Donderdag 13 november

Na het bezoek aan een leverancier vertrekken we naar Hangzhou waar we één nacht verblijven en morgennamiddag nemen we het vliegtuig naar Beijing.

Na deze enkele weken in China wil ik toch nog wat kwijt over het leven hier. Wat de woningen betreft, in de provincie waar wij verblijven worden alle huizen door het gouvernement gebouwd en kan je zo een huis kopen. Als ik hier spreek van een huis zijn het doorgaans appartementen want de villa’s zijn schaars en enkel voor de rijkere bevolking. Gedurende deze periode hebben wij ook al heel wat restaurants gedaan, want uit eten gaan is hier zowat voor iedereen de gewoonte. Waar we met meer dan 5 personen zijn eten we meestal in een mooie afzonderlijke ruimte aan een grote ronde tafel, ver van alle lawaai. Vooreerst ga je in een andere ruimte je vis of andere voeding kiezen en nadien word je aan de tafel bediend. Maar wat ik nu meemaak spant de kroon. Naast de vele aquariums of vis op ijs staat er nu een kooi met gevogelte in: één kip, één fazant, één eend, en nog wel iets. ’t Is waar, ik hou echt wel van een wildschotel, maar om daar nu iets uit te kiezen om voor mij klaar te maken, dat vind ik nu toch wel wat te bont. Ik hou de wildschotels dan maar liever te goed en kies dan toch maar weer voor vis en krab.

Door al de gedane kilometers zit ik ook midden in het verkeer. Onvoorstelbaar hoe hier wordt gereden! Ook op 3- en 4baansvakken rijden vrachtwagens zowel helemaal links als rechts en gebeurt het voorbijsteken dus ook langs alle mogelijke kanten, pechstrook inbegrepen. De auto’s rijden met of zonder licht, met of zonder nummerplaat en zoveel mogelijk toeterend langs de toch wel goed aangelegde straten. Af en toe worden we wel geconfronteerd met een ongeluk, dat is best begrijpelijk, en vandaag zien we een bloemenkrans liggen in het midden op de weg, waarschijnlijk een dodelijk ongeval. En respectvol rijden alle auto’s er helemaal rond!

In Hangzhou treffen we een levendige stad aan met veel winkels, restaurants en vooral weer veel volk op de straat. Marco Polo noemde Hangzhou de mooiste stad ter wereld toen hij er in de 13^de eeuw verzeild geraakt. Tijdens het dinner binnen blijft een vrouwtje de hele tijd voor het raam staan en zwaait. Na een tijdje begrijpen we dat ze bedelt om eten en we laten een pot vullen en brengen het buiten. Hier valt het ons weer op dat er vele bedelaars in de stad rondlopen.

Morgen maken we een wandeling naar het nabij liggende idyllische Westlake en nadien vertrekken we naar de luchthaven.