Tijdens het opleidingskamp van het korps mariniers werd ons verteld dat we altijd ons hoofd erbij moesten houden als we krijgsgevangen zouden worden gemaakt; de methodes om ons informatie te ontfutselen zouden namelijk wel eens heel anders kunnen zijn dan we verwachtten; ‘Stel je voor dat de deur van je cel opengaat en er komt een bloedmooie vrouw in een kort rokje binnen,’ zei de instructeur; ‘Het beste wat je kunt doen is haar niet aanraken’; Van achter uit het lokaal kwam de vraag: ‘en wat is het op één na beste?’xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />