Zaterdag 31 oktober

Het zoontje van Iris wacht op de schoolbus en hij is in groot ornaat. Het is vandaag Halloweenfeest.

Onderweg naar de markt maken we de opening van een nieuwe winkel van bromfietsen mee. Dit gebeurt met veel omhaal, er is vuurwerk en er is tromgeroffel waarop de draken dansen en er is enorm veel belangstelling. Wat is me dat veel lawaai en dat duurt zo een half uur tot een uur lang. Aan beide zijden van de straat staan jongeren met plakkaten waarop ik getallen zie staan. Ik vermoed dat het de prijzen van de bromfietsen zijn en nu misschien in speciaal aanbod? Chinezen en draken, ze hebben er toch iets mee, en dan moet je zien hoe ook de volwassenen zich hierin kunnen uitleven. Het is gemeend!

Om 16 uur worden we opgehaald voor een wandeling in de bergen van Sanxiang. Na een half uurtje stijgen bereiken we de top en hebben een mooi uitzicht over the town en het hele landschap. Natuurlijk zijn we er niet alleen en het is al bijna normaal als we gevraagd worden om te poseren met Chinezen. Dus, we doen het maar en iedereen is content. We wandelen langsheen meerdere standbeelden die alle soorten slakkenhuizen voorstellen. Dat het Chinese Gouvernement denkt aan de gezondheid en de sportiviteit van hun landgenoten zien we aan de vele fitnesstoestellen die hier in openlucht veelvuldig worden gebruikt.

Om 17u30 komen we met 13 aan op de barbequelocatie. Dit is een plaats waar een 15-tal betonnen tafels staan met in elk 2 gaten voor de vuren en je kan zo’n tafel afhuren. Zakken voeding wordt meegesleurd en de meisjes zorgen voor het wassen van tomaten en fruit. De eigenaar van de plaats komt de vuren aansteken en zorgt voor de nodige vorken. Vlees, vlees en nog eens vlees …. dat is wat we eten: varkenvlees, balletjes, worstjes en natuurlijk ook kip. Er zijn ook nog maïskolven en eierplanten, dit om toch ook nog wat groenten mee te pikken. Het is al avond en met de gezelligheid rond de vuren komen ook de muzikale talenten naar boven. Ondertussen weet ik al dat Chinezen toch zo graag zingen. Ook Erik is hierop voorbereid en heeft het gebarenliedje van ‘I have a dynamo on my bicycle…..’ deze nacht vertaald en ingestudeerd. ….Ze vinden het geweldig!

Dit is weer een moment waar China en België tegenover mekaar wordt afgewogen. Thomas heeft een dochtertje en wil hij een tweede kind moet hij 20.000 euro betalen. Hij heeft een bewonerskaart van de stad ZhuHai, dus is hier één kind de regel.. Dragon heeft een zoontje van 2 jaar en 6 maanden en vooral zijn ouders zijn zeer blij met het mannelijk geslacht. Zijn moeder woont bij hem en zijn vader woont nog op het platteland waar hij zorgt voor een kleindochtertje. Het is ondertussen 4 jaar geleden dat ze mekaar nog hebben gezien, en dat vinden ze blijkbaar maar normaal. Ze wonen 27 uren treinreis van mekaar verwijderd!

De tijd vordert en die Chinezen blijven maar eten …. ik blijf me hier toch echt wel over verwonderen en ja, ik merk het eigenlijk op alle uren van de dag.

Maar …. die Chinese manieren van alles zomaar op de grond te gooien kan ik toch niet gewoon worden. Ik zie ook wel dat er iemand komt opruimen als iedereen rond zo een tafel weg gaat, maar dat wil nog niet zeggen dat ik servetten, papieren bekers en plastieken flessen zomaar op de grond gooi. Het is zowaar weer een slachtveld als we het terrein verlaten en niemand maakt zich hier zorgen rond, alleen wij.