Geen verslag vandaag wegens afwezigheid van u auteur. Er zijn mij echter wel een paar dingen toegefluisterd:
- was tegen 9 man - spel was niet echt denderend, maar we wonnen dat is het belangrijkste - onze keeper schrok vandaag, 3 doelpunten tegenkrijgen is niet van zijn gewoonte als je naar de uitslagen van de zaterdag krijgt... (dat laatste is mij niet gezegd, is meer een vaststelling)
Als er iemand zich geroepen voelt een kort verslag te schrijven, laat het me dan maar weten
Vandaag een verplaatsing naar Joly Travel voor de boeg. Op papier een makkelijke opdracht gezien de laatste resultaten van onze tegenstander. Wij stonden voor de wedstrijd met 16 personen (eigenlijk 18, met de gebroeders Rysbrack erbij) want alweer zeer lang geleden was. Dit doet alleen maar het beste verhopen voor de toekomst. Verder vandaag ook de terugkeer van Olivier in onze ploeg, van iedereen van harte welkom.
De wedstrijd zelf dan. We begonnen goed zonder echt dreigend te zijn. Het spel speelde zich vooral af in het middenveld, al denk ik wel dat er velen verschoten waren van het feit dat Joly Travel zo goed meevoetbalde.
Niets noemenswaardig tot er een speler van onze tegenstander zich blesseerde. Ik spreek in naam van heel de ploeg als ik zeg dat we hopen dat het geen al te ernstige kwetsure is. Kort daarna was er een koude douche. Een foutje van u auteur en de 1-0 stond op het bord. Tevens ook de ruststand.
Tijdens de rust was er geen greintje ongerustheid te bespeuren en terecht zo bleek. De tweede helft was helemaal van ons, en hoe.
Ik ga trachten alles correct weer te geven, maar een foutje hier en daar is niet uit te sluiten. De 1-1 werd gescoord door Johan die een vrije trap over de keeper lobte. Daarna ging het snel, het werd 1-2, 1-3, 1-4, 1-5 en ten slotte 1-6. Hoe de doelpunten allemaal vielen weet ik niet goed meer, maar er waren een paar pareltjes bij. De goal van Olivier bv kwam er na een schitterende aanval over Glen en Kristof, echt uit het boekje. Fjodor zijn vizier stond ook alweer op scherp en hij nam 2 doelpunten voor zijn rekening. Dennis kon niet achterblijven en knalde er ook ééntje binnen, en tot slot was er nog Johan, die de laatste goal voor zijn rekening nam. Ik denk dat we kunnen zeggen dat dit vrij proper was binnengeknald, zuiverder in de winkelhaak krijg je hem niet.
Een fantastische tweede helft en gezien het team vandaag denk ik dat we nog kunnen stunten in deze competitie. Allen paraat volgende week thuis tegen Kadans.
Nieuwe zondag, nieuwe wedstrijd. Vandaag net met 11 toen de wedstrijd begon.
We speelden echter zoals alle voorgaande weken, met ontzettend veel inzet, vechtlust en vooral geen gemor op elkaar, superleuk voor iedereen dus. Als we bij de rust 3-0 voorstaan, kan er niemand iets zeggen. We kregen een paar schitterende kansen, maar het was ofwel nog een uitschuifbaar been, ofwel de paal enz die ons het scoren beletten. Net voor de pauze gebeurde dan hetgeen voetbal zo typisch maakt, 1 keer komt de bal in onze zestien (zelfs geen kans te noemen) controle van de bal en de 0-1 ruststand was een feit.
Er werd een beetje gevloekt tijdens de pauze, maar na de rust waren we gewoon superieur. Een zeer sterke invalbeurt van onze beide wisselspelers, zijnde Corneel en Marco, en de tweede helft was van ons. Iedereen speelde op topniveau. Na ongeveer 5 minuten, overduidelijke strafschopfout en feilloos binnengeknalt door Glen.
We bleven drukken, en nog voor iedereen van de 1-1 bekomen was, was het Robby (?) die ons oververdiend op voorsprong knalde, 2-1. En we bleven maar komen, aanvalsgolf na aanvalsgolf. De 3-1 kon niet uitblijven en Fjodor (?) voelde dit aan en besloot dan maar om deze stand ook op het bord te plaatsen.
Na de 3-1, ging de voet even van het gaspedaal, niet verwonderlijk natuurlijk. Smoutpot kwam opzetten en creërde zowaar een paar kleine kansen. Een sterke verdediging onder leiding van Steven en Benny verhinderde echter enig concreet gevaar. Ondertussen was ook "supersub" Johan (die alle weken toch wel opnieuw bewijst wat voor meerwaarde hij is) onze rangen komen versterken. Even schrikken was het toen Smoutpot ook een strafschop versierde. Geen probleem echter, jullie reporter vond dat hij ook wel een vermelding verdiende en net zoals vorige week werd de strafschop gered.
Tijd voor ons om opnieuw wakker te worden en op zoek te gaan naar de 4-1 die dan ook viel door alweer een beresterke Robby.
Moraal van het verhaal, wat voor velen een "overgansjaar" zou worden, lijkt toch wel zeer goed mee te vallen. De titel is misschien wat hoog gegrepen, maar beker.... waarom niet. Als we deze ploeg dit jaar de tijd geven om te groeien, doen we volgens mij volgend jaar terug mee voor de prijzen.
Bijgevolg aan iedereen een warme oproep om te blijven komen en alle weken vooral plezier te maken, de rest volgt dan wel vanzelf. Tot slot, vandaag ook zeker het vermelden waard en tot plezier van iedereen, de terugkeer van Dennis, zeker en vast een dikke versterking die onze ploeg tot een hoger niveau kan tillen.
Op 5 december verwachten wij hoog bezoek. De sint heeft die dag geblokkeerd om al de lieve kindjes van het Kalishoek (en gezien de babyboom de laatste jaren heeft de brave man bij ons ploegje veel cadeautjes uit te delen) een bezoekje te brengen. Iedereen, groot en klein, op post. Plaats en uur worden later meegedeeld.
Aangezien iedereen weet dat wij als echte profs daags voor de wedstrijd geen drank nuttigen, heeft ons feestcomité ervoor gezorgd dat ons mosselfeest kan doorgaan op 30 oktober 2010. De dag erna zijn we vrij, dus een drankje kan dan zeker tot ons genomen worden. Blok alvast deze datum in jullie agenda. Plaats en uur worden later meegedeeld
Door professionele verplichtingen 1 dag later dan normaal, gezien de wedstrijd zelf nu ook al iets langer geleden is, kan ik er af en toe naast slagen waarvoor excuses.
Voordat deze wedstrijd begon, was onze grootste bekommernis om geen afstraffing te krijgen, het liep echter iets anders.
In het matchbegin waren we de betere ploeg en versierden we enkele mooie kansen. De bal ging echter net naast of de keeper zat er steeds goed tussen. Tegen alle verwachtingen in, leek het meer dan logisch dat er een doelpunt zou vallen van Kalishoek, Vanhoecke had tot 5 minuten voor het einde van de eerste helft echter nog maar 2 kansjes versierd... tot we op een counter liepen die, het mag gezegd worden, fantastisch werd afgewerkt. 1-0 ruststand.
De tweede helft begon zoals de eerste was ge-eindigd. Kalishoek in de aanval en eindelijk viel het langverwachte en oververdiende doelpunt. Mooie doorsteekpas van Johan naar Fjodor en tja, dat onze spits kan scoren dat wisten we al. Staalhard afgewerkt.
Wat er dan gebeurde is eigenlijk enkel maar te plaatsen onder de noemer doodjammer. Ondanks dat we zeer goed bleven voetballen en kansen bleven creëren, viel de goal aan de overkant. Een klutsfase, gecombineerd met een fout en een blessure op Johan, daarbovenop nog een misverstand en na al dit verdween de bal dan toch in doel.
Opnieuw lieten we ons niet uit het lood staan en we scoorden de 2-2... echter buiten de scheids gerekend, afgekeurd en niemand (en vermoedelijk de brave man zelf niet) wist waarom.
Na wat protest van onze kant uit, werd er dan een strafschop tegen ons gefloten, zuivere handsbal dat wel, al dan niet buiten de baklijn (ikzelf heb 44 mensen gehoord, en maar 1 persoon was de mening toegedaan dat het er binnen was. Kleine kanttekening dat deze man zijn bril niet op had...). Gelukkig werd de penalty zwak ingeschoten en werd deze gered. We bleven drukken en op zoek gaan naar de gelijkmaker, jammer genoeg zonder succes. In de laatste minuut liepen we dan nog op een counter en werd het alsnog 3-1. Veel te zware cijfers voor een zeer sterk Kalishoek.
Ik val in herhaling, maar opnieuw kan ik niet anders dan iedereen feliciteren voor de inzet en de fantastische sfeer. Ik zou zeggen, volgende week allen op post en laat er ons dan opnieuw het beste van maken
Op 27 september zijn Benny en Kelly de trotse ouders geworden van een flinke zoon die luistert naar de naam Nio. Hij woog 3,070 kg en was 50,5 cm groot bij de geboorte.
Ouders en zoon stellen het goed. Een hele dikke proficiat van al de ploeggenoten en geniet er dubbel en dik van.
Op het programma vandaag een moeilijke uitwedstrijd naar Shell Boys. En dat dat deze keer niet anders ging zijn, wisten we al voor de wedstrijd. Noodgedwongen moesten we de match aanvangen met 10. Gelukkig kwam Steven V. er nog door zodat we de tweede helft met 11 konden volmaken.
De wedstrijd zelf dan. In de eerste helft was het geen seconde merkbaar dat we met een man minder op het veld stonden. Er waren een paar kleine kansen aan beide kanten, maar geen groot gevaar. Op een bepaald moment kregen wij een vrije trap. Na een zeer rommelige fase, stelde iedereen vast dat de bal in het doel was verdwenen. via paal, lat, voet enz, compleet onbelangrijk hoe, maar feit was dat we 0-1 voorstonden.
Door ons doelpunt, waren de Shell Boys wakker geschoten en begonnen iets meer te combineren. Op een lange bal die over onze verdediging waaide, kwam ik man tegen man en werd er beheerst afgewerkt. 1-1, wat ook de ruststand was. Al bij al dik verdiend.
Tijdens de rust werden onze manschappen versterkt en konden we met 11 de tweede helft aanvangen. Shell Boys trok hierin onmiddelmijk ten aanval en werd ook beloond. Een mooie actie werd met een staalhard schot afgewerkt in de benedenhoek. Tijd voor ons om terug ten aanval te trekken, met succes. Een knappe laterale voorzet werd mooi afgewerkt door Kristof, 2-2 en bordjes terug in evenwicht.
De wedstrijd zelf bleef boeien met kansen aan beide kanten. Shell Boys knalde nog eens op doel, maar de bal werd in corner verwerkt. Wij kregen ook nog een paar kansen, maar zonder succes. Enkel in de laatste minuut werd het nog even warm toen de spits van Shell Boys plots alleen voor doel stond. Gelukkig besloot hij veel te zwak zodat we een puntje uit de brand sleepten.
Al bij al, en zeker gezien het feit we met 10 starten, een dik verdiend punt. Chapeau aan iedereen vandaag. Volgende week recupereren we Corneel, Steven S, Steven V (van bij het begin) en Robby R. Zal meer dan nodig zijn gezien onze tegenstander.
Ten slotte vandaag een dikke pluim voor de scheidsrechter. Een zeer sterke correcte wedstrijd gefloten zodat er weinig of zelfs geen discussie was.
Laat me eerst starten met te zeggen: man, man, man... wat een zondag...
Beginnen bij het begin. Nog voor het eerste fluitsignaal stelden we al vast dat we 3 jongens, die er normaal elke zondag zijn, moesten missen vandaag. Dennis en de twee Steven's waren vandaag verhinderd door allerlei omstandigheden. In een vorig tijdperk zou dit willen zeggen dat we de match niet met 11 zouden kunnen beginnen, echter niet vandaag. Net voldoende volk, dus goed ingekocht deze zomer.
De wedstrijd zelf dan. Werkelijk een match met 2 gezichten. In de eerste helft ging het gelijk op, alhoewel... we kregen wel wat kansen, nu ook niet om te zeggen, maar ze waren er. Echter, de doelpunten vielen aan de andere kant. Onze tegenstander had al een paar goeie kansen gehad die telkens werden gekeerd. Na een minuut of 20, was het dan zover: aan al dan niet fout op Corneel (die zich op links steeds meer en meer inspeelt), even concentratie weg en een, het moet gezegd worden, knappe aanval. Simpel binnen getikt en we waren op achtervolgen aangewezen.
Dan gebeurde er iets wat bij sommige wat wrevel opwekte; er werd nog wel gevochten, maar het geloof was precies weg. we kwamen precies altijd tegen een overmacht te staan wat resulteerde in een tweede tegengoal. Jammer dat de bal via het been van Gino afschampt, anders was deze zeker pakbaar. Het was trouwens de enige goede kans voor de rechtstreekse tegenstander van onze Gino die voortreffelijk verdedigde. Als die speelt zoals vandaag, kan ik alleen maar adviseren aan de speler van Shell Boys om zich voor te bereiden op een balloze zondag...
Tot overmaat van ramp viel voor de rust ook nog de 0-3. Mooie aanval, al even knap afgerond. Ik raakte hem nog met mijn vingertoppen, maar dat was niet voldoende. Daartegenover kregen wij nog enkele kansen, maar deze werden steeds gekeerd.
Tijdens de rust werd er dan eens "duchtig" gesproken met resultaat. De tweede helft was compleet anders. We vochten niet alleen, maar geloofden er ook in. Johan was onze rangen komen versterken, achteraan werd Geert laatste man en schoof Benny een rij vooruit. Zeker ren vast een geslaagd experiment en misschien wel voor herhaling vatbaar.
We kregen nu meer en meer kansen. Eigenlijk overspeelden we de Kleine Beurs gewoon. Zij hebben in de tweede helft nog 2 kansjes gekregen, dat zegt alles denk ik. De 1-3 viel er na een splijtende assist van Johan, beheerst afgewerkt door Robby. We bleven komen, aanvalsgolf na aanvalsgolf. De 2-3 kon niet uitblijven en zo geschiedde. Johan, voorop in de strijd, scoorde een mooi doelpunt. En nog bleven we komen... echter jammer genoeg bleef de oververdiende 3-3 uit.
Laat ons vandaag vooral onze tweede helft onthouden. Als we zo met dat geloof en die vechtlust de volgende wedstrijden aanpakken, dan gaat menige ploeg het nog moeilijk krijgen tegen ons. Volgende week naar Shelboys, een lastige verplaatsing en als we volgend jaar Europees willen spelen pakken we daar best de 3 punten mee. Allen op post dus.
Zoals jullie misschien gemerkt hebben is het uitzicht van onze blog een beetje veranderd. In samenspraak met onze vaste webmaster Geert zijn we overeengekomen dat ik (jullie vaste doelman) de eer heb Geert te assisteren bij het beheren van onze blog.
Het gastenboek is ook terug geactiveerd (wees gerust Geert, ik heb ervoor gezorgd dat je niet steeds een mailtje krijgt). Gebruik dit gerust om al het sportieve nieuws op te verzamelen en er een soort forum van te maken. Indien er ideeën zijn om onze blog leuker/interactiever/enz te maken, elke tip is welkom!!
Na een goede seizoenstart met winst in de beker en een goed resultaat in de eerste "topper" stond vandaag Los Amigos op het programma. Steeds een lastige en moeilijke verplaatsing en dat was deze keer niet anders.
De aftrap was nog niet goed en wel gegeven of the thuisploeg stond al op voorsprong. De uitspraak "lucky goal" was zeer veel gehoord, echter lucky of niet het stond 1-0. Na dit doelpunt waren we toch wakker geschoten. We hadden balbezit zonder echt te dreigen. Vooral onze voorlinie werkte zeer hard om kansen af te dwingen en achter de bal te jagen. Na ongeveer een 20 minuten (aangezien ik zelf in de goal sta, kan ik er qua tijdsbeleving iets naast zitten), gebeurde dan naar mijn insziens iets wat de match had kunnen doen kantelen. Een zware slag aan onze rechtsback werd slechts bestraft met geel... Achteraf gezien is deze beslissing te begrijpen aangezien de scheids niet de ideale positie had om dit te beoordelen. Niet vergeten dat de man in het zwart ook maar alleen is.
Des te jammer was het toen kort daarna de 2-0 viel, net door de speler die eigenlijk al had moeten aangekleed zijn. Een knappe aanval werd sterk afgerond. Als keeper opteerde ik om te blijven staan, achteraf bekeken had ik inderdaad beter uitgekomen, maar gedane zaken nemen geen keer.
Na dit tweede tegendoelpunt, was het al Kalishoek dat de klok sloeg en net voor het rustsignaal kregen we dan wat we verdienden, de aansluitingstreffer. Fjotr (schrijf ik dat goed??) werkte zeer beheerst en koelbloedig af op een knappe doorsteekpas van Johan.
In de tweede helft namen we dan het heft helemaal in handen. We vergaten eigenlijk maar 1 ding, zijnde voetballen... De bal ging over en weer. Ik denk dat iedereen zich even waande op een ping-pong wedstrijd ipv een voetbalmatch.
Kansen bleven wel komen, echter steeds bij de afwerking liep er iets fout, de keeper met een ultieme reflex, een been, een arm enz, met andere woorden steeds net niet. En op dat ogenblik gebeurt hetgene wat op dat ogenblik door niemand werd verwacht... 3-1; again ging de term "dat mag hij nog 100 keer doen, dat lukt nooit meer" maar zoals reeds eerder gezegd, dit telt niet. Het stond 3-1. De laatste 20 minuten was het al Kalishoek wat de klok sloeg, we kwamen nog op 3-2 via penalty en we kregen nog de kansen om gelijk te maken. Echter voorgaande bleef duren.
Laat ons stellen dat het vandaag niet mocht zijn. Als we een beetje geluk hadden, hadden we deze wedstrijd waarschijnlijk winnend afgesloten.
Volgende week gaan we er weer met frisse moed tegenaan en zorgen we ervoor dat we de 3 punten in ons bezit houden.
Op zaterdag 4 september vindt de 2de grote wielerwedstrijd voor verenigingen plaats in Melsele. Start en aankomst zijn aan café Svelta. Omdat hier vorig jaar een massa volk naar toe kwam zijn er dit jaar onderweg eet- en drankgelegenheden voorzien. Kalishoek zal één van die voorzieningen voor zich nemen. We zullen een kraampje opzetten aan het kapelleke van t'Kalishoek. Vanaf 13 uur mogen de kraampjes opgesteld worden. We zullen drank verkopen en we krijgen stroom van kolenhandelaar Felix. Ook van zijn parking mogen we gebruik maken. Alle hulp voor dit evenement is natuurlijk welkom.
Dat we dit jaar een moeilijk seizoen doormaken is geen geheim meer. De laatste weken hebben we ons al vaak afgevraagd of het soms nog de moeite is om verder te doen. Veel jongens van de huidige spelersgroep zijn er bijgekomen in de hoogdagen van Kalishoek en hebben nooit veel anders gekend dan winnen. Na nieuwjaar worden we echter bijna wekelijks geconfronteerd met verlies en dit weegt natuurlijk op de moraal. Niet alleen voor de spelers maar ook voor het bestuur en de supporters. Het is nu eenmaal logisch dat alles vanzelfsprekender gaat als de wedstrijd gewonnen worden en je tegen Jan en Alleman met fierheid kan zeggen dat je lid bent van SK KALISHOEK. Al wie ook maar een beetje van cafévoetbal kent weet namelijk dat dit niet zomaar een ploeg is. Zij waren steevast terug te vinden in de top van het klassement. De laatste 5 jaar kwamen er ook een heel aantal prijzen bij in de kast.
Doch had dit ook een keerzijde van de medaille. Menig speler die een goed seizoen kende werd het hoofd op hol gebracht door ploegen die in provinciale speelden. Voor hen was dat een mooie verbreding van de kern, voor ons spijtig genoeg telkens een verzwakking en meestal een speler minder daar het aarstmoeilijk is om op zondagmorgen nog nieuwe spelers te vinden. Zo kwamen we steeds met een smallere kern aan de start van een nieuw seizoen. Doch deden we nog altijd mee voor de prijzen. Toen echter begin 2010 maar liefst drie spelers richting provinciale trokken zaten we ineens diep in de problemen. Spelers moesten op andere posities spelen, en het spel moest gemaakt worden door spelers die vroeger in dienst van andere spelers speelden. Komt daar nog bovenop dat enkele anciens gekwetst uitvielen of andere verplichtingen voorrang gaven op hun wekelijks potje voetbal. En aangezien dat we de laatste jaren een heuse babyboom kenden die naar ik vandaag gehoord heb nog niet voorbij is, werd het voor sommige spelers heel moeilijk om na de wedstrijd nog een verplaatsing naar het café te doen.
Maar mag dit HET EINDE VAN SK KALISHOEK BETEKENEN. Nee, natuurlijk niet. We hebben veel te veel mooie dingen meegemaakt samen om dit zomaar op te geven. Iedereen herinnert zich wel een mooie anekdote of een lachwekkende situatie. Wie heeft er nooit gelachen met de moppen van het bestuur of een speler. Jaren aan een stuk werd waar we ook binnenkwamen een partij plezier gemaakt. Elke ploeg zag ons na de wedstrijd graag binnenvallen in de kantine. Menig pintje werd dan ook gehesen. Waarom zou dit niet kunnen terugkomen. Daarom heeft het bestuur beslist om reeds een eerste stap te zetten naar een herboren Kalishoek. Vanaf volgend seizoen spelen we op het terrein van de Rode Duivels in de Lindenlaan. Beter gekend als "da grooaat plaaaain" We zullen daar eindelijk een eigen kantine hebben zodat we zowel tijdens en na de wedstrijd direct onze dorst kunnen laven. En wegens de afmetingen die dat plein heeft zal dat zeker nodig zijn. Ook de spelersvrouwen kunnen met de kroost langskomen want zowel het afdak als de warme kantine bieden hen een onderdak. Er zal niet meer gesleurd moeten worden met ballen en verzorgingstassen enz... Kortom dit zal voor iedereen een verbetering zijn.
Natuurlijk mogen we niet vergeten dat we ook terug een ploeg tussen de lijnen moeten krijgen. Daarom ook een oproep aan al onze huidige en nieuwe spelers. Help terug te bouwen aan een ploeg die door iedereen gevreesd wordt. Probeer zo veel mogelijk aanwezig te zijn en als je spelers kent die goed kunnen sjotten overtuig hen dan om naar Kalishoek te komen. We mogen misschien dit seizoen een glorie zijn die het moeilijk heeft maar we zijn nog altijd geen vergane glorie. Daarvoor bestaan we reeds veel te lang en hebben we samen veel te mooie jaren gekend. En wat mezelf betreft, ik zal één van de eersten zijn om aan de kar te trekken en verwacht dan ook van al diegenen die volgend seizoen nog bij Kalishoek spelen hetzelfde. Zo zullen we weer met fierheid kunnen zeggen dat we bij Kalishoek spelen.
Daar we vorige week ons recent spelersverlies nog enigszins konden verbergen werd het vandaag pijnlijk duidelijk dat we nog heel wat werk voor de boeg hebben om te wennen aan onze volledig anders samengesteld ploeg. En dit is zonder verwijten te maken want inzet en werklust zijn gedurende heel de wedstrijd aanwezig. Dankzij een uitmundende Stijn hadden we zelfs gedurende lange tijd hoop om op een diefje een punt te pakken. Het laatste half uur was er echter te veel aan. Om met juist geteld 11 spelers (waarvan er nog minstens 2 last hebben van oude blessures) een wedstrijd winnend af te sluiten moet je echter al héél goed zijn. Waarschijnlijk kunnen we volgende week over iets meer spelers beschikken zodat we de leider hopelijk geen vrije baan naar winst zullen geven.
Deze morgend kregen we het spijtige nieuws dat maar liefst 3 spelers tijdens de winterstop de overstap maakten naar Vk Tielrode in 2de provinciale. Wij wensen Amadou, Steven en Olivier veel succes bij hun nieuwe club. Voor Kalishoek is dit een zware aderlating en meteen zullen de ambities wat moeten bijgeschroefd worden. We hopen dan ook dat iedereen zoveel mogelijk elke week aanwezig kan zijn zodat we toch elke keer de tegenstander het vuur aan de schenen kunnen leggen.
Deze wedstrijd werd gewonnen op wilskracht en vechtlust. Het doelpunt van Franky De Schepper in de eerste helft volstond om de drie punten te behouden.
Ook dit jaar mag Kalishoek de ooievaar een paar keer verwachten. Heidi en Wim Smet werden in januari de trotse ouders van een zoontje waarvan de naam mij ontsnapt is. Alvast een dikke proficiat voor Wim, Heidi, Cato en Senne met hun nieuwe aanwinst.
Dankzij een gouden tip van Steven Somers weet ik de naam weer van het kindje, Robbe Smet. Dank u wel Steven.
Wederom was het voor Kalishoek moeilijk om aan 11 spelers te komen. Na wat rondgebel en de bereidwilligheid van Rudy om voor een kwartiertje de schoenen aan te binden hadden we toch een ploeg tussen de lijnen. Asfaltboys liet soms enkele mooie acties zien maar meestal liep het wel ergens fout. Doch konden zij 3 x scoren voornamelijk door onze honger naar doelpunten waardoor de organisatie soms wat wegviel. Niet abnormaal natuurlijk tegen deze tegenstander.
De doelpunten werden gescoord door :
Steve Van Overmeire ? Robby Van de Voorde 3 Geert De Bock 1 Johan Somers ? Erik Van Goethem?
Met Franky De Schepper terug op het plein komen we juist aan 11 spelers. De wedstrijd begint voor ons al niet goed wanneer we op achterstand komen na een duidelijk buitenspeldoelpunt dat niet gezien wordt door de scheids. We zijn even de kluts kwijt en komen zeer moeilijk aan voetballen toe op het voor ons zeer kleine veld. We slikken zelfs een 2de doelpunt maar vinden toch de moed in onze onverminderde inzet en zo kunnen we de situatie ombuigen en staan de bordjes weer in evenwicht. We zijn nu duidelijk de betere ploeg en ook al volgen er soms gevaarlijke prikken van Blue Boys, de goal hangt eerder voor Kalishoek in de lucht.
Maar dan gebeurt er iets wat ik in mijn toch al niet meer zo prille spelerscarriere nog nooit heb meegemaakt. Blue Boys krijgt een volledig terechte vrijschop, deze wordt keihard in de muur geschoten en één van de Kalishoek-spelers valt (geraakt door de bal) gekwetst op de grond terwijl de bal terug in de voeten komt van de vrijschopnemer. Deze vindt het onnodig om de bal buiten te duwen en trapt een voorzet richting doel. Terwijl geen enkele speler van Kalishoek nog deelneemt aan het spel wordt de bal bovendien nog in doel gewerkt. Een zelden gezien staaltje van unfair spel wat de wedstrijd eigenlijk in enkele seconden herleidt tot een gebeuren wat nog weinig met voetballen te maken heeft.
Wat het alleen nog maar erger maakt is dat er bij Blue Boys langs de lijn steeds een individu rond loopt die de spelers wat staat op te jutten en het nog nodig vindt van de tegenstander uit te dagen. Tot zelfs na de wedstrijd toe. Niet nodig van te zeggen dat niet alleen wij hier mee geconfronteerd worden want elke wedstrijd is het weer hetzelfde liedje en maakt zo dat elke wedstrijd in een gespannen sfeer plaats vindt. Oh en Blue Boys scoorde overigens nog een doelpunt, ditmaal op faire wijze.
