Woensdag 11 november

’t Is waar, vandaag is het een dagje verlof in België, je zou het hier haast vergeten.

Ons verblijf in China loopt op z’n allerlaatste benen en daar ben ik me zeer bewust van. Nu we zover zijn is het verlangen sterk om iedereen terug te zien en om de dikke knuffels van groot en klein te mogen ontvangen. Als ik terugkijk op de twee maanden die we hier zijn mag ik zeggen dat we ons hier toch wel echt thuis voelen en we hebben het weer goed gehad. We kunnen hier ook wel bij een aantal Chinezen zeggen dat er een echte vriendschap is gegroeid en dat doet deugd.

Ik bereid me voor op onze terugreis, dus wil ik me nog voor één keer laten soigneren: haar wassen, massage, masker, manicure, allé …. 2 uur en 30 minuten verzorging voor 5 euro. Of ik er beter uitzie …. dat antwoord blijf ik liever schuldig, maar het was vooral relaxen.

Bij het passeren in de straat kan ik het me toch weer niet laten het fototoestel boven te halen ….. hier worden de meest rare dingen verkocht. Ik krijg ook een stukje van een gedroogde honingkoek, maar hoe ik dat aan Erik moet uitleggen is me toch een raadsel. Wat is dat eigenlijk….?