Maandag 9 november

3 dagen HongKong

Vrijdagmorgen nemen we de bus om 8 uur, het wordt een lange rit. Vervelen doet het zeker niet, er is onderweg ook heel wat te zien: het verkeer, de markten die overal al een massa volk trekken, de vele Chinezen die onderweg zijn of al ergens op de kant zitten….. .

De grens tussen China en HongKong is net voorbij Shenzen en daar worden de controles weer grondig uitgevoerd. Uiteindelijk komen we toch rond het middaguur aan en na wat rondvragen vinden we vrij snel een autobus tot aan ons hotel. Hier hebben we vroeger nog gelogeerd, we herkennen het. Terwijl we inchecken komt Winny, de zus van Iris, ons al tegemoet. Zij gidst ons doorheen de meest interessante steegjes van HongKong waar shops en marktjes tegen mekaar aanleunen.

Na een deugddoend bad eten we bij kaarslicht op het terras en dit Italiaans restaurant is gekend en geliefd bij de toeristen. Dit is Hongkong en geen China! Ook de prijzen zijn ernaar….!

Zaterdagmorgen slapen we uit en doen ons tegoed aan een uitgebreid ontbijt: westers of oosters, je kan hier kiezen. En ja, we gaan ook voor spek met eieren …. We zijn toch Belgen hé! Je kan in HongKong niet geweest zijn of je moet toch eens op de boot hebben gezeten …. dus laten we ons overzetten naar HongKong Island. Na twintig minuten taxi en een lange tunnel later bereiken we het uiterst zuidelijke punt Stanley waar je de beroemde markt vindt en het strand met de wandeldijk, net zoals bij ons aan de kust. De terrasjes zitten boordevol toeristen … en de markt is een echte trekpleister voor echte Chinese kleding en allerlei snuisterijen. Het plezierige hiervan is het handel drijven van geven en nemen, maar met het gebruik van hun rekenmachientje kunnen deze verkopers handig marchanderen! Wij zijn natuurlijk één van de toeristen en we gedragen ons helemaal Belgisch: we eten frieten en we drinken bier op een terrasje dat reclame maakt van Belgische bieren! Leffe, kwak, duvel, trappist van Westmalle …. ze hebben het allemaal Voor het donkert keren we terug naar Kowloon, we informeren naar een bus en het lukt ons, veel goedkoper en tegelijkertijd een prachtig zicht boven in de dubbeldekker. Hier in HongKong zijn meerdere mensen die Engels spreken en kunnen ze ons overal wel te woord staan. Om 20 uur staan we op de staravenue met zicht op de overbekende skyline en we genieten gedurende een kwartier van het dagelijks licht- en klankspel. De grote buildings aan de overzijde van het water worden afwisselend en kleurrijk verlicht en ik denk dat, wie aan die kant staat, evengoed kan genieten van een lichtspel van de talloze flitsen die hier afgaan. Ongelooflijk wat hier wordt gefotografeerd! Iedereen kent wel die landscape foto van de verlichte skyline van HongKong! Het is dan ook wonderlijk dit live te kunnen meemaken … het doet me wat. En weer zijn we geen Chinezen want deze maal eten we bij een Italiaan kortbij ons hotel én op een terras wat in HongKong zelf nogal uitzonderlijk is. Hier is een vierkante meter grond een fortuin waard!

Zondag verkennen we de Cantonroad en de Nathanroad met hun zijstraatjes. Deze beide grote avenues zijn gekend om hun flitsende namen zoals ondermeer Louis Vuitton, Armani, Dior, Rolex, en juwelierszaken om U tegen te zeggen! Ik heb vitrines gezien waar vele Rolexen naast mekaar liggen en de prijs per stuk varieert van 1 tot 3 miljoen oude Belgische franken! Deze zaken worden buiten ook overal bewaakt door security en soms staat er een rij wachtenden om binnen te gaan. Ze worden maar met mondjesmaat binnengelaten. En loop je daarlangs dan hoor je steeds Indiërs die je toefluisteren ‘copy handbags, copy waches, Rolex, tailor, ….. ‘ Ze zijn gul met hun naamkaartjes, maar durf je er naar kijken, laat staan het aannemen, dan geraak je er niet meer van af. Gewoon doorlopen dus …. ! Hier heb je dus de keuze: heb je heeeeel veeeel geld dan koop je de echte of wil je alleen de naam dan kan je het spelletje van afbieden beginnen. Maar je loopt een risico aan de grens, want toeristen uit HongKong of China zijn doelwitten bij de douane. Dus …. het wordt geen van beide! We verlaten deze krioelende menigte en zoeken de rust nog even aan de waterkant. Ik denk dat hier toeristen van alle continenten door mekaar lopen en af en toe worden we mee op de foto gevraagd zoals ook bij een jong huwelijkspaar. Hier wordt dus ook op zondag gehuwd!

Rond 17 uur nemen we de MTR, de metro, en we begeven ons stilaan richting busstation want om 18 uur vertrekken we terug naar China. Twee zussen van Iris, Winny en Cara, komen zich ervan overtuigen of we veilig weer op de juiste bus zullen stappen, ze zijn toch altijd zo bezorgd! Op hun vraag wanneer we nog eens naar HongKong komen moeten we voorlopig het antwoord schuldig blijven….. We ruilen deze kleurrijke wereldstad in voor een rustige busreis en vooraleer we gaan slapen checken we snel de mails. Naast wat briefjes uit Westrode en Londerzeel zijn we ontroerd door een mailtje van ons kinderen met als titel ‘terugkomst’. Zij nodigen ons uit op zondagmiddag 15 november op een etentje in Antwerpen. Als dat maar geen Chinees wordt …..?

Vandaag, maandag, is het weer een gewone marktdag. Uiteraard is Iris heel erg benieuwd naar onze belevenissen in HongKong alhoewel ze goed op de hoogte gebracht is door haar zus want gsm’en kunnen ze allemaal evengoed.

Ze heeft uitslag op haar benen en gaat bij de dokter op consultatie. In de wachtkamer én consultatiekamer én apotheek, alles in één ruimte, zitten wel 20 patiënten te wachten voor 2 dokters die elk apart aan een tafeltje zitten en de enigen zijn met een mondmasker op Eerst moet je een blad invullen met je naam en dit wordt bij de dokter gelegd die je verkiest en hij roept dan je naam als het jouw beurt is. Maar 2 of 3 uur wachten is hier helemaal niet uitzonderlijk en het is er broeierig heet binnen. Ik zie een mevrouw zitten bij de dokter en ik vermoed dat ze last heeft op de luchtwegen want met de stethoscoop wordt ze onderzocht terwijl iedereen er zit op te kijken. Ik hoor er hoesten, ik zie koortsige blikken, ik zie een moeder met een ziek kindje, ik zie er een oudere man die een sigaret rookt, ik zie ….. in de apotheek worden allerlei gedroogde planten/kruiden gewogen en in zakjes gedaan….. Dit is voor mij onbeschrijflijk en ik wil hier absoluut niet ziek worden. Ik mag hier niet denken aan de besmetting van één of andere griep want ik denk dat hier de virussen gewoon rondwandelen! Dus ik ga buiten….. . Iris besluit niet te wachten en straks terug te gaan en ik bedank, ik blijf veiligheidshalve thuis. Als ik haar vraag naar die gedroogde kruiden dan krijg ik als antwoord dat je kan kiezen tussen 2 soorten medicijnen: de gewone of de Chinese en nu ben ik eens benieuwd wat zij zal nemen.