Zondag 8 maart
De zware regenbuien horen momenteel tot het verleden. Het weer is rustig maar niet zonnig, wel goed om buiten te lopen. En toch zien we hier al de bloemen die bij ons de lente inluiden
. dus beter weer dan in België.
Zaterdagmorgen om half tien worden we opgehaald door Isabella en haar ouders voor een Chinees ontbijt. De meegebrachte Leonidaspralines en de eigen honing wordt door hen met de brede glimlach en een Chinese dankjewel aangenomen. Nadien volgt een rustige zaterdagnamiddag en we blijven op het appartement met onze leesboeken en radio 2 op de laptop. We zien het huiselijk ontbijt in de Gildenstraat en nadien Het leven in de Dorpsstraat in Londerzeel. Het doet goed iedereen weer terug te zien.
Gebakken eitjes en spek is ons avondmaal.
Zondag 8u30 is onze afspraak met de HongKongfamily. Met het gebruikelijke ontbijt met de traditionele koffie starten we onze winkeldag samen. Na drie kwartier rijden met de auto komen we in Zhongshan City bij een overdekte groothandelmarkt. Wat we hier zien doet mij denken aan de handelszaak nabij Antwerpen waar we de prijzen voor de schoolfeesten haalden. Van prularia gesproken
. en alles made in China. Misschien doe ik toch wel een mailtje naar onze bezoekers zodat de juffen zich kunnen voorbereiden
.. En ja, we zijn ook hier weer de enige niet-Aziaten, met alle gevolg vandien! Gelukkig hebben we hier Iris die voor ons het spelletje van afdingen speelt, het hoort hier zo.
Ondertussen is Iris zelf een handel begonnen: ze koopt aan in China en verkoopt aan een vriendin in een HongKongse winkel. De uurwerken en nepjuwelen kosten in HongKong minstens viermaal meer, en als tussenpersoon kan ze zo dus een centje verdienen. Om een voorbeeld te geven: ze koopt 17 uurwerken voor de prijs van 35 euro! En je kent ze wel, die uurwerken, ze zijn één voor één overladen met steentjes en goudkleurig. Dat is nu net waar ze hier van houden
. het tegenovergestelde van onze westerse goesting.
s Middags eten we een steak met spaghetti en nadien gaan we op zoek naar t-shirts voor de kindjes. Maar
.te opzichtige opschriften of tekeningen, dus, we vinden niets.
Net voor het donker wordt rijden we opnieuw ons compound binnen en leggen we onze benen even omhoog, tijd om wat uit te rusten!
|