Donderdag 1 oktober

Op TV volgen we de feestelijkheden die plaatsvinden in Beijing. We zouden het kunnen vergelijken met onze 21-juli optocht, maar dan in veelvoud van pracht en praal. Echte patriotten zijn de Chinezen als we zien hoe ze meezingen en hoe het geluk en de fierheid van hun gezicht is af te lezen.

We genieten van het zonnetje en maken een wandeling in ons dorp, maar buiten de straatversiering is hier weinig te merken van hun nationale feestdag. Maar wel veel volk in de straten …. Ongelooflijk veel volk! De winkeltjes draaien op volle toeren en als hier geen slechthorenden zijn dan weet ik het niet, de muziek, als je het zo al kan noemen, galmt door de luidsprekers en de auto’s en bromfietsen toeteren onophoudend. Spijtig dat we dit niet met een foto kunnen vastleggen, het zou veel verduidelijken! Erik wil nog vlug zijn baard laten knippen, maar zit hiervoor wel een uur bij de kapper. Knippen, scheren, wassen en massage is inbegrepen.

Om half zes rijden we met Emily, onze tolk, en Jason en zijn echtgenote naar Zhuhai en nemen het avondmaal in een restaurant dat gebouwd is boven een inham van de zee. Versere vis en seafood kunnen we dan ook nergens anders dan hier eten. Een blik in de keuken maakt al direct duidelijk dat het hier een restaurant is waar enorm veel volk zit, het uitzicht van op de terrassen is dan ook rustgevend. Met valavond zien we aan de overkant van het water de opkomende verlichting van de casino’s van Macau en om 21 uur is er een wedstrijd in vuurwerk tussen China en Australië. We hebben dus een prachtig uitzicht!