Zondag 18 oktober

We hebben een hotel geboekt in Hongkong van 6 tot 8 november, het weekend vooraleer we terugkeren naar huis. Een stad waar altijd wel iets te beleven valt en we hebben een visum met 2 entries, dus we maken er graag gebruik van.

Zaterdag is een vakantiedag en we genieten van een duik in het zwembad. Je gelooft het niet, er staan amper 2 ligstoelen en ze zijn voor ons; natuurlijk, Chinezen houden niet van de zon en komen enkel om te zwemmen. Eens terug in het appartement komt Iris me halen, ik moet even kennismaken met een lerares van haar dochtertje dat na de school wordt opgevangen om haar bij te staan bij huistaken en lessen. Deze Chinese mevrouw geeft engels in the middenschool (humaniora). Ik word er vriendelijk ontvangen en zij biedt mij een geschenkje aan: een presse-papier in glas. Zijn ze niet joviaal….? Ik word dan ook uitgenodigd om een praatje te komen slaan als zij er aanwezig is. Misschien doe ik dat wel….. want morgen vertrekt Iris met haar hele gezin naar Hongkong waar haar vader donderdag begraven wordt.

Tijdens onze wandeling langsheen de ‘winkelstraat’ worden we geconfronteerd met het Chinese straatbeeld: de vuilniswagen rijdt rond, de was hangt te drogen aan de hoogspanningspyloon, de karren wachten op de parking aan de markt en de herstelster aan de naaimachine waar ik broeken voor Erik laat inkorten is ook aan het werk. Wie stukken heef t aan de TV kan ook hier terecht, maar dit is niet te vergelijken met onze hersteldienst, hij wordt nog écht gemaakt!

Deze namiddag op het ‘koffieterrasje’ komen 2 jongens van 18 jaar, in een schooluniform, aan ons tafeltje zitten, en ja, één van beiden spreekt ons aan in het engels. Het is de eerste keer dat hij van zo kortbij spreekt met vreemdelingen. Hij zit in het laatste jaar van de humaniora en woont in de school waar de interne studenten per 12 verblijven in een kleine ruimte met stapelbedden, 3 boven mekaar. Het is volgens hem maar een kleine school, maar als we vragen hoeveel leerlingen er zijn spreekt hij over 3000! Een kleine school???? Wat moeten we ons dan voorstellen bij een grote school?

Er is elke dag, 7 op 7, les en alleen zondagnamiddag hebben ze vrij. Ze hebben dagelijks 9 u en een half les, onderbroken met een middagpauze van 2 uur. Hij vindt het een strenge school, maar weet dat het zijn nut heeft voor de toekomst, hij wil verder talen studeren en denkt aan engels, spaans en japans. Flinke leerling en heel beleefd! We hebben weer wat bijgeleerd over ‘studeren’ in China en ik denk dat discipline hier nog hoog in het vaandel wordt gedragen!