Donderdag 22 oktober

Deze week verlopen de dagen gewoon. Het is nog steeds warm met zonnige dagen en ook dagen met sluierwolken. Iris is deze morgen met het hele gezin vertrokken naar Hong Kong voor de begrafenis van haar vader en zij keren zondagavond terug.

Erik brengt een bezoekje in een kamer waar 4 meisjes uit de fabriek wonen, zij verblijven er praktisch het hele jaar rond, buiten de enkele dagen die ze naar hun ‘hometown’ kunnen tijdens een vakantieperiode. Zo een kamertje bestaat uit tweemaal twee stapelbedden, 4 kleerkastjes, een wc en een wasbak. Er is geen buitenraam, wel een open ruimte die kan gebruikt worden om de was te drogen. Twee ventilatoren moeten zorgen dat de warmte draaglijk is. Het bed bestaat uit een ressort en daarop een houten plank, bedekt met een wollen doek. Het is er sober, om niet te zeggen kaal en ongezellig. Douchen zou er een luxe zijn, maar de wastafel wordt er gebruikt zowel om zichzelf te wassen of als wasbak voor hun kledij. Als ik die foto’s zie kan ik me echt wel voorstellen dat zij liever werken dan hier hun tijd door te brengen en, ik vraag me af hoe het zit in de muggenperiode of als het amper 10 graden buiten is. Geen verwarming …. geen ramen om te sluiten….! Dit verblijf moet niet worden vergoed door het personeel van de bureaus, wel betalen de arbeiders maandelijks 5 euro. Waarom dit verschil???

Het eten gebeurt in een kantine en hiervoor heeft ieder een kaart. Elk gerecht en elke drank wordt genoteerd op de kaart en na een maand gebeurt de afrekening met het loon. Ook hier is een duidelijk verschil: jongens betalen meer dan meisjes omdat verondersteld wordt zij meer kunnen eten. Dit is geen grap, al kan ik dat onderscheid moeilijk vatten! Het kan dus gebeuren dat de mannelijke arbeiders, na veel eten, het moeten stellen met een klein loon. Dit gaat dan meestal integraal naar de ouders in het noorden. Het zijn overwegend heel jonge mensen die hier verblijven, eens wat ouder sparen ze en wonen dan in de korte nabijheid in een appartementje. Al stelt dit soms ook niet te veel voor …. .