Zopas een mailtje ontvangen van Roland over onze Brugge/Moskou info-avond. De vergadering start om 19:00 uur. Personen die niet aanwezig kunnen zijn gelieve de gevraagde dokumenten op te sturen naar het adres van Roland.
Beste vrienden,
We hopen iedereen te ontmoeten op deze avond .in Café De Hert,Vaart-noord,5 te Bellem /Tel. O9/374 15 42 ( ingeval van problemen onderweg, je weet maar nooit )
Agenda :
Welkom aan alle deelnemers en kennismaking.
Visumformulieren invullen.
Internationaal paspoort afgeven.( moest zeker al aangevraagd worden, duurt 14 dagen)
Paspoortfoto's meebrengen ,een 6-tal ( reserve is altijd een geruststelling)
We maken een groepsfoto, onze chauffeur Guus Runge is er ook bij.
Reis en bijstandsverzekering ,liefst Europe Assistance ( éénvormigheid aan de grens, helpt minder problemen hebben, er zullen er altijd zijn, hoe minder hoe liever )polisnummer en een begeleidende brief in het Russisch, of Frans of Engels dat de verzekering geldig is in Rusland (Russische Federatie) en Wit- Rusland.
Gelieve al die gegevens al op een blad te zetten.(coördinaten ):naam,voornaam,adres,geboortedatum,nationaliteit,geslacht,telefoon, Internationaal paspoortnummer( geldigheidsdatum). Naam van de Verzekering ( geldigheidsdatum) ,polisnummer en begeleidende brief van de verzekeraar (zoals hierboven vermeld.)
Een hele boterham natuurlijk , maar we willen vooruit.
Even voorstellen ; onze Nederlandse chauffeur. Guus is een gepensioneerde vrachtwagenbestuurder met veel ervaring. In het verleden heeft hij al groepen begeleid zoals in 2005 een moterkaravaan tot in Japan. Afstand 17.000 km. Volgende week is Guus aanwezig op onze bijeenkomst te Bellem en kunnen we kennis maken.
De website van de Russische 'Fietsersbond' geeft u informatie over fietsen in Rusland en bevat zelfs een Nederlandstalig deel. Officieel heet de organisatie Russische Fietstour Club (Russian Cycle Touring Club, afgekort: RCTC). Ze organiseren onder meer een 12-daagse fietstocht langs de Wolga.
Informatie en ondersteuning De doelstelling van de organisatie is het geven van informatie over fietsen in Rusland en het bieden van ondersteuning aan buitenlandse fietsers in Rusland. Sinds 2004 zijn ze lid van de Europese Federatie van Fietsersbonden. De Russian Cycle Touring Club organiseert ook dit jaar een 12-daagse fïetstocht langs de Wolga. De tocht wordt speciaal voor buitenlandse fietsers georganiseerd. Dit jaar wordt de tocht gefietst tussen 30 juni en 13 juli.
Gouden Ring Deze internationale 12-daagse fietstour langs de Wolga, de zogenaamde Gouden Ring (Zolotoje Koltco) van Rusland, vindt plaats in de regio ten noordoosten van Moskou en is de meest populaire toeristische route in het hart van Rusland. De reis voert onder andere langs de oude Russische steden: Vladimir, Sudal, Yaroslavl, Kostroma en Uglich. Deze steden zijn bekend vanwege hun historie en mooie architectuur. U kunt kennis maken met het schitterende platteland, met kerken, kloosters, kremlins en musea. De culturele rijkdom van Rusland vindt u namelijk niet alleen in de grote steden zoals Moskou en St. Petersburg. U kunt deze fietsreis maken per bus/auto, en/of deels per fiets onder begeleiding van een Engelstalige gids. Het is een prachtige reis langs de belangrijkste bezienswaardigheden. U rijdt langs de Wolga (350 km).
Moskou In Moskou hebt u 2 overnachtingen. U kunt desgewenst langere tijd in Moskou blijven aan het eind van de reis. De fietstoer begint vanaf de stad Rostov (200 km ten noorden van Moskou) en eindigt in Vladimir. Tijdens de fietstocht kunt zelf uw snelheid en de af te leggen afstand tussen de steden bepalen. Bovendien kunnen eventueel kinderen u volgen in een bus. U fietst in 10 dagen ongeveer 650 km.
Twee varianten U kunt kiezen uit twee varianten: - In de 'Avontuurtour' kunt u overnachten in jeugdherbergen of hostels. Een maaltijd wordt dan op een kampvuur gemaakt. Er is traditioneel een 'Nationale Maaltijddag', waarin mensen uit de verschillende landen zelf iets speciaals koken voor de groep. - In de 'Luxe tour' overnacht u in goede hotels (alles inclusief). Kortom, een bijzondere tocht in een voor de meeste van ons onbekend land met hartelijke mensen.
Wie de lekkerste pierogi, oftewel dumplings, van Polen wil eten, moet naar het restaurant Ratuszawa, in Poznań. Hier worden ze bereid door een vrouw die elke dag vier uur komt werken, alleen om dumplings te maken. Ze komt uit het Litouwse Bielno, dat vroeger bij Polen hoorde en waar de beste dumplings van het land gemaakt werden.
Poolse dumplings (niet te verwarren met de Chinese) zijn ravioli van aardappelmeel met kaas, vlees, kool of kaas en eieren erin. Deze specialiteit is overal te bestellen en wordt door veel Polen dagelijks gegeten. Het is lekker en het vult. Dit zou wel eens het motto kunnen zijn van de Slavische keuken. De Poolse keuken lijkt namelijk veel op de Slowaakse. Ook de Polen eten veel vlees, aardappelen en soep. Populair is bijvoorbeeld urek w chlebie, zure meelsoep met spek en eieren in een uitgehold bruin brood.. Helemaal eetbaar en erg lekker.
Deze soep staat overal op de menukaart, met name in melkbars, een (goede) erfenis van de communisten. In de melkbar krijg je simpel maar lekker Pools eten voor heel weinig geld. Dit komt doordat de staat de bars voor vijftig procent subsidieert. Veel oudere mensen, armen en studenten komen hier eten. Het lijkt op een kantine. Je bestelt bij de kassa en geeft je bonnetje af bij de keuken. Binnen een minuut staat je bestelling klaar. Sfeervol is het niet en het idee is dat je snel je eten naar binnen werkt en plaats maakt voor de volgende. Maar is het wel erg handig. En lekker dus.
Het probleem is echter dat het menu alleen in het Pools is en niemand in de melkbar Engels spreekt. Er is überhaupt geen bediening aan wie je wat kunt vragen, behalve de caissière of de koks. Hier dus een aantal gerechten, geproefd en goedgekeurd, die u in een melkbar kunt bestellen. Voorgerecht: pomidowora z rŷzem (tomatensoep met rijst, er is ook een variant met noodles), hoofdgerechten: pierogi (dumplings) of krokiety (pannenkoek met vlees), toetje: naleśniki z serem, śmietaņa i cukrem (pannenkoek met kaas, room en suiker).
Voor vegetariërs wordt het lastig in Polen, sowieso in Centraal en Oost Europa, want overal zit vlees in. De vegetarische kaart is zeer beperkt en zelfs de groentesoep is met vleesbouillon klaargemaakt. Zo hoort het daar nu eenmaal. De Polen eten vooral varkensvlees. Vroeger was dat het goedkoopste vlees, gevogelte was voor velen onbetaalbaar. Tegenwoordig staat op vele menukaarten kip, eend en kalkoen, gevuld met kaas of fruit, zoals appels, of vier verschillende soorten groenten. Wild is ook erg in trek. Op de foto een kippengelei met wortels.Typisch Pools en op alle momenten van de dag te eten.
Bij het eten drinken Polen nu graag wijn, voornamelijk uit Spanje, Californië, Chili en Argentinië. Maar dit is een recente ontwikkeling, vertelt Janusz Mûller, manager van restaurant Ratuszawa, in Poznań. De drankcultuur is langzaam aan het veranderen in Polen. Voor 1989 bestelde men in restaurants vodka bij het eten. In 1995 begonnen de Polen bier te drinken, en tegenwoordig bestellen mijn klanten buitenlandse wijn. Poolse wijn bestaat wel, maar staat niet op de kaart. Volgens Mûller omdat die te fruitig is. Die wordt vooral in de keuken gebruikt.
Dat de wijn fruitig is, zegt veel over de Poolse smaak. De Polen zijn zoetekauwen. Zo kun je in de winter niet alleen glühwein drinken, maar ook warm bier met honing, suiker en kaneel of kruidnagel. Op straat zijn overal zoete broodjes en beignets te koop, dikke plakken cake en kunstig versierde koekjes.
Dag 6 komen we aan te Szcaniec. In dit klein dorp in een prachtige, natuurrijke omgeving, met vele pittoreske bossen en meren, ligt dit historische driesterrenhotel met een verfijnde, ongeëvenaarde sfeer.
Geniet van de rust die Park Hotel Clara uitstraalt. De locatie is ideaal voor een vakantie of een weekend weg. Verwen uzelf met een heerlijk gerecht in het restaurant, of kom tot rust in het comfort van uw eigen kamer.
Traditionele klasse en moderne luxe zijn gecombineerd om de unieke sfeer te creëren. Warm op in de zon of op het terras, of voer in de avonduren goede gesprekken bij het haardvuur. Goede vervoersverbindingen en parkeergelegenheid maken uw verblijf in Park Hotel Clara zorgeloos.
Hoe gaat het?: Jak sie masz? of Co slychac? Goede morgen: Dzien dobry Goede avond: Dobry wieczór Goede nacht: Dobranoc Hallo, hoi: Czesc Hallo: Witaj Dag, tot ziens: Do widzenia, do zobaczenia Dank u: Dziekuje Graag gedaam: Prosze Alstublieft: Prosze Het spijt me: Przepraszam
Familie
Vriend: Chlopak Vriendin: Dziewczyna Broer: Brat Zus: Siostra Vader: Ojciec Moeder: Matka
Reizen
Met de auto: Samochodem Met het vliegtuig: Samolotem Met de trein: Pociagiem
Dagen van de Week
maandag: poniedzialek = na zondag dinsdag: wtorek = 2e dag Woesndag: sroda = middelste dag donderdag: czwartek = 4e dag vrijdag: piatek = 5e dag zaterdag: sobota = rustdag zondag: niedziela = geen werk
Met prachtig weer volgen we de E29 en 137. Cunowice Sulów Kowolów Serbów Osno Lubuskie. Het landschap is glooiend. Eerst vrij kaal, veel braakliggende grond. Later vooral landbouwgebied en zo nu en dan bos. De akkers zijn enorm groot; hier zijn nog vooral staatsbedrijven. Het asfalt is redelijk goed en er is maar weinig verkeer. De automobilisten rijden hard, maar gedragen zich netjes, ze halen ruim in. We zijn natuurlijk ook breed met de fietstassen en fietskar en soms maken we ons wat extra breed. Dat dwingt autos om te wachten met inhalen tot een tegenligger voorbij is. Ze zijn trouwens geweldig, de kleine Fiatjes die we hier in overvloed zien, erg leuk. Veel vogels in dit gebied, we zien ondermeer zwarte roodstaarten, raven en rode wouwen.
Słubice is een stad in het uiterste westen van Polen, aan de rivier de Oder. De stad is de hoofdplaats van de gelijknamige gemeenteSlubice en maakt onderdeel uit van de poiat slubicki in het woiwotschap Lubusz. De oppervlakte bedraagt 19,2 km², het inwonertal 25.000 (2008).
Tot 1945 maakte Słubice als het stadsdeel Dammvorstadt (en ook wel Gartenstadt) deel uit van Frankfurt am der Ober. Het Duitse Frankfurt en het Poolse Słubice worden met elkaar verbonden door een brug over de rivier de Oder, de Stadtbrücke. De Oder zelf ligt tussen beide stadsdelen in. De rivier is niet of nauwelijks gekanaliseerd, waardoor de oevers zeer grillig zijn.
Słubice is de vestigingsplaats van het Pools-Duitse wetenschapscentrum Collegium Polonicum. Verder is de ligging aan de Duitse grens een belangrijke bron van inkomsten. Een van de redenen van de populariteit van de grensovergang op de Stadtbrücke is dat bezoekers - met een minimum aan grensformaliteiten - de mogelijkheid hebben om aan de (meestal) Poolse zijde van de grens goederen te kopen of van diensten gebruik te maken die daar goedkoper zijn. Hierbij kan wat Polen betreft gedacht worden aan sigaretten (per slof van een A-merk zo'n 25 euro goedkoper, een slof kost hier ongeveer 15 tot 18 euro), benzine, sterke drank, het bezoek aan een kapper, maar ook aan prostutie. Wanneer men vanuit Duitse zijde Słubice binnenkomt via de Stadtbrücke, komt men in een gerenoveerde straat (genaamd ul. Jedności Robotniczej), met veel winkels (slijterijen, tabakszaken) en horeca. Achter deze straat ziet de stad er minder aantrekkelijk uit. Verder is in de wijde Duitse omgeving de Basar (ook wel Polenmarkt) bekend. Door een grote brand is nacht van 10 op 11 januari 2007 is deze Basar helaas verloren gegaan waardoor meer dan duizend mensen hun werk hebben verloren. Een wederopbouw van de Basar is voorzien.
De beslissing van de geallieerden in 1945 dat de Oder de grens tussen Duitsland en Polen zou vormen (de Oder-Neissegrens), had tot gevolg dat het huidige Słubice Pools is, en het huidige Frankfurt (Oder) Duits is.
Even ten zuiden van Słubice en Frankfurt liggen nog twee grensovergangen, te weten die van de E30 en de spoorweggrensovergang bij het stadsdeel Kunowice. Deze laatste twee grensovergangen worden veel gebruikt voor het doorgaande verkeer tussen Berlijn, Poznań en Warschau.
Słubice is gelegen aan de Europese wandelroute E11, die loopt van Den Haag naar het oosten, op dit moment tot de grens Polen/Litauwen.
Vergadering voor de deelnemers Brugge-Moskou. Café 'De Hert' Vaart Noord, 5 te Bellem. Start vergadering 19:00 donderdag 25/02/10
- Afgeven internationaal paspoort - Invullen aanvraag visumpapieren. - Polis of nummer verzekering meebrengen . - Voorstellen nieuwe leden - Varia - Groepsfoto
Breng alvast 2 pasfoto's extra mee. De reis en bijstandverzekering met volledige repatriering van jezelf en je fiets zelf afsluiten alsook terugbetaling medische kosten. Liefst Europassistence om zo weinig mogelijk problemen te hebben aan de grenzen van Belarus en Rusland. Indien anders mag je ook verzekerd zijn bij:AXA, DKV, De Europese, Mondial assistence.
Op vele plekken in het voormalig Oost-Duitsland, werden goed verstopt in de bossen of onder onopvallende gebouwen of fabrieken, bunkers gebouwd door gevangenen en later door DDR medewerkers en Russen. Ook in Fürstenwalde, halverwege onze fietstocht van Berlijn naar de Poolse grens is zo een gerestaureerde commandobunker. Vanaf 1942 moesten gevangenen uit een bijkamp van het concentratiekamp Sachsenhausen in de voormalige mijn tussen Rauen en Petersdorf bij Fürstenwalde de betongangen van de Fuchsbau (het vossenhol) voor het SS-leger bouwen. Hier zou de belangrijkste communicatiecentrale van de veiligheidsdienst van het SS-leger ontstaan. De DDR gebruikte het bouwwerk als belangrijkste onderaardse commandocentrale van de luchtverdediging met de tactische benaming Centrale Commandopost-14. Het was daarmee een van de twee grote centrales voor luchtbewaking binnen het militair bondgenootschap van communistische landen in Oost-Europa. Tot het personeel behoorden ruim 350 personen die hier in ploegendiensten van 24 uur werkten. Met de hereniging op 3 oktober 1990 werd het complex eerst overgenomen door het federale leger van de Bondsrepubliek Duitsland, totdat dit in 1995 zijn manschappen terugtrok en de bunker liet afsluiten. Sinds 2006 biedt een belangengemeenschap rondleidingen aan. http://www.bunker-fuchsbau.de/
De hoofdwegen (rood op de Eurocart) kunnen behoorlijk druk zijn, o.m. met vrachtverkeer. Echter, de weg is vaak vrij breed en meerbaans en dan krijg je alle ruimte (bv. de A3 van Poznan naar Gniesno). Alleen op smalle hoofdwegen word je vrij krap ingehaald. Oppassen ook met de lijnbussen: die trekken ook op van de halte als je ze links aan het voorbijrijden bent (later lazen we dat in Polen het openbaar vervoer altijd voorrang heeft). Op kleinere wegen is het verkeer meestal heel beleefd: eventueel wachten ze achter je tot je (ruim) gepasseerd kunt worden. Mogelijk heeft de voorzichtige houding van de Poolse automobilist t.o.v. fietsers te maken met het gedrag van sommige Poolse fietsers: die zwabberen soms de hele weg over (alsof door overmatig piwo-gebruik aangedaan), bij voorkeur als je ze in wilt gaan halen, lijkt het wel. De doorgaande regionale wegen (geel, driecijferige code) zijn het meest geschikt om flink door te rijden: meestal niet overmatig druk en als regel geasfalteerd (soms heel goed, soms nogal hobbelig). Een geel-witte weg betekende een keer vier km keienweg, van toen af hebben we alleen nog maar gele (soms rode) wegen genomen. Witte of grijze wegen zijn vaak niet of slecht verhard (keien-, gruis- of zandwegen). Onze konklusie is: de kleurkode op de Eurocart geeft voornamelijk de functie van de weg, maar is geen garantie van de kwaliteit van het wegdek. Vooral in het (noord)oosten van Polen kwamen we slechtere wegen tegen dan in de rest van het land. Opmerkelijk is dat soms, ook op doorgaande routes, plotseling bij een dorp of stadje de asfaltering ophoudt (snelheidsremmer, geldgebrek of asfalthaat?). Als je geluk hebt is de bestrating nog vrij egaal, andere keren tref je een keienweg. Gelukkig begint aan de andere kant van het dorp het asfalt dan weer. Spoorwegovergangen zijn vrijwel zonder uitzondering erg ongelijk. De bewegwijzering is over het algemeen vrij goed, maar soms ontbreekt er wel eens een bordje waar je dat wel verwacht had.
De streek tussen Berlijn en de poolse grens is groen, waterrijk en dunbevolkt. Hier en daar kan men nog zien dat dit het vroegere Oost-Duitsland is. Hier begon de jonge Jan Ullrich rond 1985 aan zijn vruchtbare loopbaan. Kijk maar eens naar het filmpje over zijn prestaties. http://www.youtube.com/watch?v=l39ahBFGnuk
Rit 6 brengt ons over de Poolse grens: 20 aug. Vrijdag : Mittelwalde-Königswusterhausen-Senzig-Bindow-Friedersdorf-Wolzig-Kummerdorf-Storkow-Kolpin-Rauen-Fürstenwalde-Berkenbrück-Falkenberg-Wilmersdorf-Petershagen-Boossen-Frankfurt am Oder (POLEN) Stubice-Kunowice-Kowalow-Osno Lubuskie-Sulecin-Miedzyrzecz-Bulkowic-Swiebodzin-Szcaniec(176 km).
Na aankomst in ons hotel te Mittelwalde, kunnen we na douchen en avondmaaltijd, van de gelegendheid gebruik maken om Berlijn te bezoeken. Veel tijd zullen we niet hebben en moeten toch zorgen dat we een minnimum aantal uren kunnen recuperen en slapen. Ik hoor dat Roland een busje probeert te charteren met gids aan boord. Een paar uur rondjes draaien in de stad met de passende uitleg zou ons al veel nieuws en foto's bijbrengen. Zie hieronder alvast de populairste sites:
Het recente verleden van Berlijn is nog overal in de stad terug te vinden. Let maar eens op de klinkers in het wegdek. Die stenen geven de loop van de Berlijnse Muur aan. Slechts twee delen van die Muur staan nog overeind als huiveringwekkende herinnering aan de jarenlange scheiding van de stad.
Sinds de hereniging van de twee Duitslanden is de Reichstag weer het trotse onderkomen van het Duitse parlement. De meeste bezoekers hebben weinig oog voor de politiek die hier bedreven wordt, maar willen vanuit de glazen koepel wel graag over de stad uitzien.
Nog zon symbool van de Koude Oorlog dat jarenlang in een troosteloos niemandsland stond. Nu is de Brandenburger Tor het symbool van de vereniging en de vrijheid. Dankzij het ontbreken van autoverkeer is het een van de trefpunten in de stad.
Het nieuwe Berlijn is erin geslaagd de Potsdamer Platz de levendigheid terug te geven die er ooit was. De gebouwen rond het plein hebben een gedurfde architectuur en het barst er van de theaters, winkels, bioscopen en restaurants.
Een van de belangrijkste musea van de stad is het Egyptisch Museum. Door de deling van Berlijn werd ook de collectie verdeeld, maar die is nu weer samengevoegd. Het pronkstuk van het museum is de buste van de Egyptische koningin Nefertite.
Oorspronkelijk gebouwd als een eenvoudig buitenverblijf is het Slot Charlottenburg nu het grootste kasteel van Berlijn. De zalen in het paleis zijn schitterend, maar u moet ook zeker een bezoek brengen aan het park eromheen en de bélvedère.
Alexanderplatz was het wat geforceerde centrum van Oost-Berlijn en nog steeds is het een trefpunt voor jongeren. De belangrijkste attractie staat vlak bij dat plein, de 389 meter hoge Fernsehturm.
Het gedenkteken ter nagedachtenis van de Joodse slachtoffers van de nazis is nogal omstreden. Niet alleen omdat het andere nazi-slachtoffers zou vergeten, maar ook omdat het gigantische veld van betonnen zuilen niet iedereen aanspreekt.
Ook de Gedächtniskirche is een oorlogsmonument. De kerk werd zwaar beschadigd bij geallieerde bombardementen. Het had weinig gescheeld of de ruïne van de kerk was afgebroken, maar de bevolking van Berlijn wist dat te voorkomen.
In de ondergrond van Berlijn kunt u spannende tochten maken. In andere steden gaan dergelijke tochten vaak alleen door het riool; in Berlijn ziet u daarnaast ondergrondse bunkers en tunnels die werden gegraven door Oost-Berlijners om naar het westen te vluchten.
Via de pers waren de wielerclubs uit het Brugse uitgenodigd voor een initiatie EHBO en reanimatie voor fietsers. Best interessant en goed naar voor gebracht. Aandachtig luisterende vertegenwoordigers van verscheidene wielerclubs van de streek en van Zeeuws-Vlaanderen. Hoe behandel ik schaafwonden, breuken, blaren,neusbloeding, flauwte, enz.... Voor men de nooddiensten belt weet men best waar men is en over hoeveel slachtoffers het gaat. Ook zal men proberen te weten welke verwondingen er zijn. De symtonen van angor en hartinfarct, hyperventilatie, epileptie werden benadrukt. Ook werd ons aangeleerd hoe een persoon via mondbeademing en hartmassage te reanimeren. Ik heb ook niet nagelaten informatie te vragen over het samenstellen van een EHBO tas met de nodige zorgmiddelen voor de meeste verwondingen die wij als groep zouden kunnen gebruiken tijdens onze BM ritten.
Na de pauze kwam de kat op de koord!
Een politieofficier uit Zeeuws-Vlaanderen. Ik denk dat dit de belangerijkste reden was om veel vertegenwoordigers van wielerclubs uit brugge en omstreken uit te nodigen. De politie kwam ons informeren dat het geduld op is. Gedaan met grote groepen Belgische wielertoeristen die de verkeersborden niet respekteren, het verplichte fietspad niet volgen, de volledige breedte van de weg innemen, schelden en beledigende taal roepen naar tegenliggers of anderen die willen voorbijsteken, enz... Er werd er ons op gewezen dat men niet zoals bij ons het verkeer mag regelen aan kruispunten of rotondes, het 'spiegelei' zoals ze ons verkeersbordje noemen is in Nederland onbekend en onwettig. Volgwagens met gevarendriehoeken en oranje zwaailichten eigenlijk zonder vergunning verboden zijn. Politie Zeeland wil voorlichting geven op wielerbeurzen en via de pers, wielerfederaties en de media er de wielertoerist attent op maken wat niet meer verder kan.
De toekomst.
Men is van plan opleiding te geven over de wetten en verkeersregels voor fietsers in Nederland. Wie deze cursus aangeleerd heeft zou dan met zijn brevet vb bij de burgemeester van Sluis of een andere gemeente uit Zeeuws-Vlaanderen een vergunning voor' Verkeersregelaar ' kunnen aanvragen voor de geplande tocht door die gemeenten. De politieofficier waarschuwde ook voor: Repressieve verkeerscontroles in Nederland en België. - inrichtingseisen fiets. - gedragregels voor wielertoeristen en volgers. - legitimatieplicht(paspoortcontrole) On-opvallende projectsurveillance met auto's en motoren. - inzet videoauto. Sanctie(= lees boete) direct te betalen.
ICE (afkorting voor In Case of Emergency) is een in 2005 gestart initiatief om bezitters van een mobile telefoon ertoe te bewegen telefoonnummers (en adressen) in het telefoonboek van hun telefoontoestel onder de naam ICE op te slaan, die hulpverleners direct kunnen bellen als de eigenaar in een ongeluk betrokken raakt. Daarmee kan men voorkomen dat hulpverleners kostbare tijd verliezen met het identificeren van slachtoffers, met het zoeken met wie er contact moet worden opgenomen indien iemand ernstig gewond is en er niet met het slachtoffer gecommuniceerd kan worden, of met het inwinnen van essentiële medische informatie. Als iemand wil dat er met meerdere personen contact wordt opgenomen, kan men meerdere ICE-nummers in het toestel zetten. Daarvoor kunnen codes als ICE1, ICE2, ICE3 gebruikt worden.
Het initiatief is in Groot-Bretagnie begonnen en heeft zich naar verschillende landen verspreid, waaronder Nederland. Er is nog geen officiële overheidscampagne actief in Nederland. Toch wordt via organisaties als het Rode Kruis een oproep gedaan aan mensen over de hele wereld.
Dag 5 - na ongeveer 180 km komen we aan bij ons hotel te Mittelwalde, vlak onder de hoofdstad Berlijn.
Dit aantrekkelijke landhuis is ongeveer 15 minuten van het stadscentrum van Mittenwalde. Een bushalte is ongeveer 1,5 kilometer van het hotel, het station ongeveer 4 kilometer. Het toeristische centrum Königs Wusterhausen bereikt u in ongeveer 5 minuten rijden, Naar Berlijn is het ongeveer 35 km terwijl de luchthaven zich op ongeveer 12 kilometer bevindt.De stijlvol ingerichte kamers van het hotel hebben alle een eigen badkamer met douche en haardroger. Verder beschikken ze over een telefoon, satelliet-/kabeltelevisie, een internetaansluiting en een tweepersoonsbed. Alle kamers hebben verwarming en een balkon of terras. De gasten beschikken over een minibar op de gang.
U gelooft het misschien niet maar wij hebben de afgelopen dagen geschipperd tussen België en Minsk. Of beter tussen het Belgische grondgebied van de residentie van zijne excellentie ereconsul Filip Vandenbroele en de almachtige hoofdstad van Wit-Rusland, Minsk. Gewapend met dezelfde voorouders en achternaam werden we uitgenodigd in het gezellige appartement centrum Minsk door de al even gezellige en gastvrije consul, Filip, die ons van douches, wasmachines en warme maaltijden voorzag. En dat niet alleen. Tonnen raad, begeleide wandelingen door de stad, leuke avondjes en een inwijding in het leven van de diplomaten.
Minsk is een toeristische aanrader van formaat met op elke hoek van de straat een geschiedenisles En het is nu de moment, want onze zintuigen en diplomatieke voelsprieten voorspellen een toeristische boom wanneer de grenzen hier wat meer zullen opengaan. Op dit moment is er nog geen toerist te bekennen. Ter vergelijking: Brugge ziet jaarlijks zon 6 miljoen toeristen passeren, Minsk? Slechts 120 000. Daaronder zon 1000 Belgen, waarvan de meerderheid niet echt nobele toeristische doeleinden in het achterhoofd heeft. Of zijn de schaars geklede, hooggehakte meisjes een toeristische attractie an sich?
Minsk is: bombastisch groots, proper, amper criminaliteit, ongedwongen zuiderse sferen, levendig, een wind van verandering en een ademende underground omdat er nog te rebelleren valt. Minsk is uiteraard ook Stalinistische gebouwen van de buitenmenselijke soort, speciaal ontwikkeld om je zeer klein en onwezenlijk naast te voelen. Minsk is de semi-Griekse tempel van de vakbond waarbij de goden vervangen zijn door kloeke sociaal-realistisch uitgehouwen arbeiders en boeren. Minsk is overgoten door hamers en sikkels, Lenins en heroïsche mozaïeken, gigantische leuzen als de overwinning van het volk leeft voor eeuwig op plaatsen waar in andere steden Coca-Cola flikkert.
Er passeren vele pasgetrouwde koppeltjes in witte suikertaartjurken en glanzende maatpakken, poserend voor de vele monumenten. Er passeren dronken paras die de dag van de luchtmacht op geheel eigen wijze met vodka oversprenkelen. Er passeert een terrasje met de ereconsul van Wit-Rusland en de Belgische ambassadeur van Litouwen. Er passeert een zoektocht naar souveniertjes door het mierennest aan shoppingcentra die te klasseren vallen onder stammend uit sovjettijden, volks en goedkoop of hypermodern, elitair en niet zo democratische laat staan communistische prijzen.
Kortom Minsk lijkt hard op mix, en in dit geval staat mix voor een mix aan moderniteit en gezelligheid, beton en gras, 2 eenvoudige zielen en een wereld vol diplomaten.
De website van de Russische 'Fietsersbond' geeft u informatie over fietsen in Rusland en bevat zelfs een Nederlandstalig deel. Officieel heet de organisatie Russische Fietstour Club (Russian Cycle Touring Club, afgekort: RCTC). Ze organiseren onder meer een 12-daagse fietstocht langs de Wolga. 
Deze soep staat overal op de menukaart, met name in melkbars, een (goede) erfenis van de communisten. In de melkbar krijg je simpel maar lekker Pools eten voor heel weinig geld. Dit komt doordat de staat de bars voor vijftig procent subsidieert. Veel oudere mensen, armen en studenten komen hier eten. Het lijkt op een kantine. Je bestelt bij de kassa en geeft je bonnetje af bij de keuken. Binnen een minuut staat je bestelling klaar. Sfeervol is het niet en het idee is dat je snel je eten naar binnen werkt en plaats maakt voor de volgende. Maar is het wel erg handig. En lekker dus. 
Bij het eten drinken Polen nu graag wijn, voornamelijk uit Spanje, Californië, Chili en Argentinië. Maar dit is een recente ontwikkeling, vertelt Janusz Mûller, manager van restaurant Ratuszawa, in Poznań. De drankcultuur is langzaam aan het veranderen in Polen. Voor 1989 bestelde men in restaurants vodka bij het eten. In 1995 begonnen de Polen bier te drinken, en tegenwoordig bestellen mijn klanten buitenlandse wijn. Poolse wijn bestaat wel, maar staat niet op de kaart. Volgens Mûller omdat die te fruitig is. Die wordt vooral in de keuken gebruikt. 
Met prachtig weer volgen we de E29 en 137. Cunowice Sulów Kowolów Serbów Osno Lubuskie. Het landschap is glooiend. Eerst vrij kaal, veel braakliggende grond. Later vooral landbouwgebied en zo nu en dan bos. De akkers zijn enorm groot; hier zijn nog vooral staatsbedrijven. Het asfalt is redelijk goed en er is maar weinig verkeer. De automobilisten rijden hard, maar gedragen zich netjes, ze halen ruim in. We zijn natuurlijk ook breed met de fietstassen en fietskar en soms maken we ons wat extra breed. Dat dwingt autos om te wachten met inhalen tot een tegenligger voorbij is. Ze zijn trouwens geweldig, de kleine Fiatjes die we hier in overvloed zien, erg leuk. 
