**Marokko heeft een strandleven dat aan de verwachtingen van ons, indringers, voldoet, maar heeft ook facetjes waar een mens nog eens zijn wenkbrauwen voor optrekt.
*Neem nu de wilde honden, die eigenlijk heel tam lijken. Als je je op het strand begeeft is er altijd wel eentje die je als zijn meester(es) voor de dag beschouwd en op de voet volgt en dat kan heel ver zijn. Geef hen wat te eten en je raakt ze niet meer kwijt van voor je camper. Meerdere campermensen adopteren er eentje, om op termijn vast te stellen dat het beestje moeilijk in gevangenschap kan leven, spijts op tijd en stond korrels en water aangebracht wordt. De struggle om te overleven, te vechten, te seksen en voer te vinden haalt het soms boven een rijkehondsleventje.
*Over seks gesproken, bij ons staan zes campers, een Fransman met vrouw Fatima, en nog vijf Duitsers, alleenstaanden. Zo komen ze Marokko binnen, maar binnen geen tijd zit er een min of meer jonge Marokkaanse in de camper. Een heeft zijn vaste voor drie maanden, de anderen wisselen hun schatjes uit. Dagprijs is 100 dh. of 1O euro+ kost en eventuele inwoon.
* En neen Madame, zeg niet die venten toch want ook oudere dames, meestal Engelse of Duitse, komen zich tegoed doen aan jong mannelijk inheems vlees. Deze dagprijs is me onbekend.
* Wat een verschil met het broos contact van jonge koppeltjes van hier, die amper durven mekaars handje vast te houden en zich in een hoekje wringen om toch maar niet op te vallen.
**De politie komt ons verwittigen dat wij van de parking in Taghazout weg moeten. Overal hadden we al gezien, waren mannen bezig vlaggen te hangen, op rotondes de stenen te herschilderen in rood en wit, her en der ook de nationale baan met veegborstels schoon te maken. Het kan niet anders of de koning is geannonceerd. De ganse gemeenschap tussen Essaouira naar Agadir zal zo onder druk gezet worden door ontelbaar veel flikken met meer dan normaal flikgedoe om elk hun beste beentje voor te zetten, zodat sa majesté geen stofje voor zijn ogen krijgt.
*Wij blijken een soort stofjes te zijn die mogelijks het royale netvlies zouden kunnen schaden. Weg met ons.Heel waarschijnlijk zal de koning zelf niet voorbij komen. Wat dan de reden voor zon circus kan zijn? we hebben er het raden naar. Een groot voordeel is in elk geval, dat tijdelijk de betrokken streek een grote opkuisbeurt krijgt.
** Op naar het Anti Atlasgebergte dan maar via een niet al te simpel weggetje door dit hooggebergte. Van Agadir, rijden we naar Ait Baha, waar een keer voorbij, twee wegen naar Tafraout leiden. Per toeval missen we de vlugste en gemakkelijkst rijdende, (weliswaar hier een relatief begrip) Als cadeau voor die vergissing komen we op een weg die van het ene bergdorpje naar het ander loopt om te eindigen in Tafraout. We halen geen 20km/uur gemiddelde, ons karretje schokt zich af en toe naar boven, wat Rika doet zeggen dat als we ooit ter bestemming komen een resem pieptjes geven aan de camper het minst is wat ik kan doen .( Nederlandse vriendjes, pieptjes zijn kusjes). Maar zoveel schoonheid te mogen aanschouwen en er temidden in zitten. Wij zijn godenkinderen, niets minder.
**In Tafraout kunnen we onze camper wat lichter maken. Voor onze vriend Omar hebben wij geen spijs maar des te meer bier en wijn mee gebracht. Als tegenprestatie nodigt hij ons eerst uit voor een superlekkere eigengemaakte couscous en een paar dagen later worden wij bijna verplicht ook zijn vistagine te proeven. Die gast kan koken.
*We hebben ook de plechtige uitdeling van de Club Brugge shirts, shorts en kousen met Hassan, die daar in de dorpen bezig is met verschillende kleine en grotere projecten voor de jeugd. Eentje ervan is dat ze met zijn allen, tot het laatste stukje vervuilend plastic op de grond van hun dorp hebben verzameld. Bemoedigend voor de toekomst .
*We hebben ook nog enkele gsms en brillen te bedelen die wij bijna uitsluitend aan vrouwen uitdelen. In deze streek zijn de dames nog veelal gesluierd en houden er niet van gefotografeerd te worden. Een buitenbeentje toch, een oud Berbermeisje dat voorbijkomt met een grote bussel hout op haar hoofd, probeert de brillen, en kiest er een met dubbele foyer en is duidelijk tevreden met het zicht dat ze daardoor krijgt. Ze wil met haar nieuwe look op de foto.
**In Tafraout blijft ons nog in de soukh met behulp van vriend Hassan een voorraad argannoten te gaan kopen tot het verkrijgen van vijf liter olie. Twee kwaliteiten, de duurste zijnde die door mensenhanden uit de bast gehaald. De andere zijn verzameld uit de uitwerpselen van geiten. Hassan laat me ruiken naar de twee soorten noten.
**Na een laatste wandeling in de een van de vele Hoven van Eden in Tafraout gaan op weg zuidwaarts via een klein baantje door een ruwe bijna levensloze natuur. Die ontlokt bij Rika de gevleugelde woorden We zijn in het hol van Pluto geland Een meer plastisch gezegde dan bijvoorbeeld zich in the middle of nowhere bevinden.
**Zo ziet onze voorruit er nu uit .Een steen die op de grond lag en door de banden van een truck ons een prettig Kerstfeest kwam toewensen. Onze onmiddellijke toekomst??????????????????
Later meer hierover.
