**Het moet al 40 jaar en meer geleden zijn dat ik voor het eerst in Chiny in de
Ardennen kwam om nu tot de vaststelling te komen dat het dààr niet in ligt , wel in het aanpalend La Gaume.
*Maar wat is la Gaume? Mijn aangesproken Gaumees, kan het woord niet naar het Nederlands vertalen maar weet dat La Gaume behoort tot La Lorraine, dat wél in het Nederlands vertaalbaar is en smaakt als een gemengde visschotel, Lotharingen .
**Lëtzebuerg doe je aan voor goedkope diesel, 1,32 per liter en misschien omdat het juist middag is ook voor het nuttigen van Bouneschlupp gevolgd door Judd mat Gardebounen en Pachtéit. Nee danke wel. Voor de royalty fans een primeur misschien. Guillaume de troonopvolger zal trouwen met een Belgische gravin. Stéphanie heet ze en Guillaume heeft een baard en een snor en wie weet wat nogal. Toch schoon hé
**We hernemen onze oude gewoonte, rijden tot tegen 16.OO u en dan beginnen uitzien naar een slaapplaats. Tegen die tijd komen we aan in Gérardmer in de Vogezen. Langs het prachtig meer is een grote camperplaats, aber 4 euro om er te mogen staan. Mijn convoyeuse ziet op de kaart iets verder op onze weg enkele kleine dorpjes en beslist daar ergens een hoekje uit te kiezen. In het dorp Xonrupt Longemer staat een ganse parking ter onzer beschikking. Tweede gewoonte is vragen aan de bewoner van het dichts bijstaand huis of er geen bezwaren zijn om er te staan. Main non.
*Derde gewoonte, met het waterpas zorgen dat we zo recht mogelijk staan van voor naar achter en nog belangrijker van links naar rechts. Laat hier uw verbeelding misschien een beetje mee werken. Last but not least, de nodige wandeling om een bakker te vinden voor de volgende morgen.
**Met de Col de la Schlucht hebben we kort na het ontbijt onze eerste +1000 meter hoog berg.
Een testje voor onze camper, die dat goed doorstaat. Joep, de Rijn over en we zijn ten lande bij Frau Merkel die de ganse rit door het Schwarzwald nergens te bespeuren valt. *De Donau, die schone blauwe Donau en hoe die ook klein begonnen is voor hij muzikanten, fotografen en ander grut inspireerde en roem en ere te beurt viel, rijden wij in enkele tienden van een seconde voorbij.
*Wij stellen Bernard, de GPS, in met onze eindbestemming voor vandaag Eriskirch, maar zonder tol kunnen we daar niet geraken (raar want er zijn op onze weg geen tolwegen te bespeuren)Een andere regel die we volgen is: Nooit tolwegen. Maar als we ons akkoord verklaren het toch te doen meent hij, Bernard, te moeten melden dat er geen weg naartoe te vinden is. Een nabij gelegen dorp, waarvan de naam, ik weet hoe het komt, me goed is bijgebleven, is Tettnang. En dat vindt hij dan wel. Ik zou ooit die Bernard eens in levende lijve willen zien om het over rondborstig een praatje te slaan over hangende zaken.
*Met wat moeite vinden we onze vriend Jacques, die in zijn camper woont te Eriskirch op enkele km van de Bodensee ook nog Lac de Konstanz genaamd en gelegen op een drielandengrens tussen Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland. Het meer heeft een omtrek van 226Km
*We hebben met Giacommo zoals ik hem noem een paar mooie dagen. Lange wandelingen in de omliggende allesoverheersende boomgaarden, wiens vruchten tot een soort cider worden verwerkt, hier most of zoiets geheten. Maar er wordt toch meestal voor halbes gekozen, . Allez meneer de agent ik heb amper vijf pintjes gedronken.
** Een paar katers later waarbij we ze nogal hebben zien vliegen tot zelfs een Zeppelin toe (voor liefhebbers ongeveer 350 euro voor een half uurtje in de lucht) geraken wij via Innsbruck( Oostenrijk) op de grens met Italië in Brenner waar we overnachten na een prachtige dag vol met exquise natuur. Maar het beste moest nog komen.
**We rijden via meestal groene baantjes door de onbeschrijfelijk mooie Dolomieten. De Kreuzbergpass , met grote gedeelten van 16%, klimmen en dalen. Voor mensen die al eens zonder remmen vielen, zoals wij, en dit vanaf een berg waar de boomgrens overschreden werd, een toch niet 100% rustige bedoening. Inch'Allah brengt ons Kraam het er deze keer zeer goed van af.
H
Het enthousiasme druipt er zodanig van af dat Rika ons een berg te ver stuurt waarbij ineens niets meer in het Italiaans vermeld staat, en op de duur het baantje aan een paar huizen stopt om verder een bosweg te worden.
We zijn te vroeg in Slovenië en te hoog om in de kou daar de nacht te willen door brengen. Beneden vinden wij slaperij in Tarcento
