Lachen in mijn Lachclubs van Ternat en Strombeek - lachen bij verenigingen. - Ademsessies begeleiden ... Lach je graag - ben je het lachen verleerd - heb je verdriet - ben je eenzaam - slechts één manier om je goed te voelen: KOM LACHEN IN MIJN LACHCLUB van Ternat - CC de Ploter 1ste donderdag van 20:30 tot 21:30 uur. Tijdens de dag in 1853 Strombeek; 1ste en derde woensdag van 10 tot 11u in dienstencentrum Ter Borre - St.-Amandsplein, 7 - Op maandag in RC te Dilbeek van 20:30 uur tot 21:30 uur - dit alles samen met Jean. NIEUW: kom lachen en ademen in kring in Sint-Jozef te Ternat van 20 tot 22 uur.
30-08-2006
Happy birthday
'Lang zal ze leven in de gloria', dat liedje werd altijd gezongen op verjaardagsfeestjes. En wat gebeurt er nu op een kinderfeestje? Lach-yoga! Jaja, ik werd gevraagd om een kinderfeestje wat op te vrolijken met 'de lach'. Woensdag, 30 augustus 14.30 uur is de afspraak. Ballonnen wijzen mij de juiste woning aan. - Ouders brengen hun kindjes. Drie 10-jarigen verwelkomen mij, de jarige neemt een klein geschenkje aan dat ook ik mee heb, het is tenslotte geschenkjesdag voor Phaëdra. 12 vriendjes en vriendinnetjes zijn aanwezig, de meesten spelen op het grasperk, eindelijk is de zon ook van de partij. De living is ontruimd alleen het tapijt is blijven liggen, zo kunnen wij onbeperkt lachen en straks ook liggen. Enkele scenario's heb ik voorzien - eerst 'aftasten' wat kan en niet kan bij die leeftijd. Na heel korte tijd weet ik de jongens uiteen te halen en eentje naast mij te zetten. De sessie kan beginnen! Verfrissend is het woord, echt heel fijn 'werken' met die leeftijd. Allerlei ademhalingsoefeningen op speelse wijze alsook rek- en strekoefeningen, wat was het 'lieflijk' te zien hoe ze bewogen. Dan klinkers zingen uit volle borst, dat viel wel heel erg in de smaak, dansen op muziek van Spring was een schot in de roos. Na al het lachen en dansen en zingen wordt hen gevraagd te gaan liggen, de hoofdjes naar elkaar in een kring en te fietsen. Na de 'koers'; platte rust, en ja hoor, die drukke, plezierige kinderen worden stil en luisteren naar een korte meditatie op kindermaat en naar zachte muziek. Tot besluit houd ik steeds een korte 'rondvraag': ook 10-jarigen kunnen goed verwoorden wat ze voelen en hoe ze de sessie hebben ervaren. 'Plezierig', 'fijn', 'keitof', heel goed', 'ik was ontroerd door de muziek' enz., enz. Mama en Oma hebben gedeeltelijk meegedaan met de lachsessie; het fietsen was niks voor hen... Mama moest ook enkele foto's nemen. De gebruikte muziek liet ik Phaëdra houden, nog een kleine herinnering aan die mooie dag. Pannenkoeken werden opgediend en heel veel prik. Met de zon van de partij kon dat 'snoepen' allemaal buiten gebeuren. De kids zagen mij niet vertrekken, zo gingen ze op in hun spel.
1.69m; 58kg = lang en niet dik en toch een gezondheidsweek 'ondergaan'. Wel het is een misvatting dat je maar aan zo'n weekje begint wanneer het 'bijna telaat' is. Wanneer je dik bent en kortademig, wanneer je je tenen niet meer kunt zien vanwege de dikke buik... Heel op het allerlaatste moment - last minut - heb ik mij ingeschreven. 'Er was nog plaats' oef, wat een geluk, want lang op voorhand plannen is niet mijn ding, ik speel graag kort op de bal, ik denk zo 'wanneer het voor mij is, zal er wel een plaatsje zijn'. Meestal lukt dat nog ook! En wanneer het eens een keertje 'mislukt' vind ik het niet zo erg, een volgende keer meer geluk. Bij de inschrijving kreeg ik een contactadres van een deelneemster om met haar een afspraak te maken om samen met de wagen - kostendelend - op te rijden, het ijs is op die manier snel gebroken. Dat klikte ogenblikkelijk - wij babbelden honderduit, voor wij er erg in hadden waren wij al aangekomen in Renuamont, een Gîte mét zwembad - wat een luxe!
STRALENDE ZON richtte die gezondheidsweek in - van 5 tot en met 12 augustus 2006 - die week zou gevolgd worden door een sapvastenweek. Voor mij was die eerste al voldoende.
19 Cursisten plus 4 leiding plus 2 kids van om en bij de 10 jaar. Niet te geloven - ik die zo graag koffie drink... geen enkele keer heb ik dat bakje troost gemist en zelfs nu nog heb ik nog steeds geen koffie meer aangeraakt, zegt mij niks meer.
Hoe zag onze dag eruit: 's morgens op - voor de liefhebbers - dauwtrappen. Met blote voeten in het natte gras; was even wennen, maar best aangenaam. De Tibethaanse ochtendgroet en 'Tibethaantjes'-turnen; voor de grondoefeningen gingen wij dan in de gîte, in de zaal waar de 'lessen' doorgingen. Na de lichaamsoefeningen werd mij gevraagd lach-yoga te geven wat ik met graagte aannam. Een verkorte versie, vermits de ademhalingsoefeningen reeds achter de rug waren en de andere cursisten te lang zouden hebben moeten wachten op het eten. Die lachyoga werd met de dag toffer en toffer, vermits de cursisten elkaar beter kenden en losser werden, zelf initiatief namen, daarbij de deelname van de kids was nog een pluspunt. Die jonge gastjes hebben enorm veel fantasie en brengen toffe dingen in het midden. Zelf leerde ik nog veel bij!
Dus dat was de ochtendceremonie; rond 9 uur aan tafel. De 'ochtendploeg' van de keuken zorgde voor een fruitmaaltijd plus een smoothie dat bestaat uit noten en gedroogde vruchten, elke dag wat anders, elke dag kleurrijker en kleurrijker; een lust voor het oog. Wij werden ingedeeld in een ochtend, middag en avondploeg om de 'keukenpieten' bij te staan en na het eten de vaat af te werken, wat de vaatmachine niet aankon. Ook een manier om elkaar beter te leren kennen, samen werken en samen lachen, want in die keuken werd er wat afgelachen! Freddy is ne slimme, heeft mij nooit ingedeeld in de ochtendploeg.... waarom zou dat geweest zijn?
Na het ontbijt hadden wij verscheidene activiteiten zoals het leren bereiden van 'Essenenbrood'; gezonde voeding; kans om een wandeling te gaan maken, joggen, zwemmen; gezichts- en lichaamslotion leren maken en zelf maken; niks moest, alles kon. Die vrijheid geeft blijheid. Rond 1 uur middagmaal - keukenploeg was dan al bezig van 11uur! - een variatie van allerlei rauwe groenten in alle geuren en kleuren; alweer een lust voor het oog. Daarbij een stukje 'assenenbrood' - geen vlees - en een smoothie van 'on'-kruiden die eerder op de dag waren geplukt vermalen met noten en pitten - LEKKER!!!
Sindsdien eet ik geen vlees meer, smaakt mij niet, trekt mij niet aan. Hoe het mogelijk is dat een mens na één weekje zo van smaak kan veranderen.
Rond 15 uur voetreflexologie of voedingstips of muziek beluisteren of gaan wandelen of zien werken met een speciaal sapcentrifuge: wij konden zien hoe chocolade werd gemaakt met echte cacaobonen plus nog wat 'natuurlijke' toevoegingen; ook werd er bananenijs gemaakt.
Wij kregen de kans ons te laten wegen op zo'n speciale weegschaal: je diende eerst je leeftijd, man of vrouw, je grootte in te brengen, daarna deed dat toestel zijn werk: je kon dan van het scherm aflezen: % vet, % water, gewicht van je botten en je gewicht natuurlijk ook en dan je fysieke leeftijd ... ikke ben 64 jaar en mijn fysieke leeftijd is 32 jaar, amai mijn dag kon toen niet meer stuk.
Rond 19 uur avondmaal - keukenploeg reeds bezig van 17 uur! - alweer een kleurrijke samenstelling van lekkere groenten met spirelli of granen of gestoomde zoete aardappelen, voorafgegaan door lekkere soep (warm!). Honger hebben wij in ieder geval niet afgezien. Wij leerden op een andere manier eten. Dat resulteerde wel in een veelvuldig bezoek aan de toiletten! Soms meer dan ons lief was. Tee, granenkoffie en gezuiverd water stonden de ganse dag ter onzer beschikking. Rond 21 uur afspraak in de 'cursuszaal' om ofwel een film te bekijken of om massageles te krijgen en vervolgens elkaar een rugmassage toe te dienen; of een les over eterische olieën. Rond 22.30 uur bedje in want de dag begint vroeg.
De laatste avond, afscheidsfeestje mét kampvuur op de weide. Dreigende regenwolken - toch nog drooggebleven tot het kampvuur gedaan was rond 24 uur! Tussendoor nog even naar binnen gegaan om toneeltjes te zien die buiten niet konden opgevoerd worden.
De laatste dag: het afscheid. Na het lekker middagmaal en wanneer de keukenploeg klaar is, wordt samengezeten in een vierkant. Iedereen krijgt de kans om zijn of haar zegje te doen, de perfectie is niet van deze wereld, je kan altijd op iets kritiek geven. Mijn verwachtingen lagen hoog zei ik in het begin van de week en mijn verwachtingen werden ingelost, ik ben een gelukkig mens en ben heel dankbaar die week te hebben mogen meemaken met zoveel warme energie en gelijkgestemden. 500 gr. vermagerd niettegenstaande ik absoluut geen honger heb afgezien.
Gisteren, 26 augustus, ging er een kruidenwandeling door mét gids, daarna maakte Hubert soepjes met die kruiden plus toevoegingen van noten enz; lekker en voedzaam en bijzonder prettig want ik heb nog 7 cursisten teruggezien. Het werd een heel blij weerzien. Nog gezellig bijbabbelen bij het eten van eigen meegebrachte creaties - potluck - een fijn idee.
Wij zijn nu 14 dagen verder sinds het einde van de gezondheidsweek. Ik ben 5kg vermagerd, alhoewel ik niks teveel aan gewicht heb, ik heel goed eet en goed slaap. Mijn maag protesteerde van 'koud' eten; die slaatjes heb ik moeten inruilen tegen gestoomde groenten. Het fruitontbijt met notensmoothie blijf ik gebruiken. Rond 11 uur: 'aperitief': groenten- en kruidendrank - (wat een geluk dat ik in mijn bloementuin al lang niet meer gewerkt heb)... Essenenbrood met lekkere grasboter is nu mijn avondmaal.
Lekker en voldoende eten en toch vermageren, geen mens geloofd dat en het is nochtans waar! LEVE STRALENDE ZON !!!
Het is al lang geleden dat ik nog iets schreef in mijn blog. Ben ik wat lui of ben ik echt met vakantie; 't zal zeker dat laatste zijn. een vakantiegevoel is even de touwtjes vieren, niks doen wat je gewend bent te doen, lekker niets doen! Dat moet kunnen, in ieder geval geeft mij dat een goed gevoel. 14 dagen geleden werd mij gevraagd een vrijgezellenfeestje op te fleuren gedurende een uurtje. Mensen die mij niet kennen, ze vonden mij op internet! Natuurlijk nam ik dat aan, als het maar lachen is! Vandaag was het zover. 7 Jonge vrouwen; ze zaten nog croque monsieur te eten toen ik op het afgesproken uur binnenkwam. (eigenlijk is het beter te lachen op je nuchter maag of in ieder geval niet na het eten). Ze zaten al goed te lachen aan de dis, dus dat beloofde mee te vallen voor mijn lach-yoga, ze waren al 'gerodeerd'. Inderdaad, na een uurtje lachen, zingen, dansen en platte rust bleek het voor de deelnemers een fijne ervaring te zijn geweest. Zelf genoot ik er erg van, het waren lieve meiden en ze waren heel enthousiast tijdens de lach-yoga sessie!!! Op 30 augustus zal ik lach-yoga geven op een kinderfeestje, 10-jarigen. Ik kijk er al naar uit!
Op donderdag 31 augustus 2006 om 20.30 uur gaat er een lach-sessie door - bij mooi weer in openlucht; bij regenweer in CC DE Ploter. Dit is een éénmalige kans om GRATIS kennis te maken met lach-yoga. Iedereen die zin heeft om te lachen om iets en niet met iemand, is welkom.
De lach-yoga sessies gaan opnieuw van start in september op de 1ste, 3de en 5de donderdagavond om 20.35 uur: 21 september; 5 en 19 oktober; 2, 16 en 30 november, 7 en 21 december 2006.
Op de 2de en 4de dinsdagochtend om 10 uur: 12 en 26 september; 10 en 24 oktober; 7 en 21 november en 12 december 2006.
Waar?: in de balletzaal van CC De Ploter Kerkstraat 4 1742 te Ternat.
Na de humor-tweedaagse ingericht voor lachanimatoren wordt het tijd om al wat bruikbaar is voor de lach-yoga sessie te gieten in toepassingen
Dinsdag is het zover. Wij zijn niet talrijk, slechts 4 dames plus ik, maar wat wil je, op weekdagen moeten de meeste mensen gaan werken.
10 uur - De sessie gaat van start met een tik op de klankschaal, kwestie van ons af te stemmen op het hier en nu wij laten onze zorgen voor gisteren en morgen en straks even voor wat ze zijn.
H.O.P.L.A. wordt in de mate van het mogelijke toegepast. Wij aarden ons, wij zingen de klanken van de chakras en wij gaan in de energie van de andere wat ons een bijzonder fijn gevoel geeft. Naar het einde toe ongeveer 60 minuten later - wordt er vooruit en achteruit gefietst en wordt er vooral veel gelachen en dat gedurende 3 à 5 minuten. De meditatie en de mooie muziek achteraf brengt de rust opnieuw in ons. Alweer werd de lach-yoga sessie een voltreffer. De nieuwigheden in onze lachsessie werden gesmaakt en brengen ons weer verder op het pad van de vreugde.
Mary-Roos en Luc, twee mede-lachclubanimatoren hebben een fijne neus voor kwaliteit en richtten een humortweedaagse in. Daarvoor ' boekten' ze Gerard Aerts en Trudie Appermans - een tandem - met enorme bagage psychologie en humor. Die tweedaagse ging door op vrijdag en zaterdag 31 maart en 1 april 2006 in Dommelhof te Neerpelt. Wat een belevenis - wat een 'arbeid', want werken aan onszelf deden wij van 's morgens tot 's avonds. Veel materiaal kregen wij aangereikt om te gebruiken in onze lach-yoga sessies. WAW. Heel veel kan ik erover vertellen, maar doen is de hoofdzaak, toepassen in ons dagelijks leven... Heel belangrijk is het thema, daarrond draait de hele cursus. Daarom wens ik dit even op te nemen in mijn blog, mijn blog bevat mijn lievelingsteksten, daarom...H.O.P.L.A.
H staat voor HOUDING of levenshouding, of HUMAAN: wordt meer mens. Laat je ware zelf zien, toon je kwetsbaarheid. Wees in goed contact met jezelf. Hiervoor moet je al goed geaard zijn. Stamp eens goed met je voeten op de grond.
O staat voor OPENHEID en ONTSPANNING. Sluit je niet af, maar open je en laat toe wat je voelt. Dat kan door dieper leren te gaan ademen. Als je niet vrij ademt, leef je niet.
P staat voor POSITIEF. Positief voelen of zijn. Maak een sprong, laat los en kom in beweging. Zet je negatieve energie om in positieve, door bijvoorbeeld te zingen of te lachen dat je je slecht voelt. Je brengt dus twee tegenstrijdig lijkende gevoelens samen, en ontdek dan dat je de twee samen kunt zijn als mens.
L staat voor LACHEN. Als je de vorige stap goed gedaan hebt is de lach daar, de levensenergie is dan herwonnen, de emotionele blokkade gedeblokkeerd en dan komt een spontane lach. Dit is waar het om gaat: de lach uit puur levensplezier!
A staat voor AANDACHT. Heb aandacht voor het gevoel dat je hebt nadat je gelachen hebt. Ga het effect van die lach na bij jezelf en je omgeving.
Nog wat toelichting over Hasya Yoga, lachyoga en andere benamingen die allemaal hetzelfde willen zeggen: 'lachen zonder reden'
Lachyoga (Hasya Yoga) combineert aloude Oosterse wijsheden (uit de yogaleer) met de nieuwste wetenschappelijke inzichten (wereldwijd). Hoewel de Indiase arts Madan Kataria in maart 1995 dit concept opzette, gaat de kennis over de positieve effecten van lachen (en humor) veel verder terug en houdt men zich wereldwijd al veel langer met deze begrippen bezig. Zo is er een wetenschap over het lachen, de gelotologie, en zijn er honderden, zo niet duizenden boeken en artikels verschenen over (de effecten van) lachen en humor. Lachen zonder reden.
Volgens een onderzoek van de Duitse psycholoog dr. Michael Titze lachten de mensen in de jaren '50 zo'n 18 minuten per dag, maar vandaag de dag nog maar 6 minuten per dag (ondanks de betere levensstandaard!). Kinderen lachen wel 300 tot 400 keer per dag, volwassenen slechts zo'n 15 keer per dag. Het lijkt er dus op dat we het lachen een beetje zijn verleerd en het kind in onszelf kwijt zijn geraakt. Kinderen hebben geen moeite om zonder reden te lachen, omdat ze zeer weinig remmingen kennen. De essentie van lachen zonder reden is dan ook het ontwikkelen van de kinderlijke (eenvoudige, onschuldige) geest en een speelse houding. Bij lachyoga gaat het er niet om dat men lacht om moppen, men lacht juist zonder reden. De begeleider fungeert als animator; doet o.a. vele lachtechnieken voor, die uiteindelijk met elkaar worden uitgevoerd. Men hoeft geen gevoel voor humor te hebben om te kunnen lachen (maar door vaker te lachen kan dit wel worden ontwikkeld).
De slogan is: "Fake it until you make it". Wetenschappers hebben aangetoond dat het voor de hersenen geen verschil maakt of men echt lacht of doet alsof.
Hoe dan ook maken de hersenen bij lachen endorfine aan, die een gunstige werking op het lichaam hebben! Lachen in groep werkt aanstekelijk, vaak verandert nep-lachen dan ook in echt lachen. De lachoefeningen worden dan ook gezamenlijk gedaan, waarbij men dikwijls door elkaar heen loopt en steeds oogcontact houdt. Lachen is gezond, gemakkelijk (voor vrijwel iedereen bereikbaar, wanneer men maar wil) en goedkoop. Werkwijze lachyoga
Een lach-yoga sessie begint doorgaans met ademhalings- en strekoefeningen, gevolgd door zingen en dansen, daarna stimulerende lachoefeningen.
Om het maximale effect voor een goed welzijn te bereiken gaat de voorkeur uit naar het dagelijks voor 5-15 minuten oefenen, hetgeen men overal kan doen. In de Westerse wereld heeft men echter vaak deze discipline niet. Dan is het aan te raden om regelmatig een lachyoga club te bezoeken, waar de sessies meestal 1 tot 1½ uur duren. zie: www.lachclub.be Deze sessies worden dan ook vergezeld van theorie en kunnen steeds weer van inhoud verschillen - bijv. doordat er nieuwe lachtechnieken worden ingebracht.
Ondanks de associatie met yoga, wordt er weinig liggend op de grond gewerkt - slechts bij enkele oefeningen en bij de lachmeditatie op het einde. In dat geval kan er gebruik worden gemaakt van een matje of een handdoek dat je gevraagd wordt mee te brengen.
Men hoeft geen bepaalde kleding aan voor deze bijeenkomsten, maar het is aan te raden om gemakkelijk zittende kleding aan te trekken. Daarnaast wordt er gewerkt op sokken of blote voeten of sportschoenen, welke dan ook schoon dienen te zijn!
Wie wel en wie niet?
In principe kan iedereen aan lachyoga deelnemen. Niemand met goede bedoelingen wordt uitgesloten. Men dient uiteraard wel de wil te hebben om te lachen.
Deelname vergt geen voorkennis of bepaalde lenigheid en men hoeft geen lid te worden van een lachyoga club. Af en toe meedoen is mogelijk. Toch is het in sommige situaties raadzaam om voor deelname een huisarts te raadplegen, namelijk bij: * recente operatie * hernia * liesbreuk * hartklachten met pijn in de borst * verzakte baarmoeder * gevorderde zwangerschap * acute virale infecties (als griep) * groene staar (oogziekte met hoge druk op de ogen) * andere ziektebeelden waarbij men twijfelt of het goed is om deel te nemen.
Bij twijfel altijd een huisarts raadplegen!
Mocht men tijdens lachyoga zich niet prettig voelen, dan altijd stoppen en de begeleider informeren. Het advies is om nooit te forceren en altijd goed naar het lichaam te luisteren. Al met al zijn dit uitzonderlijke situaties en kan lachyoga in de meeste gevallen absoluut geen kwaad, integendeel!
Tekst gevonden op internet: brisbane instantsites.nl en zelf wat aangepast...
Vorige woensdag stond ik klaar om te gaan wandelen met Kruikenburg-wandelclub. Elke 1ste woensdag van de maand gaan wij de natuur in, weer of geen weer... 5 Minuten voor mijn vertrek krijg ik telefoon van Ring TV - de regionale zender van Vlaams-Brabant - of ze mogen komen filmen tijdens één van mijn sessies. 'Wat een promotie' denk ik, 'waw'. 'Morgen, donderdag, komt mij goed uit, dan zijn er 20 mensen ingeschreven' - 'neen' zeggen ze aan de andere kant van de draad, 'morgen is niet vrij, maar wel aanstaande dinsdag, 7 maart' - Daar moet ik even op nadenken - dan zijn wij meestal met enkele mensen een 5-tal, in de voormiddag moeten de jonge mensen werken...., 'maar ja, kom maar' zeg ik. Nu maar hopen dat er nog een zestal mensen bijkomen.... dit samen met de 5 vaste lachers; dat wordt lachen geblazen! Mijn zoekwerk kan direct beginnen; bij de wandelclub vind ik enkele sympatisanten die zich zouden willen vrijmaken, die al lang beloofd hedden eens langs te komen. Nu het gratis lachen is, is dit een mooie kans... Na het wandelen heb ik nog werk om folders hier en daar te gaan leggen, maar van die 'arbeid' krijg ik geen geïnteresseerden. Nog wat mensen opgebeld die ook beloofd hebben om eens te komen lachen, maar het nog niet gedaan hebben. De lachclub-verantwoordelijke van Halle ook opgebeld. Mieke was ogenblikkelijk bereid om de lach-energie te komen verhogen... Nu maar afwachten. Zelf zeg ik in de lachsessie elke keer opnieuw dat wij in het NU moeten leven en dat er in het NU geen angsten en zorgen zijn. Dat is ook zo, maar mijn lichaam wou naar die wijze raad even niet luisteren. Dinsdag, 7 maart - het is zover... . Opstaan om half zeven (is mijn gewoonte niet, meestal rond 8 uur!); 3 keer naar de WC, buikpijn, kloppend hart (sneller dan anders); maar waarvoor? 'Zullen er mensen komen? Hoeveel? Willen ze wel komen nu ze gefilmd worden?' dan nog niet gesproken over de muizenissen omtrent de opnamen. Een mens staat niet elke dag voor de camera! - 'Welke vragen stellen die mensen, ga ik niks vergeten te zeggen of te doen????' 'Gaan die van Ring-TV daar zijn om 9.45 uur zoals ze gezegd hebben aan de telefoon???'. Nu ik terug kijk, dan heb ik gelijk om telkens opnieuw te zeggen dat wanneer je in het NU leeft, je geen angsten kent!!!!! Want alles viel in de juiste plooi. Regelmatig vraag ik hulp aan mijn Engelen en dan voel ik ook dat ik er niet alleen voor sta. Nu is dat ook niet anders. Mijn Engelen zijn in grote getale aanwezig, ze komen meelachen! Om half tien ben ik al op weg naar CC de Ploter - (5 minuten van bij mij thuis) - breng de zaal in orde, neem het stof nog even weg van de vloer, spray 'flow' in de ruimte opdat alles 'flow' zou zijn.... Maar Ring-TV zie ik niet... 9.50 uur komt het eerste hoofd langs de deuropening piepen, 'oef toch al iemand', tegen 10 uur zijn er al 7 kandidaat-lachers en begin ik mij rustiger te voelen. Alles komt dik in orde, denk ik. En dan komen de mensen van Ring-TV, ja hoor ze zijn daar! Alles wordt in gereedheid gebracht, mij wordt een micro opgespeld plus een bakje op mijn onderrug, in mijn broeksriem. 'Begin de sessie maar, nadien zullen wij nog wat vragen stellen aan u persoonlijk'; dat klinkt al wat geruststellender. Na de lachsessie ben ik dan opgelucht, zijn mijn zenuwen tot een minimum herleid, heb ik wat meer kleur in mijn gezicht... De lachsessie op zich gaat mij goed af. Sinds september op regelmatige basis wordt er gelachen en daar krijg je routine in, dan val je bijna terug op 'automatische piloot', alhoewel ik de sessie elke keer opnieuw in een ander kleedje steek, het moet voor de vaste lachers telkens een 'ah-effect' geven, altijd prettig als er iets nieuws geleerd wordt. Wij doen ons 'ding', rond 10.30 uur - wanneer wij al goed opgewarmd zijn door de yoga-oefeningen - komt de 'Halle-afvaardiging' nog binnen en zijn wij ondertussen met 11 vrouwen, de mannen zijn er deze keer niet bij... ze hebben ongelijk. Wel even wennen om een lach-yoga sessie te leiden à la 'big brother'. Alles wordt opgenomen. De cameravrouw staat de ene keer in het midden van de kring, dan zit ze laag bij de grond om te filmen in vogelperspectief, dan weer staat ze buiten de kring of staat ze van hoog te filmen, telkens gezien van een andere kant. De 'crew' ziet er bekwaam en vriendelijk uit en dat geeft ook een goed gevoel. De sessie-duur is minder lang dan anders, kwestie van een beknopte sessie te tonen, maar ze is er niet minder goed door, integendeel. Er wordt bijzonder goed meegedaan, de 'nieuwe' lachers zijn buitengewoon. Het is niet vanzelfsprekend dat je van de eerste keer je verstand op nul kunt zetten, en gewoon 'de zot' kunt uithangen. Het kind in ons opnieuw tot leven brengen. Deze keer lukte dat bij vrijwel iedereen. Misschien 2 personen die het iets moeilijker hadden, maar toch mag ik er niet over klagen. Na de lachsessie wordt er nog een korte meditatie gehouden gevolgd door rustige muziek en een rondvraag. Die rondvraag geeft heel veel weer hoe de 'medespelers' zich voelen na de sessie, wat het lachen hen heeft bijgebracht. Want wees er zeker van, je bent een ander mens na de sessie, veel blijer, opgewekter en veel zorgen zijn van je afgevallen, alles is nog zoals voorheen maar je ziet alles op een andere manier. Je kan er weer een weekje tegen. Wanneer de genodigden-lachers de zaal verlaten hebben begint voor mij de 'vraagstonde'. De cameravrouw zet mij voor een spiegel, de journalist stelt de vragen, ik voel mij daar heel goed bij, ik zeg wat ik voel en wat mijn doel is, waarom ik lach-yoga sessies geef. Hoe ik zal overkomen op de TV dat is wat anders. Ik ben geen native-spreker en mijn uiterlijk is ook niet meer wat het geweest is, op 25 was ik een mooi meisje, op mijn 64ste straal ik uit wat ik vanbinnen voel, alleen is mijn buitenkant iets minder fris... Eigenlijk is dat niet mijn grootste zorg.
Samengevat: het was een fijne ervaring. Nu hoop ik dat de 'film' overbrengt bij de toeschouwers hoe wij het voelen, wat wij voelen; dat ze zien dat lachen een ernstige zaak is, dat er meer zou moeten gelachen worden om een gezonde samenleving te krijgen waarbij iedereen zich goed voelt. Nu wachten tot vrijdag, 10 maart - dan wordt lach-yoga uitgezonden na het nieuws in het programma 'TOURNEE GENERAL' op Ring-TV - met heel veel herhalingen, hopelijk zien veel mensen die uitzending en komen ze in rijen van drie naar mijn lach-sessies; maar lieve lezers, jullie weten dat je moet reserveren - want bij 20 deelnemers sluit ik de inschrijvingen. wiske@wiske.net of 02 5822792 Tournée General - prosit Ik ben een gelukkig mens.
Het bekijken van komedies heeft een positief effect op de bloedcirculatie, terwijl shockerende scenes het omgekeerde resultaat ressorteren. Dat blijkt uit een onderzoek van de universiteit van Maryland (VS) waarvan de resultaten recent gepubliceerd werden in het vakblad Heart. Ze staan ook samengevat in Karakter, het wetenschappelijk tijdschrift van de Academische Stichting Leuven.
Twintig gezonde proefpersonen kregen een compilatie van grappige fragmenten te zien uit films als There's something about Mary en nadien shockerende scènes uit Spielbergs oorlogsfilm Saving Private Ryan. Na de eerste kijksessies bleek bij 19 van de 20 personen de bloeddoorstroming in de armslagader verbeterd, terwijl dat na het bekijken van Spielbergs fragmenten in 14 van de 20 gevallen verslechterd was.
Hoe komische of tragische scènes precies inwerken op de bloedsomloop kunnen de vorsers nog niet verklaren. Mogelijk beïnvloeden hormonen die tijdens het kijken vrijkomen de zogenaamde endotheelcellen op de binnenwand van de slagader. Die spelen een sleutelrol bij de regeling van de druk in de bloedvaten.
Als we lachen, voelen we ons goed in ons vel en ontspannen. Maar er is meer: het is ondertussen wetenschappelijk bewezen dat lachen ook uitstekend is voor de slagaders. Lachen is gezond, is dus geen holle frase!
Lachen brengt even gunstige veranderingen teweeg in het endothelium (inwendige bekleding) van de slagaders als aerobic, maar dan zonder de spierstijfheid, -pijn en -spanningen die daarmee gepaard gaan. Niets is beter voor de bloedvaten dan drie keer per week 30 minuten lachen en 15 minuten lachen per dag.
Op het congres van het American College of Cardiology werd een studie voorgesteld die bewijst dat lachen goed is voor de slagaders. Er namen 20 gezonde en niet-rokende vrijwilligers aan deel van gemiddeld 33 jaar, de helft mannen en de helft vrouwen. Ze moesten gedurende een halfuur een komische film ("Kingpin", een Amerikaanse komedie van de gebroeders Farelly) of integendeel een stresserende film ("Saving Private Ryan") bekijken. Vlak voor de film werden de reacties van hun slagaders gemeten, en nog eens drie keer nadien. Daaruit blijkt dat de reactiviteit van de slagaders gedurende een halfuur tot drie kwartier gewijzigd wordt. Na de komische film zetten de slagaders van de deelnemers uit en ontspanden ze zich, terwijl ze na de stresserende film integendeel vernauwden. Het verschil tussen beide films bedraagt ongeveer 50 % (gemeten via bloedstroomafhankelijke vaatverwijding, een technische meting).
Hoe kan lachen nu inwerken op de slagaders? Misschien via een molecule, zoals een endorfine die vrijkomt bij lachen, of door het effect van stikstofmonoxide, een substantie die de slagaders doet uitzetten
Hoe dan ook, emoties als lachen of stress hebben wel degelijk een invloed op de binnenkant van de slagaders. Lachen ontspant de slagaders, stress doet ze samentrekken. Op die manier wordt wetenschappelijk bewezen wat ons gezond verstand ons ingeeft! Als u niet sportief aangelegd bent, kunt u dus beter gelegenheden opzoeken om te lachen in plaats van uzelf op te zadelen met schuldgevoelens: een komische film huren, naar het cabaret gaan, grappige verhalen lezen,
Eerste lach-yoga sessie voor een zelfhulpgroep 'Leven zoals voorheen'
Op vrijdag, 12 februari om 14.15 uur is het zover. De tafels staan in een cirkel, een toffe, lichte ruimte. Koffie, zelfgebakken wafels, frisdrank allerlei. Een echte koffieclash.
Geen gewone koffieklets, maar een bijeenkomst van een zelfhulpgroep van borstkanker-patiënten. Elk van die aanwezigen heeft een eigen verhaal en een eigen angst. Ik houd mij wat afzijdig om zeker geen verkeerde uitspraken te doen, zelf kan ik van die zaak niet meespreken...
Na een korte inleiding van de vrijwilligster krijg ik het woord. Al mijn Engelen zijn opgetrommeld en ik heb alles goed voorbereid op het stramien van deze groep.
Eerst leg ik uit wat lachen zoal van goeds met zich meebrengt, even wat theorie. Vervolgens wat ademhalings-oefeningen en wat yoga en tai-chi, daarna is het lachen geblazen.
Lachen allerlei, de mensen doen bijzonder goed mee, er wordt heel spontaan gelachen en na een uurtje denk ik het einde te moeten aankondigen met een meditatie en daarna een stukje rustige muziek. Ze krijgen er niet genoeg van en ik herhaal nog kleine oefeningen hoe ze best met de neus ademen, je kent dat; enkele tellen inademen langs links, alles toestoppen en de adem blokkeren, uitademen in evenveel tellen langs rechts, vervolgens inademen langs rechts, alles dicht en uitademen langs links enz enz...; dan lachen wij nog wat na.
Ik hoorde mezelf spreken, maar die woorden komen niet van mij; mijn Engelen zijn duidelijk aan het werk, ik kreeg zoveel inspiratie op het moment, er was geen ophouden aan. Fijn was dat!
Angsten zijn niet te minimaliseren, maar leven in het NU maakt alles zoveel eenvoudiger en mooier; in het NU is geen angst, op dit ogenblik hebben wij het fijn met elkaar. Een levenshouding, een levensles. Een doordenkertje...
De reactie van de mensen was zeer positief, veel blijheid, er was een dame die mij kwam danken en zei dat ze 5 maand geleden haar man was verloren en dat ze nu voor de eerste keer goed had gelachen en dat het haar zon deugd had gedaan!!!
De aanwezigen die met gebogen hoofd binnenkwamen, gingen buiten al lachend en met een rechte houding.
Dan voel ik dat ik geslaagd ben in mijn opzet. De 2 inrichters zijn vrijwilligers, die waren zeer tevreden en zullen mijn lach-yoga sessie warm aanbevelen aan de andere zelfhulpgroepen van Vlaanderen. In alle provincies zijn er zon bijeenkomsten, 4 x per jaar.
Met al mijn geluksgevoel en dankbaarheidsgevoel werd ik nog vergoed ook. Wat voel ik mij rijk op alle gebied !!! Zelfs werd ik thuis opgehaald en teruggebracht, als dat geen service is!
Vandaag kan niet meer stuk, de lach-yoga sessie die doorging deze voormiddag met 6 andere deelnemers was opnieuw een voltreffer. Voor 14 dagen was het thema 'het kind in ons'. Wij speelden 'zakdoekje leggen' en dansten 'de zevensprong'. Wij huilden en lachten en broebelden zoals kleine kinderen doen en rolden over de grond van pret. Als buitenstaander lijkt dat onnozel doen en dat is het eigenlijk ook. Maar denk eens hoe prettig dat is wanneer je eens kunt doen als een klein kind, dat je nog eens luidop mag lachen, dat je mag dansen en springen zoals jij dat wil. Niet zoals men dat voor doet, maar hoe jij je voelt op dat eigenste moment. In zo'n sessie kan alles en moet niks. Vandaag was toegespitst op 'de lach in ons laten komen langs onze voeten'. Eerst zingen, yoga-oefeningen en Tai-chi doen om alles wat los te maken, dansen allerlei stijlen zoals de 5ritmes, 'zottigheden' om de lach wat te oefenen... Onze mat wordt gebruikt om 'grondoefeningen' te doen, wij trekken allerlei snuiten en alleen maar dat zien lokt al heel wat gelach uit. Wij beschikken over spiegels - indien wij dat willen kunnen wij ons spiegelen- een echte confrontatie. Maar niks moet alles kan. Ook dat. En dan... laten wij de lach binnen langs onze voeten, naar de knieën, naar onze buik, ons innerlijk kind begint ook te lachen, dan naar onze keel om door te stoten naar ons hoofd om uiteindelijk 'uit te barsten' langs onze kruin met een daverende lach als het openen van een champagnefles. Wij rollen over de vloer als een kind dat dolgelukkig is. Willem Vermandere zingt het: wij zijn dood wanneer het kind in ons dood is. WIJ ZIJN SPRINGLEVEND!!! Kom eens lachen op onze lach-yoga in Ternat - Kerkstraat 4 - 1742 Sint-Katarine-Lombeek - in CC De Ploter - in de balletzaal. De eerstkomende sessie is op donderdagavond 2 februari 2006 om 20.35 uur - inschrijven is een noodzaak - bijdrage 5 euro. De eerstkomende dinsdagochtend-sessie is om 10 uur en gaat door op dinsdag 7 februari 2006 - bijdrage 5 euro - matje meebrengen
Ja hoor, in 2006 gaan er opnieuw lach-yoga sessies door. WIJ BLIJVEN LACHEN Op donderdag, 5 januari gaat de 1ste sessie van 2006 door. Iedereen is welkom!!!
Op 21 december had ik het geluk een lachsessie te mogen geven aan aspirant- verpleegkundigen met specialisatie geriatrie. De les ging over 'humor bij bejaarden'. Vermits het een 'verplicht' vak was en de 6 studenten niet uit eigen beweging naar mijn sessie kwamen heb ik de les wat omgebouwd, het was tenslotte bedoeld voor 'bejaarden'. Lachen kwam in de eerste plaats. Eerst wat onwennig, daarna vlotter en vlotter. Yoga- en ademhalingsoefeningen werden flink uitgevoerd. Zingen en 'tonen' ging vrij goed. Het dansen ging wat stroef, maar alles kan niet van de eerste keer goed gaan... Als besluit trokken wij allerlei grimassen met ons gezicht, dan giechelen en daarna lachen tot wij een slappelach zouden krijgen .... dat zal voor een volgende keer zijn, want zomaar lachen op bevel dat konden ze nog niet, daar moet nog hard aan gewerkt worden. Met de meditatie werd de groep heel ingetogen, verder genoten wij nog enkele minuten van de rustgevende muziek. De cursisten hebben er veel van opgestoken - zegden ze bij de rondvraag - en ze genoten vooral van het meditatiemoment en de platte rust. Zelf heb ik de les als heel positief ervaren, heel fijn om met jonge mensen om te gaan!
'Als je de voet op de andere oever zet en het blijkt de Hemel te zijn Als je dan door een hand wordt aangeraakt en het blijkt Gods hand te zijn Als je dan muziek hoort en het blijken Engelen te zijn Dan ben je niet heengegaan maar dan ben je thuis gekomen'
Tekst op een overlijdensbericht, opgesteld door Magda
Dit verhaal gaat over een groep trollen, die in een diep en donker bos leefden. Nu zou je zeggen dat zij daar heel gelukkig zouden kunnen zijn, maar er hing een bedroefde sfeer zonder glans of hoop. Alles waar je naar keek scheen zijn glans en hoop te hebben verloren. De bloemen, de bomen en het ergste was nog die lege blik in de ogen van die groep trollen. Ja, alles was er donker en grauw en zonder dat de trollen wisten wat er aan de hand was, ging het steeds slechter met hen allemaal tot op een nacht een trol een bijzondere droom kreeg. Hij droomde over een prachtig helder bos, vol fleurige bloemen, hij droomde zelfs dat alle trollen met glans en hoop in de ogen rond liepen en iedereen scheen veel gelukkiger te zijn. De trol werd er wakker van en besloot wat aan de ellende van zijn trollen volk te gaan doen. De volgende dag ging hij naar de oudste trol van het bos en vertelde zijn droom van die nacht. De oude trol luisterde aandachtig en toen hij eindelijk het hele verhaal over de droom gehoord had, zei hij tegen de trol: "Het is heel bijzonder dat jij deze droom heb gehad. Ik dacht dat ons trollenvolk voor immer verloren zou zijn. Het is goed dat je naar mij bent gekomen en ik zal je vertellen wat je moet doen om het trollenvolk te verlossen van deze ellende. Maak een afspraak met het Donker om middernacht precies en luister naar wat hij je te vertellen heeft".
Die nacht ging de trol precies om middernacht, zoals de oude trol gezegd had op zoek naar het Donker. Eindelijk was hij op de donkerste plek aangekomen toen hij een zware sombere stem hoorde. "Ik ben het Donker" zei de zware stem, "Wat brengt jou hier?" De trol vertelde zijn verhaal over de droom en over de oude trol. Het Donker keek hem somber aan en zei: "Ik zal je vertellen waarom jou trollenvolk en jullie bos zonder hoop en glans leven".
En het Donker begon zijn sombere verhaal: "Lang geleden hebben jullie mij, het Donker aan mijn lot overgelaten, jullie hadden geen oog voor schoonheid en langzaam aan werd het diep binnen jullie zelf steeds donkerder en verloren jullie alle glans en hoop, zo erg zelfs, dat jullie het bijna niet eens in de gaten hadden. Al die tijd kon zelfs ik het Donker geen schaduw op het licht werpen zo donker hebben jullie het gemaakt. Jullie hebben allemaal met jullie eigen sombere en donkere gedachten het licht doen verdwijnen, waarop ik als het Donker uitgroeide tot iets waarvoor ik niet bestemd was om te zijn. Tot op de dag van vandaag ben ik niet meer in harmonie. Breng het licht terug in jullie leven en er zal hoop en glans zijn voor jullie trollenvolk en het bos".
De trol die vol aandacht had zitten luisteren naar het verhaal van het Donker begreep wat hij en zijn volk te doen stonden. Hij bedankte het Donker voor zijn wijze raad en spoedde zich gauw naar zijn volk en hield een groot beraad met iedereen van het trollenvolk. Allen waren vol verwondering over het verhaal van de trol en hier en daar begonnen al oogjes te flikkeren van opwinding en vreugde. Iedereen wist nu wat er gedaan moest worden en geleidelijk aan werd het ochtend.
Geen gewone ochtend zoals anders, maar er scheen een prachtige goudgele zon en op de bloemen lagen prachtige zilveren druppels dauw en de trollen keken allen gelukkig uit de ogen vol glinstering en glans.
En zo leven ze nog steeds heel lang en gelukkig in het Licht.
Ilse Nijssen 13 juni 2002 - uit Spiritueel Trefpunt
Alles om ons heen is energie, wij zelf zijn energie dus ook de gedachten die we uitzenden is energie. Als kosmische wet geldt dat alles wat je uitzendt ook weer bij je terug komt. Zo zullen alle negatieve gedachten die je hebt, zich een weg vinden door de ether waarna ze onherroepelijk bij je terug zullen keren. Wees daarom altijd voorzichtig met de gedachten die je hebt, je kan hierdoor een klimaat scheppen waar je eigenlijk niet op zit te wachten Dit gegeven werkt ook mondiaal door. Alle oorlogen die ontstaan, zijn immers een uitwerking van de negatieve gedachten en gevoelens van de mensen op aarde. Als we in vrede met onszelf zijn en proberen te werken aan positieve gedachten in plaats van negatieve gedachten, haat en wrok jegens anderen, dan scheppen we een heel ander klimaat. We zijn immers de scheppers van onze eigen wereld.
Dat gedachten enorm krachtig zijn, wordt nog wel eens vergeten. Daarom is het zo belangrijk te weten dat je echt alles wat je zaait ook zal oogsten. Karma is in deze niets meer dan iets dat je in het verleden gezaaid hebt en later (en dat kan vele levens later) weer op je weg krijgt. Daarom is het zo van wezenlijk belang dat we gaan inzien dat onze gedachten van groot belang zijn voor het scheppen van een milder en aangenaam klimaat voor onszelf maar daarbij ook voor de hele omgeving. Is het ook niet zo dat personen die negatief denken voor een groot deel problemen over zichzelf afroepen? Je schept een negatief klimaat waar alle angsten en sombere gevoelens een geweldige voedingsbodem hebben. Het leven is een gegeven maar kan mooier worden als we ons bewust worden van onze gedachtenkracht en zien dat deze gedachten scheppend werken voor ons hele zijn maar ook voor onze hele omgeving. Wees daarom positief en draag dit ook uit, wees in vrede met jezelf en ga eerst te rade bij jezelf alvorens je oordeelt over anderen
Op maandag volg ik Tai-Chi. Onze leraar gaf ons wat 'huiswerk' mee. Sindsdien doe ik dat en eerlijk waar, het geeft zo'n goed gevoel, daarom wil ik dit doorgeven aan de mensen die daar open voor staan...
Voor het slapen gaan danken wij voor alles wat wij die dag hebben mogen ontvangen. Dank voor de zon die is opgestaan, dank voor het lekkere eten, dank voor de vriend die ik mocht ontmoeten, dank voor het kind dat mij toelachtte, dank voor mijn pensioen dat op tijd werd gestort, dank voor het nieuws dat de postbode in mijn brievenbus stak, dank voor de grote en kleine dingen...... Minstens 10 feiten of dingen zoeken en daarna misschien nog meer. Die dankbaarheid, die positieve gedachten geven mij een bijzonder warm gevoel heel diep in mij en op die manier val ik 'zalig' in slaap. Probeer het eens uit en laat mij weten of je er ook in slaagde je 'zalig' te voelen.
'Onze gebeden moeten niet gericht zijn op het veranderen van de wereld, maar op het veranderen van onze kijk op de wereld. De wereld zal nooit zijn zoals wij haar wensen, maar wij kunnen leren temidden van die wereld in vrede te zijn.'
Citaat uit het boek 'Genees de oorzaak, niet het gevolg' - 'werken aan vergeving met een cursus in wonderen' van Michael Dawson. Een aanrader!
Ik ben Wiske, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Slappelach.
Ik ben een vrouw en woon in 1741 Wambeek (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 10/05/1942 en ben nu dus 82 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Yoga, Meditatie, Taï-Chi en Qi-Gong, lACH-YOGA, lezen, PC.
Ik ben Wiske, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Slappelach.