Lachen in mijn Lachclubs van Ternat en Strombeek - lachen bij verenigingen. - Ademsessies begeleiden ... Lach je graag - ben je het lachen verleerd - heb je verdriet - ben je eenzaam - slechts één manier om je goed te voelen: KOM LACHEN IN MIJN LACHCLUB van Ternat - CC de Ploter 1ste donderdag van 20:30 tot 21:30 uur. Tijdens de dag in 1853 Strombeek; 1ste en derde woensdag van 10 tot 11u in dienstencentrum Ter Borre - St.-Amandsplein, 7 - Op maandag in RC te Dilbeek van 20:30 uur tot 21:30 uur - dit alles samen met Jean. NIEUW: kom lachen en ademen in kring in Sint-Jozef te Ternat van 20 tot 22 uur.
23-03-2007
Lach-yogasessie en VLP-Studiecentrum
Een verwendag voor de leerlingen van M1, M2, M3, M4, M5, M6, M7 en J, alles bij elkaar 47 leerlingen, opgesplitst in 3 lach-yogasessies van 60 minuten. De leerlingen kunnen verder nog genieten van 'voetbad', 'manicure', 'gelaatsverzorging', 'koken', 'schilderen' en 'aromatherapy'. Dat alles gaat door in Lasalle - Hendrik Placestraat 43 te Groot-Bijgaarden. Een huis, zeer mooi gelegen in het park. De lokalen zijn mooi en ruim. Op vrijdag, 23 maart om 8.30 uur ben ik paraat, om 9 uur ga ik van start. Een hele onderneming. Die leeftijd; jongeren tussen 16 en 20 jaar, van de beroepsafdeling zijn niet zo gemakkelijk te boeien, toch krijg ik ze 'in de ban van de lach' en na een uurtje zijn ze moe en gelukkig. De ene groep is niet te vergelijken met de andere, maar alles bij elkaar ben ik best tevreden en zij nog meer! Ik ben weer een fijne ervaring rijker!
Lieve Heytenis vraagt mij in december 2006 of ik een lachsessie zou willen geven in ten Borre... Waarom niet? Ze komt eens 'proeven' en ja hoor, het valt bij haar in de smaak! Een lachsessie is best met een groep van max. 20 mensen, dat werkt goed, beter minder dan meer. En ja hoor, wanneer ik in het dienstencentrum binnenstap verneem ik dat er een wachtlijst is... Van succes gesproken. Ik ben iets te vroeg en word getrakteerd op een lekkere koffie en een fijn 'concert' op de piano. Het kan niet meer stuk, ik voel mij echt in de stemming komen. In de eetzaal zit nog een sopraan, die de liedjes kent die de pianist speelt, echt fijn om horen en voor mij een onverwachts 'geschenk. Om 14 uur zijn wij 'voltallig' en na een aarzelend begin krijg ik de lachers aan mijn kant. Het is niet vanzelfsprekend voor 'beginners' om direct te kunnen lachen. Voor sommige mensen is het zelfs lang geleden dat ze nog konden lachen, niet te geloven! Als wij dan na 90 minuten en de meditatie rondvraag houden, valt het op hoeveel mensen genoten hebben van de lachsessie en nog 'meer' vragen... In september, bij het opmaken van het programma, zal zeker een vervolg 'geboekt' worden. Altijd opnieuw voel ik dat ik goed werk doe, dat het zo weldoend is. Elke keer opnieuw maakt mij dat heel gelukkig!
Indien je je wil herbronnen is dit voor u, waarde lezer, een aanrader!!! Wat kan je beter doen dan even gedurende drie dagen je zorgen opzij te zetten en met gelijkgestemden je humorkwaliteiten op die manier een 'level' hoger te tillen. Na die dagen van intens bezig zijn, voel je hoe deugddoend het is. Voor mij in ieder geval. In die cursus wordt er enorm gewerkt aan emoties voelen, mensen 'bestuderen', jezelf zien in de anderen, samen iets tot stand brengen enz. enz. Met een meditatie-moment wordt telkens gestart: 's morgens en telkens na een onderbreking, je terug in het NU-moment voelen. Voelen is het juiste woord, even uit dat hoofd komen en naar binnen gaan... Geraert Aerts en Trudie Appelmans van VZW 'LACH' zijn de bezielers en zijn bijzonder beslagen in hun kunnen. Vorig jaar volgde ik reeds een 2-daagse en nu op 22, 23 en 24 februari ging de vervolgcursus door. Voor mijn lach-yogasessies kan ik veel zaken gebruiken, zij het dan in een afgeleide versie, want humor en attributen worden in de lachsessies niet gebruikt. Wij lachen zonder reden. Wat wel is, dat is het kind in jezelf opnieuw ontdekken en die spelletjes krijg je af en toe voorgeschoteld! Genieten was het en dat wil ik je even zeggen, je even nieuwsgierig maken om ook een cursus te gaan volgen, want dat fantastisch tweetal start binnenkort opnieuw met een eerste cursus. Wie weet kom ik jou, lieve lezer, tegen in een opvolgcursus, wie weet....
Er wordt heden veel geschreven en gedaan, lach-yoga zit in de lift. Op 1 februari gaat onze 14-daagse lach-yogasessie door in CC de Ploter. Een student aan het RITS heeft een afspraak gemaakt en zal geluidsopnamen maken. In mijn club zijn er al een 8-tal vaste lachers en die deinzen er niet voor terug om 'bezoekers' te ontvangen tijdens de sessie, zo ook niet deze keer. Maar als klap op de vuurpijl krijg ik nog even een fotograaf en een journalist op bezoek, slechts één uurtje voor de sessie ben ik daarvan op de hoogte... Ach, mij maakt het niet uit, alles kan. Alweer wat reclame voor de lach-yoga. In het maartnummer van 'STEPS' zal er een artikel gewijd worden aan allerlei soorten wellness en workshops zoals vb. lach-yoga. Er werd fantastisch veel gezongen en gedanst en gelachen, het werd SUPER ! Morgen, 15 februari zal onze student voor de 2de maal komen en ... er zal opnieuw duchtig gelachen worden want er zijn veel inschrijvingen. Vorige keer waren wij met 13, morgen zullen wij de 20 halen, van succes gesproken. Ik kijk er al naar uit !!! WAAAAAAAAAW.
Ja, je leest het goed, ze hebben mij gevraagd om om de 14 dagen een lach-yogasessie te versieren voor de bedienden van BELGACOM; 1 uurtje voor de Nederlandstaligen en 1 uurtje voor de Franstaligen. Vandaag was het zover. Een 1ste sessie maar ook een 1ste kennismaking van beide kanten. Van de 5 ingeschreven Ned.-taligen kwamen er 4 opdagen, van de Fr.-taligen slechts 4 van de 9. Jammer, want het groepsenergie-gevoel is belangrijk en die is minder met een kleine groep. Daarbij komt nog dat het allemaal 'nieuwe lachers' zijn, slechts één dame had vorig jaar al 'lach-yogasessies' gevolgd. De lach-kandidaten mogen slechts opnieuw inschrijven voor een lachsessie wanneer de vorige voorbij is, dus één sessie per keer wat heel waarschijnlijk werkt op het aantal inschrijvingen. Nu maar hopen dat ze in groter getale inschrijven want lachen is zo gezond en deugddoend. Ik blijf erin geloven en kijk uit naar de volgende sessie. Die gaat door - indien er genoeg inschrijvingen zijn - op 28 februari 2007. Bij de rondvraag na de meditatie kreeg ik toch veel positieve reacties, wij zijn goed bezig!
Wat een ervaring! Een tijdje geleden krijg ik van 'stralende zon' een nieuwsbrief, met daarin een mededeling dat er op 11 februari 2007 in Tongerlo een symposium doorgaat 'Gelukkig Gezond & Gezond Gelukkig'. Met een 'kapoenengevoel' stuur ik een mail naar de 'levensschool' met de mededeling dat een symposium zonder lach-yoga niet volledig is... Krijg ik vrij vlug een telefoontje van Bob Vaes dat hij aan zoiets had gedacht en dat hij dat wel zag zitten. Verdere afspraken worden per mail gemaakt. Het voelde goed aan, na twee jaar yoga-lachsessies ken ik de materie vrij goed, maar wanneer ik op vrijdag een telefoontje krijg met de vraag of ik met een powerpoint presentatie mijn workshop zou doen, krijg ik even een minder goed gevoel; 'willen ze van mij nu een presentatie of een lachsessie?'. Ach ja, denk ik, wij zien wel, maar wanneer ik verneem dat er 500 inschrijvingen zijn voel ik 'nattigheid'. Mijn sessies gaan meestal door met max 20 deelnemers; voel je mijn 'angsten'? 'Angsten' is veel gezegd, eerder een sprong in het duister. Zaterdag nog wat bijeen gezocht om een uurtje ' vol te praten'. Om 9 uur sta ik al in Tongerlo, na 84 km 'carwash'; regen zonder ophouden, diepe plassen water op de snelweg en veel wind, maar wel gezond en wel. Een goede organisatie en met vriendelijke mensen, dat werd een fijn en vlot onthaal met 'gratis knuffels'. Het 'werkterrein' werd verkend en een welkom bakje troost werd aangeboden. Om 10 uur is het dan zover. Inge Vervotte opent het symposium en heeft veel te vertellen, daardoor komen de 'lachers' voor de sessie van 10.30 uur druppelsgewijs binnen. Ha, dat ziet er goed uit; met een 35-tal zijn ze; wel iets meer dan ik gewend ben, maar al bij al kan ik zo'n aantal vrij goed aan. Ik voel ogenblikkelijk dat het 'gelijkgestemden' zijn die zich heel vlug goed voelen bij het lachen, na de sessie bij de rondvraag hoor ik niks dan positieve reacties. Na het middagmaal, om 14 uur start ik met de tweede lachsessie. Is het de mond aan mond reclame geweest of is iedereen toe aan wat ontspanning, ik weet het niet, alleen weet ik wel dat mijn lokaal te klein is of het aantal te groot. 't Is niet te geloven, maar een 50-tal deelnemers waren er zeker van de partij, de allereerste keer dat ik met zo'n aantal werk. WAW !!! Wat een uitdaging. Ook die sessie werd een succes. Lieve mensen van de Levensschool, lieve deelnemers, mag ik jullie danken voor jullie lach-enthousiasme. Ik gaf veel, maar ik kreeg dubbel zoveel terug. Dat is overvloed, zo voel ik dat. Ik ben een gelukkig mens.
'Mijn zus Riet gaat trouwen, wil je een lachsessie geven voor het vrijgezellenfeest op 27 januari 2007 om 13.30 uur? Aantal deelnemers 21 meiden !' Natuurlijk wil ik dat. Plaats van gebeuren 'Mariadal' - Klein Overlaar 3 te Hoegaarden. Om 13.20 uur word ik opgewacht aan de uitgang. Wij gaan aanstonds van start want er staat die dag voor hen nog veel te gebeuren... Ik mag Riet niet zeggen wat ik kom doen, het blijft een verrassing tot wij beginnen met lachen - en het blijkt inderdaad een echte verrassing voor haar te zijn, ze is er blij mee. Zoals ik vermoedde is ook deze doelgroep prima, chiromeiden lachen graag en maken graag plezier; dat deden ze ook nu tijdens de lachsessie met volle teugen. Het uur is voorbijgevlogen en heel tevreden en gelukkige dames maken zich daarna vlug uit de voeten om verder te genieten, er staat nog toneel op het programma enz. enz. Ik ga gelukkig huiswaarts, ook nu zoals meestal geeft het mij een heel goed gevoel, meer moet dat niet zijn!
Op 10 november krijg ik een mail van de sportdienst van Sint-Niklaas; van Patrick Buyle; met de vraag of ik een lach-yogasessie wil geven op 14 december; op de seniorensportdag te Belsele in 'DE KLAVERS'. Of ik mijn antwoord ook wil laten geworden per mail aan Carine Verleyen. Daarmee is een hele correspondentie op gang gekomen met Carine ... met een heel positief eindresultaat! Vandaag is het zover, ik wordt verwacht tegen 9.30uur - onthaal van de 50+ om 9.45 uur. Ik maak in afwachting van de start muzikale afspraken met de geluidsman, want de lachyoga gaat door in de grote zaal mét muziek - wat een luxe, voor de allereerste keer zorgt iemand anders voor de muziekbegeleiding. De 'docenten' worden voorgesteld, een speciale vermelding voor de lach-yoga - niemand weet wat dat inhoud, toch zijn er enorm veel voor-inschrijvingen. Daardoor wordt de sessie opgesplitst in twee delen van 45 minuten. Op die manier kunnen meer kandidaten genieten... Om 10 uur gezamenlijke opwarming. Stoelgymnastiek. Niet te onderschatten, opgewarmd waren wij - ik nog meer dan de mensen in de zaal, want ik zat op een verhoog bij de docenten en wij hadden de volle lichten in ons gelaat wat ons nog extra warmte gaf. Om 10.30 uur gaat de lach-yoga van start. 20 vlotte senioren hebben er echt zin in. Een 45 minutensessie is niet lang, maar lachen hebben wij gedaan in alle toonaarden, onze gelaatsspieren deden pijn. Een gong-geluid maakt een bruusk einde aan de meditatie en dus ook aan de eerste lachsessie. De eersten zijn de zaal nog niet uit of de tweede groep komt al binnen. Veel minder dan 20 deelnemers zijn het niet en ook deze +vijftigers vliegen erin. Wat een energie en wat een fantastische medewerking; het is een echt plezier met die doelgroep te 'lachen', Opnieuw is onze toebedeelde 45minuten-tijd te vlug om. Wij werken de sessie toch nog af, zelfs na de gong. In de cafetaria, tijdens de middagpauze, wordt er nog prettig nagepraat. Bij mijn vertrek kan ik niet nalaten nog even bij de tafels een woordje te wisselen, zo verneem ik opnieuw hoeveel deugd de mensen gehad hebben aan de lachsessie, ze hopen mij volgend jaar terug te zien. Wie weet?? Wat mij heel blij maakt is dat er een 90-tal aanwezigen waren, waarvan een 40-tal deelnam aan mijn lachsessie. Van succes gesproken!
Ze zijn met 14 blijgezinde dames, ze komen wekelijks bijeen in Taverne de volle pot en organiseren af en toe een workshop of iets in die aard.... Sonja Van Lierde van het OCMW van Merchtem doet beroep op mij voor een lach-yoga sessie. Mijn gedacht was dat het allemaal medewerkers zouden zijn van het OCMW, niets is minder waar; de groep bestaat uit jonge en minder jonge dames zelfs jong-gepensionneerden zijn er bij, maar wat het belangrijkste is; het zijn stuk voor stuk mensen die graag lachen. Al van bij het binnenkomen in het zaaltje achter de taverne, voel ik dat het zal lukken, het zit goed! Druppelsgewijs komen ze binnen, 'matjes bij' ? vraag ik hen. 'Neen, ik dacht dat het om te lachen was, dat ze dat in de uitnodiging hadden gechreven...'. Een goeie ziel belt nog vlug naar huis en vraagt aan haar zoon om matjes bijeen te zoeken plus nog een deken. Op de duur hebben wij nog overschot!!! Een hele tijd - overtijd - gaan wij eindelijk van start. 'De koffie mag koud worden'. Vanaf de start wordt al goed meegedaan en al vlug is het lachen geblazen. De lachspieren worden danig op de proef gesteld. Een groot pluspunt is dat het hier een vriendinnengroepje is, ze kunnen voluit gek doen en dat doen ze ook. Na de meditatie en het stilte-moment komt dan de 'bevraging'; waaruit ik kan opmaken dat ze de lach-yoga erg gesmaakt hebben. Voor mij, de lachanimator, is het weer een heel fijne ervaring geweest, het is precies of ik vandaag vriendinnen heb bijgekregen, ik voelde mij één van hen. De after-party was dan ook heel aangenaam. Een dame had 'dolfijnkaartjes' mee en nog een ander spel kaarten met mooie teksten, mijn 'kleur' werd berekend. Er werd nog lang nagepraat bij een lekkere verfrissing en met een klein maar gelukkig hartje neem ik afscheid. Dag lieve mensen, dank voor jullie medewerking.
FROS/SPORTA - Bijscholingsweekend op 28 en 29 oktober 2006
Jawel, je leest het goed - op zaterdag, 28 oktober 2006 was ik één van de 'docenten' en wel met 2 workshops van lach-yoga. Om 11 uur ben ik reeds ter plaatse om in de sfeer te komen, alles te gaan verkennen. Rond 12.30 uur mag ik mee aanschuiven aan het middagmaal, maar van eten komt niet veel in huis. Lach-yoga sessie geven met een volle maag is niet aangewezen. Om 13.30 uur is het zover - 24 deelnemers zijn ingeschreven voor de 1ste workshop, waarvan 18 studenten L.O., de anderen leerkracht of medewerker of sportfunctionaris enz. Enthousiaste deelnemers- heel studentikoos - echt een plezier om met die jonge mensen te 'werken'. Je voelt dat ze naar het WE zijn gekomen om nieuwe indrukken op te doen en die wil ik hen met alle plezier aanreiken. Bij de rondvraag na de sessie zijn de meeste deelnemers heel tevreden.
Even een verpozing van 20 minuten om mij te verfrissen.
Om 15.10 uur begint de 2de workshop met 22 deelnemers - 11 studenten, 4 leerkrachten; nog medewerkers en mensen van de federatie enz. Een heel andere groep, ze zijn niet te vergelijken met de vorige deelnemers. Ze hebben voordien een workshop gevolgd met een diepe relaxatie en dat maakt dat de lach-yoga hen minder aanspreekt - jammer. Bij de dans zijn er enkele deelnemers die niet meedoen, geen zin, dan weet ik al hoe laat het is. Maar ze hebben hun workshop zelf gekozen en daarom doe ik gewoon voort, alleen ga ik minder 'voluit', houd ik mij een beetje in om niet té zot te doen. Bij de rondvraag krijg ik te horen dat ze er iets anders van verwacht hadden, of dat ze zich niet 'veilig' voelden bij sommige oefeningen. Gelukkig zijn er enkele 'oudere' deelnemers die de sessie erg smaakten en het zeker zullen toepassen in hun werk. Bij de afsluiting van de 1ste dag ontmoet ik de 'studenten' van de 1ste workshop, die mij begroeten met een grote 'smile' als een vriend en dat doet deugd! Mijn doel is bereikt. Nu nog zien of ze mij volgend jaar opnieuw vragen.
Gratis filmvoorstelling 'THE SECRET' op woensdag, 20 december 2006
UITNODIGING, aan allen die hun doel willen bereiken in dit leven. Ga eens kijken bij de site www.essens.be ; daar vindt je alle info over deze belangrijke film 'The Secret' - echt de moeite waard en helemaal gratis! Wel moet je inschrijven, de plaatsen zijn beperkt,er zal veel volk op afkomen. Wees er dus op tijd bij. Lach-yoga zit mee in de organisatie van de filmvertoning, daarom maak ik langs deze weg reclame. Ik zou zeggen... ALLEN DAARHEEN!
Lach-yoga in het rusthuis Sint-Carolus te 1742 Ternat
19 mobiele en mindermobiele bewoonsters en 1 bewoner van het rusthuis kwamen druppelsbewijs binnen voor de lach-yoga sessie, vandaag, 16 oktober 2006 om 14 uur. Je hoorde ze al van ver praten en lachen, ze keken er al echt naar uit om samen te lachen. Na de kennismaking en naamkaartjes geplakt te hebben op hun jurk of vest is het de moment om van start te gaan. Eerst gronden wij ons, heel goed de voeten op de grond en dan wortels visualiseren, wortels die aan de voeten groeien en dieper de grond in gaan...
Mijn klankschaal is ook van de partij en ze genieten allen van de prachtige klanken die ze dicht bij hun keel mogen ervaren, voor sommigen een eerste maal dat ze zo'n klankschaal van dichtbij zien en vooral horen.
Daarna verscheidene ademhalingsoefeningen, ik sta ervan te zien hoe goed ze meedoen, ze hebben er duidelijk plezier in.
Wij spelen met een bal zonder bal - heel eigenaardig voor de medespelers, dat zijn ze niet gewoon, eerst is het heel onwennig, maar al spelend raken ze het toch gewoon en gaat het beter, daarna is het bijna moeilijk om ze te doen stoppen.
De klanken worden gezongen terwijl wij elkaar de hand geven en wij de armen telkens de lucht in laten gaan. 'Move is action'
En dan is daar de lach... er werd al veel gelachen, maar nu komen de lachoefeningen; proesten, fluiten, zoemen, de lach doorgeven enz. enz. Wat is het mooi om te horen en te zien hoe die mensen in dat spel opgaan, ze doen het zo goed, jammer dat wij dat niet kunnen filmen; klank en geluid, om er nadien nog van na te genieten.
Even worden wij gestoord door familie die hun respectieve ouder komen schaken; voor mij niet erg, wel voor de 'cursist'.
Wij komen aan het einde van de sessie, wij maken het stil in ons en houden een korte meditatie. Een rondvraag wordt ook gehouden, zo kan elke 'bewoner' haar of zijn zegje doen. 'Wij hebben er van genoten'; 'Wij willen dat nog wel eens doen'; 'is eens iets anders'. Voor mij was het een bijzonder fijne ervaring, ik hoop die lieve mensen nog terug te zien en samen met hen te lachen!
Dinsdag, 17 oktober 2006 - Heel belangrijk bericht
Op dinsdag 17 oktober 2006 wordt er een verbinding gemaakt tussen twee dimensies in de kosmos, waarbij een Ultraviolette straal naar de aarde gestuurd zal worden met een intense energie. Let op, deze energie versterkt tot 1 miljoen maal zijn intentie. Dat wil zeggen dat op het moment dat deze UV-straal de aarde raakt, de intentie van elke persoon met 1 miljoen versterkt wordt. Stel je op die dag open met de meest positieve verlangens die je maar kan denken en hou in gedachten alle positieve doelen die je nog wil bereiken in dit leven. (Zij die negatief denken in die tijdsspanne worden in hun gedachten uiteraard ook 1 miljoen maal versterkt.)
Dit is een boodschap als voorbode voor 2012. In onze aardse tijd in ons land zal de UV-straal stipt binnenkomen om 10u17 in de ochtend en zal op zijn sterkst fungeren om 17u10 . Wanneer je je op het sterkste punt (namelijk 17u10) verplaatst in de natuur en kontakt maakt met de natuur, zal je zeer intens deze energie voelen.
Hou je gedachten en gevoelens en de woorden die je die dag spreekt dus zeer zuiver en positief."
Om 16 uur was de afspraak deze namiddag - in Castelhof - een 'oud klooster', een prachtige locatie. 2 Knappe gasten staan mij op te wachten, in een mooi pak. Ze excuseren zich voor hun kledij, 'is het thema', leggen ze uit. Hoewel er niks mis is met hun keurige outfit. Ik ben iets later, heb Castelhof niet gevonden, twee maal langsgereden en ... voorbijgereden. Is niet te best aangeduid. Maar ja, ik ben er dan toch geraakt. Perfecte timing, hun vier-uurtje is genuttigd en de jongeren staan al enthousiast klaar voor de sessie. 'Het zijn er maar negen', excuseert Jeroen zich, er is nog een workshop: stijldansen. Ieder zijne meug, ik heb alvast de 'lachers' mee. Met 10 starten wij, gelukkig zijn het er niet meer, het lokaal is gepast voor deze kleine groep. Wij vliegen er in, het lachen zit al klaar, heel gemakkelijk werken met zo'n enthousiastelingen!!! Mijn sessie is erop gericht zoveel mogelijk ideeën mee te geven aan die jongelui, dat is tenslotte hun doel. Na een uurtje van yoga, ademen, dansen, zingen en lachen wordt er nog een rustpause gehouden met een meditatie en rustige muziek plus een rondvraag tot besluit. Altijd fijn hun ervaringen te mogen vernemen.
'Ik was gestresst, nu ben ik heel rustig, de spanningen zijn weggevallen'; 'Ik voel mij heel goed'; 'Ik was daarstraks heel moe van het lachen, nu, na de meditatie voel ik mij zo rustig dat ik, indien ik in mijn bed zou liggen, direct zou kunnen inslapen.'; 'Ik vond het bijzonder fijn, voor een tijdje vergeet je alle problemen, het werkte heel ontspannend'; enz. enz. Daaruit kan je opmaken hoeveel deugd het lachen je doet, spanningen vallen weg, je voelt je opgelaten, bevrijd, rustig. Na twee glazen plat water vertrek ik met een bijzonder goed gevoel dat nu nog steeds nawerkt, een gevoel van dankbaarheid, van vreugde. Fijn met die mooie jeugd te mogen werken. Dank je Jeroen en Cie.
Fantastisch dansen op alle ritmes, je voelt de energie stromen van kop tot teen. Je kan die sessie vergelijken met 'de 5 ritmes', maar Yo Mattens legt er nog zoveel 'meditatieve momenten' in dat het meer is dan dansen, je danst met je hart, nog meer dan met je lijf. De deelnemers zijn stuk voor stuk fijne mensen, je wordt aanstonds opgenomen in de groep, je bent één met hen. Wanneer je moe maar tevreden terugkijkt op die 'dansavond' voel je dat je niet meer die persoon bent als voorheen, je danste je een stuk verder op je weg naar je vervollediging, Mensen die zich aangesproken voelen om mee te komen dansen kunnen eens gaan kijken op haar website: www.krachtcirkel.be De volgende keer zal ik van de partij zijn, zeker weten! :D
Warempel, ik ben een lachende BV! Wat denk je nu, die krijgt het hoog in hare bol... Dat is bijna zo ook.
Zondag was het de Nationale lachdag in Halle. In Hotel-Restaurant 'Alsput' te Halle. De zaal werd door hen aan de lachclub van België gratis ter beschikking gesteld waarvoor wij hen zeer erkentelijk zijn! Begin om 10 uur met een vergadering van de actieve lach-yoga-leden. 'Het dagelijks bestuur' of 'Algemene vergadering' om het in mooie termen te zeggen. De boeken worden opengelegd en de inkomsten en uitgaven medegedeeld. Uittredende leden, nieuwe leden, een blij onthaal van onze webmaster als clublid en last but not least.... de aanstelling van een nieuwe secretaris: Wiske! Ja, je leest het goed, ze weten dat ik graag schrijf en dat ik een vlijtige bie ben. Toen ze mij het voorstel deden heb ik er toch een tijdje moeten over nadenken, want dat brengt wel heel wat werk mee. Doordat ik de lach-club een warm hart toedraag, vind ik het niet meer dan normaal dat ik dat ambt aanvaard. Ik zie wel! De eerste vergadering eindigt met de mededeling dat wij volgend jaar, dus in 2007, twee opleidingen voor lachanimatoren voorzien. Een op 3 en 4 maart en op 24 maart in Borzée en een ander op 6 en 7 oktober en 17 november te Kortenberg. Meer info op de site www.lachclub.be Gedaan met het 'droge' gedeelte. Nu gaan wij lachen. Enkel de actieve lachanimatoren doen hieraan mee, dat zijn die die een lachclub opgericht hebben. Er worden nieuwigheden aangereikt. Wij ruilen ideeën, wat echt heel fantastisch is. Stilaan komen de andere lach-animatoren toe; zij die de cursus volgden, maar niet 'actief' zijn. Ondertussen komt 'France3' toe met groot materieel, die blijft filmen tot de middag, Het Nieuwsblad is van de partij evenals journalisten uit Nederland. Een interview wordt van ons afgenomen en plaatjes geschoten, waw! Dan zijn er nog 2 studenten die een eindwerk filmen over lach-yoga. Hier in Halle kunnen ze heel veel 'materiaal' bijeenrapen. Ook door hen worden wij geïnterviewd. Gratis reclame, dat is mooi meegenomen.
Lachen, dansen, gekke situaties scheppen, een lachsessie samenstellen om in de namiddag te geven voor het grote publiek. Materiaal ten over. Mijn eerste werk als secretaris begint. Ik schrijf de hele sessie in volgorde op; de planning wordt omhoog gehangen. Onze lachspieren doen al pijn, de borstkas voelt wat zwaar aan van het lachen, wat hebben wij plezier. De cineast heeft moeite om te filmen, zoals hij schud van het lachen. Rond 13 uur wordt de innerlijke mens versterkt. Van iedere deelnemer werd gevraagd wat koude schotel of/en dessert mee te brengen - een potluck. Op één, twee, drie staat de tafel vol met lekkere gerechten, een andere tafel met desserten, wat een luxe. Kartonnen bordjes en plastieken vorken, messen en lepels zijn voorzien, kwestie van de vaat tot een minimum te herleiden. Wat is dat allemaal lekker en het smaakt na het zware labeur! Ook kunnen wij nog even, al etend, de vriendschapsbanden wat aantrekken. Fijn van je lachvrienden terug te ontmoeten, sommigen na één jaar of meer. En dan komen de mensen druppelsgewijze binnen, eerst wat schuw en wat angstig, niet wetend wat hen te wachten staat. Maar wanneer van start gegaan wordt met de sessie is het hek van de dam. Je kan gewoon niet weerstaan aan zoveel vreugde, zoveel gelach. De opkomst mag wel iets beter zijn toekomend jaar. De zaal is vrij goed gevuld, eigenlijk meer dan genoeg volk. Maar alle begin is moeilijk en volgend jaar - de eerste zondag van mei - is het de internationale lachdag. Dan wordt er wereldwijd gelachen in alle lachclubs. De eerste zondag van mei is uitgeroepen tot de jaarlijkse, internationale lachdag. Noteer het al in jullie agenda! Rond 17 uur zijn wij uitgelachen, wordt de sessie besloten met een lach voor de wereld. Iedere deelnemer mag een appel nemen uit de mand en kan nog wat water drinken en dat is nodig ... De lachanimatoren worden nogmaals verwend met lekkere taarten en desserten allerlei, het kan niet op! Tot besluit van de lachdag komt de 'Raad van bestuur' nog even bijeen om de agenda voor te bereiden voor de volgende vergadering in de maand december 2006. Die journalisten hebben niet stilgezeten. France3 liet de lachsessie zien rond 13 uur. Vrienden uit Zuid-Frankrijk stuurden mij een mail dat ze mij gezien hadden op te TV. 'Incroyable!!! - Super!', ze konden hun ogen niet geloven... Maandag in het Nieuwsblad een mooie bewerking van het interview plus foto's - geslaagd! Die journalist heeft begrepen wat wij hem te vertellen hadden. Overal waar ik kwam kreeg ik te horen dat ze mij gezien hadden op TV, RTBF - Karrekiet op Ketnet, in de krant enz...
Zaterdag, 23 september 2006. Ze weten mij te vinden voor de feesten. Deze keer een 16-tal meiden op een vrijgezellenfuif. Ze hebben al de hele dag - in groepjes - o.a. opdrachten vervuld en paard gereden. Mijn opdracht is om de groepjes te laten samensmelten, al lachende wordt het ijs gebroken en leren ze elkaar beter kennen. 102km rijden met de nodige wegversperringen, gelukkig dat ik steeds tijdig op weg ga. Om 20.15 uur is de afspraak, ik ben er al om 20 uur, kwestie van wat voor te bereiden en in de stemming te komen. De gastvrouw is super en bied mij te drinken aan, ik houd het bij een plat waterke. Rond half negen komen de dames druppelsgewijs binnen en storten zich op de nootjes en het aperitief. Na nog wat over en weergeloop, toiletbezoek en matjes buiten brengen zijn ze klaar om met de lachsessie van start te gaan. Ondertussen is het al aardig donker geworden en als je weet dat de sessie doorgaat in openlucht, dan zie je wel dat er niet veel meer te zien is. Een aardige dame komt wat verlichting buitenbrengen, dat is dan toch al iets beter. Een groot zeil zorgt voor droge voeten. Er wordt duchtig bewogen, gezongen en vooral gelachen, het meditatiemoment is wel de lucht ingegaan, want die meiden hadden toch zoveel plezier en het even rustig houden zat er niet in. Daarbij komt een lieve dame van uit de keuken mij vertellen dat het eten klaar is en dat ik stilaan mag afronden. De bruid krijgt tot besluit van mij nog een klein aandenken, ik krijg een applaus als bedank. De avond is nog jong, er staat nog heel wat te gebeuren. Een grote tent werd opgetrokken, daarin stoelen, een tafel en zetels. Het ziet er best gezellig uit en het weer is van de partij, wat moet je meer hebben. Ze meisjes hebben hun slaapzakken bij, ik denk dat het heel laat of heel vroeg zal worden... Zaterdag, 30 september, is de grote dag - de trouwdag! - Proficiat
Lachclub : NATIONALE LACHDAG op zondag 24 september 2006
De www.lachclub.be nodigt iedereen uit om op zondag 24 september 2006 om 14.30 uur GRATIS te komen meelachen. Meer info op de site van www.lachclub.be Al de lach-animatoren zullen aanwezig zijn in de mate van het mogelijke. In de voormiddag gaat er voor ons - lachanimatoren - een opfrissing en bijscholing door, als wij hiermee wat bijleren zullen wij - in de toekomst - nieuwigheden in onze sessies kunnen brengen. Hoe meer wij kennen, hoe meer wij kunnen doorgeven. In de namiddag worden groepen gevormd en zullen wij dus in kleine groepen lachyoga geven. Dus allen daarheen zou ik zeggen !!!
Gisteren had ik het plezier van op Seniorennet een lieve ziel te vinden. 'ONDERWEG'blog ging ik verkennen en vond daar zo'n mooie teksten. Een mailtje naar haar en 'floep': krijg ik toch al die mooie teksten zomaar in mijn 'brievenbus', van wonderen gesproken. Krijg ik vandaag nog een TIP van 'LIEN' die ik, waarde lezers, jullie niet wil onthouden.... Verscheidene malen heb ik problemen gehad om een titel opnieuw in te brengen, wanneer ik een tekst gewijzigt had... Dus had ik telkens een tekst zonder titel. Wanneer je dat ook voor hebt, schrijf dan opnieuw de titel, scroll helemaal naar beneden, 2de knop 'wijzigen' en ja hoor, dan werkt het. Al mijn titels staan er nu goed in en voel ik dat mijn werk op die manier vollediger is.
Van harte dank Lien, je bent een schat! Ga een kijken op haar blog 'onderweg'
WAW, wat een dag! Sporten van 's morgens tot in de late namiddag, wat een luxe en dat allemaal voor 8 euro'kes. Wel ik had waar voor mijn geld. Van 9.35 uut tot 12 uur heb ik gedanst dat het een lust was. Eerst seniorobics, daarna Country Linedance en om de ochtend af te sluiten 'Latino'. Dat eerste klinkt nogal senior-achtig, maar vergeet dat maar. Wij waren wel seniors maar ik wil er op wedden dat menig 'jong' mens dat niet zou volgehouden hebben, wij wel. Country klinkt al wat knapper en dat was wel zo. Je moest er je hoofd wel goed bijhouden of je passen waren verkeerd. Als je het mij vraagt, een goede remedie tegen geheugenverlies (hihi). En dan 'Latino' - dat was 'wulps', dat is mijn ding. Niet dat ik zo wulps ben, maar ik voelde mij daar wel best goed in. Voor die 8 euro'kes kregen wij rond 12 uur nog 3 belegde broodjes en koffie 'a volonté' en nog een drankbonnetje voor een afsluitertje (nog wat centjes op te leggen als je een Trappist nam...). Om 13.10 sta ik al in de grote sportzaal om deel te nemen aan Taï-chi guan, niet dat ik dat niet ken, dat beoefen ik al 2 jaar, maar wel ben ik nieuwsgierig hoe een andere leraar die lessen geeft. één uurtje Taï-Chi is als een proevertje en dat was het ook. Ik proefde iets anders en dat was ook 'lekker'. Om 14.10 uur vlug naar de 'kleine' sportzaal om deel te nemen aan 'Volksdans'. Plezant en heel ontspannend. Voor mij waren de dansen nieuw, maar voor menig 50-plusser was het een 'opfrissing', die dansen bij OKRA, nu krijg ik zin om ook aan te sluiten bij OKRA, dat is de nieuwe benaming van de bond van de gepenioneerden, is goed gevonden en klinkt in ieder geval vééééél jonger! Ter verfrissing ga ik om 15 uur zwemmen, al die vermoeidheid en al dat zweet laat ik in 30 minuten achter na het nemen van een weldoend stortbad. Om 16.20 uur worden wij verwacht aan de bus, die ons veilig naar huis zal brengen, maar eerst vergast ik mezelf op een lekkere trippel Trappist van Westmalle, dat heb ik verdiend. Wat ik ook heel fijn vind aan zo'n dag is dat ik alleen aan zo'n dag begin, dus zonder vriendin en dat ik elke keer heel lieve mensen ontmoet, daarmee bijna de hele dag mee optrek. Een mens loopt nooit alleen, het is slechts de manier waarop je naar de mensen gaat, je openstelt voor nieuwe ontmoetingen. Dat is telkens een uitdaging en daar houd ik van. Ik ben een gelukkig mens!
Ik ben Wiske, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Slappelach.
Ik ben een vrouw en woon in 1741 Wambeek (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 10/05/1942 en ben nu dus 82 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Yoga, Meditatie, Taï-Chi en Qi-Gong, lACH-YOGA, lezen, PC.
Fantastisch dansen op alle ritmes, je voelt de energie stromen van kop tot teen. Je kan die sessie vergelijken met 'de 5 ritmes', maar Yo Mattens legt er nog zoveel 'meditatieve momenten' in dat het meer is dan dansen, je danst met je hart, nog meer dan met je lijf. 
:D 
Ik ben Wiske, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Slappelach.