Dinsdag 14 april
Maandag 13 april is een day off, we houden het rustig en kijken wat rondom ons. Alhoewel, Iris heeft toch weer een heel programma voor ons klaargestoomd en samen met haar gaan we op stap.
Al naar Chinese gewoonten gaan we eerst ontbijten in ons traditiegetrouwe restaurant, en hier maken we ook al gebruik van om ons avondeten duidelijk te maken. We willen graag beafsteak met aardappelen en toch geen spaghetti.
Krista doet het verdere verhaal.
We vertrekken naar de kindergarden. Er zijn 600 kleuters in deze schoolwaar ze goed in rijen lopen maarwel met vééééél lawaai. Onze refter is er niks tegen. Anneke heeft daar al ideeën opgedaan voor moederdag en voor een rustig hoekje (haar reactie: oei als de Johan dat gaat lezen).
Dan met de gratis shuttlebus naar de plaatselijke markt. Agnes gaat daar niet zo graag naartoe, zegt ze en nu weet ik waarom en de fotos spreken voor zich. Er liggen zelfs vissenkoppen die blijven ademen, raar maar echt waar.
Eten doen we bij de Hongkongman op zijn overdekt terras. Stel je er niet te veel bij voor:5 stoeltjes en een tafel. Maar toch genieten we van de warme rijstmaaltijd.
Daarna wéér gaan shoppen, zegt Erik. Sommige mensen hun geld is op dus je kan raden hoeveel winkeltjes we bezocht hebben. Als afsluiter verwennen we Erik met een lekkere Irish coffee.
Iris brengt ons naar de nailshop en maakt daar de afspraken voor het verdere verloop van de avond. Iedereen maakt duidelijk wat zij wil: nagels lakken of niet en zo ja, welke kleur.
De chauffeur van de nailshop brengt ons naar het massagesalon waar sommigen volop genieten van een deugddoende drukpuntmassage.
De auto van het restaurant brengt ons om 20 uur naar onze deze morgen gemaakte afspraak.
Hier leggen we met handen,voeten en dierengeluiden uit wat we op ons bord willen. Nog even een telefoontje om iets te vertalen en daarna genieten van een Westers diner.
Thuis gekomen nog even een skype met Goedele. Flint weet niet wat hij ziet: er is ook nog een juf bij moeke en vake in China. En dan nog één. Hij reageert zeer onwennig.






|