Ik was behoorlijk achterop geraakt met het lezen voor mijn studie en ging maar eens kijken of er in de bibliotheek een boek stond over snellezen dat me zou kunnen helpen. De bibliothecaresse zocht in de catalogus en daarna in de bak met kaarten van uitgeleende boeken. Bedrukt keek ze op; ‘We hebben wel een boek over sneller leren lezen, maar dat is uitgeleend.’ Ze aarzelde en vroeg toen: ‘Hoe hard hebt u het nodig?’ Haar vraag verbaasde me, tot ze me de uitleenkaart onder mijn neus hield: die was aan beide zijden volgeschreven. Vanaf het begin van hert studiejaar stond op elke regel dezelfde naam, zes maanden lang, iedere twee weken weer. Ik kwam tot de conclusie dat die lener het boek vele malen harder nodig had, dan ik.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />