Maandag 21 september

Mijn eerste markdag met Iris. Ik verneem dat haar vader kanker heeft en dat het elke dag minder goed met hem gaat. Geen goed nieuws dus. De eerste week van oktober gaan ze voor 6 dagen met het hele gezin naar HongKong, hij kijkt er naar uit om de hele familie terug te zien. In de namiddag ga ik langs de nailshop en voor 5 euro zie ik weer helemaal Chinees uit, ttz. mijn nagels zijn weer piccobello! Toch zijn ze maar gewoon als ik het vergelijk met wat ik daar zie; het zijn kunstwerken! Maar ik zou niet weten hoe ik daarmee nog maar gewoon huiselijk werk zou moeten doen? Een korte skype met Goedele alvorens zij naar school vertrekt, ze begint pas het 3^de lesuur. Het weer slaat om en de zon verdwijnt achter dikke onweerswolken. Het klettert er op los en het giet water. Maar het blijft 28 graden…..

Om 17 uur worden we opgehaald en zijn we verwacht in ZhuHai voor een businesslunch, samen aan de ronde tafel met 11 Sunwaymensen en het zoontje van Mr. en Mss. Bei. In dit restaurant zitten allemaal businessmensen uit ZhuHai, zij komen zo een drietal keer per jaar samen. De gebruikelijke speeches worden afgewisseld door opgevoerde dansen in specifieke klederdrachten. Het is er een ongelooflijk lawaai, het hoort blijkbaar zo. Wat ons opvalt is dat we weer de enige westerlingen zijn tussen een 140tal genodigden. En ja, dat heeft zo zijn gevolgen …. De inrichter komt aan onze tafel en begint een gesprek waar we niks van verstaan. Uiteindelijk is de vraag van waar wij komen en wat we van China vinden. Het antwoord wordt in het Chinees vertaald terwijl we op het podium gevraagd zijn. En wat vragen Chinese gewoonten …. ? Een liedje zingen voor het publiek! Met de micro’s in de hand zingen we Yeki Yeki en worden op luid applaus onthaald; Ze hebben er toch niets van begrepen! We zijn weer wat Chinese theepotjes rijker als we het restaurant verlaten …. en rijden door het water weer naar ons appartement. Voorzieningen voor zulke plensbuien zijn er niet