In de supermarkt waar ik werkte zei iedereen dat ik erg op mijn nieuwe baas leek, het hoofd van de afdeling brood en banket. In onze identieke witte uniformen werden we vaak voor elkaar aangezien. Ik realiseerde me echter pas hoeveel we op elkaar leken, toen op een dag een vrouw bij de toonbank de naam van het afdelingshoofd riep; Toen ze zijn naam nog een paar keer riep, zag ik dat ze naar mij keek. Vriendelijk vroeg ik of ik hem even voor haar moest gaan halen. Met een verbijsterde uitdrukking in haar ogen knikte ze. Even later riep mijn baas, die inmiddels met de vrouw stond te praten, me bij zich. ‘Ik wil je even aan iemand voorstellen, zei hij. ‘Dit is mijn moeder’.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />