Zaterdag 24 oktober

Gisteren geskypt met Wim uit Congo Kinshasa. De wereld wordt klein!

Vandaag zijn we op bezoek bij een plaatselijke imker. Na wat rondrijden zien we langsheen de weg een aantal bijenkasten staan en een groot plakkaat dat we na vertaling verstaan:‘honing te koop’. Ik zeg wel, bijenkasten, maar naar onze normen goed voor stoofhout. De stand omvat een veertigtal volkeren, het standje met vloeibare honing, waarbij ook nog enkelen met raten in, vertoont een 10-tal verschillende smaken van telkens 1 kg. De honing is voornamelijk afkomstig van bloemen uit de naburige bergen. En wie zou er meer kunnen geïnteresseerd zijn dan een bieboer uit Westrode? Na vertalingen komt Erik te weten dat ‘honing maken’ overal zowat gelijk loopt. Het imkersmateriaal is ietwat eenvoudiger dan bij ons; slingeren zal iets langer duren want het is telkens per 2 ramen wat bij ons gebeurt met 12 stuks per keer. De kasten op zich kunnen ondanks de grote reten wel blijven gebruikt worden gezien de steeds hoge temperaturen. En wat kan een imker nog meer dromen dan eens proeven van deze honing? De smaak is inderdaad anders door de plaatselijke bloemendracht. En het ene plezier is het andere waard: de driver en Isabella krijgen elk een pot voor 50 RMB of 5 euro. (Bij ons kost de honing 8 euro/kg).

En nu doen we nog vlug iets aan ons probleem: ons boter is op. Ja, afstand speelt in China geen rol, want na 20 km rijden vinden we uiteindelijk de oplossing.