Vrijdag 14 november

Hier ben ik weer: tijdgebrek en wat problemen met internet en ik ga even terug in de tijd. (nu is het dinsdag 18 november)

Het Westlake is inderdaad een idyllische plek om te wandelen. Hier heerst een typische Chinese sfeer wat dansen betreft. Op vele plekken zie je mensen samen ritmisch dansen of ze doen tai tshy, maar evengoed zie je hier en daar een enkeling die even ingetogen deze bewegingen doet en soms lijkt het wel op een vertraagde film. Als je bij ons zo iemand zou bezig zien zou je wel eens raar staan kijken en denken dat er misschien iets mis is. En natuurlijk, water nodigt uit tot bootje varen en dat doen we dan ook, want kleine eilandjes nodigen uit tot bezoek.

Hangzhou is altijd een doorvoerhaven geweest van graan, thee en zijde uit het vruchtbare zuiden naar het noorden. Dit gebeurde vanuit een kanaal van 1700 km dat vertrok vanuit dit Westlake naar Beijing.

Na de lunch nemen we afscheid van Sunny en Kristina en met een uur vertraging vertrekken we met het vliegtuig naar Beijing om 15 uur. Na het avondeten zoeken we ons hotel op, maar hier wil ik liever de naam van vergeten, het was er minder dan goed. Tonny, onze gids, had dit voor ons uitgezocht, maar bij ons aankomen doen de eigenaars al teken dat het niet geschikt is westerlingen. Té kleine kamer en badkamerniveau onder nul! Maar we zijn moe en blijven toch voor één nacht hier. Slecht geslapen en geen goeie ervaring met deze gids. Zijn engels gaat niet veel verder dan ‘No problem’.