Ik ben Rita
Ik ben een vrouw en woon in Oost-Vlaanderen (België) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 21/08/1962 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: fietsen, wandelen, reizen, dieren, foto's maken, pc, tuinieren, lezen, enz..
Moppen tappen en nu en dan een doordenkertje
28-10-2007
Lees dit snel
Ik was behoorlijk achterop geraakt met het lezen voor mijn studie en ging maar eens kijken of er in de bibliotheek een boek stond over snellezen dat me zou kunnen helpen. De bibliothecaresse zocht in de catalogus en daarna in de bak met kaarten van uitgeleende boeken. Bedrukt keek ze op; We hebben wel een boek over sneller leren lezen, maar dat is uitgeleend. Ze aarzelde en vroeg toen: Hoe hard hebt u het nodig? Haar vraag verbaasde me, tot ze me de uitleenkaart onder mijn neus hield: die was aan beide zijden volgeschreven. Vanaf het begin van hert studiejaar stond op elke regel dezelfde naam, zes maanden lang, iedere twee weken weer. Ik kwam tot de conclusie dat die lener het boek vele malen harder nodig had, dan ik.
In de derde kleuterklas hoorde mijn kleinzoon over de Nationale Spellingwedstrijd in de België. In de hoop zelf een keer mee te kunnen doen; begon hij ijverig te studeren en zijn spelkunst op verschillende mensen uit te proberen. Kunt u het woord lyceum spellen? vroeg hij aan de dakdekker die op ons huis aan het werk was. Ventje zei de man, als ik dat kon spellen, stond ik hier niet op je dak.
Aan het einde van een maaltijd in een Chinees restaurant maakte ik mijn gelukskoekje open en haalde de boodschap eruit. Terwijl ik wijsheid uit het Verre Oosten verwachtte, las ik het volgende: negeer het vorige koekje
Kijkend naar het licht van Nederlandse luchten en luisterend naar de klank van de taal, wordt het duidelijk waarom dit land zoveel schilders en zo weinig componiten heeft voortgebracht.
De snowboards lagen op de grond in het appartement dat we hadden gehuurd in Vermont, en mijn vriend Matt kreeg een briljant idee. he, zei hij, terwijl hij in elk van de bindingen een voet zette. Denk je dat iemand weleens heeft geprobeerd zo de helling af te gaan?
Ja, antwoordde een andere vriend; dat heet skiën.
Nadat ik al een eeuwigheid in de rij bij de klantenservice van een warenhuis had gestaan, gromde ik:deze rij heeft helemaal niets met service te maken.
De vrouw voor me in de rij was het daarmee eens, ik heb drie pubers, zei ze. Als ik genegeerd had willen worden, had ik net zo goed thuis kunnen blijven.
Om tijdens een vier uur durende autorit de verveling te verdrijven legde mijn vriendin mijn kinderen een wiskundig probleem voor. Als we 120 km/u rijden en al 40 minuten onderweg zijn, vroeg ze, hoe ver zijn we dan? Niet ver genoeg, mopperde mijn 11-jarige dochter;
Toen ik 8 jaar was, werden mijn zussen en ik altijd vroeg naar bed gestuurd. Mijn moeder hield hier altijd strikt de hand aan: ik kon smeken wat ik wilde, ze was onvermurwbaar; Ik mocht dan ook nooit opblijven voor mijn favoriete tv-serie.
Dertig jaar later zag ik tot mijn grote vreugde dat mijn lievelingsserie zou worden herhaald. De eerstvolgende woensdagavond installeerde ik me dan ook stipt om 19u29 voor de buis. Ik had net mijn gezin gewaarschuwd dat ik door niemand gestoord wilde worden, toen de telefoon ging. Mijn zoon Antoine nam op en zei: oma zegt dat je voor deze ene keer vanavond mag kijken.
Ik en mijn man moesten allebei een paar kilo afvallen en we volgden een dieet waarbij iedere maaltijd volgens een specifiek recept moest worden bereid. Ik volgde de recepten nauwkeurig en verdeelde de porties evenredig over onze borden. We voelden ons geweldig en vonden het een fantastisch dieet we hadden geen moment honger! Maar toen we tot de ontdekking kwamen dat we aankwamen in plaats van afvielen, las ik de recepten nog eens zorgvuldig na. In kleine lettertjes ontdekte ik de woorden voor zes personen
Mijn vriendin Elizabeth die in de thuiszorg zit, is een fervent breister. Als ze met patiënten naar de dokter gaat, zit ze altijd in de wachtkamer te breien. Laatst liet Elizabeth me een prachtige sjaal zien die ze had gemaakt. Hoe lang doe je daar nu over? vroeg ik. Ongeveer een inspanningstest en een gastroscopie, schatte ze.
Enige tijd geleden vroeg onze schoonzoon of mijn man even een stopcontact wilde aanleggen. Hoewel dit klusje zo geklaard was, bleven we nog en tijdje babbelen, totdat onze schoonzoon vroeg of we wilden blijven eten. Hij zou wel iets bestellen. Mijn man bestede enige ribbetjes, waar hij dol op is. Eenmaal aan tafel keek onze kleinzoon van 8 jaar naar mij, en toen naar het bord van opa en vroeg vervolgens verontwaardigd: oma, eet opa altijd skeletten?
Mijn oogarts en zijn vrouw Lydia hebben de achteruit van hun auto niet zonder trots volgeplakt met stickers van alle universiteiten waar hun zonen hebben gestudeerd. Op een dag parkeerde Lydia de auto op zon krap plaatsje dat ze bumper aan bumper kwam te staan met de auto achter haar.
Toen ze terugkwam bij haar auto, zat er een briefje onder de ruitenwisser met de woorden: U hebt tegen mijn auto gebotst! Zo veel universiteiten, maar nog steeds geen hersens.
Mijn 4-jarige kleindochter Marina en ik zaten samen televisie te kijken, toen er een reclamespotje met de tandenfee werd uitgezonden. Die heeft natuurlijk geen gaatjes, zei Marina geërgerd. Ze heeft de beste tanden allemaal zelf gehouden.
We zijn de trotse grootouders van twee elf dagen na elkaar geboren tweelingen, een van de twee jongens en een van de twee meisjes. Op een dag hadden de kinderen het onder elkaar over hun omas. Michelle zei: Mijn ene oma is dood en de andere leeft nog.
Mark, een echte televisiejunk, zag het anders: Ik heb twee omas een met kabel en een zonder.
Mijn zoon was net 15 geworden, toen ik besloot dat het eindelijk tijd was voor seksuele voorlichting. Om daar de tijd voor te hebben, gingen we een weekendje skiën. Ik begon mijn praatje in de skilift zodat hij er niet vandoor kon gaan. Weet je waar kinderen vandaan komen? vroeg ik.
Hij knikte maar ging er verder niet op in. De volgende keer in de lift begon ik er weer over maar toen keek hij zonder iets te zeggen de andere kant op. De derde keer wist ik eigenlijk al dat ik er te lang mee had gewacht, dus vroeg ik plompverloren: Wil je niet een keertje over seks praten? Amai papa, was het antwoord. Denk jij nu nooit eens aan iets anders?
Terwijl de bejaardenverzorgster de medicijnen voor mijn moeder van me aannam, vroeg ze: heeft uw zuster me gisteren geen oogdruppels voor uw moeder gegeven?
Ja dat klopt, zei ik.
En heeft uw andere zuster me vanochtend niet verteld hoe haar hoorapparaat moet worden ingesteld?
Ja, zei ik opnieuw.
Oh, ik snap het al riep ze uit jullie doen ieder een ander deel van het lichaam.
Terwijl ik op het vliegveld naar de ticketbalie liep, wist ik mijn drukke peuter maar net in bedwang te houden. Al moe en verfomfaaid voordat ik zelfs maar in het vliegtuig zat, zei ik voor de grap: Ik wil graag een stoel zo ver mogelijk van mijn zoon vandaan.
In de stilte die viel, keek de man achter mij over mijn schouder en zei tegen de ticketverkoopster. Ik ook aub
Nadat een auto de gevel van ons huis had geramd, kwam er een metselaar naar de schade kijken. Doet u maar alsof u aan uw eigen huis werkt, zei ik met de bedoeling hem te motiveren de klus goed uit te voeren. Ok, antwoordde hij met een grijns. Dan kom ik over zon twintig jaar terug.
Mijn collega ging met haar dochtertje en man naar de dierentuin en vertelde haar dochter bij elk hok welke dieren er in zaten. Op een gegeven moment wees ze naar een hok en zei:Kijk Anne, dat zijn nu pelikanen, waarop haar man opkeek en zei: schat dat zijn flamingos
Moppen tappen en nu en dan een doordenkertje
