Maandag 12 april
Onze laatste nacht is kort. We staan op kwart voor zes en om kwart na zes vertrekken we naar de luchthaven. Bye bye Yunnan, de zuidwestelijke Chinese provincie die grenst aan Myamar en Laos. De steden Kumming, Dali en Lijiang bieden een enorme verscheidenheid aan cultuur, typische klederdrachten en oude stadsdelen. Shangri-La grenst aan Tibet en ademt deze specifieke sfeer uit. We hebben gewandeld in de zon en in de sneeuw; in bewondering gestaan voor de terrassen met een grote verscheidenheid aan landbouw en ons klein gevoeld bij het hooggebergte van de Himalaya. Na deze vakantie beseffen we dat vele Chinezen soms dagen na mekaar moeten reizen om een kort bezoekje te brengen aan hun familie en dan meestal in minder gunstige omstandigheden dan wij hebben gedaan. Geen vliegtuig en geen comfortabele bus, maar meestal rechtstaand in de trein omdat zitplaatsen te kostelijk zijn. Maar voor ons was dit een gelegenheid om vele prachtige panoramas te zien en stops in te lassen om deze op foto vast te leggen.
We nemen in Lijiang het vliegtuig naar Shenzen, en krijgen als extraatje Kumming als tussenstop. Och ja, we zijn het onderweg zijn nu toch gewoon en maken er geen punt van. En vanaf nu gaat alles heel vlot. Met een luxecar komen we al korterbij en een taxi brengt ons eindelijk tot bij het appartement. Het is nu 14u30. Als eerste op skype zien we de kinderen in de Dorpsstraat en daar staan ze klaar om te vertrekken naar zee. Nog een mooie week van de paasvakantie! Enkele minuten later komt een belletje uit de Gildenstraat. Moeke, vake, Sep en Jomme kruipen bijna in het scherm en de kusjes nemen we graag in ontvangst. Flint vertelt fier dat hij mama nu een beetje helpt. Met kleine beetjes vernemen we van Goedele dat ze toch nog veel pijn heeft en ze hoopt de dokter te mogen geloven dat het vanaf woensdag snel zal beteren. En dat hopen wij uiteraard met haar!
We hebben sinds gisteen een probleem: de batterij van ons fototoestel laadt niet meer op en dus moet ik morgen op zoek hier. Ik hoop dat ik op Iris kan rekenen om te vertalen, want hoe ik dit in lichaamstaal zou moeten uitleggen dat weet ik niet.
We maken het deze avond niet te laat, we hebben wat nood aan een flinke nachtrust.
.

|