Lachen in mijn Lachclubs van Ternat en Strombeek - lachen bij verenigingen. - Ademsessies begeleiden ... Lach je graag - ben je het lachen verleerd - heb je verdriet - ben je eenzaam - slechts één manier om je goed te voelen: KOM LACHEN IN MIJN LACHCLUB van Ternat - CC de Ploter 1ste donderdag van 20:30 tot 21:30 uur. Tijdens de dag in 1853 Strombeek; 1ste en derde woensdag van 10 tot 11u in dienstencentrum Ter Borre - St.-Amandsplein, 7 - Op maandag in RC te Dilbeek van 20:30 uur tot 21:30 uur - dit alles samen met Jean. NIEUW: kom lachen en ademen in kring in Sint-Jozef te Ternat van 20 tot 22 uur.
16-10-2006
Lach-yoga in het rusthuis Sint-Carolus te 1742 Ternat
19 mobiele en mindermobiele bewoonsters en 1 bewoner van het rusthuis kwamen druppelsbewijs binnen voor de lach-yoga sessie, vandaag, 16 oktober 2006 om 14 uur. Je hoorde ze al van ver praten en lachen, ze keken er al echt naar uit om samen te lachen. Na de kennismaking en naamkaartjes geplakt te hebben op hun jurk of vest is het de moment om van start te gaan. Eerst gronden wij ons, heel goed de voeten op de grond en dan wortels visualiseren, wortels die aan de voeten groeien en dieper de grond in gaan...
Mijn klankschaal is ook van de partij en ze genieten allen van de prachtige klanken die ze dicht bij hun keel mogen ervaren, voor sommigen een eerste maal dat ze zo'n klankschaal van dichtbij zien en vooral horen.
Daarna verscheidene ademhalingsoefeningen, ik sta ervan te zien hoe goed ze meedoen, ze hebben er duidelijk plezier in.
Wij spelen met een bal zonder bal - heel eigenaardig voor de medespelers, dat zijn ze niet gewoon, eerst is het heel onwennig, maar al spelend raken ze het toch gewoon en gaat het beter, daarna is het bijna moeilijk om ze te doen stoppen.
De klanken worden gezongen terwijl wij elkaar de hand geven en wij de armen telkens de lucht in laten gaan. 'Move is action'
En dan is daar de lach... er werd al veel gelachen, maar nu komen de lachoefeningen; proesten, fluiten, zoemen, de lach doorgeven enz. enz. Wat is het mooi om te horen en te zien hoe die mensen in dat spel opgaan, ze doen het zo goed, jammer dat wij dat niet kunnen filmen; klank en geluid, om er nadien nog van na te genieten.
Even worden wij gestoord door familie die hun respectieve ouder komen schaken; voor mij niet erg, wel voor de 'cursist'.
Wij komen aan het einde van de sessie, wij maken het stil in ons en houden een korte meditatie. Een rondvraag wordt ook gehouden, zo kan elke 'bewoner' haar of zijn zegje doen. 'Wij hebben er van genoten'; 'Wij willen dat nog wel eens doen'; 'is eens iets anders'. Voor mij was het een bijzonder fijne ervaring, ik hoop die lieve mensen nog terug te zien en samen met hen te lachen!
Dinsdag, 17 oktober 2006 - Heel belangrijk bericht
Op dinsdag 17 oktober 2006 wordt er een verbinding gemaakt tussen twee dimensies in de kosmos, waarbij een Ultraviolette straal naar de aarde gestuurd zal worden met een intense energie. Let op, deze energie versterkt tot 1 miljoen maal zijn intentie. Dat wil zeggen dat op het moment dat deze UV-straal de aarde raakt, de intentie van elke persoon met 1 miljoen versterkt wordt. Stel je op die dag open met de meest positieve verlangens die je maar kan denken en hou in gedachten alle positieve doelen die je nog wil bereiken in dit leven. (Zij die negatief denken in die tijdsspanne worden in hun gedachten uiteraard ook 1 miljoen maal versterkt.)
Dit is een boodschap als voorbode voor 2012. In onze aardse tijd in ons land zal de UV-straal stipt binnenkomen om 10u17 in de ochtend en zal op zijn sterkst fungeren om 17u10 . Wanneer je je op het sterkste punt (namelijk 17u10) verplaatst in de natuur en kontakt maakt met de natuur, zal je zeer intens deze energie voelen.
Hou je gedachten en gevoelens en de woorden die je die dag spreekt dus zeer zuiver en positief."
Om 16 uur was de afspraak deze namiddag - in Castelhof - een 'oud klooster', een prachtige locatie. 2 Knappe gasten staan mij op te wachten, in een mooi pak. Ze excuseren zich voor hun kledij, 'is het thema', leggen ze uit. Hoewel er niks mis is met hun keurige outfit. Ik ben iets later, heb Castelhof niet gevonden, twee maal langsgereden en ... voorbijgereden. Is niet te best aangeduid. Maar ja, ik ben er dan toch geraakt. Perfecte timing, hun vier-uurtje is genuttigd en de jongeren staan al enthousiast klaar voor de sessie. 'Het zijn er maar negen', excuseert Jeroen zich, er is nog een workshop: stijldansen. Ieder zijne meug, ik heb alvast de 'lachers' mee. Met 10 starten wij, gelukkig zijn het er niet meer, het lokaal is gepast voor deze kleine groep. Wij vliegen er in, het lachen zit al klaar, heel gemakkelijk werken met zo'n enthousiastelingen!!! Mijn sessie is erop gericht zoveel mogelijk ideeën mee te geven aan die jongelui, dat is tenslotte hun doel. Na een uurtje van yoga, ademen, dansen, zingen en lachen wordt er nog een rustpause gehouden met een meditatie en rustige muziek plus een rondvraag tot besluit. Altijd fijn hun ervaringen te mogen vernemen.
'Ik was gestresst, nu ben ik heel rustig, de spanningen zijn weggevallen'; 'Ik voel mij heel goed'; 'Ik was daarstraks heel moe van het lachen, nu, na de meditatie voel ik mij zo rustig dat ik, indien ik in mijn bed zou liggen, direct zou kunnen inslapen.'; 'Ik vond het bijzonder fijn, voor een tijdje vergeet je alle problemen, het werkte heel ontspannend'; enz. enz. Daaruit kan je opmaken hoeveel deugd het lachen je doet, spanningen vallen weg, je voelt je opgelaten, bevrijd, rustig. Na twee glazen plat water vertrek ik met een bijzonder goed gevoel dat nu nog steeds nawerkt, een gevoel van dankbaarheid, van vreugde. Fijn met die mooie jeugd te mogen werken. Dank je Jeroen en Cie.
Fantastisch dansen op alle ritmes, je voelt de energie stromen van kop tot teen. Je kan die sessie vergelijken met 'de 5 ritmes', maar Yo Mattens legt er nog zoveel 'meditatieve momenten' in dat het meer is dan dansen, je danst met je hart, nog meer dan met je lijf. De deelnemers zijn stuk voor stuk fijne mensen, je wordt aanstonds opgenomen in de groep, je bent één met hen. Wanneer je moe maar tevreden terugkijkt op die 'dansavond' voel je dat je niet meer die persoon bent als voorheen, je danste je een stuk verder op je weg naar je vervollediging, Mensen die zich aangesproken voelen om mee te komen dansen kunnen eens gaan kijken op haar website: www.krachtcirkel.be De volgende keer zal ik van de partij zijn, zeker weten! :D
Warempel, ik ben een lachende BV! Wat denk je nu, die krijgt het hoog in hare bol... Dat is bijna zo ook.
Zondag was het de Nationale lachdag in Halle. In Hotel-Restaurant 'Alsput' te Halle. De zaal werd door hen aan de lachclub van België gratis ter beschikking gesteld waarvoor wij hen zeer erkentelijk zijn! Begin om 10 uur met een vergadering van de actieve lach-yoga-leden. 'Het dagelijks bestuur' of 'Algemene vergadering' om het in mooie termen te zeggen. De boeken worden opengelegd en de inkomsten en uitgaven medegedeeld. Uittredende leden, nieuwe leden, een blij onthaal van onze webmaster als clublid en last but not least.... de aanstelling van een nieuwe secretaris: Wiske! Ja, je leest het goed, ze weten dat ik graag schrijf en dat ik een vlijtige bie ben. Toen ze mij het voorstel deden heb ik er toch een tijdje moeten over nadenken, want dat brengt wel heel wat werk mee. Doordat ik de lach-club een warm hart toedraag, vind ik het niet meer dan normaal dat ik dat ambt aanvaard. Ik zie wel! De eerste vergadering eindigt met de mededeling dat wij volgend jaar, dus in 2007, twee opleidingen voor lachanimatoren voorzien. Een op 3 en 4 maart en op 24 maart in Borzée en een ander op 6 en 7 oktober en 17 november te Kortenberg. Meer info op de site www.lachclub.be Gedaan met het 'droge' gedeelte. Nu gaan wij lachen. Enkel de actieve lachanimatoren doen hieraan mee, dat zijn die die een lachclub opgericht hebben. Er worden nieuwigheden aangereikt. Wij ruilen ideeën, wat echt heel fantastisch is. Stilaan komen de andere lach-animatoren toe; zij die de cursus volgden, maar niet 'actief' zijn. Ondertussen komt 'France3' toe met groot materieel, die blijft filmen tot de middag, Het Nieuwsblad is van de partij evenals journalisten uit Nederland. Een interview wordt van ons afgenomen en plaatjes geschoten, waw! Dan zijn er nog 2 studenten die een eindwerk filmen over lach-yoga. Hier in Halle kunnen ze heel veel 'materiaal' bijeenrapen. Ook door hen worden wij geïnterviewd. Gratis reclame, dat is mooi meegenomen.
Lachen, dansen, gekke situaties scheppen, een lachsessie samenstellen om in de namiddag te geven voor het grote publiek. Materiaal ten over. Mijn eerste werk als secretaris begint. Ik schrijf de hele sessie in volgorde op; de planning wordt omhoog gehangen. Onze lachspieren doen al pijn, de borstkas voelt wat zwaar aan van het lachen, wat hebben wij plezier. De cineast heeft moeite om te filmen, zoals hij schud van het lachen. Rond 13 uur wordt de innerlijke mens versterkt. Van iedere deelnemer werd gevraagd wat koude schotel of/en dessert mee te brengen - een potluck. Op één, twee, drie staat de tafel vol met lekkere gerechten, een andere tafel met desserten, wat een luxe. Kartonnen bordjes en plastieken vorken, messen en lepels zijn voorzien, kwestie van de vaat tot een minimum te herleiden. Wat is dat allemaal lekker en het smaakt na het zware labeur! Ook kunnen wij nog even, al etend, de vriendschapsbanden wat aantrekken. Fijn van je lachvrienden terug te ontmoeten, sommigen na één jaar of meer. En dan komen de mensen druppelsgewijze binnen, eerst wat schuw en wat angstig, niet wetend wat hen te wachten staat. Maar wanneer van start gegaan wordt met de sessie is het hek van de dam. Je kan gewoon niet weerstaan aan zoveel vreugde, zoveel gelach. De opkomst mag wel iets beter zijn toekomend jaar. De zaal is vrij goed gevuld, eigenlijk meer dan genoeg volk. Maar alle begin is moeilijk en volgend jaar - de eerste zondag van mei - is het de internationale lachdag. Dan wordt er wereldwijd gelachen in alle lachclubs. De eerste zondag van mei is uitgeroepen tot de jaarlijkse, internationale lachdag. Noteer het al in jullie agenda! Rond 17 uur zijn wij uitgelachen, wordt de sessie besloten met een lach voor de wereld. Iedere deelnemer mag een appel nemen uit de mand en kan nog wat water drinken en dat is nodig ... De lachanimatoren worden nogmaals verwend met lekkere taarten en desserten allerlei, het kan niet op! Tot besluit van de lachdag komt de 'Raad van bestuur' nog even bijeen om de agenda voor te bereiden voor de volgende vergadering in de maand december 2006. Die journalisten hebben niet stilgezeten. France3 liet de lachsessie zien rond 13 uur. Vrienden uit Zuid-Frankrijk stuurden mij een mail dat ze mij gezien hadden op te TV. 'Incroyable!!! - Super!', ze konden hun ogen niet geloven... Maandag in het Nieuwsblad een mooie bewerking van het interview plus foto's - geslaagd! Die journalist heeft begrepen wat wij hem te vertellen hadden. Overal waar ik kwam kreeg ik te horen dat ze mij gezien hadden op TV, RTBF - Karrekiet op Ketnet, in de krant enz...
Zaterdag, 23 september 2006. Ze weten mij te vinden voor de feesten. Deze keer een 16-tal meiden op een vrijgezellenfuif. Ze hebben al de hele dag - in groepjes - o.a. opdrachten vervuld en paard gereden. Mijn opdracht is om de groepjes te laten samensmelten, al lachende wordt het ijs gebroken en leren ze elkaar beter kennen. 102km rijden met de nodige wegversperringen, gelukkig dat ik steeds tijdig op weg ga. Om 20.15 uur is de afspraak, ik ben er al om 20 uur, kwestie van wat voor te bereiden en in de stemming te komen. De gastvrouw is super en bied mij te drinken aan, ik houd het bij een plat waterke. Rond half negen komen de dames druppelsgewijs binnen en storten zich op de nootjes en het aperitief. Na nog wat over en weergeloop, toiletbezoek en matjes buiten brengen zijn ze klaar om met de lachsessie van start te gaan. Ondertussen is het al aardig donker geworden en als je weet dat de sessie doorgaat in openlucht, dan zie je wel dat er niet veel meer te zien is. Een aardige dame komt wat verlichting buitenbrengen, dat is dan toch al iets beter. Een groot zeil zorgt voor droge voeten. Er wordt duchtig bewogen, gezongen en vooral gelachen, het meditatiemoment is wel de lucht ingegaan, want die meiden hadden toch zoveel plezier en het even rustig houden zat er niet in. Daarbij komt een lieve dame van uit de keuken mij vertellen dat het eten klaar is en dat ik stilaan mag afronden. De bruid krijgt tot besluit van mij nog een klein aandenken, ik krijg een applaus als bedank. De avond is nog jong, er staat nog heel wat te gebeuren. Een grote tent werd opgetrokken, daarin stoelen, een tafel en zetels. Het ziet er best gezellig uit en het weer is van de partij, wat moet je meer hebben. Ze meisjes hebben hun slaapzakken bij, ik denk dat het heel laat of heel vroeg zal worden... Zaterdag, 30 september, is de grote dag - de trouwdag! - Proficiat
Lachclub : NATIONALE LACHDAG op zondag 24 september 2006
De www.lachclub.be nodigt iedereen uit om op zondag 24 september 2006 om 14.30 uur GRATIS te komen meelachen. Meer info op de site van www.lachclub.be Al de lach-animatoren zullen aanwezig zijn in de mate van het mogelijke. In de voormiddag gaat er voor ons - lachanimatoren - een opfrissing en bijscholing door, als wij hiermee wat bijleren zullen wij - in de toekomst - nieuwigheden in onze sessies kunnen brengen. Hoe meer wij kennen, hoe meer wij kunnen doorgeven. In de namiddag worden groepen gevormd en zullen wij dus in kleine groepen lachyoga geven. Dus allen daarheen zou ik zeggen !!!
Gisteren had ik het plezier van op Seniorennet een lieve ziel te vinden. 'ONDERWEG'blog ging ik verkennen en vond daar zo'n mooie teksten. Een mailtje naar haar en 'floep': krijg ik toch al die mooie teksten zomaar in mijn 'brievenbus', van wonderen gesproken. Krijg ik vandaag nog een TIP van 'LIEN' die ik, waarde lezers, jullie niet wil onthouden.... Verscheidene malen heb ik problemen gehad om een titel opnieuw in te brengen, wanneer ik een tekst gewijzigt had... Dus had ik telkens een tekst zonder titel. Wanneer je dat ook voor hebt, schrijf dan opnieuw de titel, scroll helemaal naar beneden, 2de knop 'wijzigen' en ja hoor, dan werkt het. Al mijn titels staan er nu goed in en voel ik dat mijn werk op die manier vollediger is.
Van harte dank Lien, je bent een schat! Ga een kijken op haar blog 'onderweg'
WAW, wat een dag! Sporten van 's morgens tot in de late namiddag, wat een luxe en dat allemaal voor 8 euro'kes. Wel ik had waar voor mijn geld. Van 9.35 uut tot 12 uur heb ik gedanst dat het een lust was. Eerst seniorobics, daarna Country Linedance en om de ochtend af te sluiten 'Latino'. Dat eerste klinkt nogal senior-achtig, maar vergeet dat maar. Wij waren wel seniors maar ik wil er op wedden dat menig 'jong' mens dat niet zou volgehouden hebben, wij wel. Country klinkt al wat knapper en dat was wel zo. Je moest er je hoofd wel goed bijhouden of je passen waren verkeerd. Als je het mij vraagt, een goede remedie tegen geheugenverlies (hihi). En dan 'Latino' - dat was 'wulps', dat is mijn ding. Niet dat ik zo wulps ben, maar ik voelde mij daar wel best goed in. Voor die 8 euro'kes kregen wij rond 12 uur nog 3 belegde broodjes en koffie 'a volonté' en nog een drankbonnetje voor een afsluitertje (nog wat centjes op te leggen als je een Trappist nam...). Om 13.10 sta ik al in de grote sportzaal om deel te nemen aan Taï-chi guan, niet dat ik dat niet ken, dat beoefen ik al 2 jaar, maar wel ben ik nieuwsgierig hoe een andere leraar die lessen geeft. één uurtje Taï-Chi is als een proevertje en dat was het ook. Ik proefde iets anders en dat was ook 'lekker'. Om 14.10 uur vlug naar de 'kleine' sportzaal om deel te nemen aan 'Volksdans'. Plezant en heel ontspannend. Voor mij waren de dansen nieuw, maar voor menig 50-plusser was het een 'opfrissing', die dansen bij OKRA, nu krijg ik zin om ook aan te sluiten bij OKRA, dat is de nieuwe benaming van de bond van de gepenioneerden, is goed gevonden en klinkt in ieder geval vééééél jonger! Ter verfrissing ga ik om 15 uur zwemmen, al die vermoeidheid en al dat zweet laat ik in 30 minuten achter na het nemen van een weldoend stortbad. Om 16.20 uur worden wij verwacht aan de bus, die ons veilig naar huis zal brengen, maar eerst vergast ik mezelf op een lekkere trippel Trappist van Westmalle, dat heb ik verdiend. Wat ik ook heel fijn vind aan zo'n dag is dat ik alleen aan zo'n dag begin, dus zonder vriendin en dat ik elke keer heel lieve mensen ontmoet, daarmee bijna de hele dag mee optrek. Een mens loopt nooit alleen, het is slechts de manier waarop je naar de mensen gaat, je openstelt voor nieuwe ontmoetingen. Dat is telkens een uitdaging en daar houd ik van. Ik ben een gelukkig mens!
Een tijdje geleden werd mij gevraagd om op zaterdag, 16 september 2006 om 14 uur een lach-yoga sessie te geven aan de zelfhulpgroep van ex-borstkankerpatiënten; 'leven zoals voorheen'. Deze keer in Aalst. Eerder was ik reeds te gast in Jette en in Leuven.
Vandaag was het zover. Ik werd verwacht in de serviceflats 'de toekomst' in Aalst.
Om half twee was ik al ter plaatse om 'op temperatuur te komen'. Langzaam maar zeker sijpelde de 'cafetaria' vol, ook bewoners van de serviceflats waren uitgenodigd. Bij een kopje koffie , thee of een glas water plus koekjes kwamen de tongen los en werd onderling wat bijgepraat.
Het geluid van de klankschalen - die ik meebracht - gaven het startsein aan. Dat is een fijn begin om de mensen in het hier en nu te brengen, even stoppen met piekeren... In het NU is er geen angst, NU is het goed en voelen wij ons tevreden.
Wij 'aarden' ons, wij ademen op verschillende manieren, wij doen lichaamsoefeningen op een voorzichtige manier, wij zingen de klanken en lachen op allerlei wijzen. Met meditatie en een stiltemoment wordt afgesloten.
De tijd is voorbij gevlogen! Het is een bijzonder dankbaar publiek. Er wordt nog wat nagepraat en uit de reacties die ik hoor valt op hoeveel deugd ze eraan gehad hebben, sommigen komen mij proficiat wensen, anderen komen danken.
Julia, een rondborstige, hoogbejaarde (84) dame loodst mij mee naar haar flat waar ze fier haar interieur toont. Ze heeft genoten van de sessie en geeft mij een knuffel als dank.
Tanja, een jonge vrouw met een prachtige blik trekt mijn aandacht, een babbeltje met haar geeft mij een beetje toelichting over haar situatie. Een jaar geleden stelde men bij haar borstkanker vast, haar wereld stond stil Om een lang verhaal kort te maken stelt ze als conclusie dat ze dank zij haar ziekte zoveel inzichten heeft gekregen, ze heeft een bocht van 180° gemaakt.
Elke keer opnieuw voel ik dat lach-yoga zoveel vreugde brengt bij de mensen, ik voel mij heel gelukkig dat IK dat mag aanreiken.
De afdeling van Wetteren boekte mij voor september 2007 - Wij blijven lachen!!!
Om het werkjaar 2006-2007 goed te starten zette ik een gratis lachsessie op het getouw. Eigenlijk had ik 2 lachsessies voorzien, één op dinsdag 29 augustus om 10 uur, om ouders met kids de kans te geven om tijdens de dag te komen genieten van een lachbeurt. Maar wat laat heb ik dat in gang gezet, met resultaat: geen enkele inschrijving. Toch ging ik naar CC de Ploter, wie weet of er toch mensen onaangekondigd aanwezig zouden geweest zijn, maar niks hoor. Een vrije voormiddag voor mij, dus niet getreurd, de afwezigen hebben altijd ongelijk. Bijna dagelijks kreeg ik mailtjes en telefoontjes voor de sessie van donderdag. Gisteren was het zover. Om 20.15uur kwam ik toe aan CC de Ploter en zag al enkele mensen met een ligmatje onder de arm, op zoek naar de ingang. Jawel, nieuwelingen die het Cultureel Centrum nog nooit betreden hadden. Op korte tijd stonden wij al met een 10-tal cursisten. Dan maar samen naar de balletzaal. Daar waren ook al mensen aanwezig. Stipt om 20.30 uur gingen wij van start. Enkele aspirant-lachers twijfelden of ze wel konden 'turnen' met de kledij die ze aanhadden. Na een geruststelling van mijn kant, kreeg ik ook die in de zaal. Kort na het begin bleven de mensen komen. Van een succes gesproken! Uiteindelijk zijn een 30-tal mensen komen proeven van de lach-yoga, veel turnen kwam er niet bij te pas, wel wat yoga en taï-chi, maar vooral ademhalingsoefeningen. Circus speelden wij plus nog wat zottigheden en koersrijden. Om te eindigen 'platte rust' met een korte meditatie en ingetogen new-age muziek. Altijd fijn te vernemen wat de 'lach-cursisten' ervaren tijdens de sessie en de meditatie. Niemand moet iets zeggen. Over het algemeen was hun 'ervaring' zeer positief; één dame vond de meditatie toch maar niks, maar met die mening stond ze helemaal alleen want daarop werd met meer overtuiging het tegendeel verwoord.
3 Mannen waren aanwezig; de vrouwtjes hadden hen 'onder druk' gezet, maar ze vonden het best tof.
Voor mij kon de avond niet meer stuk, ik was bijzonder gelukkig en hield er een groot dankbaarheidgevoel aan over. Het kwam mijn nachtrust ten goede, ik sliep als een marmot!!!
Hiermee is het werkjaar 2006-2007 ingezet wij blijven lachen!
Om de datums van de sessies te kennen ga eens neuzen in mijn blog of op de website : www.lachclub.be
Wie voor zijn/hhar vereniging of kinderfeestje of jubileum iets speciaals wil organiseren kan steeds op mij beroep doen als ik vrij ben natuurlijk!
'Lang zal ze leven in de gloria', dat liedje werd altijd gezongen op verjaardagsfeestjes. En wat gebeurt er nu op een kinderfeestje? Lach-yoga! Jaja, ik werd gevraagd om een kinderfeestje wat op te vrolijken met 'de lach'. Woensdag, 30 augustus 14.30 uur is de afspraak. Ballonnen wijzen mij de juiste woning aan. - Ouders brengen hun kindjes. Drie 10-jarigen verwelkomen mij, de jarige neemt een klein geschenkje aan dat ook ik mee heb, het is tenslotte geschenkjesdag voor Phaëdra. 12 vriendjes en vriendinnetjes zijn aanwezig, de meesten spelen op het grasperk, eindelijk is de zon ook van de partij. De living is ontruimd alleen het tapijt is blijven liggen, zo kunnen wij onbeperkt lachen en straks ook liggen. Enkele scenario's heb ik voorzien - eerst 'aftasten' wat kan en niet kan bij die leeftijd. Na heel korte tijd weet ik de jongens uiteen te halen en eentje naast mij te zetten. De sessie kan beginnen! Verfrissend is het woord, echt heel fijn 'werken' met die leeftijd. Allerlei ademhalingsoefeningen op speelse wijze alsook rek- en strekoefeningen, wat was het 'lieflijk' te zien hoe ze bewogen. Dan klinkers zingen uit volle borst, dat viel wel heel erg in de smaak, dansen op muziek van Spring was een schot in de roos. Na al het lachen en dansen en zingen wordt hen gevraagd te gaan liggen, de hoofdjes naar elkaar in een kring en te fietsen. Na de 'koers'; platte rust, en ja hoor, die drukke, plezierige kinderen worden stil en luisteren naar een korte meditatie op kindermaat en naar zachte muziek. Tot besluit houd ik steeds een korte 'rondvraag': ook 10-jarigen kunnen goed verwoorden wat ze voelen en hoe ze de sessie hebben ervaren. 'Plezierig', 'fijn', 'keitof', heel goed', 'ik was ontroerd door de muziek' enz., enz. Mama en Oma hebben gedeeltelijk meegedaan met de lachsessie; het fietsen was niks voor hen... Mama moest ook enkele foto's nemen. De gebruikte muziek liet ik Phaëdra houden, nog een kleine herinnering aan die mooie dag. Pannenkoeken werden opgediend en heel veel prik. Met de zon van de partij kon dat 'snoepen' allemaal buiten gebeuren. De kids zagen mij niet vertrekken, zo gingen ze op in hun spel.
1.69m; 58kg = lang en niet dik en toch een gezondheidsweek 'ondergaan'. Wel het is een misvatting dat je maar aan zo'n weekje begint wanneer het 'bijna telaat' is. Wanneer je dik bent en kortademig, wanneer je je tenen niet meer kunt zien vanwege de dikke buik... Heel op het allerlaatste moment - last minut - heb ik mij ingeschreven. 'Er was nog plaats' oef, wat een geluk, want lang op voorhand plannen is niet mijn ding, ik speel graag kort op de bal, ik denk zo 'wanneer het voor mij is, zal er wel een plaatsje zijn'. Meestal lukt dat nog ook! En wanneer het eens een keertje 'mislukt' vind ik het niet zo erg, een volgende keer meer geluk. Bij de inschrijving kreeg ik een contactadres van een deelneemster om met haar een afspraak te maken om samen met de wagen - kostendelend - op te rijden, het ijs is op die manier snel gebroken. Dat klikte ogenblikkelijk - wij babbelden honderduit, voor wij er erg in hadden waren wij al aangekomen in Renuamont, een Gîte mét zwembad - wat een luxe!
STRALENDE ZON richtte die gezondheidsweek in - van 5 tot en met 12 augustus 2006 - die week zou gevolgd worden door een sapvastenweek. Voor mij was die eerste al voldoende.
19 Cursisten plus 4 leiding plus 2 kids van om en bij de 10 jaar. Niet te geloven - ik die zo graag koffie drink... geen enkele keer heb ik dat bakje troost gemist en zelfs nu nog heb ik nog steeds geen koffie meer aangeraakt, zegt mij niks meer.
Hoe zag onze dag eruit: 's morgens op - voor de liefhebbers - dauwtrappen. Met blote voeten in het natte gras; was even wennen, maar best aangenaam. De Tibethaanse ochtendgroet en 'Tibethaantjes'-turnen; voor de grondoefeningen gingen wij dan in de gîte, in de zaal waar de 'lessen' doorgingen. Na de lichaamsoefeningen werd mij gevraagd lach-yoga te geven wat ik met graagte aannam. Een verkorte versie, vermits de ademhalingsoefeningen reeds achter de rug waren en de andere cursisten te lang zouden hebben moeten wachten op het eten. Die lachyoga werd met de dag toffer en toffer, vermits de cursisten elkaar beter kenden en losser werden, zelf initiatief namen, daarbij de deelname van de kids was nog een pluspunt. Die jonge gastjes hebben enorm veel fantasie en brengen toffe dingen in het midden. Zelf leerde ik nog veel bij!
Dus dat was de ochtendceremonie; rond 9 uur aan tafel. De 'ochtendploeg' van de keuken zorgde voor een fruitmaaltijd plus een smoothie dat bestaat uit noten en gedroogde vruchten, elke dag wat anders, elke dag kleurrijker en kleurrijker; een lust voor het oog. Wij werden ingedeeld in een ochtend, middag en avondploeg om de 'keukenpieten' bij te staan en na het eten de vaat af te werken, wat de vaatmachine niet aankon. Ook een manier om elkaar beter te leren kennen, samen werken en samen lachen, want in die keuken werd er wat afgelachen! Freddy is ne slimme, heeft mij nooit ingedeeld in de ochtendploeg.... waarom zou dat geweest zijn?
Na het ontbijt hadden wij verscheidene activiteiten zoals het leren bereiden van 'Essenenbrood'; gezonde voeding; kans om een wandeling te gaan maken, joggen, zwemmen; gezichts- en lichaamslotion leren maken en zelf maken; niks moest, alles kon. Die vrijheid geeft blijheid. Rond 1 uur middagmaal - keukenploeg was dan al bezig van 11uur! - een variatie van allerlei rauwe groenten in alle geuren en kleuren; alweer een lust voor het oog. Daarbij een stukje 'assenenbrood' - geen vlees - en een smoothie van 'on'-kruiden die eerder op de dag waren geplukt vermalen met noten en pitten - LEKKER!!!
Sindsdien eet ik geen vlees meer, smaakt mij niet, trekt mij niet aan. Hoe het mogelijk is dat een mens na één weekje zo van smaak kan veranderen.
Rond 15 uur voetreflexologie of voedingstips of muziek beluisteren of gaan wandelen of zien werken met een speciaal sapcentrifuge: wij konden zien hoe chocolade werd gemaakt met echte cacaobonen plus nog wat 'natuurlijke' toevoegingen; ook werd er bananenijs gemaakt.
Wij kregen de kans ons te laten wegen op zo'n speciale weegschaal: je diende eerst je leeftijd, man of vrouw, je grootte in te brengen, daarna deed dat toestel zijn werk: je kon dan van het scherm aflezen: % vet, % water, gewicht van je botten en je gewicht natuurlijk ook en dan je fysieke leeftijd ... ikke ben 64 jaar en mijn fysieke leeftijd is 32 jaar, amai mijn dag kon toen niet meer stuk.
Rond 19 uur avondmaal - keukenploeg reeds bezig van 17 uur! - alweer een kleurrijke samenstelling van lekkere groenten met spirelli of granen of gestoomde zoete aardappelen, voorafgegaan door lekkere soep (warm!). Honger hebben wij in ieder geval niet afgezien. Wij leerden op een andere manier eten. Dat resulteerde wel in een veelvuldig bezoek aan de toiletten! Soms meer dan ons lief was. Tee, granenkoffie en gezuiverd water stonden de ganse dag ter onzer beschikking. Rond 21 uur afspraak in de 'cursuszaal' om ofwel een film te bekijken of om massageles te krijgen en vervolgens elkaar een rugmassage toe te dienen; of een les over eterische olieën. Rond 22.30 uur bedje in want de dag begint vroeg.
De laatste avond, afscheidsfeestje mét kampvuur op de weide. Dreigende regenwolken - toch nog drooggebleven tot het kampvuur gedaan was rond 24 uur! Tussendoor nog even naar binnen gegaan om toneeltjes te zien die buiten niet konden opgevoerd worden.
De laatste dag: het afscheid. Na het lekker middagmaal en wanneer de keukenploeg klaar is, wordt samengezeten in een vierkant. Iedereen krijgt de kans om zijn of haar zegje te doen, de perfectie is niet van deze wereld, je kan altijd op iets kritiek geven. Mijn verwachtingen lagen hoog zei ik in het begin van de week en mijn verwachtingen werden ingelost, ik ben een gelukkig mens en ben heel dankbaar die week te hebben mogen meemaken met zoveel warme energie en gelijkgestemden. 500 gr. vermagerd niettegenstaande ik absoluut geen honger heb afgezien.
Gisteren, 26 augustus, ging er een kruidenwandeling door mét gids, daarna maakte Hubert soepjes met die kruiden plus toevoegingen van noten enz; lekker en voedzaam en bijzonder prettig want ik heb nog 7 cursisten teruggezien. Het werd een heel blij weerzien. Nog gezellig bijbabbelen bij het eten van eigen meegebrachte creaties - potluck - een fijn idee.
Wij zijn nu 14 dagen verder sinds het einde van de gezondheidsweek. Ik ben 5kg vermagerd, alhoewel ik niks teveel aan gewicht heb, ik heel goed eet en goed slaap. Mijn maag protesteerde van 'koud' eten; die slaatjes heb ik moeten inruilen tegen gestoomde groenten. Het fruitontbijt met notensmoothie blijf ik gebruiken. Rond 11 uur: 'aperitief': groenten- en kruidendrank - (wat een geluk dat ik in mijn bloementuin al lang niet meer gewerkt heb)... Essenenbrood met lekkere grasboter is nu mijn avondmaal.
Lekker en voldoende eten en toch vermageren, geen mens geloofd dat en het is nochtans waar! LEVE STRALENDE ZON !!!
Het is al lang geleden dat ik nog iets schreef in mijn blog. Ben ik wat lui of ben ik echt met vakantie; 't zal zeker dat laatste zijn. een vakantiegevoel is even de touwtjes vieren, niks doen wat je gewend bent te doen, lekker niets doen! Dat moet kunnen, in ieder geval geeft mij dat een goed gevoel. 14 dagen geleden werd mij gevraagd een vrijgezellenfeestje op te fleuren gedurende een uurtje. Mensen die mij niet kennen, ze vonden mij op internet! Natuurlijk nam ik dat aan, als het maar lachen is! Vandaag was het zover. 7 Jonge vrouwen; ze zaten nog croque monsieur te eten toen ik op het afgesproken uur binnenkwam. (eigenlijk is het beter te lachen op je nuchter maag of in ieder geval niet na het eten). Ze zaten al goed te lachen aan de dis, dus dat beloofde mee te vallen voor mijn lach-yoga, ze waren al 'gerodeerd'. Inderdaad, na een uurtje lachen, zingen, dansen en platte rust bleek het voor de deelnemers een fijne ervaring te zijn geweest. Zelf genoot ik er erg van, het waren lieve meiden en ze waren heel enthousiast tijdens de lach-yoga sessie!!! Op 30 augustus zal ik lach-yoga geven op een kinderfeestje, 10-jarigen. Ik kijk er al naar uit!
Op donderdag 31 augustus 2006 om 20.30 uur gaat er een lach-sessie door - bij mooi weer in openlucht; bij regenweer in CC DE Ploter. Dit is een éénmalige kans om GRATIS kennis te maken met lach-yoga. Iedereen die zin heeft om te lachen om iets en niet met iemand, is welkom.
De lach-yoga sessies gaan opnieuw van start in september op de 1ste, 3de en 5de donderdagavond om 20.35 uur: 21 september; 5 en 19 oktober; 2, 16 en 30 november, 7 en 21 december 2006.
Op de 2de en 4de dinsdagochtend om 10 uur: 12 en 26 september; 10 en 24 oktober; 7 en 21 november en 12 december 2006.
Waar?: in de balletzaal van CC De Ploter Kerkstraat 4 1742 te Ternat.
Na de humor-tweedaagse ingericht voor lachanimatoren wordt het tijd om al wat bruikbaar is voor de lach-yoga sessie te gieten in toepassingen
Dinsdag is het zover. Wij zijn niet talrijk, slechts 4 dames plus ik, maar wat wil je, op weekdagen moeten de meeste mensen gaan werken.
10 uur - De sessie gaat van start met een tik op de klankschaal, kwestie van ons af te stemmen op het hier en nu wij laten onze zorgen voor gisteren en morgen en straks even voor wat ze zijn.
H.O.P.L.A. wordt in de mate van het mogelijke toegepast. Wij aarden ons, wij zingen de klanken van de chakras en wij gaan in de energie van de andere wat ons een bijzonder fijn gevoel geeft. Naar het einde toe ongeveer 60 minuten later - wordt er vooruit en achteruit gefietst en wordt er vooral veel gelachen en dat gedurende 3 à 5 minuten. De meditatie en de mooie muziek achteraf brengt de rust opnieuw in ons. Alweer werd de lach-yoga sessie een voltreffer. De nieuwigheden in onze lachsessie werden gesmaakt en brengen ons weer verder op het pad van de vreugde.
Mary-Roos en Luc, twee mede-lachclubanimatoren hebben een fijne neus voor kwaliteit en richtten een humortweedaagse in. Daarvoor ' boekten' ze Gerard Aerts en Trudie Appermans - een tandem - met enorme bagage psychologie en humor. Die tweedaagse ging door op vrijdag en zaterdag 31 maart en 1 april 2006 in Dommelhof te Neerpelt. Wat een belevenis - wat een 'arbeid', want werken aan onszelf deden wij van 's morgens tot 's avonds. Veel materiaal kregen wij aangereikt om te gebruiken in onze lach-yoga sessies. WAW. Heel veel kan ik erover vertellen, maar doen is de hoofdzaak, toepassen in ons dagelijks leven... Heel belangrijk is het thema, daarrond draait de hele cursus. Daarom wens ik dit even op te nemen in mijn blog, mijn blog bevat mijn lievelingsteksten, daarom...H.O.P.L.A.
H staat voor HOUDING of levenshouding, of HUMAAN: wordt meer mens. Laat je ware zelf zien, toon je kwetsbaarheid. Wees in goed contact met jezelf. Hiervoor moet je al goed geaard zijn. Stamp eens goed met je voeten op de grond.
O staat voor OPENHEID en ONTSPANNING. Sluit je niet af, maar open je en laat toe wat je voelt. Dat kan door dieper leren te gaan ademen. Als je niet vrij ademt, leef je niet.
P staat voor POSITIEF. Positief voelen of zijn. Maak een sprong, laat los en kom in beweging. Zet je negatieve energie om in positieve, door bijvoorbeeld te zingen of te lachen dat je je slecht voelt. Je brengt dus twee tegenstrijdig lijkende gevoelens samen, en ontdek dan dat je de twee samen kunt zijn als mens.
L staat voor LACHEN. Als je de vorige stap goed gedaan hebt is de lach daar, de levensenergie is dan herwonnen, de emotionele blokkade gedeblokkeerd en dan komt een spontane lach. Dit is waar het om gaat: de lach uit puur levensplezier!
A staat voor AANDACHT. Heb aandacht voor het gevoel dat je hebt nadat je gelachen hebt. Ga het effect van die lach na bij jezelf en je omgeving.
Nog wat toelichting over Hasya Yoga, lachyoga en andere benamingen die allemaal hetzelfde willen zeggen: 'lachen zonder reden'
Lachyoga (Hasya Yoga) combineert aloude Oosterse wijsheden (uit de yogaleer) met de nieuwste wetenschappelijke inzichten (wereldwijd). Hoewel de Indiase arts Madan Kataria in maart 1995 dit concept opzette, gaat de kennis over de positieve effecten van lachen (en humor) veel verder terug en houdt men zich wereldwijd al veel langer met deze begrippen bezig. Zo is er een wetenschap over het lachen, de gelotologie, en zijn er honderden, zo niet duizenden boeken en artikels verschenen over (de effecten van) lachen en humor. Lachen zonder reden.
Volgens een onderzoek van de Duitse psycholoog dr. Michael Titze lachten de mensen in de jaren '50 zo'n 18 minuten per dag, maar vandaag de dag nog maar 6 minuten per dag (ondanks de betere levensstandaard!). Kinderen lachen wel 300 tot 400 keer per dag, volwassenen slechts zo'n 15 keer per dag. Het lijkt er dus op dat we het lachen een beetje zijn verleerd en het kind in onszelf kwijt zijn geraakt. Kinderen hebben geen moeite om zonder reden te lachen, omdat ze zeer weinig remmingen kennen. De essentie van lachen zonder reden is dan ook het ontwikkelen van de kinderlijke (eenvoudige, onschuldige) geest en een speelse houding. Bij lachyoga gaat het er niet om dat men lacht om moppen, men lacht juist zonder reden. De begeleider fungeert als animator; doet o.a. vele lachtechnieken voor, die uiteindelijk met elkaar worden uitgevoerd. Men hoeft geen gevoel voor humor te hebben om te kunnen lachen (maar door vaker te lachen kan dit wel worden ontwikkeld).
De slogan is: "Fake it until you make it". Wetenschappers hebben aangetoond dat het voor de hersenen geen verschil maakt of men echt lacht of doet alsof.
Hoe dan ook maken de hersenen bij lachen endorfine aan, die een gunstige werking op het lichaam hebben! Lachen in groep werkt aanstekelijk, vaak verandert nep-lachen dan ook in echt lachen. De lachoefeningen worden dan ook gezamenlijk gedaan, waarbij men dikwijls door elkaar heen loopt en steeds oogcontact houdt. Lachen is gezond, gemakkelijk (voor vrijwel iedereen bereikbaar, wanneer men maar wil) en goedkoop. Werkwijze lachyoga
Een lach-yoga sessie begint doorgaans met ademhalings- en strekoefeningen, gevolgd door zingen en dansen, daarna stimulerende lachoefeningen.
Om het maximale effect voor een goed welzijn te bereiken gaat de voorkeur uit naar het dagelijks voor 5-15 minuten oefenen, hetgeen men overal kan doen. In de Westerse wereld heeft men echter vaak deze discipline niet. Dan is het aan te raden om regelmatig een lachyoga club te bezoeken, waar de sessies meestal 1 tot 1½ uur duren. zie: www.lachclub.be Deze sessies worden dan ook vergezeld van theorie en kunnen steeds weer van inhoud verschillen - bijv. doordat er nieuwe lachtechnieken worden ingebracht.
Ondanks de associatie met yoga, wordt er weinig liggend op de grond gewerkt - slechts bij enkele oefeningen en bij de lachmeditatie op het einde. In dat geval kan er gebruik worden gemaakt van een matje of een handdoek dat je gevraagd wordt mee te brengen.
Men hoeft geen bepaalde kleding aan voor deze bijeenkomsten, maar het is aan te raden om gemakkelijk zittende kleding aan te trekken. Daarnaast wordt er gewerkt op sokken of blote voeten of sportschoenen, welke dan ook schoon dienen te zijn!
Wie wel en wie niet?
In principe kan iedereen aan lachyoga deelnemen. Niemand met goede bedoelingen wordt uitgesloten. Men dient uiteraard wel de wil te hebben om te lachen.
Deelname vergt geen voorkennis of bepaalde lenigheid en men hoeft geen lid te worden van een lachyoga club. Af en toe meedoen is mogelijk. Toch is het in sommige situaties raadzaam om voor deelname een huisarts te raadplegen, namelijk bij: * recente operatie * hernia * liesbreuk * hartklachten met pijn in de borst * verzakte baarmoeder * gevorderde zwangerschap * acute virale infecties (als griep) * groene staar (oogziekte met hoge druk op de ogen) * andere ziektebeelden waarbij men twijfelt of het goed is om deel te nemen.
Bij twijfel altijd een huisarts raadplegen!
Mocht men tijdens lachyoga zich niet prettig voelen, dan altijd stoppen en de begeleider informeren. Het advies is om nooit te forceren en altijd goed naar het lichaam te luisteren. Al met al zijn dit uitzonderlijke situaties en kan lachyoga in de meeste gevallen absoluut geen kwaad, integendeel!
Tekst gevonden op internet: brisbane instantsites.nl en zelf wat aangepast...
Vorige woensdag stond ik klaar om te gaan wandelen met Kruikenburg-wandelclub. Elke 1ste woensdag van de maand gaan wij de natuur in, weer of geen weer... 5 Minuten voor mijn vertrek krijg ik telefoon van Ring TV - de regionale zender van Vlaams-Brabant - of ze mogen komen filmen tijdens één van mijn sessies. 'Wat een promotie' denk ik, 'waw'. 'Morgen, donderdag, komt mij goed uit, dan zijn er 20 mensen ingeschreven' - 'neen' zeggen ze aan de andere kant van de draad, 'morgen is niet vrij, maar wel aanstaande dinsdag, 7 maart' - Daar moet ik even op nadenken - dan zijn wij meestal met enkele mensen een 5-tal, in de voormiddag moeten de jonge mensen werken...., 'maar ja, kom maar' zeg ik. Nu maar hopen dat er nog een zestal mensen bijkomen.... dit samen met de 5 vaste lachers; dat wordt lachen geblazen! Mijn zoekwerk kan direct beginnen; bij de wandelclub vind ik enkele sympatisanten die zich zouden willen vrijmaken, die al lang beloofd hedden eens langs te komen. Nu het gratis lachen is, is dit een mooie kans... Na het wandelen heb ik nog werk om folders hier en daar te gaan leggen, maar van die 'arbeid' krijg ik geen geïnteresseerden. Nog wat mensen opgebeld die ook beloofd hebben om eens te komen lachen, maar het nog niet gedaan hebben. De lachclub-verantwoordelijke van Halle ook opgebeld. Mieke was ogenblikkelijk bereid om de lach-energie te komen verhogen... Nu maar afwachten. Zelf zeg ik in de lachsessie elke keer opnieuw dat wij in het NU moeten leven en dat er in het NU geen angsten en zorgen zijn. Dat is ook zo, maar mijn lichaam wou naar die wijze raad even niet luisteren. Dinsdag, 7 maart - het is zover... . Opstaan om half zeven (is mijn gewoonte niet, meestal rond 8 uur!); 3 keer naar de WC, buikpijn, kloppend hart (sneller dan anders); maar waarvoor? 'Zullen er mensen komen? Hoeveel? Willen ze wel komen nu ze gefilmd worden?' dan nog niet gesproken over de muizenissen omtrent de opnamen. Een mens staat niet elke dag voor de camera! - 'Welke vragen stellen die mensen, ga ik niks vergeten te zeggen of te doen????' 'Gaan die van Ring-TV daar zijn om 9.45 uur zoals ze gezegd hebben aan de telefoon???'. Nu ik terug kijk, dan heb ik gelijk om telkens opnieuw te zeggen dat wanneer je in het NU leeft, je geen angsten kent!!!!! Want alles viel in de juiste plooi. Regelmatig vraag ik hulp aan mijn Engelen en dan voel ik ook dat ik er niet alleen voor sta. Nu is dat ook niet anders. Mijn Engelen zijn in grote getale aanwezig, ze komen meelachen! Om half tien ben ik al op weg naar CC de Ploter - (5 minuten van bij mij thuis) - breng de zaal in orde, neem het stof nog even weg van de vloer, spray 'flow' in de ruimte opdat alles 'flow' zou zijn.... Maar Ring-TV zie ik niet... 9.50 uur komt het eerste hoofd langs de deuropening piepen, 'oef toch al iemand', tegen 10 uur zijn er al 7 kandidaat-lachers en begin ik mij rustiger te voelen. Alles komt dik in orde, denk ik. En dan komen de mensen van Ring-TV, ja hoor ze zijn daar! Alles wordt in gereedheid gebracht, mij wordt een micro opgespeld plus een bakje op mijn onderrug, in mijn broeksriem. 'Begin de sessie maar, nadien zullen wij nog wat vragen stellen aan u persoonlijk'; dat klinkt al wat geruststellender. Na de lachsessie ben ik dan opgelucht, zijn mijn zenuwen tot een minimum herleid, heb ik wat meer kleur in mijn gezicht... De lachsessie op zich gaat mij goed af. Sinds september op regelmatige basis wordt er gelachen en daar krijg je routine in, dan val je bijna terug op 'automatische piloot', alhoewel ik de sessie elke keer opnieuw in een ander kleedje steek, het moet voor de vaste lachers telkens een 'ah-effect' geven, altijd prettig als er iets nieuws geleerd wordt. Wij doen ons 'ding', rond 10.30 uur - wanneer wij al goed opgewarmd zijn door de yoga-oefeningen - komt de 'Halle-afvaardiging' nog binnen en zijn wij ondertussen met 11 vrouwen, de mannen zijn er deze keer niet bij... ze hebben ongelijk. Wel even wennen om een lach-yoga sessie te leiden à la 'big brother'. Alles wordt opgenomen. De cameravrouw staat de ene keer in het midden van de kring, dan zit ze laag bij de grond om te filmen in vogelperspectief, dan weer staat ze buiten de kring of staat ze van hoog te filmen, telkens gezien van een andere kant. De 'crew' ziet er bekwaam en vriendelijk uit en dat geeft ook een goed gevoel. De sessie-duur is minder lang dan anders, kwestie van een beknopte sessie te tonen, maar ze is er niet minder goed door, integendeel. Er wordt bijzonder goed meegedaan, de 'nieuwe' lachers zijn buitengewoon. Het is niet vanzelfsprekend dat je van de eerste keer je verstand op nul kunt zetten, en gewoon 'de zot' kunt uithangen. Het kind in ons opnieuw tot leven brengen. Deze keer lukte dat bij vrijwel iedereen. Misschien 2 personen die het iets moeilijker hadden, maar toch mag ik er niet over klagen. Na de lachsessie wordt er nog een korte meditatie gehouden gevolgd door rustige muziek en een rondvraag. Die rondvraag geeft heel veel weer hoe de 'medespelers' zich voelen na de sessie, wat het lachen hen heeft bijgebracht. Want wees er zeker van, je bent een ander mens na de sessie, veel blijer, opgewekter en veel zorgen zijn van je afgevallen, alles is nog zoals voorheen maar je ziet alles op een andere manier. Je kan er weer een weekje tegen. Wanneer de genodigden-lachers de zaal verlaten hebben begint voor mij de 'vraagstonde'. De cameravrouw zet mij voor een spiegel, de journalist stelt de vragen, ik voel mij daar heel goed bij, ik zeg wat ik voel en wat mijn doel is, waarom ik lach-yoga sessies geef. Hoe ik zal overkomen op de TV dat is wat anders. Ik ben geen native-spreker en mijn uiterlijk is ook niet meer wat het geweest is, op 25 was ik een mooi meisje, op mijn 64ste straal ik uit wat ik vanbinnen voel, alleen is mijn buitenkant iets minder fris... Eigenlijk is dat niet mijn grootste zorg.
Samengevat: het was een fijne ervaring. Nu hoop ik dat de 'film' overbrengt bij de toeschouwers hoe wij het voelen, wat wij voelen; dat ze zien dat lachen een ernstige zaak is, dat er meer zou moeten gelachen worden om een gezonde samenleving te krijgen waarbij iedereen zich goed voelt. Nu wachten tot vrijdag, 10 maart - dan wordt lach-yoga uitgezonden na het nieuws in het programma 'TOURNEE GENERAL' op Ring-TV - met heel veel herhalingen, hopelijk zien veel mensen die uitzending en komen ze in rijen van drie naar mijn lach-sessies; maar lieve lezers, jullie weten dat je moet reserveren - want bij 20 deelnemers sluit ik de inschrijvingen. wiske@wiske.net of 02 5822792 Tournée General - prosit Ik ben een gelukkig mens.
Het bekijken van komedies heeft een positief effect op de bloedcirculatie, terwijl shockerende scenes het omgekeerde resultaat ressorteren. Dat blijkt uit een onderzoek van de universiteit van Maryland (VS) waarvan de resultaten recent gepubliceerd werden in het vakblad Heart. Ze staan ook samengevat in Karakter, het wetenschappelijk tijdschrift van de Academische Stichting Leuven.
Twintig gezonde proefpersonen kregen een compilatie van grappige fragmenten te zien uit films als There's something about Mary en nadien shockerende scènes uit Spielbergs oorlogsfilm Saving Private Ryan. Na de eerste kijksessies bleek bij 19 van de 20 personen de bloeddoorstroming in de armslagader verbeterd, terwijl dat na het bekijken van Spielbergs fragmenten in 14 van de 20 gevallen verslechterd was.
Hoe komische of tragische scènes precies inwerken op de bloedsomloop kunnen de vorsers nog niet verklaren. Mogelijk beïnvloeden hormonen die tijdens het kijken vrijkomen de zogenaamde endotheelcellen op de binnenwand van de slagader. Die spelen een sleutelrol bij de regeling van de druk in de bloedvaten.
Ik ben Wiske, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Slappelach.
Ik ben een vrouw en woon in 1741 Wambeek (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 10/05/1942 en ben nu dus 82 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Yoga, Meditatie, Taï-Chi en Qi-Gong, lACH-YOGA, lezen, PC.
Fantastisch dansen op alle ritmes, je voelt de energie stromen van kop tot teen. Je kan die sessie vergelijken met 'de 5 ritmes', maar Yo Mattens legt er nog zoveel 'meditatieve momenten' in dat het meer is dan dansen, je danst met je hart, nog meer dan met je lijf. 
:D 
Ik ben Wiske, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Slappelach.