Donderdag 4 maart

Het eerste contact gisteravond met de kinderen en kleinkinderen. Goed om ze weer te horen en te zien! Het blijft voor hen moeilijk te begrijpen dat het hier al donker is en bijna tijd om te gaan slapen als zij nog kunnen gaan fietsen. Dat ze er maar van genieten, ik hoor net dat het zonnetje in Londerzeel schijnt. Aiko laat fier zijn rapport zien, maar mama moet wel wat uitleg geven. Ik denk niet dat hij zich al heel goed bewust is wat de procenten betekenen, maar we hebben hem toch een dikke proficiat gewenst met zijn resultaten!

Bij de douanecontrole in Amsterdam hebben we voor de eerste maal voor de nieuwe scanner gestaan zoals op TV al getoond werd en die toch wel enig ophef heeft gemaakt. We herinneren ons het uiten van verzet door de paus alsook door de Moslimvrouwen. Je staat tussen twee platen met de armen omhoog en je wordt dus helemaal op de body gescand. De douane krijgt dan een beeld van je hele lichaam, weliswaar zonder details, en er verschijnt een groen licht als alles ok is. Wordt het rood dan mag je even opzij voor een verdere controle maar ik vraag me af waar ze dan nog verder zoeken? Maar we zijn gerust, het is voor beiden groen!

Deze nacht hebben we slecht geslapen, om niet te zeggen dat Erik meent dat hij geen oog heeft dicht gedaan. Is dit een jetlag…..? Om 4 uur in de morgen hebben we uiteindelijk de airco aangezet, het was té warm om te slapen. Zo eenvoudig als gezegd is dat niet, de afstandsbediening telt welgeteld 14 knopjes en buiten een – en een + is al de uitleg in het Chinees. Hopend dat we niet op een timer drukken lukt het ons uiteindelijk toch om lichtjes op het toestel te toveren en de klep voor koudere lucht te openen. Het koelt wat af en ik slaap uiteindelijk toch tot om 7 u30 de wekker gaat. En dan vangt voor ons de dag aan: douchen, ontbijten, nieuws kijken op internet en om half negen neem ik met Iris de bus. Het is dringend dat ik het verjaardagskaartje voor oma post. In een ‘postkantoortje’ wordt de kaart gewogen en met 3 overleggen ze welke zegels er op moeten. Uiteindelijk vinden ze een boek waar ze kunnen opzoeken wat België betreft en ik krijg de zegels en een potje met lijm en borstel en kan ze bevestigen. Of dit ooit goed komt vraag ik me wel af!

Met de skype met Maria is het klank zonder beeld, om eens iets anders te zijn. Misschien maar goed want blijkbaar was ze nog maar net uit bed!

Voor deze avond zorg ik voor boontjes met varkensvlees en pijpajuin krijg ik er gratis bij.