**Met Merzouga zijn we op onze verste stek in het binnenland van Marokko, en de tijd om de terugweg Beernemwaarts in te zetten is gekomen. We vullen ons op met water en zo willen ook de drommys doen, maar het water in hun bak is bevroren. Eerste goede daad van de dag: ijs loskloppen. Tweede goede daad: In achteruit het minibusje van de bevroren toeristen in gang trekken, die een nacht in de woestijn in tenten hebben geslapen en nu naar andere oorden gesleept worden. Zij reizen om te leren waarschijnlijk.
*We komen in Tineghir een stadje dat enorm te lijden gehad heeft onder de regens van 2007 zoals zoveel andere dorpen en steden over honderden vierkante kilometer. Het regende toen drie dagen, maar dan wel heel hard en de muren van bijna alle huizen waren en zijn van een mengeling van zand, stro en kiezelsteentjes. Een habbekrats voor een ferme vlaag om daar puree van te maken.
*Op onderstaande foto boven links, valt het misschien genoeg op om er een idee van te hebben hoe de huizen als na een bombardement als ruines overblijven. Tzt geeft het een kijk op een van de mooiste palmbossen van het land, en dit gelegen op 1342 meter boven de zeespiegel.
*We slapen bij de bron van de Heilige Vissen. De legende zegt dat een voorbijgaande Moulay (Heilige) dorst lijdend met een stok op een rots sloeg waarbij een bron ontsprong. Nog een kloppie en het water zat vol met vissen. En waarom zouden de mensen hier hun vissen niet mogen vereren als anderen dat wel mogen met koeien? O heiligschennis als je er eentje zou opeten
.
**De Gorge du Todra, is een van de meesterwerken die moeder natuur voor Marokko heeft voor behouden. Overweldigend, en met een zeer speciale sfeer, door het van boven komend invallend licht vanuit de spleet tussen de meer dan torenhoge rotsblokken, die over enkele honderden meters loodrecht aan weerszijden op de bodem een nerveus bergriviertje omknellen. En dan klettert het licht bij de uitgangen als kwam het uit een oven van een staalwalserij.
*En er is meer. De Gorge (kloof) strekt zich nog over een 40km uit, zich slingerend in de Hoge Atlas tussen toppen van 2000 en meer tot in het dorp Tamtatouchte. Hier werden ooit beelden geschoten voor de film Lawrence of Arabia Blijven slapen in het dorp was geen optie, omdat het op 1800 meter ligt maar ook zoveel kinderen op zon kleine oppervlakte telt, met evenveel vragen naar bonbon, stylo of donne dirham. Chocran en merçi
.
**Verder gaan is ook geen optie want de weg wordt er piste en stijgt tot 2639 meter. We gaan dus maar terug van waar we gekomen zijn
Onderweg ontmoeten we enkele vrouwen die vragen te stoppen. Je gelooft of niet maar ze vragen bonbon. Ik toon bonbons en onze camera en het mag maar eenmaal ze aan het knabbelen zijn vragen ze wel de foto.
*Op de volgende foto kunt u een vijftal bijna puntjes zien die lijken struikjes te zijn. Het zijn vrouwen. Vrouwen zorgen voor hout voor de verwarming dat niet zomaar voor het rapen ligt. Ze zorgen voor voer voor de beesten, (daar zijn ze op de foto mee bezig) dat veelal km ver moet gehaald worden en dat op zeer moeilijke te begane pistes (als die er al zijn), de last op hun rug en hoofd dragend. De mannen, het is jammer genoeg veelal het enige wat ze dan aan het doen zijn, met vrienden kletsen op een caféterras.
*Ik zou het nog vergeten, soms moeten de dames ook nog km lopen en dat is dalen maar ook klimmen om aan water genoeg te geraken om de was te doen. Op de foto, een wasje slaan op 2000 meter hoogte.
**We wagen ons ook aan een wandeling van enkele km op een ezelspad gebruikt door de nomaden die in de bergen wonen en met hun, meestal muilezels hier een tocht van een vijftal km moeten doen om een voorraad drinkwater op te slaan uit de rivier. Zoals je op de foto kunt zien is het pad niet denderend goed afgelijnd, maar wie zoekt die vindt.
*Eentje om af te sluiten: Bij het aankomen in de kloof hebben wij, meer om plezier te doen dan wat anders, aan een blinde jongen met een kraampje met sjaals en prullaria iets willen kopen. Hij vraagt echter een zo zotte prijs, dat wij willen weggaan als hij een voorstel doet voor twee sjaals te ruilen voor 1 liter wijn. Deal.
*als wij terug komen is de liter op, ze (de andere kraamhouders) hebben zodanig zijn oren af gezaagd dat hij aan hen een halve liter kwijtspeelde, en hij dronk de andere.
Wat een derde goede daad had kunnen zijn, is een regelrechte teleurstelling.
