Ik ben Van Camp Alfons, en gebruik soms ook wel de schuilnaam fonne - ennof - fons - alfons - fonsvc - alfie en ook alfonsvc.
Ik ben een man en woon in Antwerpen (België) en mijn beroep is gepensioneerde politieman.
Ik ben geboren op 29/12/1935 en ben nu dus 88 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: voetbal - genealogie - zwemmen - tennis en geschiedenis en foto's over Antwerpen.
Antwerpse steegjes en binnenplaatsen : De Crauwelengang
DE CRAUWELENGANG
In de Krauwelengang was een godshuis gevestigd, het z.g. "Crauwelen- hof". Het is een smalle gang aan de noordzijde van de Sint-Paulusplaats, met links een mogelijk overblijfsel van het oorspronkelijk godshuis.
Bron : - Bouwkundig erfgoed - de foto's zijn van "Lieve" van de site http://blog.seniorennet.be/verstopte_plekjes/
Artikel uit de "Nieuwe Antwerpenaar" over Alfons VAN CAMP
Alfons VAN CAMP (77j)
"""Ik vertel het verhaal van de mooiste stad van de wereld"""
Zoals vermeld in mijn profiel was ik een gepensioneerd Hoofdinspecteur van politie, eerste klas in Antwerpen. Ik ben online bekend als : "fonne" - "ennof" - "fons" - "alfons" - "fonsvc" - "alfie" en ook "alfonsvc". http://blog.seniorennet.be/alfonsvc
"""Bijna al mijn tijd gaat op aan bloggen sinds mijn - helaas overleden schoonzoon - me online wegwijs maakte. Vooral seniorennet.be was een ontdekking. Je vindt er duizenden blogs van senioren, waaronder mijn blog "Antwerpen, mijn geboortestad". Die verklaart mijn liefde voor de stad. In 30 wandelingen toon ik verschillende wijken. Je maakt online kennis met alle standbeelden, gedenkplaten, steegjes en verdwenen gebouwen. Mijn bedoeling is natuurlijk dat je ook zelf op pad gaat en de stad ontdekt.
Als gepensioneerd politieman ken ik mijn weg in de stad, maar ook online zoek ik veel informatie op.
Ondertussen kreeg mijn blog bijna 200.000 bezoekers. En op mijn berichten komen veel positieve reacties. Ik zeg dat niet om te stoefen, maar dat geeft mij wel voldoening. Antwerpen is de mooiste stad van de wereld en dat wil ik laten zien.
Daarnaast blog ik ook over SK Denderhoutem, de voetbalploeg van mijn kleinzoon. Ik heb ook nog 5 blogs waarin ik de geschiedenis van mijn familie uit de doeken doe, tot in de 16° eeuw. Die blogs vragen wel wat inspanningen. Er komt veel bij kijken, zoals foto's bewerken. Ik zoek veel zelf uit, maar mijn kleinzoon staat ook altijd klaar om me te helpen."""
Bron : - De Nieuwe Antwerpenaar dd. 15.2.2013 / www.dna.be
De volgende 10 beelden bevinden zich op het binnenplein van de Hogeschool. Campus Antwerpen (wetenschappen en technologie) aan de Paardenmarkt.
Hier bevond zich het voormalig "Knechtjeshuis" dat in 1885 werd ingericht als Nijverheidsschool.
Bij de verbouwing (1913-1914) werden op de westgevel van het binnenplein 10 figuren, die verschillende ambachten uitbeelden, aangebracht. Ze werden voltooid in 1921.
Beginnende met de hieronder afgebeelde beelden.
Links : Houtbewerking en rechts : Bouwkunde Werken van Edward Melis
Links : Marmerbouw en rechts : Loodbewerking Werken van Jules Anthone
Links : Werktuigkunde - rechts : Electriciteit Werken van Alfons J. Strijmans
Links : Scheikunde - rechts : Scheepsbouw Werken van Arthur Pierre
Bron : - Antwerpse stadsbeelden Anno 2001 van Antoon van Ruyssevelt. - De foto's komen uit ons eigen archief en werden ter plaatse genomen mits toelating van het personeel van de school.
Antwerpse stads -en standbeelden : - De vreedzame hand
DE VREEDZAME HAND
Dit prachtig beeld bevindt zich in het Centraal Station en is van de hand van Yan Shufen (1956), een kunstenaar van de ziel. In haar werk de "Vreedzame Hand" drukt ze de waarheid - weldadigheid en schoonheid uit. Bron : Kunstkring Sirkel.
Antwerpse stadsbeelden : Hoekgebouwen aan de Leysstraat-Teniersplaats
HOEKGEBOUWEN (1901 - 1904) aan de Leysstraat - Kipdorpvest - Teniersplaats
Bovenaan een "adelaar" op de koepel van het hoekgebouw aan de noordzijde (1901)van de Leysstraat - Kipdorpvest. Beeld van Jules Weyns. En aan de zuidzijde (1904)een "uil" eveneens van Jules Weyns. De 4 kinderfiguren aan de beide geveltoppen zijn van de hand van Josué Dupon.
Aan beide zijden, op de hoeken van de Leysstraat en Kipdorpvest, aan de Teniersplaats, bevinden zich op de voorzijde van de monumentale gevels aan elke kant twee grote beelden.
Links de "Lente" met bloemenkorf, van Jules Weyns. Rechts de "Zomer" steunend met de rechterhand op een stok, en in de linkerarm een zonnebloem, van Georges Geefs.
Links de "Herfst", met in de rechterarmeen fruitkorf en aan de linkerzijde een hert, van Jules Antone.
Rechts de "Winter", met rechts een spinnewiel, van Alphonse van Beurden.
Bron : - Antwerpse stadsbeelden Anno 2001 van Antoon van Ruyssevelt. - de foto's komen uit ons eigen archief.
Antwerpse standbeelden : - de vuisten van Etienne Desmet
POWER - de vuisten
Deze 4 afgebeelde vuisten zijn van de hand van de beeldhouwer Etienne Desmet (° Gent 1943) en worden momenteel 'tijdelijk' tentoongesteld op de binnenkoer van het voormalig Sint-Julianusgasthuis aan de Hoogstraat.
- 2 gebalde vuisten - Grote gebalde vuist, voorstellende "Power"
- Het beeld "Ycarius" (figuur uit de Griekse mythologie)
Deze brok steen bevindt zich op in het plantsoen op de binnenkoer van het Sint-Elisabethziekenhuis, aan de ingang aan de kant van de Lange Gasthuisstraat.
Antwerpse stadsbeelden : - Borstbeelden op het Toneelhuis aan de Komedieplaats
BORSTBEELDEN en MUZEN op de gevel van het Toneelhuis (Bourlaschouwburg)
Aan de Komedieplaats
waar het Toneelhuis
is gevestigd bevinden zich op de gevel van dit gebouw, 9 levensgrote beelden van de muzen in Bentheimersteen. Van links naar rechts : POLYMNIE : door Jacqeus De Braekeleer - retoriek ERATO : door Lodewijk van den Kerckhove - lied en lyriek TERPSICHORE : door Jean-Baptiste de ...
Cuyper - dans en lyrische poëzie EUTERPE : door Jean-Jacques Ducaju - fluitspel MELPOMENE : door JHan Van Arendonck - tragedie THALIE : door Joseph-Hermaine Geefs - komedie CALLIOPE : door Frans van den Kerckhove - filosofie en retorica URANIE : door Josep-Germaine Geefs - sterrenkunde CLIO : door Léonard de Cuyper - geschiedschrijver
Een stapje lager bevinden zich verschillende borstbeelden van beroemde personen. Zowel langs de Komedieplaats, als de Kelderstraat, Graanmarkt en Orgelstraat We zullen ze één voor één weergeven te beginnen van links naar rechts, via Orgelstraat, Graanmarkt en Kelderstraat.
- Terence (Publius Terentius Afer) (195/185 - 159 v.C.) Geboren te Carthago. Hij was een beroemde blijspeldichter.
- Lopez De Vega (Felix Lope de Vaga Y Carpio (° Madrid 25/11/1562 - overleden 27/8/1635; Hij was een beroemd toneelschrijver en dichter
- Racine (Jean) - ° La Ferté - Milon 21/12/1639 - overleden Parijs (F) 21/4/1699). Frans toneelschrijver.
- Molière (° als Jean-Baptiste Poquelin te Parijs 15/1/1622 - 17/2/1673). Frans toneelschrijver en akteur, bekend omzijn satirische komedies zoals "Don Juan".
- Gretry (André Ernest Modest) (° Luik 8/2/1741 - Montmorency 24/9/1813). Frans componist en maker van komische opera's.
- P. Corneille (Pierre) ° Rouen 6/6/1606 - Parijs 1/10/1684. Frans toneelschrijver.
- Schiller (Friedrich von Schiller) (Johann Christoph Friedrich) ° Marbach am Neckar 10/11/1759 - Weimar 9/5/1805. Duits toneelschrijver - Filosoof en dichter
- Mehul Etienne Nicolas (° Givet Département Ardennes 22/6/1763 - Parijs 18/10/1817). Frans componist, muziekpedagoog en organist.
- Van Vondel (Van (den) Vondel) Joost. ° Keulen 17/11/1587 - Amsterdam 5.2.1679 Nederlands dichter en toneelschrijver
- Eschyle (Aeschylus). ° Eleusis ca 529 v.C. - Gela 456 v.C. Griekse dichter, die tragedische stukken schreef. Langs de kant van de
bevinden zich de borstbeelden van
- Gluck (Christoph Willebald Ritter von Gluck) ° Erasbach bij Berching 22/7/1714 - Wenen 15/11/1787. Duits operacomponist.
- Goldoni op de gevel van het Toneelhuis aan de kant van de Kelderstraat. Goldoni (Carlo) werd ° Venetië 25/2/1707 en overleed te Parijs op 6/2/1793. Hij was een Italiaans toneelschrijver
Aan de
- Sophocle - ° Colonus 496 v.C. - Athene 406 v.C.
- Eurepide op de gevl van het Toneelhuis aan de kant van de Graanmarkt. Werd geboren ca 480 v.C - 406 v.C. Hij was een Grieks tragediedichter
en aan de
- Spontini (Gaspare Luigi Pacifico) ° Maiolati bij Jesi 14/11/1774 - aldaar + op 24/1/1851. Hij was een Italiaans operacomponist
- William Shakespeare : ° stratford-upon-Avon ca 23/4/1563, gedoopt 26/4/1564 - overleden op 23/4/1616. Hij was een Engels toneelschrijver, dichter en acteur.
Bron : - Stadsbeelden Antwerpen Anno 2001 van Antoon Van Ruyssevelt - De foto's komen uit ons eigen beheer.
Huis der Timmerlieden - 4 prachtige reliëfbeelden op de gevel van het voormalig huis der timmerlieden aan de Hoogstraat nr 62, de zgn "Peerboom" (1704). De 4 reliëfs op de eerste verdieping stellen taferelen voor uit het leven van de H.Jozef (patroon der timmerlieden) en de H. Familie.
Bron : - Antwerpse stadsbeelden Anno 2001 van Antoon van Ruyssevelt. - de foto's komen uit ons eigen archief -o-o-o-O-o-o-o-
Antwerpse stadsbeelden : De plattegrond van het oude Antwerpen
PLATTEGROND van het OUDE ANTWERPEN
Plattegrond van de oude stad 1985 - Bevindt zich op de hoek van de Kuipersstraat en de Vleeshouwerstraat. Het is een hardstenen plaat met een voormalig straatpatroon en de Scheldeboord van het oude stadsgedeelte naar een plan ontworpen in 1838 door J.B. Cuervorst. "Ter herinnering aan de oude stad /voor de rechttrekking der Scheldekaaien in / 1877 - 1885""" De plaat werd onthuld op 23/11/1985 door Burgemeester H. B. Cools
Bron : - Antwerpse stadsbeelden 2001 door Antoon van Ruyssevelt. - de foto's komen uit ons eigen archief
stadsbeelden van Antwerpen op het gebouw van de l'Innovation aan de Meir
L'INNOVATION
Dit grootwarenhuis is gelegen aan de Meir. Op de hoek met de Otto Veniusstraat Hoog boven op het dak bevindt er zich een figuur wat "Electrica" van Emile Jespers voorstelt.
Het is een gevleugelde, naakte, meer dan levensgrote vrouw, in verguld brons, met in elke geheven hand een bliksemschicht (1901)
Boven de zijingang aan de Otto Veniusstraat zijn de hierna afgebeelde beelden te bewonderen.
De figuur van deze man stelt de "De Studie" voor.
De vrouw stelt de "Ontwikkeling" voor Beiden zijn het werk van Edward Deckers.
Bron : - Antwerpse stadsbeelden 2001 van Antoon van Ruyssevelt - De foto's komen uit ons eigen archief.
Dit mooi stukje poëzie is van de Vlaamse conservator, docent en schrijfster Lydia Schoonbaert (Izegem 1930) die eens hoofdconservator was van het Museum voor Schone Kunsten te Antwerpen, en bevindt zich in de Tolstraat.
Zij publiceerde haar eigen poëzie onder de pseudoniem van Jozefa van Houtland.
De tekst luidt als volgt :
" " " " " Bomen zingen Nu rust ik in het gras dat ik eens was verloor een schat aan dromen maar voor wie liefheeft zingen bomen ook met wintervogels in hun hart " " " " "
Bron : - Wikipedia - de foto is van André Van Goethem
Tekeningen op muren, gevels, e.a. : - omgeving 't Zuid
Voor het terugvinden van de tekeningen; graffiti, e.a., op muren en gevels van gebouwen en plaatsen, startten wij op het Zuid en vonden in de
VICTOR DRIESSENSSTRAAT
op verschillende gevels, boven de inkomdeur, de volgende tekeningen :
COEBERGERSTRAAT
aan het nummer 36, in de inkom van het M.P.I. Jonghelinckshof / Koninklijk Instituut voor kinderen met gehoor, spraak, taal -en/of leerstoornissen de tekeningen van de tekenfiguren uit de tekenfilms "Twity" - "Sneeuwwitje" - "Donald Duck" en "Mickey Mouse".
HAANTJESLEI
Op de gevel van het hoekhuis aan de Durletstraat en de Haantjeslei 194 konden wij deze mooie tekening en het gedicht van Jef K'Kommer ontdekken.
Het gedicht luidt als volgt : """De Meerminne ..... Het water breekt / De zon streelt / Speelt deinende / De golven schuim / Duikt de meerminne / Mijn gedachten aan zon.
De sier van de wier / In haar schelp / Teder geschulpt / Lokt mijn vermoeden / Naar de einden / Van haar lied
Ik wil zwemmen / Ademen in water / Bellen blazen / Zonder zeep / Haar achterna / Haar weerman zijn."""
In de Van Schoonbekestraat boven de inkom van de Sint-Laurentiuskerk is deze prachtige mozaïektekening aangebracht. De tekst boven de tekening luidt : ""Ik ben de goede herder"
BELEGSTRAAT
op de gevel van het hoekhuis gevormd door de Jozef Liesstraat volgende afbeelding
In dezelfde straat, maar in de richting van de Haantjeslei, deze tekeningen op de gevel van de kleuterschool
In de
LEOPOLD DE WAELSTRAAT
boven café "Patine" ontdekten we op de gevel enkele tekeningen met betrekking op het uitgangsleven.
algemeen zicht op de gevel
Op de VLAAMSEKAAI
op de gedempte zuiderdokken, aan de kant van de Scheldestraat, werd een "nutskast" door de kinderen van een schooltje op het Zuid omgetoverd tot een koekjesfabriek en kreeg de naam van "in de Koekestad".
LAMBERMONTSTRAAT
In de Lambermontstraat, een straat die uitkomt langs de ene zijde aan de Marnixplaats en aan de andere zijde van de Kronenburgstraat, vonden wij op een blinde muur van de panden 21-23 deze fraaie muurtekening.
In de Offerandestraat, aan de rechterzijde van de straat, even voorbij de Delinstraat voor de gevel van de aldaar gevestigde school, vonden wij de gedenkplaat voor Lode Craeybeckx, voormalig burgemeester van Antwerpen.
Het is het werk van Aimé de Martelaere (Zottegem 1914 - Deurne 1990).
Naast de bronzen plaat werd tevens een plaat met de volgende tekst aangebracht :
"""Zijn droom ging naar wereldvrede / zijn draagkracht naar zijn volk / zijn hart klopte met Antwerpen H.C.R.Y. / Lode Craeybeckx / dit monument werd op 4.11.1981 onthuld door Mathilde Schroyens, burgemeester // door winkelwandelcentrum S.V. Damof / Aan Antwerpen geschonken / ter gelegenheid van haar 10 jarig bestaan en met steun van de G.Bank en de A.S.L.K."""
Op de hoek van de Delin -en de Offerandestraat, zijgevel van de school "Onze Volks- kinderen" vonden wij tussen afschuwelijke graffiti dit fraaie tekstje :
Voor onze volksinderen
water langs onze armen en onze rijken Abuja voorbij
om spelen wat een prijs voor moeder we deden alsof we thuis waren
Dit hoofd vinden we terug op het middenplein van de Wapper en werd gemaakt door de expressionistische beeldhouwer, houtsnijder en grafici uit het interbellum Jozef Cantré (° Gent 1890 - 1957).
Het werd ingehuldigd in juni 1986
Hoofd van Peter Benoit op de Wapper Op het hardstenen plaatje : Peter Benoit / 1834-1901/ Toondichter
Vlaams componist en muziekpedagoog. Geboren te Harelbeke op 17.8.1834 en gestorven te Antwerpen 8.3.1901.
Woonde tot zijn dood in de Oude Beurs nr 31. Het bewijs hiervan vindt men op de gedenkplaat aangebracht op de gevel van het huis.
De man die door Franz Liszt de Rubens van de muziek en door Emmanuel de Bom als feestklok van Vlaanderen werd genoemd.
Bron : - Antwerpse Gedenkplaten van Piet Schepens. - de foto komt uit ons eigen beheer. Voor een grotere versie klikt U op de afbeelding.
Vroeger, een 70 jaar geleden, leefden de Antwerpenaren meer binnenshuis dan daar buiten, in een afgezonderde familiekring. Van uitgaan was er geen sprake en hun enige plezier bestond in het straatleven en hielden het vooral bij een rustige en gezellige bijeenkomst op straat. Vrouwen zaten op de drempel, mannen bespraken de gebeurtenissern en kinderen speelden op het trottoir.
Dat was het gewone leven van de Antwerpenaar.
Heden ten dage wil men deze toestand terug invoeren door het inrichten van buurtfeesten, speelstraten, kuisdagen, en noem maar op, waardoor de straten voor een bepaalde duur worden afgesloten, met alle gevolgen voor de autobestuurders.
Vroeger was dit allemaal mogelijk wegens het weinige autoverkeer, maar vandaag wordt dit niettegenstaande het drukke verkeer toch wordt georganiseerd, soms een hand volkinderen.
Of het er op vooruit is gegaan laten we in het midden, maar een feit is zeker dat op de dag zelf bv bij buurtfeesten enkele buren samen komen, maar in de loop van het jaar ze elkaar niet eens bezien noch kennen, en is er van sociale omgang geen sprake.
In familiekring werd vooral gevierd : de Greef of Nieuwjaar. Sinterklaas en Kerstmis werden niet gevierd.
Op Witten Donderdag was het kerkbezoek.
Verloren Maandag werd wel gevierd, dan kregen alle cafébezoekers, voor hun trouwe bezoek gedurende het jaar, hun Nieuwsjaarcadeau. Deze gift bestond dan uit een worstenbrood of appelbol. Deze traditie gaat heden ten dage nog voort en breidde zich uit naar de inwoners die bij hun bakker het worstenbrood kunnen gaan kopen, en op het werk waar de werklieden gratis worstenbrood kregen van hun baas.
De toestand van vroeger herhaald zich in feite, want de Antwerpenaar blijft gdurende de week liever thuis, gezellig met vrouw en kinderen voor de televisie. In het weekend wordt dan wel voor de nodige familiale aktiviteit gezorgd.
Als kleine jongen herinner ik mij nog duidelijk dat venters langs de straten liepen met karren en wagens getrokken door een paard, zelfs enkelen van een hond en die dankbaar gebruik maakten door hun komst aan te kondigen met een bel om alzo hun waren aan te prijzen.
Eind jaren '80 zag men nog in de straten het 'traditionele' boerinnetje met voorschoot, gekruisten borstdoek en strooien pothoek met wapperende; kleurige linten.
De hondenspannen evenals de stootkarren kwam ook nog talrijk voor. Soms zagen we wel een ezeltje die de kar voorttrok.
Buiten het leuren werd ook nogal wat afgebedeld te Antwerpen, vooral op de zaterdag. Schooiers, gebrekkigen zowel mannen als vrouwen, bedelden zelfs van huis tot huis.
Rond de feestdagen, vooral bij Kerstmis, merkten wij een toeloop aan de politiekan- toren waar de bedelaars zichzelf kwamen aangeven in de hoop om doorgestuurd te worden naar het Rijksweldadigheidskolonie Wortel, omdat ze wisten dat ze daar een goed feestmaal en onderdak te wachten stond. Deze kolonie was sinds 1902 een bijhuis van het Bedelaarsgesticht te Merksplas. Voordien konden zij opgeslpoten worden en van hun vrijheid bereoofd en opgesloten worden in speciale open gevangenissen zoals deze van Merksplas en Wortel.
Wie was nu landloper ? Hij die geen beroep of vaste woonplaats en/of bestaansmiddelen had ( ook kregen ze de naam van zwerver, clochard, vagebond en dakloze)
De Wet van 27.11.1891 voorzag wel de beteugeling van bedelarij en landloperij. De Wet werd echter opgeheven door de Wet van 12.1.1993, zodat bedelaars en landlopers niet meer strafbaar zijn. Velen van mijn collega's zullen deze afschaffing wel verkeerd hebben gevonden.
Nen hoop sukkelaars (soms ook wel "normale burgers" die een zware tegenslag hadden gekregen) konden in ...Merksplas een centje sparen door er wat werkjes te verrichten. Met die centjes kwamen die mensen dan afgezakt naar ONZE stad om er een stuk in hunne frak te drinken in het "Koetsierke" of den "Breda" , dan af te zakken naar de miekes, om zich tenslotte (dikwijls nog dezelfde dag of nacht) met een lege zak (zowel letterlijhk als figuurlijk), aan te bieden op één van die "blauwe bureeltjes", waarna ze werden teruggestuurd (zonder amok te maken ) naar hun vertrekpunt.
Het is een schande dat ONZE mensen vandaag in weer en wind op een bank in't park moeten slapen (and nobody gives a shit about it!!), want wie zit er nu droog en goed doorvoed in Merksplas ? Iets om over na te denken. De leurders daarentegen zagen we meest rond de herbergen, waar de vrouwelijke leursters van krabben, garnaal, harde eieren met zout en zelfs sauciezen, hun waren aan de man trachten te brengen.
De mosselverkoopsters zeulden langs de straten en riepen met een langgerekt "Kepeles" wat betekende "'kheb er levende". De garnaalverkoopsters "gare, gare, noot" De palingmannen "Pa-ling" De zandleurder "zand, wit-zand". Deze leurders waren zeer in trek, gezien er nog geen "tolie-cirée" of linoleum bestond en het zand diende om de vloeren van de woning, herberg, kantoren te reinigen. De viswijven "Kabeljau-auw" De voddewijven "Vodde-liege".
Dit waren werkelijk nostalgische tijden. Heden ten dage komt men deze leurders of venters niet meer in het straatbeeld tegen, gezien men de warenn nu in de meeste grootwarenhuizen kan kopen en zijn deze toestanden volledig verdwenen.
Tot voor enkele jaren hoorden we nog in onze straat het geluid van een oudijzer -en koperopkoper die met zijn tripporteur of driewieler rondreed en luidkeels, na belgerinkel, riep : "koper - zink - oudijzer".
De messen -en scharenslijper verdween ook uit het straatbeeld, en riep dan : "schere-sliep".
Door de aanhechting van sommige Oostbloklanden bij Europa, zien we af en toe de bedelaars terug in de straat.
Deze foto getuigt hoe het vervoermiddel bij onze voorouders in gebruik was. Wij staan er niet bij stil, gezien "De Lijn" nu over gans België zijn traject heeft uitgestippeld met autobussen en trams. Deze vervoersmaatschappij droeg nog niet zo lang geleden de naam van "MIVA" dat de afkorting was van "Maatschappelijk Intercommunaal Vervoer Antwerpen".
Voordien bestond er in vele steden de "Paardentram", waarvan men zijn oorsprong moet gaan zoeken in 1872. Zijn oorsprong zou van Engelse nationaliteit zijn.
Deze tram kreeg van onze Sinjoren al vlug de naam van "den Americain", omdat dat ding wel moest komen uit het land der wonderen, nl. uit Amerika.
Dit "ding" werd voortgetrokken door paarden, waardoor het geen snel vervoersmiddel was en zeker niet confortabel was; Aan elke wissel moest gewacht worden. De trambestuurders waren blootgesteld aan weer en wind en de tram zelf had geen enkel confort. De reizigers konden slechts plaats nemen op enkel tegenover elkaar geplaatste houten banken,waardoor de passagiers knie tegen knie zaten.
Door het logge gevaarte ontspoorde het voertuig nogal dikwijls zodat alle passagiers moesten uitstappen en een handje moesten toesteken om het gevaarte terug op het spoor te duwen.
In het begin vertrouwden de Antwerpenaren het voertuig niet, maar hoe meer het gebruikt werd en in het daglicht kwam te staan hoe werd het meer aanvaard.
In de zomer kon men er zelfs in een open voiture voor 15 centiemen de stad rondrijden.
De klein mannekens die aan elke tramhalte stonden en zelfs de tram begeleidden waren overal op te merken en zongen uit volle borst :
"""Mijnheer, Madame, daar is de tram, ge moet niet verachten; met die voiture, op ieder uur, ge moet er niet op wachten, Mijnheer, Madame, daar komt den tram....
en die gasten waren er als de kippen bij om van de tramman of de passagiers de trambriefjes af te bedelen voor hun "verzameling".
De verlichting van de tram was ook iets bijzonders, 's avonds stak de ontvanger een petroleumlamp aan en trok de "sinjeur" met een rood seinlichtje door de straten. Wanneer het licht groen werd betekende dit dat het de laatste rit was.
Wij vonden zelfs een artikel waar de tram 5 wielen zou gehad hebben, zodat de wattman het 5de wiel kon opheffen bij een oneffenheid, zodat het rijtuig het spoor verliet om dan verder over de kasseien te hobbelen.
In de jaren '90 kwam dan pas de eerste stoomtram, maar deze reed nooit verder dan de ijskelder in Merksem.