Ik ben Rita
Ik ben een vrouw en woon in Oost-Vlaanderen (België) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 21/08/1962 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: fietsen, wandelen, reizen, dieren, foto's maken, pc, tuinieren, lezen, enz..
Moppen tappen en nu en dan een doordenkertje
06-10-2007
peuter
Terwijl ik op het vliegveld naar de ticketbalie liep, wist ik mijn drukke peuter maar net in bedwang te houden. Al moe en verfomfaaid voordat ik zelfs maar in het vliegtuig zat, zei ik voor de grap: Ik wil graag een stoel zo ver mogelijk van mijn zoon vandaan.
In de stilte die viel, keek de man achter mij over mijn schouder en zei tegen de ticketverkoopster. Ik ook aub
Nadat een auto de gevel van ons huis had geramd, kwam er een metselaar naar de schade kijken. Doet u maar alsof u aan uw eigen huis werkt, zei ik met de bedoeling hem te motiveren de klus goed uit te voeren. Ok, antwoordde hij met een grijns. Dan kom ik over zon twintig jaar terug.
Mijn collega ging met haar dochtertje en man naar de dierentuin en vertelde haar dochter bij elk hok welke dieren er in zaten. Op een gegeven moment wees ze naar een hok en zei:Kijk Anne, dat zijn nu pelikanen, waarop haar man opkeek en zei: schat dat zijn flamingos
In de hoofdstraat van ons dorp vroeg iemand mijn bejaarde moeder of ze mee wilde doen aan een enquete. Een van de vragen luidde: Vindt u dat er teveel seks te zien is in de cinema?Ik weet het niet,antwoordde mijn moeder. Ik ga altijd zo op in het verhaal dat ik niet in de gaten heb wat er om me heen gebeurt.
Een bevriend echtpaar volgde een zwangerschapscursus. Op een bepaald moment moest de man een zak zand omhangen om een idee te krijgen van hoe het voelt om zwanger te zijn. Hij stond op en zie: Valt best mee, hoor. Daarop liet de lerares een pen vallen en vroeg of hij die wilde oprapen. Moet ik die pen oprapen alsof ik zwanger ben? Vroeg hij. Inderdaad antwoordde de lerares. Tot groot plezier van de andere mannen draaide hij zich om naar zijn vrouw en zei: Schat, raap die pen eens voor me op.
Toen mijn kinderen nog klein waren, bracht ik ze altijd naar school. Dikwijls gingen we laat van huis en was het een hele kunst om nog op tijd te komen. Op een dag waren we al vlak bij school, toen een oude stationcar voor ons uit kroop. Ik begon behoorlijk over mijn toeren te raken. Maar op dat moment las ik de sticker op de bumper waar het volgende op te lezen stond: Haast vroeger opstaan!
Onlangs kreeg ik een rekening met de volgende boodschappen erop: Hallo, ik ben de computer. Tot nu toe weet verder niemand dat u deze rekening niet betaald hebt, maar als u dat niet binnen een maand doet, zeg ik het tegen een mens.
Tijdens het verkleden bekeek ik mezelf eens goed in de spiegel. Ik boog mijn ellebogen en polsen zoals echte bodybuilders dat altijd. Ik was niet ontevreden over wat ik zag en liep de woonkamer in, waar mijn vriendin Debbie tv zat te kijken. Ik nam dezelfde houding weer aan en zei: Waar doet dit je aan denken?Ze keek naar me op en zei aan een theepot
Mijn man kwam eens in een hotel terecht dat er niet goed onderhouden uitzag. Hij wierp een blik op het bladderende schilderwerk in de bar, en wendde zich vervolgens tot de man op de barkruk naast hem. Hoe lang bent u veroordeeld tot dit kot? vroeg hij.
Vijf jaar tot dusver; luidde het antwoord; Ik ben de hoteleigenaar.
Door een damesclub in onze woonomgeving werd een cursus tegen vergeetachtigheid en ter versterking van het geheugen gegeven. Op een avond , zo kreeg ik later van een van de deelnemende dames te horen, nam de cursusleidster plaats achter haar lessenaar; de les kon beginnen. Zij opende haar tas om de benodigde papieren te pakken en deelde toen mee dat de cursus die avond niet door kon gaan; zij was haar cursuspapieren vergeten!
Wilt u op uw werk suggereren dat u het druk hebt? Zorg dat het altijd een bende is op uw kamer. Uw bureau moet eruitzien alsof u bezig bent met een project dat beslist op tijd klaar moet zijn. Dek uzelf nog beter in door alle papieren op uw bureau in stapeltjes te leggen. Willekeurig op het bureaublad verspreiden werkt niet, want dan vindt iedereen u een sloddervos. Een rekenmachientje, een paar appels en een strategisch neergelegde bril voltooien het beeld van een georganiseerde chaos. De kroon op het werk wordt gevormd door een geopend document op uw beeldscherm en een halfopgegeten broodje in een zakje. Daarmee verhoogt u hier de-hier-wordt-hard-gewerkt-sfeer. Het ziet eruit alsof u gewoon achter uw bureau luncht, maar dat u het te druk hebt om rustig te eten of daarna de rommel op te ruimen. Ververs de restanten van uw lunch wel regelmatig anders weten uw collegas en de muizen gauw waar u werkelijk mee bezig bent.
De kleindochter van een vriendin van mij was helemaal uitgelaten dat ze haar collectie barbiepoppen kon laten zien. Dit is Malibu-Barbie en dit is Huisvrouw Barbie, snoefde ze tegen haar oma. Maar ze was zo mogelijk nog enthousiaster over een andere Barbie. De pop was er veel slechter aan toe dan de andere exemplaren en zat van top tot teen in de verbanddoeken, vertoonde scheuren en miste plukken haar. Welke barbie is dat? vroeg mijn vriendin. Dat is brokkenpiloot-Barbie.
Een vriendin van ons moest naar het ziekenhuis voor een nieuwe heup; Aangezien ze wat nerveus was, vroegen we haar mee naar een benefitfeest, in de hoop dat het avondje uit haar wat zou afleiden. Toen de loten werden getrokken, bleek ze tot onze grote verrassing de eerste prijs te hebben bewonnen een dagje parachutespringen.
Mijn broer had zijn rijbewijs nog niet of hij kreeg een ongeluk met de gezinsauto; Door de winterse gladheid reed hij een andere auto in de flank. Er raakte niemand gewond, maar de andere automobolist was woedend en tierde dat zon onervaren tiener met dit barre weer de weg niet op had mogen gaan. De agente noteerde de gegevens, maar toen ze bij de naam van de man kwam, onderbrak ze haar bezigheid en sloeg naar een vorige bladzijde in haar boekje terug. Het spijt me u dit te moeten vertellen, zei ze maar ik kom net van een ander ongeluk. Uw dochter mankeert niks, maar de auto waarin ze reed, de auto van uw vrouw is perte totale.
Op een ochtend vertelde mijn buurvrouw Anita, met wie ik carpoolde, me dat ze een etentje had voorbereid voor gasten die ze die avond verwachtte; Ze had een briefje voor haar dochter achtergelaten: neem het deksel van het gebraad en zet het in de oven, op 200 graden.
Toen we die avond thuiskwamen, kwam haar dochter ons tegemoet rennen om ons te begroeten. heb je het gebraad in de oven gezet? vroeg Anita. Met een ontzettende blik riep haar dochter Dat heb je me niet gevraagd? Het deksel lag in de oven te braden.
Onze vierjarige zoon had voor het eerst zelf zijn sandalen aangetrokken. Helaas zaten ze verkeerd om. Hij trok zijn sandaal weer uit en vroeg toen op klagelijke toon. Moet ik de andere nu ook weer uit doen?
Een oudere dame sprak me in de supermarkt aan. Zou u zo vriendelijk willen zijn dat blik uit het hoogste schap voor me te pakken? vroeg ze. Ik voldeed natuurlijk aan haar verzoek en merkte er joviaal bij op: mijn vrouw heeft hetzelfde probleem; Een ijzige blik gleed over het gezicht van de vrouw. Pas toen ik nog eens keek, realiseerde ik me wat ik haar zojuist had overhandigd een groot blik pruimen.
We kregen een aangetekende brief van de gemeente met de mededeling dat we achterstallige gemeentebelasting verschuldigd waren. Ik ging onmiddellijk naar het gemeentehuis om de zaak te regelen; We bleken het verschuldigde bedrag een dag te laat te hebben overgemaakt en daar was een boete aan verbonden; Hoeveel is het? vroeg ik aan de gemeenteambtenaar. Ze keek op haar computerscherm; Acht cent; Verder nog iets van uw dienst? ja zei ik, terwijl ik de centen uittelde; Ik wil u er even op wijzen dat u 70 cent aan portokosten hebt betaald om ons dit te laten weten.
Moppen tappen en nu en dan een doordenkertje
