Maandag 12 oktober

Het weekend is rustig. Zaterdagmorgen om 8 uur slapen we nog als er telefoon is. Ze komen ons halen om naar ZhuHai centrum te rijden en in een Japans warenhuis vinden we ons boter en ook spaghetti. We riskeren hier brood te kopen en inderdaad, het lijkt al meer op het gewoon brood uit ons thuisland. Met wat reserve in ons diepvriezertje kunnen we er weer wat tegen. In de namiddag snuiven we nog wat de Chinese sfeer op en merken dat kinderen toch overal hetzelfde zijn, ook hier lopen ze graag rond met te grote schoenen. Een identiek tweelingske brengt ons op een idee en we kunnen het niet nalaten hiervan een foto te maken, dit met toestemming van de fiere ouders. Zou dit soms iets zijn voor Sep en Jomme?

Zondagmiddag komt Emily voor de lunch, zij is een 24-jarig Chinees meisje en bijna perfect Engelstalig. Haar interesse in China verwondert ons en we komen heel wat te weten over het echte leven. Haar thuis is in het noordelijk gedeelte van het land en ze heeft 4 jaar universiteit gevolgd waarvoor ze 30 uren treinreis en 10 uur busreis nodig had. Het ticket was enkel voor een staanplaats, de andere waren te kostelijk. Ze woonde in de school en kwam enkel thuis met de vakantie. Op de buiten worden relaties tussen zonen en dochter door ouders voorgesteld, maar momenteel wel al zonder verplichtingen. Nu werkt ze in Sunway en woont in de fabriek. Haar leven op de buiten was wel heel verschillend van het stadsleven. Ook nu nog leeft ze niet het echte leven, het beperkt zich enkel tot werken. Het is voor haar een deugddoende afwisseling met ons om te kunnen gaan en even buiten de sleur van het eentonige leven te treden. En toch … zij zegt gelukkig te zijn met hetgeen ze heeft. Chinezen zijn blijkbaar vlug tevreden en spiegelen zich eerder aan de minderen.

Vandaag verneem ik van Iris dat haar vader gisteren in HongKong is overleden. Zij toont weinig emoties en gaat om met de dood als een natuurlijk gegeven, haar vader was 76 jaar en ze vindt het een normale leeftijd om te sterven. Als ik haar vraag hoe het nu verder verloopt kan ze me geen antwoord geven. Haar zussen en broers zullen alles regelen en ze zal het wel horen, alles is goed. Gisteren was het ook de verjaardag van haar echtgenoot, en als ik haar vraag naar zijn leeftijd weet ze niet zeker of het nu 45 of 46 is. Never mind!