|
Dinsdag 16 maart
Ik verneem dat de lente toch stilaan haar intrede doet in ons koude landje. Het wordt dus ook daar eindelijk genieten en deugd hebben aan de voorjaarszon. Daarmee komt het waarschijnlijk dat ze hier niet is, of is gewoon het wolkendek te dik
.. . Wel mooi weer voor een wandeling doorheen de vertrouwde straten van Sanxiang. Ik krijg al direct gezelschap van een Chinese jongeman die perfect Engels spreekt en hij blijft de hele tijd bij mij tot ik zeg dat ik de One plus One, een grootwarenhuis, binnenga. Sommige mensen zijn toch echt geïnteresseerd hoe het er in België aan toe gaat, welke talen we daar allemaal spreken en hij kent ook Brussel als een financieel centrum van Europa. Hij weet ook wel dat het moeilijk is om China te begrijpen en dat ze op allerlei vlakken nog veel in te halen hebben. We must change our mind. Dat is ook zo!
Wanneer ik zo langs de straten loop heb ik steeds bewondering voor hun mooie aanplantingen en ook zo goed onderhouden, terwijl je anderzijds weet dat Chinezen alles op de grond gooien. Maar hier ontbreekt het niet aan straatvegers, je komt ze overal tegen terwijl ze snoeien, vegen, of ook
gewoon rusten in het gras. Op de twee jaar tijd dat we hier nu geweest zijn hebben we ook al vele gebouwen zien uit de grond rijzen en dat in een vrij moderne stijl. De degelijkheid
. daar durf ik me niet over uitspreken. Het theatergebouw staat in de onmiddellijke nabijheid van waar we wonen en was bij ons eerste verblijf een herkenningspunt tijdens onze zoektocht naar het appartement.
|
