**We zijn terug in Spanje, een beetje te vroeg naar onze zin. Ook tegen onze plannen in, gaan we nu toch eerst voor een paar weken naar Portugal.
*Ik had in de streek van Agadir een magazine gekocht waar in tegenstelling tot wat meestal gezegd wordt, dat er qua onlusten geen vuiltje meer aan de lucht is, men wel tot een andere conclusie kan komen.
* La marche du 20 fevrier zoals de organisatie zich heeft genoemd deed in bijna alle grote steden manifestaties waar naar schatting een 300.000 mensen aan deelnamen. Het boekje haast zich te schrijven dat niets tegen Mohamed VI, de koning gericht was. Ik lees ook dat sit ups in de weken die volgen zullen gehouden worden.
*En zo komen wij aan in Larache, waar wij graag enkele dagen stoppen en onze laatste dirhams verdoen in het restaurantje van de parkeerplaats, stilaan omgevormd tot een camping. De resto is echter tijdelijk gesloten en ik moet meerdere mensen naar de reden vragen om te weet te komen dat de volgens mijn magazine zo vredevol verlopen manifestatie van 20 februari hier toch voor gevolg gehad heeft dat alles in gruizelementen geslagen werd.
*Wij denken er aan misschien beter niet te blijven slapen want het is vrijdag, en wie weet wat na het vrijdagnamiddag gebed, als alle mannen van de moskee komen, kan gebeuren. Wij rijden even de stad in om een paar dingen te kopen en om vast te stellen dat de legerleiding er ook zo over denkt, want her en der staan soldaten geparkeerd om in te grijpen waar nodig.
*We beslissen ineens naar de grens te rijden en komen just in time voor een boot die naar Algeciras vertrekt. Het is hier winter, de donkerste wolken sedert zeven maanden en mensen die niet blij als het regent. Marokkanen bedanken daar, voor zoveel begrip en liefde, Allah voor.
** In Portugal lopen enkele mensen rond waarmee we regelmatig mailen, Uit het Antwerpse, Italianen en Duitsers. Wij zouden hen later in de lente ergens in Spanje proberen te zien, samen met onze Franse vrienden die nu nog ver in het zuiden van Marokko zijn. We gaan hen verrassen en hun whisky en champagne (Spaanse) met grote teugen soldaat maken. Als tegenprestatie zullen wij, ik mijn tagine en Rika haar couscous, voor hen koken.
** We hebben geen telefonische verbinding en ook de radio geraakt niet tot bij ons, we hebben wel het nieuws van de VRT op BVN, maar daar wordt met geen woord over Marokko gepalaverd ivm de problemen met de overheden in de verschillende Noord Afrikaanse landen.
De Arabische Telefoon daarentegen functioneert met een snelheid vlugger dan het geluid. In Guilmim hebben ze een bank in brand gestoken en 60 politiemannen zouden gekwetst zijn. Ja hallo, wij vertrekken morgen naar Guilmim, moeten er water tanken, geld wisselen en wat voedselvoorraad opslaan. *Wij naderen een stadje op zon 20km voor Guilmim als we een bijeenscholing zien in de verte. Het woord lijkt goed gekozen, het zijn scholieren die manifesteren, Marokkaanse vlaggen en fotos van koning Mohamed VI. Ze maken wat lawaai en als we met twee vingers het vredesteken maken en ze onze Marokkaanse vlag achteraan de camper zien wapperen, kunnen we probleemloos door rijden. *Als we in de stad, aan een publiek kraantje info vragen aan mensen, waaronder een politieagent, die flessen water komen vullen, wordt steevast gezegd dat alles kalm is. Er was wel iets, maar dat waren snotneuzen en wat luid roepend grut. Ze willen ons duidelijk gerust stellen.
*Niet het kieken, vergezeld van twee andere, die op me afkomen als ik op Rika wacht die groenten aan het kopen is. De man zegt van de politie te zijn en eist dat ik de vlag achteraan verwijder en hem van voren op de capot hang. Ik vraag hem welke wet daarmee in overeenstemming kan gebracht worden. Ik vraag hem ook zijn papieren als politieman te mogen zien. Hij toont wel iets maar uitsluitend in het Arabisch. Ik waag een gok. Ik begin luid te schelden en trek een menigte aan. De twee andere knullen roepen hun vriend en trekken binnen in de moskee.
**Het zal je maar overkomen. Het weer is op zijn best, te warm eigenlijk, tot 35 graden in de zon. Minder leuk is buikgriep te krijgen. Ik eerst, Rika volgt anderhalve dag later. Slappe benen, om de zoveel tijd een pitstop, richting achterkant van de camper. In de zon is het te heet, in de schaduw te koud.
** We zijn ondertussen toch al tot over Agadir geraakt. Onze favoriet daar is het eettentje van Omar met zijn gefrituurde visjes en zeevruchten.(zie fotos) Jammer maar helaas, we gaan hem wel eventjes groeten, maar nee, we houden het nog maar een keer op brood met honing.
**Een cadeautje van Rika: een foto van een HEREMIETIBIS, een heel zeldzame vogel, die ook op zeer weinig plaatsen voorkomt. Zijn speciallekes, iets punks, een kale kop met een kuif in de nek en iets politieks, de rode lange bek.
** We hebben geen telefonische verbinding en ook de radio geraakt niet tot bij ons, we hebben wel het nieuws van de VRT op BVN, maar daar wordt met geen woord over Marokko gepalaverd ivm de problemen met de overheden in de verschillende Noord Afrikaanse landen.
De Arabische Telefoon daarentegen functioneert met een snelheid vlugger dan het geluid. In Guilmim hebben ze een bank in brand gestoken en 60 politiemannen zouden gekwetst zijn. Ja hallo, wij vertrekken morgen naar Guilmim, moeten er water tanken, geld wisselen en wat etensvoorraad opslaan.
*Wij naderen een stadje op zon 20km voor Guilmim als we een bijeenscholing zien in de verte. Het woord lijkt goed gekozen, het zijn scholieren die manifesteren, Marokaanse vlaggen en fotos van koning Mohamed VI. Ze maken wat lawaai en als we met twee vingers het vredesteken maken en ze onze Marokkaanse vlag achteraan de camper zien wapperen, kunnen we probleemloos door rijden.
*Als we in de stad, aan een publiek kraantje info vragen aan mensen, waaronder een politieagent, die flessen water komen vullen, wordt steevast gezegd dat alles kalm is. Er was wel iets, maar dat waren snotneuzen en wat luid roepend grut. Ze willen ons duidelijk gerust stellen.
*Niet het kieken, vergezeld van twee andere, die op me afkomen als ik op Rika wacht die groenten aan het kopen is. De man zegt van de politie te zijn en eist dat ik de vlag achteraan verwijder en hem van voren op de capot hang. Ik vraag hem welke wet daarmee in overeenstemming kan gebracht worden. Ik vraag hem ook zijn papieren als politieman te mogen zien. Hij toont wel iets maar uitsluitend in het Arabisch. Ik waag een gok. Ik begin luid te schelden en trek een menigte aan. De twee andere knullen roepen hun vriend en trekken binnen in de moskee.
**Het zal je maar overkomen. Het weer is op zijn best, te warm eigenlijk, tot 35 graden in de zon. Minder leuk is buikgriep te krijgen. Ik eerst, Rika volgt anderhalve dag later. Slappe benen, om de zoveel tijd een pitstop, richting achterkant van de camper. In de zon is het te heet, in de schaduw te koud.
** We zijn ondertussen toch al tot over Agadir geraakt. Onze favoriet daar is het eettentje van Omar met zijn gefrituurde visjes en zeevruchten.(zie fotos) Jammer maar helaas, we gaan hem wel eventjes groeten, maar nee, we houden het nog maar een keer op brood met honing.
**Een cadeautje van Rika: een foto van een HEREMIETIBIS, een heel zeldzame vogel, die ook op zeer weinig plaatsen voorkomt. Zijn speciallekes, iets punks, een kale kop met een kuif in de nek en iets politieks, de rode lange bek.
