje van hebben gemaakt.

    De Gucht: “Het doet me pijn als ik zie dat ondernemers in de N-VA een liberalere partij zien dan de Open VLD.” Tja Karel hoe zou dat komen als je eigen partij vandaag roder kleurt dan de socialisten…

    Vraag van de Tijd: Hoe slaagt de N-VA er dan in zich een liberaler profiel dan Open VLD aan te meten?

    Na eerst nog wat De Wever-bashen moet De Gucht zelf toegeven: “Regeren is ook: u carrément tegen een aantal zaken verzetten. Ik zit niet in de regering-Di Rupo. En ik zit niet in het kernkabinet. Maar daar zijn een aantal zaken gepasseerd die je als liberaal niet kan laten passeren. En dat wordt ons door onze basis zwaar aangerekend. De 309 procentboetes (voor ondernemers en zelfstandigen die hun voordeel van alle aard niet correct aangeven, red.) bijvoorbeeld.” Is dit misschien een welgemikte sneer naar Q ?

    “De liberalen moeten dringend duidelijk maken waarvoor ze staan. Anders volgt in 2014 alweer de rekening” zegt hij nog.

    Mea culpa

    De Gucht geeft aan de hand van een voorbeeld toe dat de tradtionele partijen al jaren verkeerd bezig zijn: “Weg met de surrogaatpolitiek. Een voorbeeld: België heeft een zeer hoge personenbelasting, maar om die pil te vergulden, bestaat een gunstige regeling voor bedrijfswagens en dienstencheques. Dat is geen echte oplossing, maar een poging om vanonder een probleem uit te raken. Stop daarmee en los dat probleem ten gronde op.”

    Ander voorbeeld: “Hetzelfde geldt voor de vennootschapsbelasting. Die ligt vandaag op ruim 33 procent, maar in de praktijk betalen verschillende grote bedrijven weinig tot geen belastingen. De echte reden is niet zozeer de notionele intrestaftrek maar 'transfer pricing'. Omdat de lasten hier zo hoog liggen, schuiven multinationals hun meerwaarde van het ene filiaal naar het andere door, en wordt de winst geboekt in een land waar er minder belastingen op moeten worden betaald. Haal dat eruit. Verlaag de vennootschapsbelasting fors - naar laat ons zeggen 15 tot 17 procent - en zorg dat iedereen dat tarief betaalt. En controleer hard.”

    En De Gucht gaat verder:“In de regering stappen of niet, dat was de keuze tussen de pest en de cholera. Als je het niet doet, ontploft het land. Als je het wel doet, neemt de kiezer het je kwalijk.” Tja Karel, de (Vlaamse ?) voorwaarden waartegen je tot een regering toetreedt doen er misschien ook wel toe. Daar al eens aan gedacht ?

    Kolere als schijnbaar onuitputtelijke brandstof. Als schild ook, als De Tijd opmerkt dat Open VLD wel al sinds 1999 mee regeert, en dus ruimschoots de kans had de kar van richting te veranderen. Hoe kan het dan dat het overheidsbeslag in België vandaag nog steeds 55 procent van het bruto binnenlands product bedraagt? De Gucht: ”Wij willen al jaren een debat over de kerntaken van de overheid. Maar je moet ook gesprekspartners hebben. Die zijn er niet. En niet alleen aan de andere kant van de taalgrens.” Waarmee hij hiervoor de verantwoordelijkheid elegant doorschuift naar de andere traditionele partijen.

    Besluit: De Gucht geeft toe dat Open VLD weet waar de problemen liggen maar de partij was de voorbije decennia zelf te laf om structurele oplossingen te bedingen. Het bleef bij aanmodderen. Wij mogen verhopen dat de reden van het succes van de N-VA inmiddels tot zijn brein is doorgedrongen. Het is zielig te aanschouwen hoe door de traditionele partijen - met de welwillende medeplichtigheid van de media – rond Bart De Wever en de N-VA momenteel haat en angst worden gecreëerd. Gelukkig doorzien meer en meer Vlamingen echter dit vuile spel onder de gordel. Met dank overigens aan de sociale media.


    Addertje

    geplaatst door Addertje  

    Uw gedacht(0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Tags:Karel De Gucht, Open Vld, Bart De Wever, N-VA, Spa, Addertje, De Tijd
    19-10-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De mening van...

     

    …Kurt Moons, CEO van Eddy Merckx Cycles en voorzitter van Pro Flandria, netwerk van ondernemers en academici

    en

    Hans Verboven, docent aan de universiteit Antwerpen

     

    Er is nood aan inter-Belgische en inter-Europese solidariteit
    Maar die solidariteit mag geen verplichting zijn, noch een blanco cheque zonder resultaatsverbintenis

     

    De transfers vanuit Vlaanderen naar Wallonië, die jaarlijks 16 miljard bedragen zoals Vives (Vlaams instituut voor economie en samenleving van de KULeuven) vorige week becijferde, vormen een regelrechte aanslag op de welvaart en toekomst van onze kinderen. Een maatschappelijk debat hieromtrent komt vreemd genoeg nauwelijks tot stand. Anders is het gesteld in Duitsland, waar de 'Länderfinanzausgleich' die voor alle ontvangende bondstaten samen niet eens het Vlaamse bedrag bereikt, al aanleiding geeft tot frictie. En in Duitsland gaat het om transfers binnen een homogene natie met dankbare ontvangers die geen verfransingsgolf aansturen.

    Zeker, er is nood aan inter-Belgische solidariteit want Vlaanderen heeft baat bij een economisch sterk Wallonië. En er is ook nood aan inter-Europese solidariteit want Vlaanderen heeft baat bij sterke handelspartners in onze Europese binnenmarkt. Solidariteit mag evenwel geen verplichting zijn, noch een blanco cheque zonder resultaatsverbintenis. Solidariteit die als morele imperatief wordt opgedrongen, is immorele solidariteit. Veeleer dient men solidariteit op basis van een contract of verzekeringspolis te definiëren, dus onderworpen aan voorwaarden en verplichtingen.


    Prikkel

    De huidige solidariteitsmechanismen in België voldoen niet aan de grondbeginselen waaraan elk verzekeringscontract moet voldoen, zoals 'affordable premium', subrogatie, risico-inperking, vrijstelling en uitsluiting bij grove nalatigheid. Het minachten van deze grondbegrippen leidt helaas tot 'moral hazard' en het 'Samaritan's dilemma'. Inkomensondersteunende gelden uit het rijkere Noorden ontnemen de politici en bevolking in het Zuiden van het land de prikkel om zelf iets aan hun lot (de economie) te doen. Hoeft het te verwonderen dat Wallonië de enige Europese regio is die de neergang van de zware industrie (nog) niet heeft kunnen verwerken. Wallonië zit gevangen in de solidariteitsval, en Vlaanderen betaalt het gelag.

    De Vlaamse zorgen zijn evenwel niet beperkt tot de binnenlandse solidariteit - ook op Europees niveau worden zware borgstellingen van ons gevraagd. Heiligt het doel daarbij de liquide middelen? Wij menen van niet. De overhaaste beslissingen die men onder de druk van de eurocrisis neemt, leiden uiteindelijk naar een dwaalspoor. We hopen dat onze politieke leiders beseffen dat een transferunie zonder politieke unie waanzin is en dat verdragen en nationale parlementen als dusdanig gerespecteerd dienen te worden. Alleen zo kunnen ze vermijden dat de fouten van een individueel land - toevallig het centrum van de Unie - herhaald worden op grote schaal. De gevolgen van een belgicisering van Europa zouden desastreus zijn.

     

    Redders

    De Belgische politici die zich bij de zoveelste toegezegde steun aan de Club-Med-landen graag opwerpen als redders van de Europese idee, weten dat ze dat met Vlaams geld doen. Het zou hen sieren dat ook toe te geven. Beseffen ze echter ook dat het geduld van de Vlaamse ondernemers op is? Voelen ze aan dat de grenzen van onze solidariteit bereikt zijn? Vlaanderen kan niet langer alleen opdraaien voor het noodlijdende Wallonië, laat staan dat het daarenboven ook nog engagementen voor andere deficitaire staten op zich kan nemen. Europese hulp voor Wallonië lijkt ons wenselijk. Misschien kan de trojka zich eens naar Namen begeven...

    Om een uiteenvallen van de Europese Unie te vermijden, dient men zich goed te bezinnen over de efficiëntie en billijkheid van de huidige solidariteitsmechanismen. Voor België is het allicht te laat en daar zijn we ook niet echt rouwig om, maar de idee Europa is ons te kostbaar om die verder gevaar te laten lopen.

     

    Het boek 'Vlaanderen en Europa. Grenzen en noodzaak van solidariteit', dat vandaag voorgesteld wordt, is een initiatief van Pro Flandria. Economen en politici als Hans-Werner Sinn, Frits Bolkestein en Geert Janssens werkten er aan mee.


    Bron: De Tijd van 19-10-2012

    geplaatst door Addertje  

    Uw gedacht(0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Tags:Kurt Moons, Eddy Merckx Cycles, Hans Verboven, universiteit Antwerpen, Addertje
    17-10-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Waarom heeft Bart De Wever zo'n succes ?

      


     Neen, Bart De Wever is geen superman of een god 

    Beke, De Croo en Tobback doen er wel alles aan opdat hij het zou kunnen worden


    Niettegenstaande het maandenlange bashen door zowel de politiek als de bijna voltallige media, zijn Bart De Wever en de N-VA er in geslaagd een historische overwinning te boeken vorige zondag.

    Wat de traditionele partijen bovendien nooit is gelukt, is het N-VA wel gelukt: het Vlaams Belang reduceren tot een middelmatige partij en de socialisten van de macht verdrijven in de grootste stad van Vlaanderen.

    De commentaren, het bashen en de analyses van de linkse politiek correcte kerk op het succes van Bart De Wever en de N-VA zijn erg doorzichtig, laag bij de grond en in hoofdzaak op de man gericht. Maar ze gaan vooral voorbij aan de fundamentele vraag: WAAROM kennen Bart De Wever en zijn partij zo veel succes bij de Vlamingen ? Sedert zondag kan je er vergif op nemen dat de linkse intelligentsia de verklaring zoekt in de (vuile) strategie die De Wever in de aanloop naar de stembusslag heeft gevolgd. Inhoudelijke analyses zijn duidelijk niet aan hen besteed. Dan doen we zelf een poging.


    Vanwaar dat overweldigend succes van Bart De Wever en de N-VA ?

    • Geen verhaal, geen visie: Men kan er voor of er tegen zijn maar Bart De Wever  heeft een wervend verhaal en een duidelijke visie. Wat totaal ontbreekt bij de traditionele partijen. Zij proberen daarom de burger een angstgevoel aan te praten voor dat wervelend verhaal van De Wever. Hun "verhaal" beperkt zich tot het behoud van de macht voor de eigen achterban. Dit ten koste van alles, inbegrepen de eigen principes.
    • Het lot van de Vlamingen: als het er op aankomt laten de traditionele partijen de Vlamingen aan hun lot over. De Vlaamse burgers bezorgden Yves Leterme in 2007 800.000 voorkeurstemmen omdat hij de Vlaamse kaart trok. Hij en zijn CD&V hebben met deze troef niets maar dan ook niets gedaan ter verdediging van de Vlamingen.
    • De negatie van het signaal: Het succes van het Vlaamse blok/belang was een niet mis te verstaan signaal vanwege de burgers. Dit is nooit au serieux genomen door de traditionele partijen. Meer nog, het werd weggehoond want al die kiezers werden samen met hun partij in een cordon sanitaire geduwd zodat ze werden geneutraliseerd en bijgevolg geen bedreiging vormden voor de machtsbases van de traditionele partijen.
    • Geen woorden maar daden: op de avond van iedere verkiezing met een kletterende overwinning van Vlaams Belang zegden de traditionele partijen telkens weer dat ze het "hadden begrepen". De dag na de verkiezingen was het telkens weer business as usual. M.a.w. de traditionele partijen hebben nooit geluisterd naar de burger en vooral geen rekening willen houden met wat die verwachtte van de politici.
    • Eigenbelang en clientelisme: de traditionele partijen zijn volledig op zichzelf geplooid. Voor hen telt niet het belang van de burger maar het eigen belang van de partij, de zuil, de vereniging. Het clientelisme is de core business van de traditionele partijen. Die verkramptheid aan de macht is telkens weer mede oorzaak van hun verkiezingsnederlaag.
    • Links - Rechts: het huidig regeerakkoord werd niet gevraagd door een meerderheid van de Vlamingen. Deze laatste hebben in 2010 in meerderheid rechts gestemd en er wordt hen een linkse regering opgedrongen, gesteund door slechts een minderheid aan Vlaamse kant binnen de regering. Ook de manier waarop door deze regering inmiddels nieuwe grendels werden vastgelegd in het nadeel van de Vlamingen getuigt van de grootste minachting voor de eigen burgers door de traditionele partijen.
    • Democratie versus anti-democratie: de traditionele partijen gebruiken de term "democratie" steeds vanuit een strikt Belgicistische hoek. Op die manier is een Vlaming die voor het eigen volk opkomt nooit een democraat en zelfs een racist. De jaarlijkse transfers van 16 miljard euro van Noord naar Zuid worden nooit in vraag gesteld. Zelfs over de wenselijkheid van enige transparantie wordt niet gerept.
    • Radicalisering: door de miskenning door de traditionele partijen - telkens weer opnieuw - van de verzuchtingen van vele Vlamingen, is de samenleving geradicaliseerd. Dat is niet de schuld van Bart De Wever. De Wever grijpt deze misnoegdheid enkel aan om een breed draagvlak te bekomen voor zijn project dat WEL rekening houdt met deze verzuchtingen.
    • Geloofwaardigheid: door voornoemde miskenning en door de intellectuele oneerlijkheid  hebben de traditionele partijen bij vele Vlamingen iedere geloofwaardigheid verloren.
    • Bedrog: Guy Verhofstadt (Open VLD) had met zijn burgermanifesten heel wat beloftes gemaakt en verwachtingen gecreëerd bij vele burgers alvorens eerste minister te worden. Van zodra hij introk in de Wetstraat 16 heeft hij echter zijn burgermanifesten in de vuilbak gekieperd en heeft hij zich helemaal verslikt in de macht. Zij die in hem geloofden werden zwaar bedrogen, ondergetekende incluis. De burgers hebben hem vervolgens uitgespuwd. De geloofwaardigheid van de politiek kreeg door zijn toedoen een serieuze knauw. Uiteindelijk is het enige blauwe dat van Open VLD vandaag nog overblijft het logo. De partij draagt er vandaag de pijnlijke gevolgen van.
    • Een verhaal, een project, een visie met respect voor de burger: de traditionele partijen bewijzen telkenmale dat zij niet in staat zijn het over een andere politieke boeg te gooien. Tegelijkertijd heeft Bart De Wever bij veel Vlamingen de ogen geopend. Zij rekenen er op dat hij echte verandering kan bieden. Hij slaagt er in hun ongenoegen te kanaliseren in de richting van een nieuw wervelend project. Zij nemen daarbij een risico, geven N-VA het voordeel van de twijfel. Maar ze zijn daartoe bereid. Het is afwachten. Maar zij zijn er inmiddels wel van overtuigd dat de traditionele partijen hen nooit deze verandering kunnen bieden omdat ze niet au serieux worden genomen. De vele kansen die zij hiertoe in het (recente) verleden hebben gekregen hebben de partijen een voor een verspeeld. Ten voordele van het eigen belang: de "postjes". Het is een cliché maar oh zo waar.
    • Gelijkwaardig: een belangrijk onderdeel van het project van Bart De Wever is de gelijkwaardige behandeling van de Vlamingen tegenover de Franstaligen. 1. Wie kan daar tegen zijn en 2. Wat is daar radicaal en/of antidemocratisch aan ?
    • De onderstroom: de verkiezingen van 2010 waren geen vergissing zoals de traditionele partijen - zowel Vlaamse als Franstalige -aanvankelijk dachten. Er is wel degelijk een fundamentele wijziging in de onderstroom bij de Vlaamse kiezer.

    Kijk naar de verkiezingsuitslag van vorige zondag en naar de reacties daarop door de traditionele partijen... :

    • Ook nu doen de traditionele partijen alle moeite om de burger wijs te maken wat een demoon Bart De Wever wel niet is.
    • Ook nu weer proberen de traditionele partijen de burger wijs te maken dat ze allemaal hebben gewonnen en dat alles peis en vree is.
    • Ook nu weer proberen de traditionele partijen de burger de indruk te geven dat híj verkeerd is, en dat zij het bij het rechte eind hebben.
    • Ook nu weer hebben de traditionele partijen het niet begrepen.
    • Ook nu weer blijven de traditionele partijen in de permanente ontkenningsfase steken en proberen ze te doen geloven dat het allemaal wel niet zo erg is.
    • Ook nu weer blijven de traditionele partijen de N-VA bashen en vernederen, in plaats van eindelijk in de spiegel te kijken en te erkennen dat ze al jaren verkeerd bezig zijn.
    • Ook vandaag nemen ze de burger nog steeds niet au serieux. En zij bekijken het succes van Bart De Wever met de grootste minachting.

     

    Tja, waarom heeft Bart De Wever zo'n succes?


     Addertje

    geplaatst door Addertje  

    Uw gedacht(0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Tags:Bart De Wever, Wouter Beke, Bruno Tobback, Alexander De Croo, Addertje, N-VA, CD&V, Open VLD, Spa, Guy Verhofstadt,
    15-10-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Proficiat Bart en N-VA... maar het bashen gaat gewoon door



    Proficiat aan Bart De Wever en de N-VA met de resultaten gisteren ! De tsunami van de gele golf is totaal. Bart De Wever en zijn partij hebben ene uitstekende score neergezet in heel Vlaanderen.

    De ernstgraad van de paranoia bij de traditionelen is hiermee weer wat gestegen. De rancune van Beke, De Croo en Tobback tegenover Bart De Wever en de N-VA lag er vanavond in Terzake (VRT) weer vingerdik op. Het was – zoals we inmiddels gewend zijn – weer allen tegen één. Het N-VA-bashen is en blijft hun belangrijkste handelsmerk.

    Er valt blijkbaar moeilijk te leven met de zegebulletins van De Wever. Het paradoxale is dat de tradtionele politici niet lijken te beseffen dat ze zelf grotendeels de oorzaak zijn van het succes van de N-VA. Ofwel begrijpen dat niet ofwel willen ze het niet begrijpen. In elk geval hebben ze geen valabele tegenargumenten op het duidelijke verhaal en de termijnvisie van Bart De Wever. We hebben hier echt te doen met een stel politiek onbekwame traditionele politiekers. Sinds gisteren slaan ze nog wilder om zich heen. Het wordt echt pathetisch. Maar dit is vooral het bewijs dat Bart goed bezig is: De Wever begint meer en meer aan de fundamenten van de traditionele partijen te morrelen (hun machtsbasis) wat hen behoorlijk ongemakkelijk maakt. De campagne richting 2014 is alvast ingezet.

    Of de lokale verkiezingen een nationale betekenis hebben ? De score van N-VA is er het overtuigende bewijs van. Om de eenvoudige reden dat de traditionele partijen tot gisteren de N-VA verweten dat de partij opkwam met hoofdzakelijk onbekende kandidaten. Gisteren haalden die “onbekende” kandidaten een voor een opmerkelijke scores. Hoe is dit te verklaren wetende dat de meesten nog geen realisaties aan de kiezer konden voorleggen? Eenvoudig: hun stem is een signaal dat ze verandering willen en is tegelijk een afstraffing van het beleid door de traditionele partijen in de federale regering met Vlaamse minderheid.

    Tot slot: te oordelen aan de reacties van de voorzitters heeft elke partij weer eens gewonnen bij deze verkiezingen: De Croo: 'Dit is een goede uitslag voor ons' - Beke: 'We hebben standgehouden' - Tobback: 'We worden doorgaans beloond'. Blijkbaar is de optelsom van de percentages bij verkiezingen steeds hoger dan 100…


    Addertje




    geplaatst door Addertje  

    Uw gedacht(0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Tags:N-VA, Bart De Wever, Wouter Beke, Addertje, Alexander De Croo, Bruno Tobback, CD&V, Open VLD, N-VA, Spa
    13-10-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Stuur een boodschap naar Wetstraat !

    "Vlamingen kunnen een boodschap sturen naar Wetstraat" 



    Veel troep op de stoep in onze hoofdstad

    Klik op het beeld om het fragment te bekijken

    geplaatst door Addertje  

    Uw gedacht(0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    12-10-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De inzet van deze gemeenteraadsverkiezingen

     De lokale mandatarissen van CD&V, Open VLD en Spa die dit regeerakkoord met een Vlaamse minderheidsregering goedkeurden ter verantwoording roepen ?


    Dat kan nu zondag 14 oktober.



    Zijn de gemeenteraadsverkiezingen al of niet een nationale test ?

    Wat er ook van zij, de lokale mandatarissen van de traditionele partijen (die vandaag kandidaat zijn in uw gemeente) hebben tijdens de partijcongressen van 3 en 4 december 2011 het huidige regeerakkoord met een Vlaamse minderheidsregering massaal goedgekeurd.

    Deze mandatarissen kunnen hiervoor enkel op 14 oktober aanstaande ter verantwoording worden geroepen .

    Even het geheugen opfrissen en de film van de partijcongressen terugdraaien:

     

    CD&V-Congres (4/12/2011)




    Ja-stemmen:  99% 

    Op het congres stemden 659 leden in met regeringsdeelname. Er waren slechts twee tegenstemmen en vijf onthoudingen.

    CD&V-voorzitter Wouter Beke kreeg enkele malen een staande ovatie.

    Enkele uitspraken van Beke tijdens het Congres:

    • Met "N-VA = Nihil valet absentia" (afwezigheid is niets waard) beantwoordde Beke de Latijnse spreuk van De Wever bij de verkiezingsoverwinning van 2010: "Nil volentibus arduum" (Voor zij die echt willen, is niets onmogelijk).
    • Met het communautaire akkoord wordt volgens Beke “het land op orde gezet”.
    • Volgens Beke geeft het regeerakkoord “een noodzakelijk, hoopvol, rechtvaardig, verstandig en voorzichtig antwoord op de uitdagingen van morgen".

     

    Open VLD-Congres (4/12/2011)




    Ja-stemmen: 99% 

    Van de zowat 600 aanwezige Vlaamse liberalen, stemden 596 voor het akkoord, twee tegen en waren er twee onthoudingen.

    Enkele uitspraken van Open VLD-voorzitter Alexander De Croo tijdens het Congres:

    • Belangrijk voor de liberale achterban is dat er een tekst op tafel ligt "die kiest voor besparingen en hervormingen, in plaats van massale belastingverhogingen". De Croo had het over een evenwichtig akkoord, dat fair is en dat perspectief biedt.
    • Opmerkelijk is dat De Croo de eensgezindheid benadrukte waarmee de partij naar buiten trad. "Nergens was er een valse noot te horen. Ook niet op het moment dat onze partij onder zware druk stond (...) Laat de les duidelijk zijn: alleen verenigd boeken we resultaat."
    • Hij had ook woorden van lof voor zijn Franstalige collega Charles Michel. Het "historisch akkoord" over de staatshervorming is er gekomen omdat de MR-voorzitter de moed heeft getoond om het FDF voor de keuze te stellen, zei De Croo.

     

    Spa-Congres (3/12/2011)





    Ja-stemmen: 99%  


    Van de ongeveer 400 deelnemers aan het congres, stemden er twee tegen en was er één onthouding.

    Enkele uitspraken van Spa-Voorzitter Bruno Tobback tijdens het Congres:

    • Tobback stelde dat de nieuwe regering de enige is in Europa die zo’n grote inspanning levert - een sanering van 11,3 miljard euro - zonder daarbij te raken aan de pensioenleeftijd, zonder het brugpensioen af te schaffen, zonder aan de index te raken en zonder een grote privatiseringsronde te organiseren.
    • Het regeerakkoord is evenwichtig en is een project dat de opstap naar een nieuwe welvaartsstaat kan vormen.

     


    Addertje

     


     De mandatarissen die dit regeerakkoord met een Vlaamse minderheidsregering goedkeurden ter verantwoording roepen ?
    Dat kan nu zondag 14 oktober aanstaande.

    geplaatst door Addertje  

    Uw gedacht(0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Tags:Gemeenteraadsverkiezingen,Wouter Beke, CD&V, Alexander De Croo , Open VLD, Spa, Bruno Tobback, Addertje, De Standaard
    11-10-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De mening van…

      

    ...Jean- Pierre Rondas

    Voormalig Vlaams radiomaker voor Klara, lid van de Gravensteengroep, lid van de kernredactie van het politieke maandblad Doorbraak, Bestuurder bij de KVS


    Vandaag een uitstekende column gelezen van Jean-Pierre Rondas naar aanleiding van zijn nieuw boek “De hulpelozen van de macht. Het federale graf van de Vlaamse regeringspartijen”. Over hoe de traditionele partijen (CD&V, Open VLD en Spa) zich in de vernieling hebben gereden door te kiezen voor de federale macht en het Belgicisme. Of moeten we zeggen Belgisch nationalisme ?

    Interessant om over het nationalisme in de marge eerst enkele grote "denkers" te citeren:

    • Guy Verhofstadt, Open VLD (in DS van 10/10/2012): “Nationalisme is een gevaarlijk, achterhaald idee. Het blokkeert de weg naar noodzakelijke oplossingen voor de problemen van nu. Wie vandaag pleit voor nationalisme, draait zichzelf en de kiezers een rad voor de ogen
    • Mark Eyskens, CD&V (DS van 9/10/2012): “Het nationalisme is totaal achterhaald” en “Het werkt mij al jaren op de heupen dat ze in België de tekenen van de tijd niet begrijpen”.

    Natuurlijk fulmineren zowel Verhofstadt als Eyskens tegen het Vlaams-nationalisme. Ze vergeten daarbij wel even dat ze zelf rabiate… Belgische nationalisten of belgicisten zijn.

    Hieronder enkele uittreksels uit de column van Rondas, vandaag verschenen op Knack.be (jaja, gelukkig kan een column van een buitenstaander bij dit magazine nog eens interessant zijn !).

     

    Addertje


    Enkele interessante uittreksels:

    • Vlaamse B-partijen: zo noem ik in mijn boek 'De hulpelozen van de macht' de Vlaamse partijen die in de regering Di Rupo zijn gestapt. Het gaat om CD&V, Open VLD en SP.A. Ze maken deel uit van een regering die geen Vlaamse meerderheid in het federale parlement heeft. Ook de regering zelf bestaat uit meer Franstalige dan Vlaamse ministers. Een minderheid van 40 % regeert over deze staat, omdat de Vlaamse B-partijen dat zo hebben gewild. Ze zullen het me vast niet kwalijk nemen dat ik ze als ‘belgicistische’ partijen kwalificeer.
    • Het gaat hier tenslotte niet om mijn scheldwoord, maar om hun rationele keuze. Ik veronderstel dat ze achter deze keuze staan.  
    • Nu laten ze zich Vlaams verkiezen, en handelen ze Belgisch. Ze denken daarmee weg te komen door deze praktijk te overgieten met flauwe sausjes van redelijke verantwoordelijkheid.
    • Eén groep in de Belgische discussie ziet dat deze Vlaamse B-partijen zich daarmee in de vernieling rijden, en dat is de groep van de Franstalige politici. Zij beseffen dit beter dan deze Vlaamse politici zelf. Daarom vinden ze dat deze Vlaamse partijen moeten worden geholpen (nvdr. zie “Di rupo en de omerta”).
    • Merkwaardig genoeg hebben de Franstaligen van de eerste dag af aan deze oproep evengoed genegeerd. Het is sterker dan henzelf. Het gevolg is dat de Vlaamse regeringspartijen hopeloos verstrikt raakten in de netten van de federale macht. Welke hulp hebben ze gekregen in ruil voor hun capitulatie in Brussel en het gerechtelijke BHV? Voor de nieuwe transfers zonder reorganisatie van Brussel? Voor de verse grendels? Vandaag, net voor de gemeenteraadsverkiezingen, gedragen ze zich als een ontredderd en uit elkaar gespeeld ploegje in vierde provinciale. 
    • Belgicisme als laatste ideologie: zo werkt het nu toch ook al een hele poos …
      Belgicisme als last stand, als dernier carré, als vastklamp-ideologie voor tripartite-gezinden. Belgicisme als ersatz-ideologie die de nostalgie naar de verdrongen ideologieën moet temperen. Belgicisme als troostideologie voor de geknakte idealen. Belgicisme als verkleefdheid aan een bloedeloze staatsconstructie, vermomd als morele houding. Belgicisme voor wie het niet meer weet.

     

    Jean-Pierre Rondas, De hulpelozen van de macht. Het federale graf van de Vlaamse regeringspartijen. Pelckmans, 151 p., € 15.

    geplaatst door Addertje  

    Uw gedacht(0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    10-10-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De boodschap van CD&V… ?

    Daarvoor moeten we even... Van Peel bellen





    Marc Van Peel (CD&V) heeft weer toegeslagen. In een nieuw filmpje steekt hij de draak met het dieet van Bart De Wever (N-VA). Ook zie je een joggende Bart De Wever die naar het Antwerpse stadhuis jogt. Daar aangekomen probeert de N-VA-voorzitter de deur van het gebouw te openen, maar die wordt aan de andere kant tegengehouden door een bellende Van Peel.


    Het nieuwe filmpje van Van Peel over Bart De Wever is best grappig.

    Maar de reactie van Bart De Wever op het filmpje van Van Peel is gewoon SUBLIEM :

     

    ‘Ik kan er best om lachen. Het is grappig en het is goed gemaakt, dus als campagnemiddel is dit filmpje prima.’

    ‘Ik vraag me wel af of Van Peel heeft nagedacht welke politieke boodschap hij hiermee uitdraagt’, aldus De Wever. ‘Dit filmpje getuigt van het pijnlijke einde van de roemrijke geschiedenis van de CD&V. Als je zelf geen verhaal, geen partij meer hebt, eindig je blijkbaar als portier en buitenwipper van Janssens en de socialisten op het Schoon Verdiep.’


    Die zit ! In voetbaltermen noemt men dat een "own goal".

    Addertje

    geplaatst door Addertje  

    Uw gedacht(0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Tags:Marc Van Peel, CD&V, Bart De Wever, N-VA, Addertje, Janssens, Spa
    08-10-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Pierre Kroll: Van Vlamingen wordt hij horendol


    Pierre Kroll en Bert Kruismans

     

    De francofoon Pierre Kroll, goede  “copain” van Bert Kruismans en gereputeerd Vlamingenhater van het eerste uur, bijt in het zand bij De Standaard (DS). Arrogante Kroll - voor Bart De Wever is hij allergisch - pleegt maandelijks een column in deze zelfverklaarde kwaliteitskrant.

    Een kritische column waarin hij Bart De Wever wil beschadigen, weigerde DS te publiceren. Titel van de column: “Vier manieren om Bart De Wever te stoppen”.

    Eigenlijk was zijn column ironisch bedoeld. Kroll is immers een wereldberoemde cartoonist in Wallonië en Brussel. 'Vier manieren om van Bart De Wever af te geraken' reikt enkele humoristisch bedoelde tactieken aan om Bart De Wever aan te pakken. De column is wel bij De Morgen gepubliceerd. Na lezing blijkt het te gaan om een ordinair scheldproza waarin de humor zelfs met een vergrootglas niet is terug te vinden.  

    Waarom De Standaard weigerde om te publiceren ? Niet omdat het niet-humoristisch zou zijn. Wel omdat zij vonden dat de column contra-productief zou zijn. M.a.w. dat ze eerder de steun voor Bart De Wever zou doen toenemen, hoewel net het omgekeerde de bedoeling is. En dat zou zelfs voor deze "kwaliteits"krant van het goede te veel zijn.

    Vandaar de vraag van Kroll: 'Is men bang van De Wever?' Ons antwoord: “men is heel bang van De Wever”. Zelfs Kroll is bang. Niet zozeer van de persoon De Wever maar vooral het feit dat hij de politicus is die de Vlaamse geesten tot een rijpingsproces heeft gebracht en dat een reële bedreiging vormt voor de francofone dominantie in dit land. Kortom, de diepe angst voor verandering.

    En de francofonen weten dat maar al te goed. Geen dag gaat voorbij of in francofoon België verschijnt een artikel dat het beeld van Bart De Wever als de baarlijke duivel nog wat meer onder de aandacht moet brengen.

    Mise au Point is een politiek discussieprogramma van de RTBF, de Franstalige openbare omroep. Het wordt elke zondag uitgezonden op het middaguur op La Une. Elke week is Pierre Kroll de centrale figuur. Het voorbije jaar werden zowel de Vlamingen als Bart De Wever ontelbare malen door hem en andere deelnemers aan het programma door het slijk gehaald.

    U herinnert zich ongetwijfeld nog de studie “Vlaanderen Scherp Gesteld - Een doorlichting van het seizoen 2010 -2011 van Mise au Point” van begin dit jaar. Enkele uittreksels als illustratie:

    • Pierre Kroll, die vreest dat Vlaanderen het meest gesloten en fascistisch land ter wereld wordt.
    • Vlaanderen wordt afgeschilderd als kwaadwillig, maar de Franstaligen willen wel graag samen blijven met die verschrikkelijke Vlamingen. In de loop van het seizoen zegt Kroll een keer dat de Vlamingen zo verschrikkelijk zijn, dat hij eigenlijk niet meer wil. Wanneer iemand iets goeds over Wallonië zegt, antwoordt Kroll: als het klopt dat we zo goed zijn, dan kunnen we het ook alleen.
    • Een exposé van De Wever, over Franstaligen in Vlaanderen, wordt door Kroll op een compleet verkeerde manier geïnterpreteerd en niemand die daar iets over zegt.
    • Voor Pierre Kroll is 'mon pays' 'la Belgique ... francophone'.


    Pierre Kroll, een Vlamingenhater pur sang, die op zondag op de Franstalige zender een platform kreeg om zijn gal te spuwen over de meerderheid van de inwoners van dit apenland. En indien die meerderheid dat niet pikt is ze intolerant en racistisch... De wereld op zijn kop. Voor hoelang nog ?


    Addertje


    geplaatst door Addertje  

    Uw gedacht(0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    Tags:Pierre Kroll, Bert Kruismans, Bart De Wever, N-VA, De Standaard, De Morgen, Addertje, RTBF, Mise au Point,
    03-10-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De mening van…



     …Eric Van Rompuy (CD&V), Vlaams parlementslid en schepen van Huisvesting in Zaventem in De Standaard over de sociale aanvaardbaarheid van sociale woningen

     

    ‘En dan hebben we het nog niet over de sociale aanvaardbaarheid van sociale woningen.

    De twee appartementsblokken die we in Sint-Stevens-Woluwe hebben gerealiseerd, zijn ons echt niet in dankbaarheid afgenomen. Ze worden voor 80 tot 85 procent bewoond door mensen die, laat ons zeggen, geen naam van Belgische origine hebben. En dan krijgen wij bakken kritiek van de bevolking. Leg maar eens uit aan een weduwe met een hoge huur dat ze pas honderdste staat op de wachtlijst. We proberen daar iets aan te doen, door mensen die al lang in Zaventem wonen, voorrang te geven, maar gemakkelijk is dat niet. Sociale woningbouw krijgt zo een negatieve connotatie.'

    geplaatst door Addertje  

    Uw gedacht(0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Tags:Eric Van Rompuy, CD&V, Addertje, Vlaams parlementslid
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Hoe vuil is Brussel, de vuilste stad van het land ?


    Hoe vuil is Brussel, de vuilste stad van het land ?

    Veel troep op de stoep in onze hoofdstad

    Klik op het beeld om het fragment te bekijken





    En wat vindt de toerist van de Europese hoofdstad ?


    De toerist over de Europese hoofdstad

    Klik op het beeld om het fragment te bekijken

    geplaatst door Addertje  

    Uw gedacht(0)
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Tags:Brussel, Europese hoofdstad, Addertje
    Archief per maand
  • 10-2022
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012

    De kritische burger:


    “De po­li­tie­ke ac­ties van de tra­di­tio­ne­len wor­den vol­ledig ge­de­ter­mi­neerd door de fi­nan­cie­le en pri­ve­be­lan­gen van hun zui­len. De eis om een Vlaam­se meer­der­heid van de Cd&v is e­ven hol als hun be­stuur­sre­sul­ta­ten. Ze draai­en hun kar op het mo­ment dat de stem­bus sluit. Dat geldt trou­wens even­goed voor vld. Het mea cul­pa van Rut­ten over de be­las­tin­gen is een re­gel­rech­te be­le­di­ging van de in­tel­li­gen­tie van de kie­zer. Je ziet zo dat ze de vol­gende keer ge­woon op­nieuw het Ps-pro­gram­ma zal volgen.
    Lezer G. op de re­dac­tie.be


    “Ik ver­ge­lijk de tra­do-par­tij­en met An­dré Van Duin, toen hij zei "als ik po­li­tie­ker zou zijn en ver­ko­zen word be­loof ik dat ik na mijn post­je bin­nen te heb­ben blijf be­lo­ven wat ik er­voor be­loof­de" ty­pisch­er dan de VLD, CD&V en SPA hun be­lof­tes vindt ge ner­gens !”
    Le­zer Staf Qui­se­naerts op de­mor­gen.be


    Mijn Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Opmerking of suggestie ?


    Foto



    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!